NovelToon NovelToon

รักซาดิสม์ของเหล่าแวมไพร์

ไปบ้านซาคามากิ

โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ยูกิคุง
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
เสร็จรึยัง
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
รถมารอแล้วน่ะ
ตึก ตึก
เสียงเดินลงจากบันได
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
มาเเล้วๆ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ป่ะ!
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ไปกันเถอะ
บ้านซาคามากิ
ซ่า ซ่า
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อ่ะ!
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ฝนตก
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
.จับมือยูกิไปหลบฝน
ก็อก ก็อก
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ขออนุญาตค่ะ
แอ๊ดดด
ประตูเปิด
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พี่
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
มีคนนอนอยู่
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ตรงโซฟา
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
เอ่ออ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ขอโทษน่ะค่ะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
คือว่าพวกเรา
มือเผลอไปโดนมือคนที่นอนอยู่
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อ่ะ!เย็นจัง
ก้มฟังเสียงหัวใจ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
หะหัวใจไม่เต้น
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ยูกิคุง!
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
เรียกรถพยาบา...
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อ่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พี่!
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
อ่า
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
น่ารำคาญจิง
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
คนกำลังนอนอยู่แท้ๆ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
คะคุณยังมีชีวิตอยู่
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
เธอนี่เองยันไม้กระดาน
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ที่เอะอะโวยวาย
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ปะปล่อยพี่ผมน่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ไอ้โรคจิต
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
เอ๋~~มีเด็กมาด้วยแหะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
.สลัดมืออายาโตะออก
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อย่ายุ่งกับยูกิคุงน่ะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
หึ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
เสียงดังอะไรกัน
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
พวกคุณคือใคร เข้ามาที่บ้านของพวกเราได้ยังไง
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
คือว่าประตู...
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ชั่งเถอะ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
เอาเป็นว่าเข้าไปคุยกันข้างในก่อน
คนรับใช้
คนรับใช้
เก็บกระเป๋าเดินทาง
จบ
ตัวประกอบ1
ตัวประกอบ1
คือไรม์ค่อนข้างหนห้วยตัวเอง
ตัวประกอบ1
ตัวประกอบ1
เพราะว่าไรท์พิมเสร็จแล้ว
ตัวประกอบ1
ตัวประกอบ1
แต่ลืมบันทึก
ตัวประกอบ1
ตัวประกอบ1
ทำให้ไรท์ต้องพิมใหม่😭
ตัวประกอบ1
ตัวประกอบ1
ขอกำลังใจในการแต่งด้วยน่ะค่ะ

เจ้าสาว

ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
เชิญครับ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ค่ะ
นั่งตรงโซฟา
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
//นั่งข้างยุย
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
เอาล่ะ
พวกผมจะแนะนำตัว
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
คนที่นอนอยู่ตรงนั้นชื่อชู เป็นพี่ใหญ่
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ส่วนผมเป็นพี่คนรอง
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
แล้วก็แฝด3
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
อายาโตะคือคนที่คุณเจอตอนเข้ามา
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ส่วนอีก2ยังไม่มา
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ถึงเวลาที่ผมต้องถามคุณแล้ว
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ทำไมพวกคุณถึงเข้ามาทีนี่
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
คุณพ่อบอกฉันกับยูกิคุงให้มาอยู่ที่นี่ค่ะ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
เห๋
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ผมไม่เห็นรู้เรื่องนั้นเลยน่ะครับ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
อ่ะเอ้า
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
อะไรกันเนี้ย
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
มีสาวน้อยน่ารัก
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
กับ...
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
เด็กน้อยงั้นหรอ??
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ผมไม่เด็กแล้วน่ะ!
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
งั้นหรอ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ส่วนนั้นไรโตะ
ไรโตะเดินไปจับคางของยูกิ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
จะทำอะไร!!
ปัดมือของไรโตะออก
ซาคามากิ คานาโต
ซาคามากิ คานาโต
เธอน่ะ
พูดข้างหูยุย
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อ่ะ!
ซาคามากิ คานาโต
ซาคามากิ คานาโต
ชอบความเจ็บปวดหรือป่าว
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
เอ่อคือ....
ขยับหน้าไปเลียคอยุย
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
เอ่ะ!!!
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ส่วนคนนั้นคือคานาโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
อะไรกันคานาโตะคุง
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ไปเลียคอคนอื่นเขาแบบนี้ได้ไง
เดินมาหายุย
เลียคออีกข้าง
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อ่ะคุณ!!
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
เมื่อกี้ก็พึ่งพูดไปเองนิ้ค่ะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
เห้ย
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ไรโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ยัยนั้นฉันเจอก่อน
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
อะไรกันอย่าหวงให้มากนักสิ้
เสียงทุบกำแพง
ซาคามากิ สุบารุ
ซาคามากิ สุบารุ
ถึงว่าทำไมมีกลิ่นเหม็นๆ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
คะคุณมาได้ยังไงกัน
ซาคามากิ สุบารุ
ซาคามากิ สุบารุ
ที่แท้ก็มนุษย์สกปรก
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อะไรกันที่ว่ามนุษย์สกปรกพูดเหมือนพวกคุณไม่ใช่มนุษย์อย่างนั้นแหละ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
แล้วก็คนสุดท้ายสุบาระน้องคนเล็กของพวกเรา
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
แต่ก่อนอื่น
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
พวกคุณชื่ออะไรกัน
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ฉันโคโมริ ยุยค่ะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ส่วนนี้น้องชายของฉัน
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ซาคามากิ สุบารุ
ซาคามากิ สุบารุ
น่าลำคาน
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
หยุดทำตัวไร้มารยาทสักที
ซาคามากิ สุบารุ
ซาคามากิ สุบารุ
ชิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ผมกำลังจะถามแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาอยู่
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ช่วยตอบคำถามผมด้วยครับ
ซาคามากิ ชู
ซาคามากิ ชู
อ่อ
ซาคามากิ ชู
ซาคามากิ ชู
ถ้าเรื่องนั้น
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ทำไม
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
นายรู้หรอ
ซาคามากิ ชู
ซาคามากิ ชู
ก็ประมาณนั้นล่ะ
ซาคามากิ ชู
ซาคามากิ ชู
ตาแก่ให้มาเป็นเจ้าสาว
ซาคามากิ ชู
ซาคามากิ ชู
บอกว่าห้ามฆ่า
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
งั้นหรอ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
แค่ไม่ฆ่างั้นสิ้น่ะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
พวกคุณพูดเรื่องอะไร
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
เจ้าสาวอะไร
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
พวกคุณคงเข้าใจผิด
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ไม่หรอก
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ตาแก่นั้นคงพูดจริง
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ฉันต้องถามคุณพ่อ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ไปกันเถอะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ยูกิคุง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ครับ
ยุยจับมือยูกิแล้วกำลังเดินไป
ยูกิไม่ทันระวังเลยสะดุดล้ม
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อ่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
เจ็บจัง
เลือดสีแดงเผยออกมาจากหัวเข่า
ยูกิกับยุยเลยหันไปมอง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ตะตาสีแดง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
หรือว่า!
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
แวมไพร์!
ยูกิชูสร้อยรูปกางเขนที่มีจี้ตรงกลางเป็นสีม่วงออกมา
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
เหอะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ไร้สาระ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
พวกคนยุคนี้
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
เชื่อเรื่องแบบนี้สิ้น่ะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
กระเทียมเอ่ย
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ไม้กางเขนเอ่ย
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
เราไม่กลัวหรอกน่ะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ยูกิ
ยุยจับมือยูกิอีกครั้ง
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
วิ่ง!ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
คะครับ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พี่พวกเราจะทำไงกันดี
ยุยกับยูกิวิ่งไปจนถึงประตู
แต่ว่า
หมับ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ไม่ให้หนีหรอกนะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อ่ะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ปล่อยน่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พี่ครับ!
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ปล่อยพี่ยุยน่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ไอแวมไพร์โรคจิต
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ไม่ต้องห่วงพี่
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
รีบหนีไป
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
แต่ว่า...
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ไปสิ้!!
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อะอื้ม
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
จะไปทางไหนดีล่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
เหมือนวิ่งในเขาวงกตเลย
มีห้องอะไรสักอย่าง
แอ็ดดด
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ซ่อนในนี้
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
คงได้ล่ะมั้ง
เดินไปที่ตู้ ตู้หนึ่ง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พี่จะเป็นไรมั้ยน่ะ//เป็นห่วง
X
X
ตึก
X
X
ตึก ตึก
เอ๊ะ
X
X
อยู่ไหนน้าาาา
X
X
ยูกิคุง
X
X
อยู่ไหนนี้รึป่าวเอ่ย
ยูกิเอามือปิดปาก
X
X
อ่ะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
เจอแล้ว
จับมือยูกิแล้วดึงเข้าหาตัว
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ปล่อยน่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
จะทำอะไร
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ปล่อยสิ้
น้ำตาคลอ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
จุจุ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
อย่าร้องสิ้
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ฉันไม่แพ้น้ำตาเด็กน้อยอย่างนายหรอก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ใครร้อง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ฉันไม่ได้ร้องสักน่อย
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
หึ
จับคางยูกิแล้วเสยคางขึ้น
เอื้อมมือมาปาดน้ำตา
แล้วเลียนิ้วที่โดนน้ำตาของยูกิ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ไม่เลวแหะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
รสชาติแห่งความกลัว
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ตามมาได้แล้ว
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
หนีไปก็ไม่ได้ประโยชน์หรอก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ไม่
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
แล้วพี่ยุยล่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พวกนายทำอะไรกับพี่ยุย
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
พี่สาวนาย
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ถูกอายาโตะ...
อยู่ๆก็เงียบไป
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ถูก?
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ถูกอะไร
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พวกแกทำอะไรพี่ยุยล่ะก็
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ฉันฆ่าพวกแกแน่
มองด้วยสายตาเครียดแค้น
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
โอะโอ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ทำให้แมวน้อยโกรธส่ะแล้ว
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
พี่เธอถูกอายาโตะพาไปที่ห้องแล้วน่ะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
อย่ามองด้วยสายตาแบบนั้นสิ้มันน่ากลัวจังนะน่ะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
แต่ว่า
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ฉันก็ชอบน่ะสายตาแบบนี้
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
มองแล้ว
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ทำให้รู้สึกมีอารมณ์เลยล่ะ
เอาตัวเข้าใกล้ยูกิทีล่ะนิดๆ
พลั่ก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ออกไป
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พาฉันไปหาพี่เดียวนี้
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ไม่ได้ๆ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
เธอต้องไปที่ห้องของเธอสิ้
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ทำไม
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ฉันก็นอนกับพี่ก็ได้นิ้
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
เวลาจะดูดเลือด
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
มันไม่ถนัดน่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ดูดเลือด?
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
นี้พวกนาย
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อย่าบอกน่ะว่า
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ฮิฮิ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ไปกันเถอะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
แมวน้อยของฉัน
ถูกวาปมาที่ห้อง

ห้องอาหาร

ในห้อง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
นี่ห้องของผมหรอ?
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ใช่แล้ว^^
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
งั้นคุณก็ออกไปได้แล้ว
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ทำไมฉันต้องออกด้วยล่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ความเป็นส่วนตัวน่ะ เข้าใจมั้ย???
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ไม่อ่ะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ฉันอยากอยู่
เห้อ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
แล้วแต่คุณเถอะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
แล้วพี่ผมอยู่ไหน
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ห้องข้างๆนายนี่ล่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ครับ
ไรโตะได้อยู่ในห้องของยูกิสักพัก แล้วก็ออกไป
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ไปสักที
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พี่จะเป็นไงบ้างน่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
เอาเถอะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อาบน้ำแล้วนอนก่อนดีกว่า
ฝั่งยุย
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ฮึก ฮึก
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ทำไม
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
คุณพ่อ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆของคุณพ่อ
ร้องไห้สักพัก ก็หลับไป
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อ่า
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ค่อยสบายตัวหน่อย
เดินไปที่หน้าต่าง
มองไปข้างนอก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
มีสวนด้วยหรอ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
เห้อ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ทำไมต้องมาอยู่ที่นี่ด้วย
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ไหนจะเรื่องเจ้าสงเจ้าสาวอะไรนั้นอีก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
มีแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจเต็มไปหมด
เดินมาที่เตียง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
หวังว่าพน.จะมีเรื่องดีๆ
มีเงาซ่อนอยู่ในมุมมืด
X
X
...
X
X
ยู...
เฮือก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
แฮ่ก แฮ่ก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ฝันงั้นหรอ
ก็อก ก็อก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ครับๆ
แอ้ด
เสียงเปิดประตู
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ลงมารับประทานอาหารเช้าได้แล้วครับ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อ่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ครับ
ห้องรับประทานอาหาร
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อ่ะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ยูกิคุง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พี่ยุย
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
เป็นอะไรหรือป่าวครับ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
บาดเจ็บตรงไหนหรือป่าว
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
มะไม่จ่ะ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
นั่งลงได้แล้วครับ
เริ่มทานได้ประมาณ5นาที
ซาคามากิ สุบารุ
ซาคามากิ สุบารุ
//ลุก
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
//มอง
ซาคามากิ สุบารุ
ซาคามากิ สุบารุ
ฉันอิ่มแล้ว
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ทุกคนยังทานไม่เสร็จกันเลย
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
กรุณานั่งลงด้วยเถอะครับ
ซาคามากิ สุบารุ
ซาคามากิ สุบารุ
น่าลำคาน
ซาคามากิ สุบารุ
ซาคามากิ สุบารุ
แค่ต้องมานั่งกินข้าวกะพวกมนุษย์โสโครก
ซาคามากิ สุบารุ
ซาคามากิ สุบารุ
ฉันก็อยากจะบ้าตายแล้ว
หายไป
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ฉันก็อิ่มแล้ว
หายไป
ซาคามากิ ชู
ซาคามากิ ชู
...
หายไป
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
งั้นพวกเราก็ไปกันเถอะครับพี่
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
เอ่อ จ่ะ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ผมคงต้องสอนมารยาทในห้องรับประทานอาหารกับพวกคุณสักหน่อย
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
//หันมามอง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ครับ?
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
พวกไม่มีมารยาท
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ผมขอบอกไว้ก่อน
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
เวลากินอาหารพวกคุณไม่ควรลุกออกจากโต๊ะก่อนเจ้าของบ้าน
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
นั่นเป็นมารยาทสำคัญ
ซาคามากิ เรย์จิ
ซาคามากิ เรย์จิ
ผมอิ่มแล้ว ขอตัวก่อน
หายไป
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
อ่าาา
ซาคามากิ ไรโตะ
ซาคามากิ ไรโตะ
ทำเรย์จิ อารมณ์เสียส่ะแล้วน่ะ
หายไป
ซาคามากิ คานาโต
ซาคามากิ คานาโต
เท็ดดี้
ซาคามากิ คานาโต
ซาคามากิ คานาโต
กินอันนี้มั้ย
ซาคามากิ คานาโต
ซาคามากิ คานาโต
เท็ดดี้ดูนี่สิ้
ซาคามากิ คานาโต
ซาคามากิ คานาโต
ฮ่า ฮ่า
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
//มอง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ไปกันเถอะครับ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
จ่ะ
ออกจากห้องอาหาร
ตึก ตึก
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ยูกิคุงจ่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ครับพี่?
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อ่ะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ปะป่าวจ่ะ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
^^
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
??
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
พี่ดีใจมากเลยน่ะที่ได้ยูกิคุงเป็นน้อง
เอามือลูบหัวยูกิ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ผมก็ดีใจที่ได้พี่เป็นพี่ผมเหมือนกัน
เอาหน้าไปถูกับมือยุย
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
^^
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พี่จะกลับห้องเลยมั้ยครับ
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
อืมม
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
คงจะกลับเลย
โคโมริ ยุย
โคโมริ ยุย
ยูกิจะไปไหนหรอจ่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อะป่าวครับ
ถึงห้อง
แกร้ก
ปึก
เดินมาดูที่หน้าต่าง
เอามือมาทาบที่หน้าต่าง
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
มองอะไรของนาย
สดุ้ง!
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อ่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
นายเข้ามาได้ยังไง
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ก็เดินเข้ามาปกติ
เดินตรงไปหายูกิ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
นี่!
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
จะเดินเข้ามาทำไม
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ฉันหิว
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
คุณก็กินมาแล้วนิ้
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
มันไม่เหมือนกันสักหน่อย
ขยับเข้าไปใกล้คอยูกิ
ฟุดฟิด
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พลั่ก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ถอยไป
กำลังจะเดินไป
หมับ
จับมือยูกิ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
นี่!
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ปล่อยน่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
คิดจะดื่มเลือดคนอื่น
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ขอบ้างรึยัง
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ทำไมต้องขอ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ตาแก่นั้นส่งมาให้
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ฉันก็ทำอะไรกับพวกนาย
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ก็ได้ทั้งนั้น
ดึงยูกิเข้ามากอด
แล้วดึงคอเสื้อลง
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อ่ะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
จะทำไร
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ปะ...ปล่อยน่ะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
พูดมากจิง
กึด
เสียงฟันกระทบลงเนื้อนวลขาว
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อ่ะ!!
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อึก..
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
เจ็บ...ฮึก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ปล่อย...ยย
ดิ้น
อายาโตะได้จับเอวยูกิแน่นกว่าเดิม
ถอดเคี้ยวออก
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
อึก..
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
//น้ำตาคลอ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พอแล้วใช่มั้ย
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ปล่อย//สะปัดมืออายาโตะออก
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
//จับแขนยูกิแน่น
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ฉันยังไม่บอกให้นายไป
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ห่ะ
อายาโตะไปฝังคมเคี้ยวเข้าไปอีกครั้ง
อืออ
เสียงร้องเล็กๆดังออกมา
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
พอได้แล้ว
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
//จับเสื้ออายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
(อร่อยมาก)
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
(มากกว่านี้)
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
คุณ..อายา..โตะ
โคโมริ ยูกิ
โคโมริ ยูกิ
ฮึก..
ยูกิได้สลบไป
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
อ่าา
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
มากไปสิ้น่ะ
เลียตรงเคี้ยวที่ตัวเองฝากรอยเอาไว้
แล้วอุ้มยูกิกลับมานอนที่เตียง
เช็ดน้ำตาให้ยูกิ
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
...
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
เลือดของนาย
ซาคามากิ อายาโตะ
ซาคามากิ อายาโตะ
อร่อยกว่ายัยนั้น
!จบ!

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!