" มึงใช่ไหมที่มายุ่งกับเด็กกู "
" ก็เออกูเองมึงจะทำไมก็เด็กมึงมันง่ายเองนี่หว่าื แถมเสนอตัวให้กูด้วย "
" จับมันเอาไว้ที่นี่ "
" อย่าให้มันหนีไปได้ "
" ครับท่าน "
" มึงคิดว่ามึงจะขังกูไว้ที่นี่ได้หรอไม่มีทาง "
" กูก็จะคอยดูว่าที่นี่สามารถขังคนที่กล้ามายุ่งกับของของกูได้มั้ย "
" ปิดปากมันไว้ "
สามอาทิตย์ก่อนหน้านั้น
" เห้ยไอ้ออฟ "
" อ้าวไอ้มิกส์ มาได้ไงวะ "
" ก็กูเห็นมึงหายหน้าหายตาไป กูก็อยากจะชวนมึงไปกรึบๆ สักหน่อยวะ "
" เออก็ดีกูยุ่งแต่ซ้อมแข่งรถจนไม่ได้ไปเจอเพื่อนเลย เออยังไงมึงส่งสถานที่เวลามาด้วยเดี๋ยวกูไปเก็บของและแวะไปบ้านก่อน "
" เออคร้าบคุณชาย คร้าบบบบบบ ผมไปแล้วนะคร้าบ "
" มึงนี่มันยังกวนตีนเหมือนเดิม "
" เออๆ กูไปหละ "
ออฟหลังจากที่คุยกับเพื่อนสนิทของเขาเสร็จเขาก็เดินเอาของไปเก็บที่ห้องส่วนตัว เพื่อที่จะเตรียมกลับไปบ้าน ออฟเป็นลูกชายคนเล็กของบริษัทยักษ์ใหญ่ของจีน ที่พ่อแม่ตามใจเขามากโดยที่เรื่องของทางบ้านเขาจะไม่ยุ่งก็ได้ แถมเขาจะเลือกทำอะไรตามใจชอบของเขาได้ทุกอย่างเพราะว่าพ่อแม่ของเขารักและเอ็นดูเขาเหมือนเด็กมาตลอดแถมพี่สาวกับพี่ชายเขาก็ไม่เคยว่าอะไรน้องชายอย่างเขาเลยตั้งแต่เด็กออฟเลยกลายเป็นเด็กที่เอาแต่ใจทำอะไรตามใจตัวเองมาตลอดแถมเขาก็ขอให้พ่อซื้อบ้านส่วนตัวให้เพื่อที่จะมาอยู่ตามลำพังออฟเมื่อทำอะไรเสร็จเขาก็กลับมาที่บ้านอาบน้ำเลือกเสื้อผ้าสำหรับไปดื่มกับกลุ่มเพื่อนของเขา
แชท มิกส์
ออฟกูส่งโรไปแล้วนะ
เออๆ กูเห็นแล้ว
แล้วไปกันกี่โมง
3ทุ่ม
เออเคร
ออฟเมื่อคุยแชทสนทนากับมิกส์เสร็จก็เดินเข้าไปในห้องห้องหนึ่งซึ่งในห้องมีแต่ตู้หยอดเหรียญสำหรับรถแข่งเต็มไปหมดเขาเดินเข้าไปไม่รอช้า ก็ไปเล่นรถพวกนั้นตามเสต็ปคนชอบรถ
ตัดมาที่โกดังใหญ่แห่งหนึ่ง บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นรอยเลือดเต็มไปหมดพร้อมกับเสียงคนมากมายที่กำลังต่อสู้กัน
" นายคับเอาไงคับ "
" จัดการพวกมันให้หมด "
ทุกคนที่ได้ยินเสียงจากนายผู้ออกคำสั่งก็ไม่รีรอรีบจัดการพวกนั้นจนหมดแล้วเหลือแต่หัวหน้าใหญ่ของฝั่งนั้นเพียงคนเดียวภายในชั่วพริบตา
" กูจะถามมึงเป็นครั้งสุดท้าย ว่ามึงเอาของมาจากไหน กูบอกมึงแล้วใช่มั้ยว่าอย่ายุ่งกับสิ่งเสพติด "
ชายผู้นี้ค่อยๆ เอามีดเกลี่ยที่หน้าของฝ่ายตรงข้ามช้าๆ ทำให้ฝ่ายตงข้ามหวาดเสียวแล้วยอดพูดออกมา
" ผมพูดแล้วๆ "
" ผมรับมาจาก จอนส์นี่ มันส่งมาให้ผม "
" ถ้ามึงพูดแบบนี้ตั้งแต่แรกก็จะไม่มีใครต้องตาย หึ "
" จับมันไปไว้ชายแดน "
" ครับนาย "
" จัดการทุกอย่างภายในนี้ให้เรียบร้อยอย่าให้เหลือร่องรอยอะไร "
" ครับ "
ชายผู้นี้มีชื่อว่า เฟิร์ส ลูกชายเพียงคนเดียวของแก็งหงส์ดำ แก็งมาเฟียที่อำนาจมากที่สุดภายในฝั่งจีน ถึงเขาจะทำทุกอย่างอย่างโหดเหี้ยมแต่ภายในใจของเขานั้นอ่อนแอมาก แต่เขาก็ท่องจำทุกอย่างตามที่ป๋าของเขาสอนก่อนตายจึงทำให้ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกอ่อนแอขนาดไหนหรือไม่อยากทำก็ตามเขาก็ทำเสมอเพราะเขาไม่ได้ถูกเลี้ยงมาให้เห็นใจคนอื่นเเละพ่อเขาสอนว่าถ้าเรามีความเห็นใจหรือมีความรักนั้นจะเป็นจุดจบของเขา และตั้งแต่เกิดมาเขาก็ไม่เคยมอบใจของเขาให้ใครเลยแต่ชีวิตของเขาก็มีผู้หญิงเข้ามามากมายแต่ว่าเขาก็มักจะยึดติว่าถ้าคนไหนเป็นผู้หญิงของเขาใครก็ห้ามแตะ แต่ถ้าผู้หญิงคนไหนเขาไม่ต้องการแล้วเขาก็จะปล่อยมันไปแต่ถ้าใครมายุ่งกับคนที่เขายังต้องการอยู่เขาก็จะไม่ปล่อยผู้ชายคนนั้นไปแน่ๆ
ที่ บ้านของเฟิร์ส
" เห้ยเฟิร์ส "
" อ้าวไอ้เพลมาไงวะ "
" ขับรถมาดิวะ "
" มึงนี่กวนตีน "
" เสื้อมึงเลอะเลือดกูว่ามึงไปเปลี่ยนก่อน "
" เออๆ เดี๋ยวกูไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเดี๋ยวกูลงมาคุยด้วย "
" เออๆ รีบๆ "
เฟิร์สหลังจากที่ทักทายกับเพื่อนเสร็จก็เดินขึ้นไปอาบน้ำแบบใจเย็นและเพื่อนของเขาก็ชินแล้วด้วยเพราะว่าเฟิร์สมักจะเป็นคนที่เนี๊ยบทุกอย่างมันก็จะใช้เวลานานหน่อย
30นาทีต่อมา
" เสด็จมาได้สักทีนะครับคุณเฟิร์ส "
" กูอาบนานขนาดนั้นเลยหรอวะ "
" ไม่ๆ เว้ยกูชินและ "
" เออๆ ว่าแต่มึงมาหากูมึงมีเรื่องอะไรป่าว "
" ก็กูไม่เจอมึงนานกูก็ว่าจะชวนมึงไปดื่มสักหน่อย "
" แต่กู "
" มึงไม่ต้องมาแต่ 3ทุ่มครึ่งเจอกันที่เดิม "
" เออๆ เดี๋ยวกูไป เจอกันๆ "
" งั้นกูกลับหละ "
" เออๆ ขับรถดีๆ หละมึง "
3ทุ่ม
" เห้ยไอ้ออฟ "
" ไงมึงไอ้มิกส์ "
" มึงโต๊ะนั้นแม่งเด็ดเว้ย "
" โหมึงนี่พอกูมาถึงก็หาสาวให้กูเลย "
" แต่คนไหนวะ "
" คนนั้นๆ "
" โหแม่งนมเป็นนมตูดเป็นตูดเลยวะ "
" กูว่าเด็ด "
" แม่งต้องจัด "
" จัดดิ "
" เดะกูไปเอง ดูแล้วน่าจะง่าย "
ออฟเดินถือแก้วไวน์ไปที่โต๊ะๆ หนึ่งที่มีกลุ่มสาวกำลังเต้นกันอยู่
" สวัสดีครับ ผมขอชนแก้วหน่อย "
" ได้สิคะ "
" ผมชื่อออฟนะครับ คุณชื่อ "
" ฉันชื่อ แอมป์แปร์ค่ะ "
" ครับแอมป์แปร์ ผมขอไลน์คุณได้ไหมครับ "
" ได้ค่ะ "
ในขณะที่ออฟกำลังขอไลน์หญิงสาวอยู่นั้นก็มีสายตาพิฆาตจับตาจ้องมองมาที่เขาทั้งสองอยู่
" เห้ยเฟิร์สมึงมองอะไรวะ "
" มีคนมายุ่งกับคนของกูวะ "
" ไหนใครวะกล้ามากระตุกหนวดเสือได้ "
" มึงดู "
" เห้ยไอ้ผู้ชายคนนั้นใจกล้าวะ555กล้ามายุ่งกับเด็กของเสี่ยเฟิร์สขาได้5555 "
" มึงนี่ เดี๋ยวกูมา "
" มึงจะไปไหนเฟิร์ส ที่นี่ในผับนะเว้ย "
" มึงคิดอะไร "
" มึงไม่ได้จะไปซ้อมมันหรอวะ "
" มึงคิดเยอะกูแค่จะให้คนไปสืบดูสักหน่อยว่ามันคือใคร "
" เออแล้วไป เห้ย มึงไปสืบใครกูเห็นคนนั้นไม่เคยรอด "
" มันดีแล้วที่วันนี้ยังรอด หึหึ "
" ใจเย็นเพี่ยนน "
เฟิร์สเดินไปที่กลุ่มลูกน้องของเขานั่งอยู่พร้อมกับเปิดรูปของชายหนุ่มที่กำลังยุ่งกับผู้หญิงของเขาให้ลูกน้องดูพร้อมกับให้ไปสืบประวัติและจับตาดูเอาไว้ แล้วส่วนแอมป์แปร์เขาจะจัดการเอง
1อาทิตย์ต่อมา
" เสี่ยขาทำไมพึ่งมาหาแอมป์แปร์หรอคะเสี่ยรู้ไหมแอมป์แปร์คิดถึงเสี่ยมากเลยนะคะเสี่ยขาาาาาาาาา "
" คิดถึงผมมากเลยหรอ "
" ก็ใช่สิคะถ้าแอมป์แปร์ไม่ไม่คิดถึงเสี่ยจะให้แอมป์แปร์ไปคิดถึงใครได้ "
" หึหึ "
" เสี่ยทำไมมองแอมป์แปร์แบบนี้หรอคะ "
เฟิร์สมองไปทั่วตัวของแอมป์แปร์พร้อมกับสายตาที่ขยะแขยง "
" ทำไมเสี่ยถึงทำเหมือนขยะแขยงแอมป์แปร์แบบนั้นหรอคะ "
" ผมไม่ได้ทำเหมือนขยะแขยงคุณหรอกนะแต่ว่าผม.....ขยะแขยงคุณ "
" เสี่ยพูดแบบนี้หมายความว่าไง "
" คุณอย่าคิดว่าผมไม่รู้เรื่องของคุณกับไอ้หมอนั่นนะ ไม่สิกับผู้ชายหลายคน คิดว่าผมโง่หรอ "
" เสี่ย เสี่ยกำลังเข้าใจแอมป์แปร์ผิดนะคะ "
" ผิดหรอหึ "
" เด็กๆ เข้ามา "
เฟิร์สเรียกลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างหน้าห้องประมาณ10กว่าคนเข้ามา "
" เสี่ย เสี่ยเรียกพวกมันเข้ามาทำไม "
" จัดการมันให้สมกับการอยากเป็นโสเภณีก็จัดให้ตามสิ่งที่มันชอบผู้หญิงร่านๆ กูไม่ต้องการ "
เฟิร์สพูดพร้อมกับแววตาที่หน้ากลัวดุดันแล้วเดินออกจากห้องไป
" คนที่ให้ไปสืบ สืบมาได้หรือยัง "
" ได้แล้วครับ นี่ครับเอกสารประวัติของมัน "
" ดี จับตาดูมันไว้ "
" ครับ "
ออฟช่วงนี้เขาก็ยุ่งอยู่กับการแข่งรถของเขาอยู่เพราะว่าอีกหนึ่งสัปดาห์เขาจะต้องลงสนามแข่งโดยที่เขานั้นไม่รู้เลยว่ากำลังมีคนจับตาดูเขาอยู่ในช่วงนี้
ปัจจุบัน
วันนี้เป็นวันที่ออฟต้องแข่งรถ การแข่งรถของออฟก็เป็นไปตามปกติเหมือนสิ่งที่เคยเกิดขึ้นแต่ก็มีสิ่งที่ไม่ปกติอยู่อย่างหนึ่งคือว่าตอนนี้เขากำลังอยู่ในสายตาของชายผู้หนึ่งที่กำลังนั่งมองเขามาจากที่มุมสูงอยู่ เพื่อรอโอกาสจับตัวออฟไปให้กับเจ้านายของเขาิยู่นั่นเอง
การแข่งขันก็เป็นไปตามปกติออฟได้เป็นแชมป์ในการแข่งขันรถในครั้งนี้เหมือนกับปกติของเขา เสร็จการแข่งขันออฟก็เริ่มเก็บของแล้วเตรียมกลับบ้านในขณะที่เขานั้นกำลังเดินไปที่รถก็มีรถเบนซ์สีดำมาจอดขวางทางข้างหน้าเขาแล้วก็มีผู้ชายสองคนเดินลงมาจากรถมาจับเขาไปในที่โกดังแห่งหนึ่ง
" พวกมึงคือใคร จับกูมาทำไม "
สักพักเฟิร์สที่คอยออฟอยู่ข้างบนห้องในโกดังแห่งนี้ก็ลงมา เขาเดินตรงมาทางออฟพร้อมกับในมือที่ถือไม้เบสบอลอยู่สีหน้าที่นิ่งเฉยแต่มีแววตาที่หน้ากลัวดุดันเดินมา
" มึงไม่ต้องรู้หรอกว่าพวกกูเป็นใครแต่มึงใช่มั้ยที่มายุ่งกับแอมป์แปร์เด็กกู "
" หึหึ "
" กูถาม "
" ว่า "
" มึงใช่มั้ยที่มายุ่งกับเด็กกู "
" ก็เออมึงจะทำไมก็เด็กมึงมันง่าย "
" จับมันเอาไว้ที่นี่อย่าให้มันหนีไปได้ "
" ครับนาย "
" หึหึ มึงจะมีปัญญาทำอะไรกูได้ "
" มึงก็คอยดูก็แล้วกันว่าคนอย่างกูจะทำอะไรกับคนอย่างมึงได้ "
" กูจะคอยดู " //ออฟยิ้มมุมปากมองมาที่เฟิร์สพร้อมสายตาที่เจ้าเล่ห์
ลูกน้องของเฟิร์สจับออฟไปขังเอาไว้ในห้องมืดห้องหนึ่งในโกดังส่วนเฟิร์สก็เดินขึ้นมาในห้องชั้นบน เขารู้สึกว่าออฟไม่ใช่คนธรรมดาทำไมสายตาของออฟไม่เหมือนในประวัติที่ได้มา ในประวัติของออฟ ออฟเป็นลูกชายคนเล็กของเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่วันๆ ไม่ทำอะไรนอกจากเที่ยวรักสนุกกับแข่งรถเพราะเป็นสิ่งที่เขาชอบ แต่วันนี้เฟิร์สเห็นสายตาที่ออฟมองมามันดูไม่ธรรมดามันดูแฝงไปด้วยความร้ายกาจที่ออฟมาจากสายตา แต่เฟิร์สก็ไปสะดุดกับรอยยิ้มที่ออฟยิ้มก่อนจะถูกลากออกไปมันทำให้เฟิร์สรู้สึกหวั่นนิดๆ ว่าออฟจะไม่ใช่คนธรรมดา
" ทำไมเด็คนนี้มันดูไม่ปกติ ดูจากแววตาร้ายกว่าเราอีกหึหึแต่ไงยุ่งกับเด็กกูมึงไม่รอดแน่ "
เช้าวันรุ่งขึ้น
เฟิร์สเดินไปที่ห้องที่ออฟถูกขังมันเอาไว้อยู่
" เปิดประตู "
เฟิร์สสั่งให้ลูกน้องของตนเปิดประตูให้เขาเข้าไปในห้องนั้นภายในห้องนั้นถึงจะดูเป็นห้องที่มืดแต่ภายในห้องดูสะอาดมากมีเตียงมีที่นอนมีของใช้ต่างๆ ดูไม่เหมือนเป็นห้องที่จะจับคนมาขังดูจะเหมือนเป็นห้องพักมากกว่า แต่ถึงแม้เฟิร์สจะเป็นถึงเจ้าพ่อมาเฟียแต่เขาก็เป็นคนที่ไม่ชอบความสกปรกและชอบอะไรที่สบายๆ มากกว่า เขาก็เลยให้ลูกน้องจัดห้องเอาไว้แบบนี้
" ออกกันไปให้หมด "
เฟิร์สสั่งให้ลูกน้องทุกคนเดินออกไปจากในห้องให้หมดเพราะว่าเขาต้องการจะคุยแค่สองคน
เฟิร์สเดินเข้าไปเห็นออฟกำลังหลับอยู่เฟิร์สก็คิดในใจว่า ทำไมมันถูกจับมาขังถึงยังทำตัวสบายอยู่อีกวะ
เฟิร์สไม่ทันได้สังเกตุออฟดีๆ ว่าเขาหลับจริงหรือป่าวออฟเลยใช้จังหวะที่เฟิร์สนั้นกำลังเผลอเข้าไปจับเฟิร์สติดกับผนังห้องเอาไว้ออฟหันมายิ้มมุมปากให้เฟิร์สอีกหนึ่งที
" หึหึ เป็นมาเฟียอะไรหันหลังให้คู่ต่อสู้ "
ออฟกระซิบข้างๆ หูของเฟิร์ส
" ปล่อยกู "
เฟิร์สบอกให้ออฟปล่อยตัวเขาแต่ออฟไม่ยอมปล่อย เฟิร์สเลยจับแขนของออฟหักแล้วผลักลงไปบนเตียง
" หึหึ ถึงกูจะหันหลังให้คู่ต่อสู้แต่กูก็มีวิธีเอาตัวรอด "
เฟิร์สถอดเข็มขัดกางเกงของตนแล้วจับไปมัดแขนทั้งสองข้างของออฟไขว้เอาไว้ด้วยกัน
" มัดกูทำไมปล่อยกู "
" หึหึ ที่จริงกูก็จะยังไม่ทำอะไรมึงนะแต่มึงมันตุกติกกับก็ก่อนเอง "
เฟิร์สเดินไปหยิบสนับมือที่วางเอาไว้บนโต๊ะมาใส่ที่ข้อนิ้วมือ
ออฟมองไปที่มือของเฟิร์สที่กำลังใส่สนับอยู่นั้นก็ทำให้เขาเกิดไม่ชอบเพราะว่าออฟเป็นคนที่เกียจการเจ็บตัวมากที่สุดแต่ถ้ามีการต่อสู้ตัวต่อตัวกับเขาเขาจะไม่อะไรแต่ถ้าเขาถูกคนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวเขาจะไม่ยอม
" มึงจะทำอะไรกู ปล่อยกู "
" หึหึ ปากดีอย่างมึงมันต้องโดนมึงไม่รู้หรอว่าเขาไม่ให้มายุ่งกับของๆ มาเฟีย "
" แน่จริงมึงก็แก้มัดกูดิ "
" ทำไมกูต้องแก้มัดมึงด้วย "
เฟิร์สมองไปที่ตาของออฟ
" มึงกลัวหรอหึ "
เฟิร์สพูดไปไม่ทันจบเขาก็สวนมือไปที่หน้าของออฟอย่างแรงพร้อมกับใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นเย็นชาและแววตาที่ดุดันทันที
ในใจของออฟตอนนั้นเขาอยากจะฆ่าเฟิร์สมากเพราะตั้งแต่เขาเกิดมาไม่เคยมีใครทำกับเขาแบบนี้ได้
" ในใจมึงคงอยากจะฆ่ากูมากเลยสินะ หึหึ "
" ปล่อยกู "
" ทำไมกูต้องปล่อย "
เฟิร์สเดินไปจับคอเสื้อของออฟแล้วกำหน่ำต่อยรัวๆ ไปที่ออฟอีกครั้งจนสลบลงไป
เฟิร์สหันไปยิ้มมุมปากแล้วในใจของเขาตอนนี้มันไม่รู้สึกกลัวอะไรเลยเขาอยากจะฆ่าออฟเสียตอนนี้ด้วยซ้ำแต่ถึงอย่างไรเขาก็ยังมีความใจอ่อนอยู่เขาเลยถอดสนับมือออกจากนิ้วมือแล้วเดินไปถอดเข็มขัดออกจากมือของออฟ เขาเดินเข้าไปในห้องน้ำไปล้งเลือดของออฟที่มือของเขาออกพร้อมกับจัดการตัวของเขาเองเขาเดินออกมาจากในห้องน้ำก็เห็นใบหน้าของออฟเต็มไปด้วยเลือดของตัวเองแต่เขาทำเหมือนไม่สนใจแล้วเดินออกไปจากห้องนี้
เฟิร์สเดินมาในห้องข้างบนของตัวเองพร้อมกับสั่งให้ลุกน้องนำน้ำยาล้างแผลไปให้ออฟ
" ทำไมลูกพี่ต้องเอายาไปให้มันด้วยอะ "
" เอาไปเถอะ "
" เพราะว่าตอนนี้ฉันยังไม่หายสนุก เอามันเก็บไว้เล่นสนุกที่นี่สัก4-5วันก่อน "
" แต่แผลมันทำไมต้องใส่ยาต้องใส่ยาด้วยหละลูกพี่ "
" มึงคิดสิถ้ามันโดนแบบนี้ทุกวันโดยที่ไม่ใส่ยามันก็ตายพอดี แถมมันเป็นถึงลูกคนใหญ่คนโตถ้าตายเดี๋ยวเราก็โดนดิ แค่เอามันมาเล่นสนุกก็พอหึ แล้วนังแพศยาคนนั้นหละ "
" ลูกน้องจัดตามคำสั่งของลุกพี่หมดแล้วครับ "
" ทุกคน "
" ใช่ครับ "
" ดีมากเลย หึหึ ไปได้แล้ว "
" ครับลูกพี่ "
แชมป์ลูกน้องคนสนิทของเฟิร์สเดินเอายาที่เฟิร์สให้มาเอาไปให้ออฟที่ห้องพอเขาเดินเข้าไปออฟก็ตื่นขึ้นมาพอดี แชมป์เลยยื่นยาให้
" คืออะไร "
" ยาไงพี่เฟิร์สให้เอามาให้ "
" หึ เอามาให้ทำไม แผลกูมันเป็นคนทำกูไม่เอา "
" เอาไปเถอะเพราะว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เฟิร์สเขาก็มาเล่นกับนายต่อ "
" เล่นหรอ "
" ช่าย แต่ถ้านายไม่ตอบโต้พี่เขาและอยู่เฉยๆ พี่เขาก็ไม่ลงมือหรอกแต่ถ้าเดานายคงทำในสิ่งที่พี่เขาไม่ชอบ "
" มันไม่ชอบอะไร "
" ก็พี่เขาไม่ชอบให้ใครมาโดนตัวเขา นายคงไปโดนตัวเขาสิแถมนายยังไปยุ่งกับแอมป์แปร์เด็กเขาอีกแต่ถ้านายยังต่อต้านพี่เขาต่อนายก็ชะตาขาดแล้วหละ ผมแนะนำอย่าไปยั่วโมโหพี่เขาหละถ้านายยังอยากมีชีวิตต่อ "
" หึอย่างนี้นี่เองหรอ "
" เชื่อผมถ้านายดีพี่เขาก็ไม่ทำอะไรนายหรอกถึงเขาจะเป็นเจ้าพ่อมาเฟียแต่จริงๆ แล้วเขาเป็นคนดีมากแถมใจอ่อนด้วย "
" แล้วนายจะมาบอกฉันทำไม "
" แค่ไม่อยากให้ลูกพี่ฆ่าคนเพราะในชีวิตนี้พวกผมยอมฆ่าคนดีกว่าให้ลูกพี่ต้องมาฆ่าคน "
" นี่นายจะบอกว่าลูกพี่นายนั้นไม่เคยฆ่าคน "
" อือเพราะปกติใครทำผิดกฎส่วนมากถ้าถึงมือลูกพี่ลูกพี่มักจะส่งไปชายเเดน "
" อ้อ "
" งั้นผมไปหละรักษาชีวิตนายด้วยหละ "
ออฟคิดในใจว่าพรุ่งนี้เขาจะรอเฟิร์สเดินเข้ามาในห้องนี้อีกแล้วเขาจะแสดงอะไรให้เฟิร์สดูสักหน่อย
ออฟคิดในใจว่าพรุ่งนี้เขาจะรอเฟิร์สเดินเข้ามาในห้องนี้อีกแล้วเขาจะแสดงอะไรให้เฟิร์สดูสักหน่อย
เช้าวันรุ่งขึ้น
เฟิร์สก็เดินลงมาข้างล่างปกติแล้วเขาก็เดินไปหยิบโจ๊กที่วางเอาไว้บนโต๊ะแล้วตรงไปที่ในห้องที่เขาขังออฟเอาไว้อยู่
" เปิดประตู และจะไปทำอะไรกันก็ไป "
ถึงแม้ว่าในมือของเฟิร์สจะถือโจ๊กมาด้วยแต่อีกมือของเขานั้นก็มาพร้อมกับไม้เบสบอลเพราะว่าถ้าออฟยังคิดสู้เขาอีกเขาก็จะได้เล่นอะไรสนุกๆ อีกครั้งเพราะนานๆ ทีจะมีคนมาขัดใจเขาแบบส่วนตัวโดยที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องธุรกิจ
เฟิร์สเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์
" ดีขึ้นแล้วหนิ ฉันเอาโจ๊กมาให้เดี๋ยวจะมาตายในที่ของฉัน
ออฟแกล้งทำเป็นเจ็บปากมากและก็พร้อมกับทำมือเหมือนจะสื่อว่ามือของเขาเจ็บ
" มือนายเจ็บหรอ "
ออฟพนักหน้าตอบ
ออฟแกล้งทำเป็นเจ็บปากและเจ็บมือเพื่อจะดูว่าสิ่งที่แชมป์พูดเมื่อวานนั้นเป็นเรื่องจริงหรือป่าว
เฟิร์สถอนหายใจพร้อมกับวางไม้เบสบอลลงแล้วเดินถือแค่โจ๊กมา
" ไหนของฉันดูหน่อย "
เฟิร์สดูแผลที่ปากของออฟเขาจับคางของออฟที่นั่งอยู่เงยขึ้นมาดูแบบช้าๆ แล้วก็จับแบบค่อยๆ
" แผลของนายก็ไม่มีอะไรมากหนิ อ่อนแอชิพ ไม่สนุกเลย "
สักพักเสียงโทรศัพท์ของเฟิร์สก็ดังขึ้นเขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสายคนที่โทรมาตรงนั้นเลยเพราะว่าเขาไม่ได้คิดอะไร
สายเรียกเข้าจากแจ็ค
" ครับแจ็ค "
" คืนนี้เฟิร์สว่างมั้ยครับ "
" คืนนี้ว่างนะแจ็คมีอะไรป่าว "
" เค้าคิดถึงเฟิร์สจังเลยเค้าไปหาเฟิร์สที่โกดังนะเพราะว่าเมื่อวันก่อนเค้าไปดูเฟิร์สที่บ้านมาคนบอกว่าเฟิร์สอยู่ที่โกดังสักระยะนึงก่อน "
" เอ่อแจ็คไม่ต้องเข้ามาเดี๋ยวเฟิร์สไปหาแจ็คเอง "
" ทำไมแจ็คไปหาเฟิร์สไม่ได้อะ รึว่าเฟิร์สอยู่กับผู้หญิงคนนั้น "
" ป่าวแต่ที่โกดังมีเรื่องนิดหน่อยงั้นเดี๋ยวคืนนี้เฟิร์สไปหาแจ็คที่คอนโด "
" ครับงั้นเดี๋ยววแจ็ครอ "
" คุณคุยกับใคร "
ออฟพูดแทรกขึ้นมา
" เฟิร์สเสียงใครอะ "
" แจ็คเดี๋ยวเฟิร์สโทรกลับนะ "
เฟิร์สวางสายจากแจ็คแล้วสีหน้าของเค้าค่อยๆ เปลี่ยนจากสีหน้ามีความสุขเป็นสีหน้านิ่งๆ แล้วค่อยๆ หันไปมองออฟช้าๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์
" ไม่เคยมีคนบอกมึงหรอ ว่าอย่าพูดแทรกตอนคนคุยโทรศัพท์ "
ทำไม คนสำคัญหรอ "
" แล้วถ้าเออมึงจะทำไม หึคิดว่าวันนี้กูจะไม่มีอะไรสนุกๆเล่นแล้วต้องขอบคุณมึงนะที่ช่วยเล่นกับกูอีกวัน "
เฟิร์สเดินไปหยิบไม้เบสบอลที่ตนหยิบเข้ามาด้วยแล้วตรงไปทางออฟเขายิ้มมุมปากไปที่ออฟแล้วฟาดไปตรงที่หน้าของออฟหนึ่งที
ออฟนึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อกี้คนที่คุยกับเฟิร์สเป็นผู้ชายเขาก็เลยนึกขึ้นมาได้ว่าเฟิร์สจะต้องได้ทั้งชายและหญิงเขาเลยใช้โอกาศนั้นจับไม้เป็สบอลที่เฟิร์สกำลังฟาดมาอีกครั้งแล้วกระชากทำให้เฟิร์สเสียหลักล้มลงมาแล้วเขาก็จับแขนทั้งสองข้างของเฟิร์สมันไว้อย่างที่เฟิร์สทำกับเขาเอาไว้เมื่อวานแล้วเขาก็ร้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อของเฟิร์สแล้วกดทักแชทไปหาแชมป์ว่าวันนี้เขาจะเข้าไปหาแชมป์ไม่ได้ แล้วเขาก็สำรวจห้องนี้จนทั่วทำให้เขารู้ว่าห้องนี้มันมีโหมดเก็บเสียงอยู่เขาเลยโปรดโหมดเก็บเสียงแล้วเดินไปทางเฟิร์สที่พยายามดิ้นให้มือออกจากเข็มขัดที่ถูกมัดเอาไว้บนเตียง
" หึหึ อย่าพยายามไปเลย เมื่อวานมึงมัดกูแน่นขนาดไหนวันนี้กูก็มัดมึงแน่นกว่านั้นเป็น2เท่า "
" ปล่อยกู "
" ปล่อยมึงหรอ เมื่อวานกูขอให้มึงปล่อยกูมึงปล่อยกูไหม "
ออฟหันไปเห็นสนับมือที่เฟิร์สวางทิ้งเอาไว้บนโต๊ะเขาหยิบมาใส่ที่มือของเขาแล้วเดินเขาไปหาเฟิร์ส เขาค่อยๆ จับเฟร์สยืนขึ้นแล้วเอามือลูบไปที่หน้าของเฟิร์สแล้วจับคางของเฟิร์สเงยขึ้น
" มึงจำไว้ว่ามึงทำกูก่อน หน้าเนียนๆของมึงวันนี้คงจะเต็มไปด้วยคราบเลือดหึหึ "
ออฟยิ้มมุมปากแล้วผลักเฟิร์สลงพร้อมกับต่อยไปที่ท้องของเฟิร์สจังๆ ทำให้เฟิร์สล้มลงไปเขายืนยิ้มมองเฟิร์สที่ล้มลงไปนอนอยู่บนเตียงแล้วก็จับคอเสื้อของเฟิร์สกระจากขึ้นมาแล้วต่อยไปที่หน้าของเฟิร์สอีกสองที
เฟิร์สเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของออฟแววตาของเฟิร์สเต็มไปด้วยความโกรธที่ถ้าหลุดไปได้เขาจะฆ่าออฟแน่ แล้วเขาก็ยิ้มออกมาให้ออฟพร้อมกับหัวเราะแบบสะใจ
" ฮ่า ฮ่าฮ่า "
" มึงหัวเราะอะไร "
" มึงต่อยกูอีกดิหึ ต่อยกู "
" มึงบ้าหรอชอบที่กูต่อยมึง "
" เออ เพราะถ้ากูไม่ตายมึงตายแน่หึ "
" หึ กูก็จะคอยดูว่ามึงหรือกูจะตาย "
ออฟเดินไปหยิบไม้เบสบอลแล้วฟาดไปที่หัวของเฟิร์สแบบจังๆ จึงทำให้เฟิร์สสลบไป ทีแรกเขากะจะไม่ทำถึงขนาดนี้แต่ถ้าเขาไม่ทำเฟิร์สอาจจะหาวิธีหลุดจากที่เขามัดก็ได้ เขาเดินไปหยิบโทรศัพท์ของเฟิร์สแล้วกดส่งข้อความไปให้แชมป์ลูกน้องคนสนิทของเฟิร์สว่าคืนนี้จะอยู่ในนี้ห้ามรบกวนกำลังเล่นสนุกอยู่ หลังจากที่เขาทักไปหาลูกน้องของเฟิร์สเสร็จเขาก็เดินไปหยิบผ้าชุบน้ำเอามาเช็ดคราบเลือดที่ตัวของเฟิร์สแล้วก็ที่มือของเขาจนสะอาดแล้วเขาก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าที่อยู่ในตู้มาเปลี่ยนให้เพื่อพรุ่งนี้ลูกน้องของเฟิร์สจะได้ไม่สงสัยอะไรมาก
เช้าวันรุ่งขึ้น
" โอ้ย "
" ตื่นแล้วหรอ "
" มึง "
" หึ เช้ามาก็พูดไม่เพราะเลยนะ "
" แก้มัดกู "
" ถ้ากูแก้มึงก็ฆ่ากูดิ "
" ถ้ามึงแก้มัดกู กูจะยังไม่ฆ่ามึงกูจะเก็บมึงเอาไว้เล่นอีกสักวันสองวันเอาให้คุ้มกับที่มึงทำกับกู "
เฟิร์สจ้องไปที่หน้าของออฟอย่างแค้นแต่ออฟก็ตัดสินใจเดินไปแก้เชือกที่มัดข้อมือของเฟิร์สอย่างง่ายดาย
" ได้งั้นกูจะอยู่เล่นกับมึงอีก "
" หึ กูขอให้มึงอยู่รอดและปากดีจนวันสุดท้ายหละ "
เฟิร์สพูดจบก็เดินออกจากห้องไปเหลือแต่ออฟที่ยืนยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่
" หึ คิดว่าจะแน่ที่แท้มาเฟียกระจอก "
" แต่แม่งหน่อมแน้มจังวะไม่มีความเป็นมาเฟียเลย "
"แต่พอโกรธแม่งสัสขนลุกชิป "
เฟิร์สหลังจากที่เดินออกมาจากในห้องก็เดินขึ้นไปข้างบนแล้วเจอกับแจ็คที่นั่งรอเขาอยู่ที่ห้อง
" เฟิร์สเมื่อคืนเป็นอะไรหรือป่าวทำไมถึงส่งข้อความมาบอกแจ็คว่าไปหาแจ็คไม่ได้แล้วแถมแจ็คโทรไปก็ไม่รับสายแจ็ค "
" เมื่อคืนเรายุ่งๆหน่อยอะ "
" แล้วหน้าเฟิร์สเป็นอะไรใครทำ ทำหน้าบางๆ ของคนของแจ็คได้ไง "
" แจ็คอย่าพูดงี้ดิเราไม่มีสถานะกัน แล้วมานี่มีอะไร "
" ก็แจ็คไม่ได้เจอเฟิร์สจะเป็นเดือนแล้ว "
" ช่วงนี้เรายุ่งๆไง "
" ยุ่งกับไอ้คนที่อยู่ในห้องนั้นหรอ "
" แจ็คหมายความว่าไง "
" ก็เมื่อคืนเฟิร์สอยู่กับมัน แล้วหน้าของเฟิร์สไปโดนอะไรมา "
" มีเรื่องนิดหน่อยแล้วแจ็ครู้ได้ไงว่ามีคนอยู่กับเรา "
แจ็คยื่นมือถือที่มีข้อความจากเฟิร์สส่งมาเป็นรูปที่ออฟถ่ายรู้เขากับเฟิร์สด้วยกันแล้วส่งไปให้แจ็ค
" มันคือใครเฟิร์ส "
" มันคือคนที่มายุ่งกับผู้หญิงของเรา "
" ก็ดีแล้วนี่ผู้หญิงคนนั้นจะได้ออกไปจากเฟิร์สสักที "
" แจ็ค แต่ถ้าเรายังไม่เบื่อใครก็มายุ่งไม่ได้ "
" แล้วทำไมมันถึงถ่ายรูปมันกับเฟิร์สส่งมาให้แจ็คได้ "
" สู้กันนิดหน่อยและพลาดแต่อย่าไปสนใจมันเลยว่าแต่แจ็คมาหาเฟิร์ส "
" ก็แจ็คคิดถึงเฟิร์ส "
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
