เมื่อไรมึงจ่ะหย่ากับกุสักที!!"
ใช่ครับนั้นเป็นเสียงคุณเวนิสเองไม่มีวันไหนเลยที่เค้าจ่ะไม่พูดคำว่าหย่ากับผม
"ผมไม่อย่าครับ"
บางวันผมต้องเห็นเค้าเดินเข้ามากับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า
"ถ้าครบกำหนดเมื่อไรมึงเตรียมข้าวของมึงออกไปได้เลย"
น้ำเสียงที่ไม่พอใจพูดใส่ต่อหน้าเด็กชาย
"มึงมานี่!"
เเรงดึงที่เจ็บทำผมร้องออกมา
"โอ้ย..คะ..คุณเวนิสผมเจ็บ"
ชายหนุ่มร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดโดยที่อีกฝ่ายไม่ฟังใดๆทั้งสิ้น
"มึงไม่อยากอย่ากับกุเองนิช่วยไม่ได้"
เด็กชายที่น่าสงสารมีน้ำตาอาบใบแก้มของเค้าแต่อีกคนกับเชยชาใส่
"ฮึก..ผมขอร้อง..ฮือ..ปล่อยผมไปเถอะ"
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของผมหรอกน่ะครับทุกๆวันผมจ่ะโดนเค้าทำร้ายอยู่แบบนี้ประจำ
"ผมเจ็บไม่ไหวแล้ว..ฮึก..อย่าบีบขอมือ..ฮื่อ..ผมน่ะครับ"
แต่ถึงจ่ะขอร้องยังไงสายตาอันเย็นชาของอีกฝ่ายดูไม่สงสารผู้ชายตัวเล็กคนนี้เลยแม้แต่นิดเดียว
"แม่งชอบทำให้กุอารมณ์เสียตลอด!!"
เสียงตะคอกที่แรงมากๆจึงทำให้เด็กชายตัวสั่นขึ้นมา
"วันนี้ไม่ต้องเสร่อโทรมาหากุ!!"
"คะ..ครับ"
ปึก!เสียงประตูที่กระทบลงอย่างแรง
"พ่อแม่รู้บางไหมที่ผมต้องเจ็บปวดกับคุณเวนิสมากเเค่ไหน"
หัวใจเด็กชายที่ดีแต่กลับต้องมาพังเพราะคนๆหนึ่ง
"ผมอย่ากลับบ้านไปหาพ่อกับแม่จังครับ"
"เห้อ~ต้องสู้เค้าไว้"
เด็กหนุ่มได้บอกกับตัวว่าสู้เค้าไว้อย่าเสียใจกับแบบนี้
ณ บริษัทของคุณเวนิส
"ได้สิคะเดี๋ยวพาไปซื้อนะคะ"
เสียงพูดที่อ่อนโยนไม่เหมื่อนตอนที่พูดกับเด็กชาย
"จริงหรอคะรักที่สุดเลยค่ะ"
เสียงผู้หญิงที่ขึ้นกับอีฝ่ายโดยที่เธอดีใจมาก
"งั้นเราไปกันกันเลยนะคะ"
"ได้คะ"
ทั้งสองได้ขึ้นรถแล้วขับออกไปด้วยกัน
ไรท์ไม่รู้ว่าแต่งสนุกรึป่าวแต่ก็จ่ะตั้งใจแต่งให้มากๆเท่าที่จ่ะทำได้ถ้าสนุกยังไงอย่าให้ไรท์เขียนต่อบอกได้จ้า
เรื่องนี้จ่ะจบดีหรือไม่ต้องลุ้นต่อไปน้าอย่าลืมมาเป็นกำลังใจใหัไรท์ด้วยน้าจ่ะได้มีกำลังใจในการแต่งตอนต่อไปด้วยน่ะค่า ไรท์จ่ะตั้งใจเขียนน่ะทุกๆคนอย่สลืมมาเป็นกำลังใจให้ด้วยน้า รอติดตามตอนต่อไปได้เลย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
