เมื่อสาวสุดแซ่บเข้ามาอยู่ในร่างยัยสุดเฉิ่ม
1
พาย//เพื่อนณิชา
โอ้ย ไม่อยากจะเชื่อว่าแกอ่านนิยายด้วยอ่า
ณิชา
ฮึ😒ฉันก็แค่เบื่อไม่มีไรทำหนิ
กิ๊ฟ//เพื่อนณิชา
โธ่ๆๆเพื่อนฉัน แกเบื่อก็ดูโทรศัพท์ไปดิ
ณิชา
โอ้ย!!!ฉันจะอ่าน จบป่ะ
พาย//เพื่อนณิชา
เออๆ//เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น
ณิชา
ฮ่าๆ สมน้ำหน้ายัยกลิ่นฝน
กิ๊ฟ//เพื่อนณิชา
กลิ่นฝน??คือใครอะ
ณิชา
ก็นางเอกของเรื่องน่ะสิ้
ณิชา
เฉิ่มชะมัด สู้คนก็ไม่เป็น
ณิชา
พริ้งนี่เอาใจฉันไปเลย
พาย//เพื่อนณิชา
พริ้งนี่คือนางร้ายใช่ป่ะวะ
ณิชา
พระเอกนี่โง่จริงๆเชื่อนางร้ายด้วยอะ
ณิชา
นี่ขนาดเริ่มเรื่องนะเนี่ย นางร้ายนี่สุดยอด
พาย//เพื่อนณิชา
แต่ถ้าเป็นฉันอะ ฉันชอบนางเอกมากกว่าว่ะ ได้คู่กับพระเอกด้วย//วางโทรศัพท์ลง
กิ๊ฟ//เพื่อนณิชา
เออใช่ๆ แล้วพระเอกก็หล่อและรวยด้วยอะ
ณิชา
หื่มถ้าเป็นฉันนะ ฉันขอเป็นนางร้ายดีกว่า55สวยด้วยแซ่บด้วย
ณิชา
ตบตีก็เก่ง ไม่ยอมใคร!!
ณิชา
หลอกคนก็เก่ง มีแต่คนเชื่อ
พาย//เพื่อนณิชา
จ้ะแม่คุณ คนสวย
กิ๊ฟ//เพื่อนณิชา
แล้วถ้าสมมุติแกเป็นนางเอกในนิยายอะ
ณิชา
ถ้าฉันเป็นยัยนางเอกละก็ฉันคงทำให้พระเอกเป็นของนางร้ายอะ 555
กิ๊ฟ//เพื่อนณิชา
งั้นฉันขอให้แกเป็นนางร้ายดีกว่า จะได้ให้พระเอกกับนางเอกคู่กัน
พาย//เพื่อนณิชา
ฉันว่าไปกันเถอะหิวข้าวแล้วอะ
ณิชา
พวกแกเดินออกไปกันก่อนเลยนะ ฉันเอานิยายไปเก็บก่อน
เพื่อนทั้งสองก็เดินออกไปกัน
ณิชา
//เขย่งเท้าเอาหนังสือเก็บ
ณิชาเก็บหนังสือไว้ที่ชั้น
ณิชา
อ่าว หล่นมาได้ไงเนี่ย
นิยายเล่มนั้นตกลงมาพร้อมกับเปิดตอนที่1
แสงสว่างก็ได้เปล่งประกายออกมา
ณิชาก็เอานิยายเก็บไว้ที่เดิม
ณิชา
โอ้ย หล่นอะไรนักหนาเนี่ย
แต่แล้วก็มีหญิงชราเดินเข้ามาหาณิชา
หญิงชราแปลกหน้า
นี่แม่หนู!
ณิชา
เxี้ย!!//อุทานด้วยความตกใจ
หญิงชราแปลกหน้า
//หัวเราะอ่อนๆ
ณิชา
คุณเป็นใครคะ ดูท่าทางไม่ใช่ครูในโรงเรียนนะคะ
ณิชา
จะว่าเป็นบรรณารักษ์ก็ไม่ใช่
หญิงชราแปลกหน้า
ฉันเป็นใครหน่ะไม่สำคัญหรอกจ้ะ
หญิงชราแปลกหน้า
สิ่งที่สำคัญหน่ะคือแม่หนูต่างหากละ
หญิงชราแปลกหน้า
ที่หนูเก็บนิยายเล่มนี้ไม่ได้เพราะ..
หญิงชราแปลกหน้า
เขาต้องการให้หนูเอาไปอ่านหน่ะ
ณิชา
เอ่อ..คงไม่ใช่หรอกมั้งคะ
ณิชากำลังเอานิยายเก็บขึ้นชั้น
หญิงชราแปลกหน้า
//คว้าเอามา
หญิงชราแปลกหน้า
เขาต้องการ ให้..แม่หนูเอาไปอ่าน!
ณิชา
เชี่ย..ขนลุกหว่ะ//คิดในใจ
หญิงชราคนนั้นยื่นนิยายให้ณิชา
หญิงชราแปลกหน้า
รับไปเถอะนะ แม่หนู
ณิชาตอบรับนิยายเล่มนั้นเพื่อปัดๆไปเพราะเธอเริ่มรำคาญและเพื่อนก็รอเธออยู่หน้าห้อง
เธอหันหลังกำลังจะเดินออกมา
ณิชา
?หายไปไหนวะ ว่าจะถามพอดีว่าทำไมต้องการให้เราเอาไปอ่านด้วย
ณิชา
เชี่ย หรือว่ายายคนนั้น เป็นผี!!
พาย//เพื่อนณิชา
เมื่อไหร่ไอณิชาจะมาวะ
เพื่อนทั้งสองคนกำลังเดินเข้าไปหา
เสียงประตูเปิดออกอย่างดัง
พาย//เพื่อนณิชา
วิ่งหนีอะไรมา
กิ๊ฟ//เพื่อนณิชา
นั่นดิเหมือนเห็นผีอะ
เชี่ย!!//ร้องอุทานออกมาทั้งสามคน
เห้ยมึงดูคนนั้นดิดาวเด่นในโรงเรียนเลยเนอะ
ใช่ๆ สวยมากเลยโดยเฉพาะคนตรงกลาง
อื่มคนที่อยู่ตรงกลางนั้นชื่อณิชาอะ ทั้งสวยทั้งเก่ง แต่งตัวแซ่บมากก
ใช่เพื่อนของเธอก็สวยด้วยเนอะ
คนในโรงเรียนต่างพากันชมณิชา
ทั้งหญิงและชายต่างพากันชื่นชอบเธอ
เพราะเธอเป็นเจ้าแม่แฟชั่นของโรงเรียนเลยก็ว่าได้
2
บ้านใหญ่หลังหนึ่งพอมีฐานะ
กลิ่นฝนตอนเด็ก
เอาตุ๊กตาของน้องคืนมานะคะ//จะกระโดดเอาตุ๊กตา
รามิลตอนเด็ก
ฮ่าๆฉันไม่ให้เธอหรอกยัยเฉิ่ม//ถือตุ๊กตา
รามิลตอนเด็ก
โอ้ยรำคาญ ร้องอยู่นั้นแหละ
พ่อของรามิล
เอะอะอะไรกัน!!
แม่ของรามิล
นั้นสิ เสียงดังไปไม่รู้กี่บ้านแล้ว
รามิลกับกลิ่นฝนหันมามองพ่อกับแม่
กลิ่นฝนตอนเด็ก
ก็พี่รามิลเอาตุ๊กตาหนูไปค่ะ
กลิ่นฝนตอนเด็ก
//กลัว+ไม่กล้าสบตา
พ่อของรามิล
พ่อบอกกี่ครั้งกี่หนแล้ว ว่าอย่าแกล้งน้อง
กลิ่นฝนตอนเด็ก
//ยืนดูพร้อมกับหลบหลังคุณแม่
แม่ของรามิล
นั่นสิ เป็นพี่ก็ต้องดูแลน้องสิลูก
รามิลมองกลิ่นฝนด้วยสายตาที่ดุดัน
กลิ่นฝนตอนเด็ก
//สบตากับรามิล
พ่อของรามิล
จำเอาไว้เป็นบทเรียนนะรามิล!
พ่อของรามิล
อย่าแกล้งน้องอีก
แม่ของรามิล
ใช่ รามิลอายุตั้งสิบขวบแล้วน้องอายุแค่สี่ขวบอยู่เลยนะลูก
พรึ่บ!! //เสียงปิดหนังสือ
ณิชานั่งอยู่ในรถของแฟนเธอ
ณิชา
แหว๊ะ นิยายน้ำเน่ามากกก
นนท์แฟนณิชา
อ่านนิยายด้วยอ๋อเรา//กำลังขับรถ
ณิชา
นางเอกโดนแกล้งตั้งแต่เด็กเลยอะ
ณิชา
ชีวิตนางเอกก็เป็นงี้สินะ
ณิชา
เนื้อเรื่องก็งั้นๆอะ ไม่เห็นจะสนุกเลย
นนท์แฟนณิชา
อ้าวถ้าไม่สนุกแล้วเอามาอ่านทำไมอะ🤨
ณิชา
มีคนบังคับให้หนูเอามาอ่านอะดิ
นนท์แฟนณิชา
เขาคงอยากให้หนูอ่านละมั้ง
นนท์แฟนณิชา
แล้ววันนี้เรียนเหนื่อยมั้ย
นนท์ขับรถไปด้วยคุยกับณิชาไปด้วย
ณิชา
ไม่เหนื่อยค่ะ พี่นนท์ละ เรียนมหาลัยแล้วมีสาวอื่นมาจีบป่ะเนี่ย
นนท์แฟนณิชา
เฮ้ยแต่พี่ไม่ได้ไปชอบเขาซะหน่อย พี่มีแต่หนูคนเดียวนั้นแหละ
นนท์แฟนณิชา
ได้ดิ//หยิกแก้มณิชาเบาๆ
ณิชา
ทำไมยายคนนั้นต้องให้เราเอานิยายเรื่องนี้มาอ่านด้วยวะ//คิดในใจ
นนท์แฟนณิชา
คิดอะไรอยู่หรอณิชา?
ณิชา
อ๋อ เปล่าค่ะพี่นนท์ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยหน่ะค่ะ
นนท์แฟนณิชา
อื่ม😊// เอามืออีกข้างลูบหัวณิชา
ณิชา
หุ้ย หัวยุ่งหมดแล้วเนี่ย😣😩
นนท์แฟนณิชา
//หัวเราะคิกคัก
ณิชาก็เอานิ้วมือไปจี้จมูกของนนท์
ทั้งคู่มัวแต่หยอกกัน นนท์ก็ไม่ได้มองทาง
แต่แล้ว เสียงแตรรถอีกคันก็ดังขึ้น
แสงไฟรถอีกคันสาดเข้ามาในรถของนนท์
ฝุ่นควันคลุ้งกระจายเต็มที่เกิดเหตุ
นนท์แฟนณิชา
แค่กๆ//สำลักฝุ่นควัน
นนท์แฟนณิชา
ณิ..ชา//เสียงแผ่วเบา
นนท์แฟนณิชา
ณิชา//เขย่าตัว
นนท์แฟนณิชา
ณิชาฟื้นสิ!!!😭
เพราะรถของนนท์พลิกคว่ำแต่นนท์ได้รับบาดเจ็บสาหัส
ณิชา
พี่นนท์อยู่ไหน ช่วยณิชาด้วย
ณิชา
แล้วนี่ฉันมาอยู่ที่ไหนอะ ฉันตายแล้วหรอ
เสียงของนนท์ได้ก้องอยู่ในหูของณิชา
ณิชา
ฮื่อๆๆ😭พี่นนท์ช่วยหนูด้วย
ณิชา
ยายคะช่วยหนูด้วยนะ หนูอยากกลับไปหาคนที่หนูรัก ทั้งแม่ทั้งแฟนและเพื่อน
หญิงชราแปลกหน้า
ยายช่วยหนูไม่ได้หรอกนะ
หญิงชราแปลกหน้า
เพราะหนูคือผู้ถูกเลือก
หญิงชราแปลกหน้า
ใช่แล้วละ แล้วเธอก็ตายแล้วในโลกนี้
หญิงชราแปลกหน้า
เมื่อหนูดูถูกตัวละครที่เป็นนางเอก
หญิงชราแปลกหน้า
หนูจะต้องเข้าไปเปลี่ยนชีวิตของกลิ่นฝนผู้ที่ถูกรังแก
หญิงชราแปลกหน้า
เธอต้องทำให้กลิ่นฝนเป็นคนสวย เก่ง ไม่ยอมใคร
หญิงชราแปลกหน้า
แต่หนูต้องคงความดีไว้
หญิงชราแปลกหน้า
และสานฝันความรักของกลิ่นฝน กับ...
หญิงชราแปลกหน้า
เอาล่ะ..หนูจะต้องใช้ชีวิตของกลิ่นฝนนับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป..
ณิชา
ห๊ะ😰 ทำไมฉันต้องไปละยาย ฉันไม่อยากเป็นนางเอกอะ
หญิงชราแปลกหน้า
เขาลิขิตมาให้เธอแล้วณิชา..
ณิชา
ยายรู้ชื่อฉันด้วย//สติแตก
ณิชา
แล้วทำไมต้องลิขิตมาเป็นฉันเนี่ย😭
ณิชา
😭เห้ยนี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย
หญิงชราแปลกหน้า
กลิ่นฝนเขาจบชีวิตตัวเองลง และเธอ..ณิชา เธอจะต้อง ไปใช้ชีวิตของกลิ่นฝนในนิยายเรื่องนี่สะ
ณิชา
มะไม่เอา เนื้อเรื่องอะไรฉันก็ยังไม่รู้เลย
ณิชา
ฉันไม่เอาเด็ดขาดอะยาย ฉันยังไม่ได้ทำตามความฝันเลย😭
หญิงชราคนนั้นยิ้มให้ณิชาก่อนที่จะหายไป
3
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อ๊ายยยย
ณิชาในร่างกลิ่นฝนล้มลงมานอนทับตัวรามิล
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
...//สบตารามิล
รามิล//พระเอก
...//สบตากลิ่นฝน
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
หล่อจัง🤗 เฮ้ย! ไม่ได้พี่นนท์ของฉันหล่อกว่า😩//คิดในใจ
รามิล//พระเอก
นี่ยัยเฉิ่ม เธอจะฆ่าตัวเองรึไง ห๊ะ!!
รามิล//พระเอก
ถ้าฉันไม่วิ่งมาช่วยเธอไว้ ป่านนี้เธอคงตายแล้วแหละ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
เห้ยย😲 อะไรเนี่ย!! //ตกใจ
รามิล//พระเอก
เธอกำลังจะกระโดดระเบียงบ้าน!!
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
//มองไปที่ระเบียง
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ฉันไม่สนอะ..แล้วนายเป็นใคร
รามิล//พระเอก
อะไรของเธอยัยเฉิ่มเบ๊อะ
รามิล//พระเอก
ฉันเป็นพี่เธอนะ!!
รามิล//พระเอก
อ่อแล้วเธอก็ต้องขอบคุณฉันด้วยที่ช่วยเธอเนี่ย
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อะไรวะเนี่ย!!//อึ้งกับสิ่งที่เจออยู่
แม่ของรามิล
เกิดอะไรขึ้นกันหรอลูกเสียงดังเชียว
รามิล//พระเอก
แม่ก็ดูยัยเฉิ่ม..
แม่ของรามิล
//มองสายตาดุรามิล
รามิล//พระเอก
เอ่อ..แม่ก็ดูยัยกลิ่นฝนดิ
รามิล//พระเอก
จะกระโดดระเบียงฆ่าตัวเองตายอะ
แม่ของรามิล
กลิ่นฝนลูกเป็นอะไรทำไมไม่ยอมบอกแม่
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
//กำลัง งง
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ฮื่อๆ😭ฉันไม่ใช่กลิ่นฝนนน
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ช่วยด้วย!!ฉันต้องฝันอยู่แน่ๆอะ//สติแตก
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ตื่นดิยัยณิชา//ตบหน้าตัวเอง+สติแตก
รามิลกับแม่มองกลิ่นฝนด้วยความอึ้ง
รามิล//พระเอก
แม่เห็นปะ ยัยเฉิ่มกำลังจะฆ่าตัวเอง
แม่ของรามิล
กลิ่นฝนเป็นอะไรไป
แม่ของรามิล
เอ๊ะหรือว่า ผีเข้า!!
แม่ของรามิล
ตายแล้วๆ โทรหาคุณพี่รุจด่วนๆเลย
แม่ของรามิลรีบไปคุยโทรศัพท์
รามิล//พระเอก
ยัยเฉิ่มพอได้ละ
รามิล//พระเอก
อย่าเล่นตลกดิ๊
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ยายคนนั้นไปไหนวะ ทำไงดี//เดินไปเดินมา+สติแตก
รามิล//พระเอก
นี่ยัยบ้า เธอได้ยินที่ฉันพูดป่ะ!!
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
//ตกใจ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
โอ้ยยฉันเจ็บนะเว้ย😖
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
หยุดทำฉันได้แล้วไอ้... //ว่าแต่หมอนี่ชื่ออะไรเนี่ย หน้าตาก็หล่อแต่นิสัยแย่โคตรๆเลย//คิดในใจ
รามิล//พระเอก
เธอไม่เคยกล้าพูดแบบนี้กับฉันนะกลิ่นฝน
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ทำไมฉันจะพูดไม่ได้
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ฉันก็คนนะไอบ้า
รามิล//พระเอก
ฉันไม่น่าช่วยเธอเลย!!
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
//ไม่สนใจรามิล
ณิชาที่ในตอนนี้เธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของกลิ่นฝน
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ทำไงดีวะ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ฉันต้องตั้งสติ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
หายใจเข้า..หายใจออก
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
เอาละ ในเมื่อฉันเข้ามาอยู่ในร่างของกลิ่นฝนแล้ว
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ฉันก็ต้อง...
ณิชาจำคำพูดของหญิงชราคนนั้นได้ ที่ณิชาจะต้องมาเปลี่ยนแปลงตัวกลิ่นฝน
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ฉันก็ต้องเปลี่ยนแปลงชีวิตของกลิ่นฝนหรอเนี่ย
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
เนื้อเรื่องนิยายเล่มนี้เป็นยังไงต่อฉันก็ไม่รู้
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ยังอ่านถึงแค่ตอนที่พระเอกเชื่อนางร้ายและตอนที่กลิ่นฝนถูกรังแก
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อ๋อ แล้วก็ตอนที่พระเอกแกล้งนางเอก
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
และเมื่อกี้ตอนที่กลิ่นฝนกำลังจะฆ่าตัวเองตายสินะ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
งั้นก็แสดงว่า ถ้าฉันไม่เข้ามาอยู่ในร่างกลิ่นฝน กลิ่นฝนก็ตายไปแล้วอย่างงั้นหรอ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
..แล้วเนื้อเรื่องต่อไปจะเป็นไงต่อวะเนี่ย
ณิชาตอนนี้เธอกำลังคิดหนักว่าจะทำยังไงต่อ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
🤔ในเมื่อฉันไม่รู้เนื้อเรื่องว่าจะเป็นยังไงต่อไปฉันก็จะเปลี่ยนเนื้อเรื่องต่อจากนี้เอง
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
แต่ตอนนี้..
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
เล่นตามเล่นน้ำไปก่อนแล้วกันนะตัวเรา😌
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
แล้วฉันจะกลับไปอยู่ในร่างเดิมได้ป่าวอะ☹️
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
แต่ถึงยังไงฉันก็จะหาทางกลับโลกเดิมให้ได้
พ่อของรามิล
เป็นอะไรไหนบอกพ่อสิ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
เอ่อ..เปล่า
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
😐ค่ะ..
พ่อของรามิล
สรุปผีไม่ได้เข้าใช่มั้ย
แม่ของรามิล
นั้นสิ แม่กับพ่อก็เป็นห่วงคิดว่ากลิ่นฝนจะเป็นอะไร
รามิล//พระเอก
😒เวลาผมเป็นอะไรพ่อกับแม่ไม่เคยจะห่วงผมหรอก
รามิลพูดจบก็เดินขึ้นห้องไป
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
//มองตาม
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อะไรของตาบ้านั่นเนี่ย😒//พูดเบาๆ
แม่ของรามิล
เฮ้อ//มองหน้ารุจ
พ่อของรามิล
อื่ม//จับมือแก้ว
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
เห้อโรแมนติกตลอดเวลา//🙄
แม่ของรามิล
งั้นไปนอนเถอะลูก มืดค่ำแล้ว
แม่ของรามิล
วันพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนอีกนะ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
//พยักหน้า
ณิชาในร่างกลิ่นฝนก็เดินขึ้นห้องไป
พ่อของรามิล
คุณว่ากลิ่นฝนเปลี่ยนไปไหม
แม่ของรามิล
เปลี่ยนไปมากเลยค่ะ เกิดอะไรขึ้นกับกลิ่นฝนกันคะคุณ
ณิชาในร่างกลิ่นฝนเดินขึ้นบันไดมา
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
นี่ห้องของกลิ่นฝนสินะ
ณิชาในร่างกลิ่นฝนก็เดินสำรวจห้อง
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ห้องดูแปลกๆนะเนี่ย
ระหว่างที่เธอกำลังเดินดูห้องอยู่นั้น
ก็มีมือมาจับบ่าของกลิ่นฝน
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อ๊ายยย//ตกใจ
รามิลรีบเอามือปิดปากกลิ่นฝน
รามิล//พระเอก
เธอจะเสียงดังทำไม เดี๋ยวพ่อกับแม่ก็มาด่าฉันอีก
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
นี่มันห้องฉันนายเข้ามาทำไม!!
รามิล//พระเอก
เธอพูดอะไรของเธอ😒
รามิล//พระเอก
และฉันควรจะอึ้งอะไรก่อนดี
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ออกไปจากห้องฉันนะไอผู้ชายลามก
รามิล//พระเอก
นี่เธอด่าฉันว่าลามกหรอยัยเฉิ่มเบ๊อะ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
เออ!!
รามิล//พระเอก
เธอ..เปลี่ยนไป
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!//ทำท่าจะต่อยพระเอก
รามิล//พระเอก
เดี๋ยวนะ..เธอเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า
รามิล//พระเอก
นี่..มัน..ห้อง..ของ..ฉัน!!
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
😦อ่า..//หน้าแตก
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
งั้นหรอ..แฮะๆ//ขำแห้ง
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
สงสัย..
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ฉันจะจำผิดห้องอะ😅
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ถึงว่าทำไมห้องดูเหมือนผู้ชายจัง
รามิล//พระเอก
ไปได้ละยัยบ๊อง
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อื่มฉันก็ไม่ได้อยากอยู่ตรงนี้หรอก😒
ณิชาในร่างกลิ่นฝนพูดจบก็กำลังจะเดินออกจากห้องไป
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
😑อะไรอีกล่ะ
รามิล//พระเอก
เธอช่วยพูดจาให้เพราะเหมือนเมื่อก่อนได้มั้ย
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อ่า...
รามิล//พระเอก
//จ้องกลิ่นฝน
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ก็นะ..นั่นมันเมื่อก่อนที่..ฉันพูดเพราะหนิ คนเราก็ต้องมีการปะ..เปลี่ยนแปลงกันบ้างนิเน๊อะ
รามิล//พระเอก
แต่...//จ้องกลิ่นฝน
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
แล้วจะจ้องอะไรฉันนักหนาเล๊า ฉันทำตัวไม่ถูกนะเว้ย😬
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อะไรของตาบ้านี่เนี่ย//คิดในใจ
ณิชาในร่างกลิ่นฝนก็เดินออกจากห้องของรามิลไป
รามิล//พระเอก
ยัยเฉิ่มนั่นเป็นอะไรวะ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
จะเอ๋!!
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
😐
รามิล//พระเอก
ยัยบ้า มีอะไรอีก
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ฉันกำลังจะถามว่าห้องของฉันไปทางไหนอะ
รามิล//พระเอก
🤨นี่เธอลืมห้องของตัวเองหรอ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
เอ่อ..
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
เออบอกมาเถอะน่า
รามิล//พระเอก
ก็..ถัดจากห้องของฉันไปอีกสองห้องไงยัยบ๊อง
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อ๊อหรอ
กลิ่นฝนกำลังจะเดินไปที่ห้อง
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
//หยุดเดิน
กลิ่นฝนเดินถอยหลังมาที่หน้าห้องรามิล
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
มีอะไรอีกไม่ทราบคะ
รามิล//พระเอก
คำขอบคุณอะมีป่าว
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
อ๋อ แค่ต้องการคำขอบคุณหรอ
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
งั้น..ขอบคุณนะคะ😊
ณิชาในร่างกลิ่นฝน//เฉิ่ม
ที่ฉันยิ้มให้เพราะเสแสร้งเท่านั้นแหละไอหน้าจืดเอ้ย//คิดในใจ
ณิชาในร่างกลิ่นฝนก็เดินไปที่ห้อง..
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
