สวัสดีครับผมมหา เรื่องในวันนี้เป็นเรื่องของเพื่อนชื่อ เต้ย

เล่าถึงโรงแรมแห่งหนึ่ง ที่ไปพักตอนไปสัมมนา

เต้ยทำงานเป็นพนักงานปฏิบัติการในหน่วยงานราชการ

โดนหัวหน้าจัดให้ไปสัมมนาที่ต่างจังหวัดเป็นเวลา

3 วันพร้อมเพื่อนร่วมงานอีก 2 คน คือ พี่อิฐและต้น ซึ่งทำงานอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน สถานที่จัดงานสัมมนาอยู่ไกลออกไปพอสมควร ทั้ง 3 ออกเดินทางกันตั้งแต่เช้า ถึงที่หมายปลายทางก็เป็นเวลา 9 โมง สถานที่จัดงานเป็นโรงแรมแห่งหนึ่งลักษณะเป็นอาคาร 5 ชั้น ห้องที่จองไว้คือ 501 และ 502

ซึ่งอยู่ติดลิฟท์และตรงข้ามกัน โดยที่ผมกับต้นจะนอนด้วยกัน ส่วนพี่อิฐแกนอนคนเดียว หลังจากที่เอากระเป๋าสัมภาระมาเก็บในห้องพัก ต้นก็ไปอาบน้ำ พอทำธุระเสร็จก็เดินออกมาพร้อมสีหน้าแย่ๆ “พี่เต้ยห้องน้ำมันเหม็นอับ” ห้องน้ำของโรงแรมนี้ใหญ่พอสมควร มีอ่างอาบน้ำกับฝักบัวแยกจากกัน

เต้ยลองเข้าไปดูปรากฏว่ามันเหม็นจริงๆ เป็นกลิ่นเหม็นอับชวนคลื่นไส้ “เหม็นจริงว่ะ เดี๋ยวค่อยไปแจ้งก่อนเข้างานก็แล้วกัน” “เดี๋ยวผมโทรแจ้งให้ พี่ไปอาบน้ำเถอะ” จากนั้นต้นก็เดินไปที่โทรศัพท์ในห้องแล้วเลือกดูหมายเลขภายใน

เต้ยก็เข้าไปอาบน้ำต่อจากต้น ในช่วงแรกกลิ่นก็ยังพอทน

แต่หลังจากนั้นกลิ่นก็เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ มันตัวอะไรตายว่ะเนี่ย เต้ยได้แต่คิดในใจ

อาบน้ำเสร็จเดินออกมาก็เจอพี่อิฐนั่งอยู่ในห้อง “ห้องน้ำเหม็นมากเลยพี่ เหมือนมีตัวอะไรเข้าไปตาย ที่ห้องพี่เป็นหรือเปล่า” “ไม่นะก็ปกติ แต่งตัวเข้าจะได้ลงไปหาอะไรกิน” หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ ก็เข้าอบรมกันต่อแบบยาวๆ กว่าจะจบก็ประมาณ 1 ทุ่มเห็นจะได้

ในขณะที่กำลังขึ้นลิฟท์กลับห้องพัก ทุกคนในลิฟท์ต่างลงที่ชั้น 4 กันหมดในลิฟท์เหลือเพียง 3 คนคือกลุ่มของเต้ย

ในตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรพอลิฟท์ขึ้นไปถึงชั้น 5 ปรากฏว่าไฟทางเดินถูกเปิดสว่างอยู่แค่หน้าห้องของเต้ย ส่วนที่เหลือมืดสนิทเป็นอะไรที่ดูวังเวง “ถึงจะมีแค่ 2 ห้องก็น่าจะเปิดไฟทางจนสุดนะ” ต้นพูดพร้อมกับกำลังหาบัตรเปิดห้อง “ถ้าเขาเปิดไฟทางตลอดก็ไม่รู้ล่ะสิว่ามีอยู่แค่ 2 ห้อง”

เต้ยตอบไปแบบกวนๆ

“เขาก็แค่จะประหยัดไฟ เดี๋ยว 2 ทุ่มพี่มาเรียกนะ ออกไปหาอะไรกินกัน” แล้วพี่อิฐก็เข้าห้องของแกไป พอเต้ยกับต้นเข้ามาในห้อง ก็เจอกับถาดใส่เครื่องดับกลิ่นพวกพิมเสน

การบูรวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ในห้องน้ำก็มีเยอะกว่าใน

ห้องนอนอีก “ค่อยยังชั่วหน่อยเดี๋ยวผมอาบน้ำก่อนนะพี่”

ต้นหยิบผ้าขนหนูเดินตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำ

ส่วนเต้ยนั่งเล่นโทรศัพท์รออยู่บนที่นอน ผ่านไปไม่ถึง 5 นาที ต้นก็พุ่งออกจากห้องน้ำในสภาพล่อนจ้อน

ยังมีฟองสบู่ติดอยู่ตามตัว ทำเอาเต้ยตะลึงไปเลย

“เป็นอะไร อยากโชว์หรือไง” “ที่อ่างล้างหน้าพี่เต้ย พี่ไปดูที่อ่างล้างหน้าให้ที” เต้ยรีบลุกไปดูด้วยความสงสัย

“ไม่เห็นมีอะไรเลย เป็นอะไรของเอ็ง” หลังจากเข้ามายืนในห้องน้ำได้เพียงชั่วคู่ เต้ยก็รู้สึกได้ว่ากลิ่นเหม็นอับนั้นยังอยู่ เพียงแค่มีกลิ่นพวกเครื่องหอมมาช่วยดับ กลิ่นเหม็นเน่าเท่านั้นเอง จากนั้นต้นก็อาบน้ำต่อแต่ตอนนี้มันแง้มประตูเอาไว้ไม่ยอมปิด หลังจากต้นอาบเสร็จเต้ยก็เข้าอาบต่อ กลิ่นเหม็นมันยังอยู่จริงๆ แถมแรงกว่าที่เข้ามาตอนแรกซะอีก เลยรีบอาบน้ำให้เสร็จเพราะความเหม็น

พอออกมาจากห้องน้ำก็เห็นพี่อิฐมานั่งรออยู่ในห้อง “พี่อิฐ เมื่อกี้ไอ้ต้นมันแก้ผ้าวิ่งออกมาจากห้องน้ำด้วยพี่”

“ฮ่าๆๆ ทำไมถึงทำอย่างนั้น ลืมผ้าขนหนูหรือไง” ทำเอาต้นหน้าซีดไปเลย “ เดี๋ยวผมเล่าให้ฟัง”

“เต้ยรีบใส่เสื้อผ้าเถอะช้าตลอด” “โธ่ ยังไม่ทุ่มครึ่งเลยพี่อิฐ” จากนั้นทุกคนก็ไปนั่งเล่นที่บาร์ของโรงแรม

คงเพราะมีการจัดสัมมนาทำให้มีคนพลุกพล่านพอสมควร

“ต้นเล่าให้ฟังซิว่าทำไมถึงวิ่งแก้ผ้าออกมาจากห้องน้ำ”

เต้ยถามด้วยความอยากรู้ ในตอนที่ต้นกำลังอาบน้ำอยู่ ก็ได้ยินเสียงก๊อกแก๊กอะไรบางอย่าง

เสียงนั้นมันก็ค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ ต้นพยายามมองหาที่มาของเสียง เสียงมันดังมาจากที่อ่างอาบน้ำด้านหลัง

พอเดินเข้าไปดูเห็นเป็นคราบดำๆเกาะอยู่ที่ขอบอ่างอาบน้ำ ด้วยความที่ต้นเป็นคนสายตาสั้น จึงต้องยื่นหน้าเข้าไปดูใกล้ๆ มันไม่ใช่คราบแต่เป็นเส้นผม เส้นผมยาวรวมกันเป็นกระจุกพาดอยู่ที่ขอบอ่างเมื่อเช้าก็ไม่เห็นมี เข้ามาได้ยังไงกัน ต้นหยิบกระดาษเช็ดชู่มาลองมือกะจะหยิบเส้นผมนั้นแล้วทิ้งลงถังขยะ ในขณะที่มือของต้นกำลังจะถึงเส้นผม ก็มีมือพุ่งออกมาจากผนังคว้าไปที่ข้อมือของต้น ด้วยความตกใจต้นกระชากมือกลับอย่างแรงทำให้เสียหลักลงนั่งอยู่บนพื้นในห้องน้ำ พอมองไปอีกทีก็ไม่เห็นเส้นผมที่ขอบอ่างแล้ว จากนั้นก็ได้ยินเสียงเปิดน้ำจากอ่างล้างหน้าที่อยู่ด้านหลังในตอนนั้น พอเลี้ยวหลังกลับไปมอง

อ่างล้างหน้าอยู่สูงกว่าระดับสายตาของต้น

น้ำเอ่อล้นออกจากอ่างไหลนองเต็มพื้น แต่สิ่งที่ไหลมากับน้ำทำให้ต้นตกใจถึงขีดสุด เป็นเส้นผมจำนวนมาก

ซึ่งมันมากจริงๆ มากชนิดว่ามาทั้งศีรษะ พอสังเกตดูเส้นผมพวกนี้มันไม่ได้หลุดไหลไปตามน้ำ มันแค่ถูกน้ำที่ล้นออกจากอ่างล้างหน้าผัดออกมา พอต้นลุกขึ้นยืนก็ถึงกับอ้าปากค้าง เห็นเป็นศีรษะของหญิงสาวอยู่ในอ่างล้างหน้าในลักษณะ

คว่ำหน้า จากนั้นต้นก็เลยพุ่งออกมาจากห้องน้ำอย่างที่

เต้ยเห็น พอได้ฟังเรื่องทั้งหมด 2 เพื่อนร่วมงานรุ่นพี่ ต่างหัวเราะกันไม่หยุด “โธ่พี่เต้ยเดี๋ยวผมให้พี่นอนคนเดียวเลย” “กลัวก็เชิญเลยกูนอนได้ กูไม่ได้ใช้ผ้าอ้อมแล้ว”

“ไม่ต้องเลยต้นพี่ชอบนอนคนเดียว” เจอคำพูดของพี่อิฐเข้าไปเล่นเอาต้นไปไม่ถูก พวกเราออกจากบาร์กันตอนเที่ยงคืนแยกย้ายกันนอนหลับพักผ่อน พอกลับมาถึงห้องเต้ยก็ทิ้งตัวลงนอนเลยแล้วก็หลับไป เต้ยตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะได้ยินเสียงโทรเข้า พอไม่เห็นต้นนอนอยู่ข้างๆมองสำรวจรอบห้องก็เห็นประตูห้องเปิดทิ้งไว้

ที่โทรเข้าเป็นไลน์ของพี่อิฐ “มีอะไรเหรอพี่อิฐ” “พี่นี่ผมเองต้น รีบออกมาจากห้องนั้นเดี๋ยวนี้เลย”

“อ้าวไอ้ต้นเหรอ จะไปทำไมไม่ปิดประตูให้กูด้วย เออแค่นี้แหละ” “เดี๋ยวก่อนพี่เดี๋ยวก่อน” แล้วเต้ยก็วางสาย

เดินไปปิดประตูแล้วก็กลับมานอนต่อ ในช่วงกึ่งหลับกึ่งตื่นก็ได้กลิ่นเหม็นสาบสางลอยเข้ามาเตะจมูก

จากเดิมที่เคยได้กลิ่นเพียงแค่ในห้องน้ำ แต่ตอนนี้มันลอยมาถึงที่นอนในคราวนี้แรงมาก จากนั้นเต้ยก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างมาสัมผัสที่หน้าพอลืมตาขึ้นมามอง ภาพที่เห็นเป็นใบหน้าผู้หญิง อยู่ตรงกับหน้าของ

เต้ยพอดี ลอยอยู่บนอากาศมีแต่ศีรษะปล่อย

ปลายผมลงมาโดนหน้าของเต้ย ในตอนนั้น

เต้ยกระดุกกระดิกตัวไม่ได้เลย ลักษณะเหมือนถูกผีอำ พยายามดิ้นสุดแรงแต่ก็ไม่ยอมหลุด ได้ยินแต่เสียงหัวเราะเล็กๆเบาๆหญิงสาวคนดังกล่าวอ้าปากออกแล้วลิ้นของเธอก็หล่นพรวดลงมากองพูนอยู่บนใบหน้าของเต้ย

เต้ยกลั้นใจกระชากสุดแรงจุดหลุดออกมาได้ แต่ก็ตกเตียงกลิ้งกับพื่นห้องไปหลายรอบ พอมองกลับไป

ในตอนแรกที่เต้ยคิดว่าเป็นศีรษะลอยได้ กลับไม่ใช่ผู้หญิงคนดังกล่าวยืนห้อยหัวลงมาจากเพดาน

พอเปิดประตูห้องออกได้ก็รีบวิ่ง ไปเคาะประตูห้องพี่อิฐ

“ต้นเปิดประตูให้กูด้วย” แค่ช่วงคู่ต้นก็เปิดประตูให้

เต้ยรีบเข้าห้องล็อคประตู “พี่เจอแล้วใช่ไหม”

ต้นถามพร้อมกับรอยยิ้ม “ทำไมไม่บอกกูว่ะ”

“ผมก็จะบอกพี่อยู่พี่วางสายไปก่อน” คืนนั้นเล่นเอานอนไม่หลับเลย พอถึงตอนเช้า “เมื่อคืนพวกเอ็งมานอนที่นี่กันหมดเลยเหรอ” พี่อิฐถามพร้อมกับสีหน้าแปลกๆ “ผมนอนห้องนี้เอง ถ้าพี่อยากนอนคนเดียวพี่ไปนอนห้องนั้นได้นะ”

“ไปให้โดนหลอกอีกคนน่ะสิ พี่ไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะเต้ย”

แล้วอีก 1 คืนที่เหลือก็นอนกัน 3 คนห้องเดียว ไม่มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นเลย แต่ก็เล่นเอานอนไม่หลับขอบตาเป็นหมีแพนด้ากันทุกคน จากเหตุการณ์ครั้งนั้นก็เล่นเอาเต้ยกับต้นระแวงเรื่องที่จะพักโรงแรมไปอีกนาน