สวัสดีค่ะทุกคนนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกที่เราอยากจะให้ทุกคนได้เห็นถึงความรักที่มีข้อจำกัดและข้อห้ามทำให้เราไม่สามารถที่จะได้ทำตามหัวใจของตัวเองและอยากจะให้กำลังใจคนที่กำลังอยู่ในจุดที่เราเคยผ่านมาเราอยากจะบอกทุกคนว่าความรักมันไม่ได้สวยงามเสมอไปและมันก็ไม่ได้แย่เสมอไปบางครั้งมันอาจจะไม่สมหวังบ้างแต่มันก็เป็นเรื่องราวดีๆๆที่เราสามารถเก็บไว้เป็นความทรงจำว่าครั้งหนึ่งเราเคยตกหลุมรักใครสักคนที่เรารู้ว่ามันไม่สามารถที่จะคบกันได้แต่มันก็คือจุดเปลี่ยนให้เรากล้าที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองกล้าที่จะทำให้ที่สิ่งที่เราไม่กล้าทำและเราก็สามารถพูดได้เต็มปากว่าเขาคือคนที่ฉันรักและคือคนที่เปลี่ยนฉันให้เป็นอีกคนหนึ่งแม้ว่าฉันจะไม่สามารถเติบโตไปกับเขาได้ก็ตามแต่ฉันจะหวังดีกับเขาตลอดไป นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นในรั่วโรงเรียน
เราเจอกับครูผู้หญิงคนหนึ่งในโรงเรียนซึ่งตอนนั้นเรากำลังเล่นกับเพื่อนแล้วเพื่อนตีเราเราก็เลยจะตีคืนแต่พอหันหลังไปกันเป็นครูเขาเราก็เลยแก้เขินด้วยกันยกมือไหว้ซึ่งตอนนั้นอาจารย์เขาก็ยิ้มให้เราด้วย ตอนนั้นเราก็เริ่มรู้สึกหวั่นไหวด้วยความที่ครูเขาตรงสเปกเราอยู่แล้วด้วยแต่เราก็ยังไม่ถึงกับชอบแค่รู้สึกปลื้มแค่นั้นเองแต่พอเวลาเจอหน้าครูเราเราจะเขินแล้วถ้าวันไหนไม่เห็นเขาเราจะรู้สึกเป็นห่วงมากว่าเขาเป็นอะไรรึเปล่าถึงไม่มาโรงเรียนเราเป็นแบบนี้อยู่เดือนหนึ่ง เราเลยลองมานั่งสังเกตุตัวเองดีๆๆว่าเรารักเขาหรือเราแค่ชอบที่เขาตรงสเปกเราแค่นั้น แต่พอเราสำรวจตัวเองดีๆปรากฎว่าเรารักเขาจริงๆเราก็เลยเริ่มหาเฟสครูเขา จนเราหาเจอเราก็แอดไป แต่กว่าครูเขาจะรับก็หลายวันอยู่แล้วหลังจากครูเขารับเราก็ทักไปสวัสดีและแนะนำตัวทำความรู้จักเลยแล้วตอนนั้นเรายังอยู่ม.1อยู่เลย เราก็จะมีความคิดที่เป็นเด็กน้อยอยู่เราคิดตลอดนะว่าเราจะสารภาพรักกับครูเขาแต่เราก็ไม่ได้ทำเพราะเราไม่กล้าและกลัวด้วยว่าถ้ามันไม่เป็นแบบที่เราหวังไว้เราคงจะผิดหวังแน่นอนแต่พอตอนนี้มานั่งคิดอีกทีมันก็ดีแล้วแหละที่เราไม่ได้บอกครูเขาเพราะถ้าตอนนั้นเราบอกไปเราอาจจะมองครูเขาไม่ติดก็ได้และครูเขาก็คงจะหลบหน้าเราตลอดแน่เลย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
