ขยี้หัวใจนายรูมเมท
โดนรังแก
ค่ำคืนหนึ่งท่วมกลางสายฝนโปรยปราย
แง แง แง เสียงของเด็กน้อยถูกรังแก
ว่าไงเจ้าเด็กนี่เอาเงินมานะ
👤เด็กน้อย-อย่าทำอะไรผมนะครับ ผมไม่มีเงิน ฮือ ฮือ ฮือ
😾-ฉันไม่เชื่อเมื่อกี้ยังเห็นแกรับเงินจากแม่มาอยู่เลย
👤-เงินนี่แม่ให้ผมมานะครับ อย่าเอาไปเลยนะครับ
😾นั่นแหละมีนเป็นเงินของฉันถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็เอามา เดียวนี้
ชอนอู(พระเอก)
หยุดนะเจ้าพวกใจร้ายไม่งั้นฉันจะฟ้องลุงตำรวจเดี๋ยวนี้
😾5555เจ้าหนูตัวเล็กนิดเดียวจะทำอะไรพวกเราได้..ไปแกไปจัดการมันจับตัวมันมา
ชอนอู(พระเอก)
ช่วยด้วยๆครับลุงตำรวจ//วิ่ง
👮🧑✈️นี่พวกเจ้าจะทำอะไรเด็ก//ตำรวจวิ่งมา
😾ชวยแล้วพี่หนีเร็ว//วิ่งหนี
🧑✈️👮เป็นไงบ้างเจ้าหนู//เดินมาหา
ชอนอู(พระเอก)
ไม่เป็นไรครับ..แต่เด็กคนนั้นครับโดนแกล้ง
👮🧑✈️นี่หนูให้ฉันไปส่งบ้านนะ
ชอนอู(พระเอก)
นายเป็นไรมั้ย//เดินเข้าไปกอด
ยูบิน(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับแต่ผมกลัวครับ//กอดร้องไห้
ชอนอู(พระเอก)
ได้ๆงั้นฉันพานายไปส่งบ้านกับลุงตำรวจเเล้วกันนะ
ยูบิน(นายเอก)
ครับ//เดินจับมือ
🧑✈️👮-เอาล่ะถึงบ้านแล้วดูแลตัวเองนะ..ว่าแต่เด็กพวกนั้นเป็นใครทำไมเขามาทำร้ายหนูล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
เป็นญาติผมเองครับเขาชอบแกล้งผม..เขาบอกว่าผมน่าแกล้งครับ
👮🧑✈️-งั้นก็ระวังตัวละกันนะอย่าไปเข้าใกล้พวกเขาอีก//เดินจากไป
ชอนอู(พระเอก)
นายโอเครมั้ย//จับมือ
ยูบิน(นายเอก)
อือ..ขอบใจนะนายชื่ออะไรเหรอ
ชอนอู(พระเอก)
ชอนอู..แล้วนายล่ะ
ชอนอู(พระเอก)
ฉันกลับก่อนนะไว้เจอกันใหม่นะ
ยูบิน(นายเอก)
ได้//โบกมือลา
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
กลับมาแล้วเหรอเจ้าเด็กอ่อนแอ
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
จะจัดการยังไงดีน้า
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
คนที่ไม่เชื่อฟังต้องโดนลงโทษ
ยูบิน(นายเอก)
อย่านะอย่าทำอะไรผมนะ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
แกมันแค่เด็กที่แม่ฉันเก็บมาเลี้ยงเงินที่แม่ฉันให้เอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้//เข้าไปแย่ง
ยูบิน(นายเอก)
ไม่นะปล่อยผมนะ..คนใจร้าย//วิ่งออกมา
ยูบิน(นายเอก)
ฮือ ฮือ ฮือ พวกคนใจร้าย//วิ่งไปเรื่อยๆ
ชอนอู(พระเอก)
เอะ..นั่นยูบินนี่..ยูบิน//ตะโดนเรียก
ยูบิน(นายเอก)
ฮะ..ชอนอู ฮือ ฮือ ฮือ
ชอนอู(พระเอก)
เกิดอะไรขึ้น//กอด
ยูบิน(นายเอก)
พวกพี่แย่งเงินไปแล้วครับ//ร้องไห้
ชอนอู(พระเอก)
งั้นวันนี้นายที่นี่นะ
ยูบิน(นายเอก)
ไม่ได้ครับผมต้องกลับบ้านเดี๋ยวแม่ก็มาแล้ว
ยูบิน(นายเอก)
ถ้าผมไม่อยู่บ้านแม่จะโกรธเอาครับ
ชอนอู(พระเอก)
แล้วพวกพี่นายล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
ถ้าแม่อยู่เขาไม่ทำอะไรผมครับ
ชอนอู(พระเอก)
เฮ้อออ..นายนี่นะ
ชอนอู(พระเอก)
งั้นพักสักหน่อยละกันฉันจะส่งนายกลับบ้านเอง//สงสาร
ยูบิน(นายเอก)
ขอบคุณนะครับ//บอกลา
เป็นทุกอย่าง
👤แม่เลี้ยง-อ้าวกลับมาแล้วเหรอยูบินมากินข้าวสิ..ไปเล่นกัยเพื่อนสนุกมั้ย
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ชื.. .//มอง
เป็นทุกอย่าง
👤แม่เลี้ยง-เห็นพี่ๆบอกว่าเจอเพื่อนใหม่เหรอ
ยูบิน(นายเอก)
ครับ..เขาช่วยผมด้วยครับ
เป็นทุกอย่าง
👤แม่เลี้ยง-ช่วยอะไรเหรอลูก
ยูบิน(นายเอก)
พอดีผมถูกแกล้งครับแล้วชอนอูก็ช่วยไว้//มองพี่
เป็นทุกอย่าง
งั้นเหรอ..ดีจังเลยนะ
เป็นทุกอย่าง
แล้วเด็กเกเรพวกนั้นเป็นใครน่ะลูก
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
😠😠😠//มองหน้าตาเขียว
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
แม่คร้าบอย่าสนใจเลยครับคงเป็นเรื่องของเด็กๆน่ะครับ
ยูบิน(นายเอก)
ครับ..เป็นแบบนั้นแหละครับ//ก้มหน้ากินข้าว
เป็นทุกอย่าง
ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ยูบิน..เมื่อกี้นายจะฟ้องแม่ใช่มั้ย//กระชากคอเสื้อ
ยูบิน(นายเอก)
ปะ..ปล่าวนะครับพี่..ผมแค่เล่าเฉยๆ//กลัว
แอบดู
ยูบิน(นายเอก)
ผมเป็นน้องพี่นะทำไมพี่ต้องเกรียดผมด้วย
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ทำไมต้องเกรียดแกงั้นเหรอ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
เพราะพ่อแม่แกทำให้พ่อฉันตายไงล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
แต่มันเป็นอุบัติเหตุนะ
ยูบิน(นายเอก)
พ่อแม่ผมก็ตายด้วยเหมือนกัน
ยูบิน(นายเอก)
ผมก็เสียใจไม่ต่างจากพี่หรอก
ยูบิน(นายเอก)
ทำไมพี่ต้องทำกับผมแบบนี้ด้วย
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
เพราะแกมาเป็นภาระของแม่ฉันนะสิ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ทำไมแกไม่ตายตามพ่อแม่แกไปล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
พี่ครับ..ผมผิดงั้นเหรอครับ//น้ำตาไหล
ยูบิน(นายเอก)
ผมไม่อยากให้พ่อพี่ตายสักหน่อย
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
งั้นแกก็ไม่ต้องเรื่องมาก
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
เวลาฉันสั่งอะไรแกก็ต้องทำตาม..เข้าใจมั้ย//เสียงดัง
ยูบิน(นายเอก)
คะ..ครับ//น้ำตาไหล
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ต่อไปห้ามสะเออะขัดคำสั่งฉันอีก//เดินออกไป
ชอนอู(พระเอก)
เด็กคนนั้นจะเป็นอะไรรึปล่าวนะ//สงสาร
ชอนอู(พระเอก)
ยังไงก็เป็นพี่น้องละนะ
ชอนอู(พระเอก)
แอบไปดูยูบินดีกว่า//หลบอยู่ข้างกำแพง
ชอนอู(พระเอก)
อ่ะ..ยู..//หลบ
ชอนอู(พระเอก)
(พวกพี่ชายใจร้ายจะทำอะไรนะ)
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ไปเร็วๆไปขุดหลุมไว้ลึกๆนะ
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ฉันจะปลูกต้นไม้
ยูบิน(นายเอก)
ครับ//หยิบเสียมมาขุดดิน
ชอนอู(พระเอก)
(อะไรกันน้องตัวเล็กนิดเดียวใช้ขุดดินได้ไงกัน)
ยูบิน(นายเอก)
ชึก ชึก โอ้ย//ไม้ทิ่มมือเลือดชึม
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
สำออยอะไรกันแค่นี้
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ใช่รีบขุดเร็วๆเลยเดี๋ยวต้นไม้ฉันเหี่ยวหมด//เสียงดัง
ยูบิน(นายเอก)
ครับพี่//ขุดต่อเลือดชึมออกมา
ยูบิน(นายเอก)
ลึกพอมั้ยครับ//แผลเปิดออกมีเลือด
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
อี๋..ออกไปไกลๆเลยเดี๋ยวเลือดโดนฉันหรอก//เอาต้นไม้ลงหลุม
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
แกเอาดินลงหลุมได้แล้ว//แสยะยิ้ม
ชอนอู(พระเอก)
(ไอ้พวกนี้นี่)//เดินออกไป
ชอนอู(พระเอก)
พวกนายทำอะไรยูบิน
ชอนอู(พระเอก)
ทำไมเลือดออกเยอะแบบนี้ล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
ไม่เป็นไรหรอกฉันทนได้แค่นี้เอง
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
มึงนี่ เสือx..ไม่เข้าเรื่องนะ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
เรื่องครอบครัวเขาอย่ามายุ่ง
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ใช่..ออกไปเลยนะ
ชอนอู(พระเอก)
เดี๋ยวฉันช่วยยูบินเอง แค่เอาดินใส่แค่นี้ใช่มั้ย//โกยดินใส่หลุม
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ดีนี่ยูบินมีเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยด้วย..เนาะพี่ชาย
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ทำเสร็จแล้วก็ไปทำแผลชะ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
เห็นแล้วน่าสะอิดสะเอียน
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ไปเถอะยูชอน
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ครับ//เดินตาม
ชอนอู(พระเอก)
ไปทำแผลก่อนเถอะนะ
ยูบิน(นายเอก)
นายช่วยฉันอีกแล้ว
ชอนอู(พระเอก)
ทำไมนายไม่สู้ล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
ไม่เป็นไรหรอกฉันต้องอาศัยเขาอยู่น่ะ
ยูบิน(นายเอก)
ขัดใจพวกเขาไม่ได้หรอก
ชอนอู(พระเอก)
แล้วนายจะทนไปถึงเมือไหร่ล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
ก็คงเรียนจบนั่นแหละแล้วไปต่อมหาลัย
ยูบิน(นายเอก)
ถึงจะย้ายไปอยู่หอได้
ชอนอู(พระเอก)
นายจะเข้ามหาลัยที่ไหนล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
คงเป็นมหาลัยนอกเมืองน่ะ
ยูบิน(นายเอก)
ฉันอยากไปอยู่ที่ไกลๆจากที่นี่
ยูบิน(นายเอก)
เพราะพี่คงเข้ามหาลัยในเมืองได้
ชอนอู(พระเอก)
นายเลยจะเลือกนอกเมืองเพื่อว่าจะได้ไม่เจอพวกเขางั้นเหรอ
ชอนอู(พระเอก)
งั้นฉันจะไปสอบเข้าที่เดียวกับนายละกัน
ยูบิน(นายเอก)
อย่าเลย..นายต้องได้เรียนที่ดีๆสิ
ยูบิน(นายเอก)
อย่าเอาฉันมาเป็นตัวถ่วงเลย
ชอนอู(พระเอก)
ไม่เลยฉันตั้งใจไว้แล้วต่างหาก
ชอนอู(พระเอก)
มีที่หนึ่งนอกเมืองดังมากแล้วก็ดีมากด้วย
ชอนอู(พระเอก)
นายต้องตั้งใจเรียนนะจะได้สอบเข้าได้ชื่อมหาลัยAนะ
ยูบิน(นายเอก)
อือ..ได้เลยฉันรับปากว่าจะสอบให้ได้//จับมือสัญญา
ชอนอู(พระเอก)
ฉันก็จะตั้งใจเหมือนกัน
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ไอ้เด็กนี่วางแผนจะหนีฉันไปงั้นเหรอ..กึไม่มีทางชะละ//แอบฟัง
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ถ้ามันไปอยู่ที่อื่นแล้วเราจะแกล้งใครล่ะพี่
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
พี่ไม่ปล่อยให้มันไปสบายหรอก
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
งั้นเราก็ต้องอ่านหนังสืออย่างหนักเลยสิพี่
อยากเลิกแกล้งแล้ว
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
เรื่องนี้เราต้องเก็บไว้เป็นความลับนะ
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ได้เลยอิอิ
หลายปีผ่านมายูบินอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อเข้ามหาลัยที่ตั้งใจไว้
แต่ก็ไม่วายโดนพวกพี่แกล้งตลอด
ส่วนชอนอูก็ไม่แวะมาเล่นด้วยอีกเลยเพราะชอนอูต้องย้ายไปอยู่ในเมือง
ยูบิน(นายเอก)
แม่ครับผมสอบเข้าที่นี่ได้ครับ
เป็นทุกอย่าง
โอ้โห..ดีจังเลยนะที่นี่เขาว่าสอนดีนะลูก
ยูบิน(นายเอก)
แม่อนุญาตนะครับ..คือผมต้องไปอยู่หอด้วยครับ
เป็นทุกอย่าง
จะดีหรอลูกหนูยิ่งดูร่างกายบอบบางขนาดนั้นจะไหวหรอลูกแล้วใครจะทำกับข้าวให้กินล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับผมโตแล้วดูแลตัวเองได้
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
แม่ไม่ต้องห่วงครับเพราะผมก็สอบติดที่นั่นเหมือนกัน
ยูบิน(นายเอก)
ห่ะ..อะไรนะไหนแม่บอกว่าพี่จะเข้ามหาลัยในเมืองไง
เป็นทุกอย่าง
พอดีแม่เห็นลูกอยู่คนเดียวแม่เป็นห่วงน่ะพอดีพี่ชายลูกมาขอแม่เลยให้ไปน่ะ
ยูบิน(นายเอก)
(อะไรกันนี่เราจะหนีไอ้พี่บ้านี่ไม่พ้นรึไงนะ)//โมโห
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
นี่พวกเราตั้งใจเรียนอย่างหนักเลยนะเพื่อจะได้ไปดูแลนายน่ะ//แสยะยิ้ม
ยูบิน(นายเอก)
งั้นเหรอครับ(ช่างเถอะยังไงเราก็โตแล้วสู้ๆละกัน)
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
คิดอะไรอยู่น้องพี่คงดีใจมากเลยสินะเนี้ย//เข้ามากอด
เป็นทุกอย่าง
แม่เห็นลูกรักกันแม่ก็ดีใจนะดูแลกันดีๆล่ะ
ยูบิน(นายเอก)
6ปีมานี้ชอนอูจะจำคำที่เคยสัญญาไว้มั้ยนะ
ยูบิน(นายเอก)
เขาย้ายไปอยู่ในเมืองคงไม่คิดกลับมาเรียนนอกเมืองหรอกนะ
ยูบิน(นายเอก)
ป่านนี้แล้วเขาจะลืมเรามั้ยนะ//เพ้อ
ชอนอู(พระเอก)
พ่อคร้าบตกลงผมเลือกที่นี่เรียนที่นี่นะครับ
เป็นทุกอย่าง
ได้สิลูก..แต่มันไกลนะเดินทางลำบากนะ
ชอนอู(พระเอก)
ไม่เป็นไรคะผมจะอยู่หอพักครับ
ชอนอู(พระเอก)
(ป่านนี้ยูบินจะเป็นยังไงบ้างนะจะลืมเราไปรึยัง)//คิดยิ้มคนเดียว
ชอนอู(พระเอก)
พ่อครับที่ผมให้พ่อแจ้งอาจารย์ไว้ว่าให้พักกับเพื่อน
ชอนอู(พระเอก)
พ่อคุยให้รึยังครับ
เป็นทุกอย่าง
อ๋อ..พ่อบอกแล้วเขาล็อคชื่อไว้ให้แล้ว
เป็นทุกอย่าง
ทำไมต้องคนนี้ล่ะลูก
ชอนอู(พระเอก)
พ่อเคยเจอใครแล้วลืมไม่ลงมั้ยละครับ//ยิ้มเดินออกไป
เป็นทุกอย่าง
ลืมไม่ลงงั้นเหรอ..อือก็มีนะ
เป็นทุกอย่าง
อ๋อ..ก็แม่แกไง..อะอ้าวหายไปไหนแล้วลูกคนนี้นิ
เป็นทุกอย่าง
ห่ะ..หรือว่าลูกเรามีคนที่ชอบแล้ว..อือชักอยากรู้จักเพื่อนคนนี้ชะแล้วสิ..ยูบิน
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
พี่ครับผมถามจริงนะครับ
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ตอนนี้พวกเราก็โตแล้วเราเลิกแกล้งยูบินเถอะนะครับ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ทำไมล่ะ..มันมาแย่งความรักของแม่เราไปส่วนนึงนะ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
แล้วมันก็ทำให้พ่อเราตายด้วย
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
แต่พ่อแม่ยูบินก็ตายเหมือนกันนะครับ
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
เรายังมีแม่แต่ยูบินไม่เหลือใครเลยนะครับ..
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
นอกจากพวกเราน่ะครับ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
นายสงสารมันเหรอ
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ผมมาคิดดูแล้วที่ผ่านมาเราทำกับยูบินมากเกินไปครับ
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
เขาทนเรามาทุกอย่าง
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะเลิกแกล้งแล้วครับ
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
มาคิดดูแล้วถ้าผมขาดพ่อแม่เหมือนยูบิน
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
ผมคงทนไม่ได้แน่ครับ
ยูชอน(ญาติผู้พี่)
พี่ลองคิดดูนะครับผมขอตัวก่อน//เดินออกไป
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
คงจะจริงอย่างนั้นสิน่ะ
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
ฉันก็ชักจะเบื่อแกล้งนายแล้วเหมือนกัน
ยูชอง(ญาติผู้พี่)
แต่ถ้าไม่มีนายฉันก็เหงาเหมือนกัน..ยูบินฉันคงขาดนายไม่ได้แล้วล่ะ//ยิ้ม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
