เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนนั้น เราอยู่ ป.5 และกำลังไปเข้าค่ายลูกเสือ เนตรนารี กับเพื่อนๆ ที่ ร.ร. (ไม่ได้ค้างที่ไหนไกลเล้ย!) เมื่อเปิดกองเสร็จระหว่างที่จัดเก็บสัมภาระอยู่ในห้องพัก (ก็คือห้องที่เรียนทั่วไปนั้นแหละ) ก็มีรุ่นพี่ที่สนิทกัน ชื่อพี่มุก เขามาชวนให้ลงไปเอาอุปกรณ์เล่นรอบกองไฟด้วยกัน ที่ห้องโถงร้างของโรงเรียน
ตอนแรกเราก็กล้าๆ กลัวๆ เพราะเคยได้ยินมาว่า ห้องโถงแห่งนั้น ก่อนก่อสร้างมันเป็นบ่อน้ำเก่าที่เคยมีเด็กจมน้ำตายมาก่อน เราซึ่งเป็นคนกลัวผีอยู่แล้ว เลยชั่งใจว่าจะไปดีหรือไม่ แต่พี่มุกก็กึ่งชวนกึ่งบังคับ ทำให้เราไม่กล้าปฎิเสธจึงยอมไปเป็นเพื่อน
พอไปถึง พี่มุกกับเรา ก็เดินเข้าไปเอาของ ระหว่างที่เรากำลังจะหยิบอุปกรณ์ พี่มุกก็ถามเราขึ้นมาว่า อาย... (ชื่อเรา)น้องว่า ผีเด็กที่นี่ มีจริงมั้ย... เราไม่ตอบ เพราะไม่อยากพูดอะไรออกไป บรรยากาศยิ่งเสียวๆ อยู่ แต่พี่มุกก็ยังไม่หยุดพูดแค่นั้น พี่ว่าไม่มีจริงหรอก ถ้ามีจริงก็ต้องออกมาให้เห็นสิสักพักหนึ่ง เหมือนมีน้ำอะไรเย็นๆ หยดลงมาใส่หัวเรา จนเราสะดุ้งก่อนจะถามพี่มุกว่าน้ำอะไรหยดใส่ ?? แต่พี่มุกไม่ตอบ กลับมาทำหน้างงๆ แล้วส่ายหัว เราจึงเก็บของต่อ แต่แล้วจู่ๆ ระหว่างที่เก็บของใกล้เสร็จ พี่มุกก็ร้องกรี๊ดขึ้นมา ทำเอาเราสะดุ้ง พอเราหันไป เท่านั้นแหละ !! เราก็เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ขี่คอพี่มุกอยู่ นัยน์ตาเด็กคนนั้นเป็นสีแดงเพลิง เลือดท่วมตัว
วินาทีนั้น พี่มุก ก็ยังคงร้องกรี๊ดไม่หยุด เพราะตรงเท้าพี่เค้า มีเหมือนเงาน้ำตะคุ่มๆ เราเองก็ทำอะไรไม่ถูก ตอนนั้นนึกถึงบทสวดอะไร สวดมันจนหมด จนครู่หนึ่งผีที่เห็นก็ค่อยๆจางหายไป เรากับพี่มุกวิ่งหนีออกไปแบบไม่คิดชีวิตเลย พอกลับมาถึงที่พัก เรากับพี่มุกก็มาเล่าให้คุณครูฟัง คุณครูก็เลยบอกว่า ทีหลังอย่าไปลบหลู่เขา เขาอยู่ของเขาดีๆ เด็กที่ลบหลู่ก็เห็นเจอดีมาแล้วหลายคนแล้ว คุณครูบอกว่าในกรณีเรากับพี่มุกถือว่าโชคดีมาก บางคนครั้งก่อนรุ่นพี่คนหนึ่งเจอเหมือนกันถึงกับเป็นไข้จับสั่นเลย และหลังจากนั้นมา เราก็ไม่เคยเข้าไปในโถงร้างนั้นอีกเลย..
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
