Curse Of The Stars. (คำสาปของดวงดาว)
จุดเริ่มต้นของคำสาป
// การกระทำ
(...) คิดในใจ
* ปล่อยพลัง
ในยามราตรีที่เงียบสงัด มีเพียงเสียงของใบไม้ที่พลิ้วไหวและกระทบกัน
ภายใต้ความเงียบสงัดนั้น ผ่านมาครู่หนึ่ง ก็ได้มีเสียงสะอื้นของสตรีที่แสนจะทรมานสุดจะทน
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ทำไมกัน..//น้ำเสียงสะอื้น
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ทำไมท่านจึงหลงใหลในตัวของนาง ทั้งๆที่ข้ารักท่านมากกว่านาง ข้าดีกว่านางทุกอย่าง! //ตะคอก
น้ำเสียงที่แหบพร่าของเธอระคนด้วยความเจ็บปวด
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ลินดา.. //มองสตรีที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเวทนา
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ความรักของข้าและเจ้ามันเป็นไม่มีทางเป็นไปได้...
น้ำเสียงของเขาเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ทำไมล่ะ!? //ตะคอก
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
เราทั้งคู่ไม่เหมาะสมกันตรงไหน ทำไม...ความรักของข้าและท่านมันถึงเป็นไปไม่ได้..//น้ำตาแห่งความเจ็บปวดนั้นได้ไหลลงมา
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ข้าไม่ได้รักเจ้าลินดา ยกโทษให้ข้าด้วย //มองลินดาด้วยความรู้สึกผิด
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ไม่จริง! //ตะคอก
เธอตะลึงตะลานเหลือหลายกับคำพูดของบุรุษผู้เป็นที่รัก
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ท..ท่านโกหกข้าใช่มั้ย! มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ย?! // ทรุดตัวลงกับพื้น
ดวงตาที่มีน้ำตารื้นอยู่เบิกกว้างอย่างเหลือเชื่อ
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ลินดา....//แววตาของเขาเปี่ยมล้นไปด้วยความรู้สึกผิด
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ท่านรักข้า ท่านรักข้าใช่มั้ย! //ตะคอกออกมาด้วยความเจ็บปวดที่ครอบคลุมสติของเธอ
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ท่านรักข้า ท่านไม่ได้รักนาง ท่านรักข้าคนเดียว!
ความเจ็บปวดที่เธอสูญเสียไปกำลังลุกลามอยู่ในกายของเธออย่างบ้าคลั่ง ลุกลามเผาไหม้ความรู้สึกและสติทั้งหมดของเธอ
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
อาเธอร์...ท่านรักข้าคนเดียว ท่านเป็นของข้าและจะไม่มีผู้ใดได้ท่านไปครอบครองนอกจากข้า! // หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ลินดา! //มองสตรีผู้อยู่ตรงหน้าด้วยความตะลึง
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ลินดาข้าไม่ได้รักเจ้า...
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ท่านโกหก...// มองบุรุษผู้เป็นที่รักด้วยนัยน์ตาเบิกโพลงและเต็มไปด้วยโทสะ
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ท่านโกหกข้ามาตลอด! // ตะคอกเสียงด้วยความโกรธา
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ข้าเกลียดท่าน!
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ข้าเกลียดท่านที่สุด // มองบุรุษตรงหน้าด้วยสายตาที่เปี่ยมล้นไปด้วยโทสะ
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ลินดาข้าขอโทษ...
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ข้าจะทำให้ท่านเจ็บปวดเหมือนที่ข้าเป็น...ท่านจะไม่มีความสุข! // ตะคอกออกไปด้วยความแค้น
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ข้าจะสาปให้บุตรีของท่านเจ็บปวดและทรมานกว่าข้าเป็นพันเท่า!
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ลินดา!
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ได้โปรด
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ยกโทษให้ข้าด้วย...
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ข้าไม่เคยรักเจ้าเลย ข้าขอโทษที่ไม่สมารถเป็นคู่ครองของเจ้าได้..
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ข้าขอโทษ
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
บุตรีของเจ้าจะไม่มีสุข และไร้ความรู้สึก บุตรีของเจ้าจะมีแต่ความเยือกเย็นราวกับน้ำเเข็ง! // เธอสาปแช่งบุตรีด้วยความโกรธแค้น
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
บุตรตรีของเจ้าหากอายุครบ 20 พรรษา ถ้านางไม่พบรักแท้นางจะต้องหลับไหลและไม่มีวันที่นางจะได้พ้นคำสาปและฟื้นขึ้นมาอีก! // โทสะได้ครอบงำจิตใจของเธอไปจนหมด
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ลินดาได้โปรดล่ะ!
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ข้าขอโทษ ถ้าเจ้าจะลงโทษก็ลงที่ข้า อย่าลงโทษลูกของข้าและคนอื่นเลยได้โปรดล่ะ! // ขอร้องอ้อนวอนด้วยความทุกข์ใจ
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
ในเมื่อข้าเจ็บปวดเจ้าก็ต้องเจ็บปวดเหมือนข้า!
ลินดา (เทพีแห่งดวงดาว)
และทรมานกว่าข้า! // หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
หลังสิ้นสุดประโยคร่างกายลินดาก็ได้สลายหายไป เหลือไว้เพียงความเงียบสงัดของผืนป่ายามราตรี
1 ทศวรรษผ่านไป
กาลเวลาได้ล่วงเลยมาเป็นเวลา 1 ทศวรรษ
จูเลีย (สาวใช้ของโนอาห์)
คุณหนูคะ... //พูดด้วยน้ำเสียงที่เบา พร้อมกับเปิดประตูห้องเข้ามา
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
มีอะไร
เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นและไร้ความรู้สึก
จูเลีย (สาวใช้ของโนอาห์)
นายหญิงให้ดิฉันมาเรียกคุณหนูไปทานอาหารเช้าค่ะ //กลัวเล็กน้อย..
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
อืม
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
พี่ลงไปก่อน
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
เดี๋ยวฉันจะตามไป
จูเลีย (สาวใช้ของโนอาห์)
ทราบแล้วค่ะ // โค้งคำนับและเปิดประตูห้องออกไป
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
//ถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
ทำไมกัน....
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
ขอโทษที่ทำให้รอนะคะ ท่านพ่อ ท่านแม่ // โค้งคำนับ
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ไม่ต้องมากพิธี //ยิ้ม
วิกตอเรีย (แม่ของโนอาห์)
อาหารวันนี้มีแต่ของที่ลูกชอบทั้งหมดเลยนะ
วิกตอเรีย (แม่ของโนอาห์)
กินๆเยอะล่ะ //ยิ้ม
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
ค่ะ //นั่งลง
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
นี่โนอาห์
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
คะ?
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
พ่อว่าพ่อจะให้ลูกไปเรียนอยู่ที่โรงเรียนของจักรวรรดิเอเรนเดลน่ะ
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
ลูกอยากจะไปเรียนมั้ย
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
ตามพระประสงค์ของท่านพ่อและท่านแม่เลยค่ะ
วิกตอเรีย (แม่ของโนอาห์)
แม่อยากให้ลูกไป แต่แม่กลัวว่าลูกจะถูกรังแก
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
ท่านแม่ไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
ลูกดูแลตัวเองได้
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ //ยิ้มอ่อนๆ
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
// ตกตะลึงกับใบหน้าที่ยิ้มแย้มของบุตรที่พึ่งเคยเห็น
วิกตอเรีย (แม่ของโนอาห์)
(นี่...นางยิ้มอย่างนั้นหรอ) // ยิ้มด้วยความชื่นใจ
หลังจากที่ทุกคนทานอาหารเสร็จแล้วก็ได้แยกย้ายกลับไปที่ห้องของตน
วิกตอเรีย (แม่ของโนอาห์)
ลูกจะต้องไม่เป็นอะไร ลูกของพวกเราจะต้องปลอดภัย // กุมมือของอีกฝ่ายเอาไว้
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
เหลือเวลาอีกเพียงแค่ 5 ปีเท่านั้น
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
คำสาปนั่น.... // กำหมัดเอาไว้แน่น
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
เป็นความผิดของข้าเองที่ทำให้พวกเจ้าต้องลำบาก // น้ำตาไหลนองแก้ม
วิกตอเรีย (แม่ของโนอาห์)
ไม่ๆท่านไม่ผิด // ปาดน้ำตาของอีกฝ่ายด้วยความอ่อนโยน
วิกตอเรีย (แม่ของโนอาห์)
เรื่องนี้ไม่มีใครผิดทั้งนั้น // ยิ้มด้วยความอ่อนโยน
วิกตอเรีย (แม่ของโนอาห์)
ลูกของเราจะต้องปลอดภัย นางจะต้องไม่เป็นอะไร // โอบกอดบุรุษผู้อยู่ตรงหน้า
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
เชิญ // น้ำเสียงที่ดูเรียบง่าย
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านพ่อ // โค้งคำนับ
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
มีเรื่องอะไรงั้นหรอถึงได้เข้ามาหาพ่อแต่เช้า // วางแก้วชาลง
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
ลูกจะมาสอบถามเรื่องของระยะเวลาการเตรียมตัวก่อนเปิดเทอมของโรงเรียนที่ลูกจะไปเรียนค่ะ
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
เรื่องนั้นเองสินะ
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
จะเปิดเทอมในอีก 2 สัปดาห์ที่จะถึงนี้
อาเธอร์ (พ่อของโนอาห์)
เจ้าก็เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ //ยิ้ม
โนอาห์ (บุตรีของแกรนด์ดยุก)
ทราบแล้วค่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
