[Fic Assassination Classroom]ห้องเรียนลอบสังหาร
แนะนำตัวละคร
ฮาบิชิ ฮานะ
Do not tell !//shout
ฮาบิชิ ฮานะ
อย่าบอกนะ!//ตะโกน
จูนิเบียว
She weight 30.6 kg.
จูนิเบียว
เธอน้ำหนัก 30.6 กิโลกรัม
ฮาบิชิ ฮานะ
ไปตายซะไอผู้แต่งบ้า//ตะโกน+วิ่งไล่
จูนิเบียว
อ่าว~ไม่พูดอิ้งแล้วรึ//วิ่งหนี
ฮาบิชิ ฮานะ
ชั่งมันสิ//ตะโกน
ฮาบิชิ ฮานะ
ไปตายซะ//ปารองเท้า
จูนิเบียว
แอ๊ก~//โดนกลางหัวเต็มๆ
ฮาบิชิ ฮานะ
//เดินมา+หยิบรองเท้า
ฮาบิชิ ฮานะ
สมน้ำหน้าใครใช่ให้บอกเกี่ยวกับน้ำหนักเรากัน//ใส่รองเท้า
พอพูดแบบนี้ทุกคนคงจะคิดว่าเธอเป็นเด็กผู้หญิงเงียบๆนิ่งๆไม่สุงสิงกับใครงั้นละสิ
หึ~ถ้าเป็นเมื่อก่อนน่ะใช่
แต่ว่าในตอนนี้ ฮาบิชิ ฮานะ คนนี้น่ะมีนิสัยที่ซนยิ่งกว่าหมาพันธ์ชิบะหรือหมาพันธ์ไหนๆซะอีก
ทีมงาน
//แบกจูนิเบียวส่ง ร.พ.
จูนิเบียว
//โดนหามเข้า ร.พ.
ตอนที่ 1
ความหมายของชื่อเราคือ ดอกไม้ผู้โดดเดี่ยว
อืม~เราเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าทำไมคุณพ่อกับคุณแม่ถึงได้ตั้งชื่อนี้ให้กับเราทั้งที่มันดูไม่เข้ากับนิสัยจริงๆของเราเลยสักนิด//ครุ่นคิด
แต่ถ้าเกิดว่ามีใครที่อยากจะรู้เรื่องนี้จริงๆก็ลองไปถามที่หลุมฝังศพดูนะค่ะ//ยิ้ม
เพราะพวกท่านทั้ง 2 ได้เสียชีวิตไปเมื่อประมาณเราเรียนประถมศึกษาปีที่6ได้มั้ง
อืม~ตอนนี้ครอบครัวเราซึ่งก็คือ ตละกูลฮาบิชิ จึงมีแค่เรากับพวกพี่ชายทั้ง 2 ของเรา
คนแรกคือพี่ ฮาบิชิ มาสุคุ
ซึ่งมีความหมายว่า หน้ากากผู้โดดเดี่ยว
ซึ่งมีความหมายว่า อัจฉริยะผู้โดดเดี่ยว
(ปล.ถ้าผิดพลาดประการใดขอโทษด้วยนะ)
2 คนนี้เป็นฝาแฝดกันซึ่งอายุ17จะ18แล้วค่ะ
ชั่งเรื่องครอบครัวไปก่อนเนอะ
มาคุยกันเรื่องที่โรงเรียนดีกว่า
ตอนนี้เราเรียนที่โรงเรียนคุนุกิงาโอกะ
ซึ่งตอนนี้เราอยู่ห้อง2-Aล่ะ
เราแอบชอบ อาซาโนะ กาคุชู ล่ะ
ซึ่ง อาซาโนะคุง แถมเขายังเป็นพี่ชายฝาแฝดของเพื่อนสนิทเราที่ชื่อ อาซาโนะ ริน ด้วยล่ะ
เราแอบชอบเขามาจะเขาปีที่7แล้ว
พึ่งจะสารภาพไปเมื่อวานเอง
ปัจจุบันนี้ที่นี้คือ ร.ร. คุนุกิงาโอกะ
คาบวิชาพละ
ฮาบิชิ ฮานะ
(กระซิก~ทำไมถึงได้โคตรเจ็บเเบบนี้กันนี่สินะที่เรียกว่าอกหัก)//คิด+ซับน้ำตาทิพย์ในใจ
ฮาบิชิ ฮานะ
//มัวแต่ยืนจมกับความคิดเลยไม่สนใจรอบข้าง
จู่ๆก็มีลูกวอลเลย์บอลที่มีเพื่อนร่วมชั้นคนนึงที่อยู่แถวนั้นตบพลาดแล้วบอลพุ่งมาทางฮานะ
ต.ป.ก.4
กรี๊ด~ฮาบิชิซัง ระวังคะ
ฮาบิชิ ฮานะ
(หืม~ใครพูดอะไรอ่ะ)//คิด
ฮาบิชิ ฮานะ
(คนเขากำลังsadอยู่แท้ๆมากวนกันอยู่ได้เห้อ~ให้ตายสิ)//หลุดจากภวังค์
ฮาบิชิ ฮานะ
(เห้ย!)//คิด+เห็นบอลพุ่งมา
แล้วลูกวอลเลย์บอลก็อัดเข้าหน้าฮานะเต็มๆ
ต.ป.ก.2
ใครก็รีบได้โทรตามรถพยาบาลเร็วเข้า//ตะโกน
ต.ป.ก.1
อื้อ~//พยักหน้า+โทรเบอร์ฉุกเฉิน
ต.ป.ก.4
ทำใจดีไว้นะ ฮาบิชิซัง //ดูอาการฮานะ
ตอนที่ 2
ฮาบิชิ ฮานะ
อืม~//งัวเงีย+ค่อยๆลืมตา
ฮาบิชิ ฮานะ
(เพดานสีขาว)//คิด
ฮาบิชิ ฮานะ
(โรงพยาบาล?)//คิด
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เห้อ~ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกว่า ริน น่ะ//มองฮานะด้วยสายตาเอือมๆ
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เราสนิทกันมาจะ7ปีแล้วนะ
ฮาบิชิ ฮานะ
ก็เราไม่ชอบเรียกชื่อเล่นใครแล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาเรียกชื่อเล่นเรานิ
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เห้อ~ชั่งเถอะ//ถอนหายใจ
ฮาบิชิ ฮานะ
เอ่อ~ว่าแต่ที่นี่คือโรงพยาบาลงั้นเหรอ//ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อืม~ใช่//พยักหน้า
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ดื่มน้ำก่อนสิ//ป้อนน้ำ
ฮาบิชิ ฮานะ
ขอบใจนะ อาซาโนะจัง//ยิ้ม
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//วางแก้วน้ำตรงโต๊ะ
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
แล้วไปยืนเหม่ออีท่าไหนล่ะถึงได้โดนบอลอัด//จริงจัง
ฮาบิชิ ฮานะ
เอ่อ~เราก็ไม่รู้ง่ะว่าบอลมาอัดเราได้ไง(=^=)???//ทำหน้ามึน
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เธอเคยรู้อะไรเหมือนกับคนอื่นเขาบ้างเนี้ย//พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ยัยบื่อ
ฮาบิชิ ฮานะ
(อ่าว~เราผิดไรอ่ะ)//คิด
ฮาบิชิ ฮานะ
(ก็คนมันไม่รู้นี่)//คิด
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//นั่งตรงเก้าอี้ข้างเตียง
ฮาบิชิ ฮานะ
//ชะเง้อดูแถวๆประตู
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เห้อ~ถ้าจะมองหายพี่ฉัน
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ฝันไปเถอะว่ารายนั่นจะมา
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//นั่งกอดอก
ฮาบิชิ ฮานะ
(คนๆนั้นไม่คิดจะเป็นห่วงกันสักนิดเลยงั้นเหรอ)//คิด+กำผ้าห่มแน่น
ฮาบิชิ ฮานะ
(อย่างน้อยเป็นห่วงในฐานะเพื่อนก็ยังดีนี่นา)//คิด
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//มองฮานะด้วยความเป็นห่วง
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เอาเถอะฟื้นมาก็ดีแล้วล่ะ
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ทีหลังอย่าไปยืนเหม่อแบบนั้นอีกนะเข้าใจไหม//ดุ
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ถ้างั้นพักผ่อนเถอะเดี๋ยวฉันต้องกลับบ้านแล้ว//ลุกขึ้น
ฮาบิชิ ฮานะ
อื้อ~ขอบคุณมากๆเลยนะที่เป็นห่วงแล้วก็เดินทางปลอดภัยนะ อาซาโนะจัง //ยิ้ม
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อืม~//ยิ้ม
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//เดินออกจากห้อง
จากสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สดใสและดูอบอุ่นของ ฮาบิชิ ฮานะ ก็หายไปในทันทีเหลือเพียงแต่ใบหน้าที่เเสดงออกถึงความเศร้าหมอง
ฮาบิชิ ฮานะ
เห้อ~//ถอนหายใจ
ฮาบิชิ ฮานะ
ไม่คิดจะเป็นห่วงกันเลยจริงๆสินะคนคนนั้นน่ะ//เศร้า
ฮาบิชิ ฮานะ
แม้แต่เป็นห่วงในฐานะเพื่อน
ฮาบิชิ ฮานะ
ความรู้สึกนั่นก็ไม่เคยมอบให้แก่เราเลยสินะ
ฮาบิชิ ฮานะ
เราควรตัดใจเหรอ??//มองไปนอกหน้าต่าง
ฮาบิชิ ฮานะ
555การแอบชอบอยู่ฝ่ายเดียวตลอด6ปีจะ7ปี//พึมพำ
ฮาบิชิ ฮานะ
คงจะต้องสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้สินะ//น้ำตาคลอ
ฮาบิชิ ฮานะ
น่าสมเพชซะจริง อึก~ฮือ//ร้องไห้
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮือ~//ร้องไห้+กำผ้าห่มแน่น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
