เดือนหนาวของคุณเมธา【梅萨王冠的冬月.Kookv】
ตอนที่ ๑
#เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรท์แต่งเองและไม่มีเจตนาทำร้ายศิลปินเสียหายและขออนุญาติเจ้าของภาพน่ะครับ
#นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงแค่จินตนาการเนื้อเรื่องของไรท์ไม่มีเกี่ยวกับชีวิตจริง
#โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
#ไรท์ไม่มีเจตนาทำร้ายศิลปินเสียหาย
#ค่อยยืมเจ้าของรูปของภาพ
ถ้ามีคำไหนผิดโปรดช่วยแจ้งในใต้คอมเม้นแล้วก็ขอโทษด้วยท่านี้มันไม่สนุกและถ้าอยากให้เพิ่มเติมอะไรก็สามารถ comment ได้นะครับ
- คำบรรยาย -
// การกระทำ
“ เน้นคำ ”
[ กระซิบ ]
( คิดในใจ )
( มนุษย์แบบพวกเรามีหลายหน้าในกลุ่มคนเหล่านี้ชอบเดีหักหลังกันเองซึงถือว่าคนประเภทแบบนี้)
( เขาใส่เสื้อคลุ่มสีขาวเหมือนชุดที่คนชอบใส่ไอไวรักษาคนในหนังสือ )
( แล้วพวกเขาก็ได้ตั่งชื่อให้กับ..หมานเลข001 )
ชื่อ: 001
อายุ: ไม่ระบุ
นิสัย: เงียบๆ/แอบนิสัยเด็กบาง/ซน
ชอบ: ไม่ระบุ
ไม่ชอบ : ไม่ระบุ
ชื่อ: 002
อายุ: ไม่ระบุ
นิสัย: เงียบๆ/ห้าวนินหน่อย/แอบเย็นชา
ชอบ: ไม่ระบุ
ไม่ชอบ: ไม่ระบุ
Doctor แจสเปอร์
วันนี้เด็กๆของฉันดื้อไหมหนา~
- เด็กน้อย(?)สองคนที่กำลังนั่งขัตตมาอยู่บนโซฟานุ่มๆและมองคนที่อยู่ตรงหน้าทำตาใส -
Doctor แจสเปอร์
( เด็กน้อยของฉัน.. )
Doctor แจสเปอร์
( ท่าพวกเขาไม่มีฉันอยู่พวกเขาจ่ะอยู่ได้ไหม.. )//เอามือลูบหัว
- แจสเปอร์ได้เอามือลูบหัวเด็กน้อยทั่งสองคนอย่างรักใคร่แต่คิดอะไรบางอย่างไวในใจ -
- สีหน้าที่เผยให้เห็นถึงความเศร้าและเสียใจ -
Doctor แจสเปอร์
พวกเทอจำสิ่งที่ฉันเคยสอนไวได้ไหม..
Doctor แจสเปอร์
มันอาจจ่ะเป็นผลดีต่อตัวพวกเทอ..เด็กน้อยของฉัน
002
พวกผมจำได้คุณเล่นย่ำขนานนั้น
002
ก็โง่แล้วไม่ใช้สิก็ไม่ต้องมีสมองเลยก็ได้
001
พี่เปอร์พูดแบบนี้บ่อยจนผมเริ่มรู้สึกง่วงแล้วด้วย..
- เด็กชายใส่ฮู้ดสีดำได้กอดตุ๊กตาแน่นและทำหน้าบูทไปหนึ่งครั่ง -
- ส่วนอีกคนหนึ่งได้ตอบกลับไปก่อนจ่ะทิ่งตัวลงนอนบนโซฟา -
Doctor แจสเปอร์
ทำไหมชอบรุนแรงกับปะป๊าคนนี้จัง
Doctor แจสเปอร์
ปะป๊าเสียใจน่ะ...//ปาดน้ำตาทิพย์
001
คึคึคึคึ..//ยิ้มปากฉีก
- เพียงเวลาแค่ไม่กี่วันแจสเปอร์ก็ได้หายตัวไปเป็น4-5วันโดยไม่มาหาพวกเขาเลยสักนิน -
001
ป๊าไม่มาหาพวกเราตั่งสองวันแล้วน่ะ..
001
จ่ะเกิดอะไรขึ้นกับป๊าหรือเปล่า
002
คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาได้หรอก..
002
( สังหรณ์ไม่ดีเลยแฮะ )
002
( คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาได้หรอก.. )
- พวกเขาสองพี่น้องก็ได้แต่อยู่ในบ้านหลังนั้นเป็นเวลา3เดือนแต่ไม่เห็นมีวี่แววที่เขาจ่ะกลับมา -
001
ป๊าทิ่งพวกเราไปแน่ๆเลย..ฮึก..ฮือออ😭
- เด็กคนเล็กที่นั่งอยู่กลางห้องนอนของพวกเขาได้ปล่อยโฮออกมายกใหญ่ -
001
ว่าปะป๊าไม่ได้ทิ่ง..ฮึก!..เราไป..ฮึก!
( ทำไมคุณต้องทิ่งพวกเราไป.. )
- จู่ๆไฟได้เกิดขึ้นในป่าหรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า“ไฟป่า”ได้แพร่กระจ่ายไปทั่ว -
- รามไปถึงบ้านเล็กกล่างในใจกลางป่า -
- คนใส่ชุดสีดำปกปิดใบหน้าคนหนึ่งถือคับเพลิงในมือและได้แสยะยิ้มออกมา -
- มองไปยังบ้านที่ถูกเผ่าอย่างสนุกเหมือนดูหนังเรื่องโปรด -
ตอนที่ ๒
#นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงแค่จินตนาการเนื้อเรื่องของไรท์ไม่มีเกี่ยวกับชีวิตจริง
#โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
#ไรท์ไม่มีเจตนาทำร้ายศิลปินเสียหาย
#ค่อยยืมเจ้าของรูปของภาพ
ถ้ามีคำไหนผิดโปรดช่วยแจ้งในใต้คอมเม้นแล้วก็ขอโทษด้วยท่านี้มันไม่สนุกและถ้าอยากให้เพิ่มเติมอะไรก็สามารถ comment ได้นะครับ
- คำบรรยาย -
// การกระทำ
“ เน้นคำ ”
[ กระซิบ ]
( คิดในใจ )
( พวกมนุษย์นี้มันหน้ากลัวขนานนี้แล้วเหรอ? )
( ทำให้เด็กทารกที่ตายแล้วตอนนั้นกลับมามีชีวิตได้อีกครั่ง )
- ห้องสี่เหลี่ยมสีมืดทึบจนไม่สามารถเห็นอะไรได้แม้แต่นินเดียว -
- คนสองคนที่อยู่ท่ามกลางความมืดอีกคนหนึ่งได้ให้ผู้เป็นน้องได้มานอนตักของตน -
- ผู้เป็นน้องได้เริ่มรู้สึกตัวขึ้นได้ทำการลืมตาพบพี่ชายของตน -
- กับหน้าจอสีโปรงใสที่ลอยอยู่ตรงหน้าของแฝดพี่002 -
002
แต่ที่รู้เพียงแค่ว่าพวกเรากำลังถูกไฟครอบ
[ ระบบAL. 000 ]
ขอแสดงความยินดีด้วย!
คุณได้เข้าสู่ในช่วงของระบบA.l.lที่กำลังได้อัพเดตในตัวของมันได้สำเร็จพอดีเราจึงให้พวกคุณได้ลองใช้ระบบอันใหม่ล่าสุดในกลุ่มแรกจ่ะมีภารกิจดังนี้!
---------------------------------------------------------------
ภารกิจ1:ให้พวกคุณหาสาเหตุการตายของตนเองและจับตัวคนทำ
ภารกิจที่2:เอาตัวรอดจากอุปสรรคต่างๆที่มันจ่ะเกิดขึ้น
ภารกิจที่3:ห้าม“ตาย”เด็ดขาด
ภารกิจที่4:ฆ่าทุกคนที่ขัดขวางภารกิจของคุณ!
บทลงโทษ:###################
ของรางวัล:###############
- พี่ชายได้ทำการเอาตัวขยับเข้าไปใกล้คนน้องแล้วกระซิบอะไรบ่างอย่างทำให้คนเป็นได้ทำตาโต -
[ ระบบAL:000 ]
สามารถขออะไรก็ได้เพียงแค่“3”ข้อเท่านั้น
1:
2:
3:
[ เก็บไว้ ]
1:สื่อสารกับอีกคนถึงจ่ะอยู่ห่างไกลกันแค่ไหน
2:สามารถอ่านความคิดของผู้คนได้
3:ขอข้อมูลและความจำทั่งสองคนที่ฉันและแฝดอีกคนจ่ะไปอยู่ในร่าง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
