ของเริ่มต้นแนะนำตัวก่อนนะ
เราชื่อเมย์ เด็กคนธรรมดาคนนึ่งที่หน้าตาไม่ดี ผิวดำ คือเกิดมาก้ดำเลยอ่ะ เข้าเรื่องเลย
เมย์ได้ย้ายจากพ่อแม่เพื่อมามอต้นเรียนที่บุรีรัมย์
เราย้ายมาอยู่กับตายายและน้าซึ่งที่บ้านเป็นร้านซ่อมรถ และเราก้มีเพื่อนที่เป็นทอมคนนึ่งชื่อฟิล์มเค้าเป็นเพื่อนที่แต่เจ้าชู้ไปน้อย และพี่ชายหลังบ้านชื่อพี่ต้น คนนี้นะ หล่อ สูง ขาว ลูกครึ่งสิงคโปร์
นิสัยดี และชอบใส่เสื้อสีชมพู คือเราเห็นครั้งแรกคือนี้แหละคนที่ ทำให้ใจเต้นแรงไปมากๆเวลาเจอเค้า แนะนำพอคล่าวๆนะ
โรงเรียนวันแรก
ฟิล์ม... เมย์เสร็จยัง
เมย์..เสร็จแล้วปะ เรรจะได้อยู่ห้องไหนวะ
ฟิล์ม..ไม่รู้แต่ลุ้นมาก .
เรากับฟิล์มไปดูผลของห้องปรากฎว่าเราได้อยู่ห้อง2 ซึ่งมีทั้งหมด 6ห้อง ดีใจมากที่ได้อยู่ด้วยกัน
พอเค้าห้องไปเราก้ได้เพื่อนเพิ่มอีกชื่อ เอิน ต้น เมย์ขาว เราเมย์ดำอ่ะ 5555 พวกเราสนิทกันเร็วมากเข้าจากันได้ดี พอถึงเวลากลับบ้านฟิล์มที่เป็นเพื่อนเราเค้าก็แนะนำให้รู้จักพี่ต้น เพราะฟิล์มกับพี่ต้นรู้จักกันอยู่แล้ว เราเห็นเค้าครั้งแรกคือแบบมือเย็นแล้วก้ใจเต้นแรงมาก
ฟิล์ม....ต้นเลิกเรียนแล้วไปไหน
พี่ต้น...ไปจับปลา ไปเปล่า.
ฟิล์ม..ไปๆ เมย์ไปด้วยกัน
เมย์..โอเคร
ตอนนั้นพี่ต้นคือก้ไม่ได้สนใจเราอะไรขนาดนั้น
ที่จับปลา
ในบ่อมันจะมีลูกปลาช่อน คนอีสานเรียกปลาลูกคอก ตอนนั้นเราไม่รู้ไงว่าเค้าเรียกว่าปลาลูกค่อก
ฟิล์ม..เมย์ปลาลูกคอก..
เมย์..อีหยังปลาลูกคอก
พี่ต้น...ลูกปลาช่อนไง
เมย์..อ๋อ..( เค้าตอบแคนี้คือเขินหนักมากกกกก,)
เราเป็นคนขี้มโนไม่ว่าเราจะทำอะไรเราชอบมโนว่าเค้าแอบมีใจให้เราหรือเปล่าน้า5555
ตัดกลับมาบ้าน
*เราจะกลับมาเขียนบันทึกทุกวันที่เราเจอเค้า สถานการณ์ไหนของวัน เช่นวันนึ พี่เค้าพูดกับเราด้วย เราก้ดีใจมากๆแล้ว
ที่โรงเรียน
ที่ช็อปดนตรี พีต้นเป็นนักดนตรีดุริยางค์ แต่ตอนนั้นเป็นเวลาใกล้เลิกเรียน เราไปนั้นเล่นตรงนั่น
พี่เค้าก็อยู่ เราชอบแอบฟังพี่เค้าพูด พี่เค้าพูดกับเพื่อนเค้านั่งเล่นตรงนี้อีกแปบไม่ได้เหรอ เราที่ขี้มโนก้แบบเคเาต้องอยากอยู่ที่นี้เพราะเราแน่เลย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
