นายเจ้าชู้กับยัยบ๋องๆ

1

นิล(ตอนเด็ก)

เเม่คะหนูขอออกไปเล่นข้างนอกนะคะ

มะลิ.เเม่นางเอก

จ๊ะ เล่นอยู่เเถวบ้านเรานะลูก.ทำกับข้าว

นิล(ตอนเด็ก)

รับทราบคะ!.วิ่งตุตะออกไป

มะลิ.เเม่นางเอก

.ยิ้ม

ข้างนอก

นิล(ตอนเด็ก)

.วิ่งเล่นกับหมา

นิล(ตอนเด็ก)

ตุ้บ.ล้ม+กลิ้ง

ผึ้ง.เเม่พระเอก

โอ๊ะ!

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.เดินไปพยุงนิล

ผึ้ง.เเม่พระเอก

เจ็บตรงใหนไหมลูก

นิล(ตอนเด็ก)

ไม่เป็นไรคะๆ.ปัดฝุ่นที่ตัว

โชน(ตอนเด็ก)

ทำไมวิ่งไม่ดูทางเลยห๊ะ.มองนิล

ผึ้ง.เเม่พระเอก

โชนอย่าดุน้องเขาสิลูก

นิล(ตอนเด็ก)

.มองโชน+เบะปาก

นิล(ตอนเด็ก)

.ทำปากประชด

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.ขำ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

หนูชื่ออะไรจ้ะ

นิล(ตอนเด็ก)

หนูชื่อนิลคะ

โชน(ตอนเด็ก)

หนู๊ชื่อนิลค่าา.ประชด

นิล(ตอนเด็ก)

นิ!.เท้าเอว

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.ขำ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

เอาละๆบ้านหนูอยู่ใหนหรอจ้ะ

นิล(ตอนเด็ก)

อยู่ห่างจากตรงนี้ไม่ไกลหรอกคะ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

คือน้าพึ่งย้ายมาอยู่ใหม่นะ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

น้าก็คงจะไม่มีเพื่อนบ้าน

นิล(ตอนเด็ก)

คะ.ตั้งใจฟัง

โชน(ตอนเด็ก)

.มองนิลเหมือนจะกินหัวนิล

นิล(ตอนเด็ก)

.มองโชน+เเลบลิ้น

ผึ้ง.เเม่พระเอก

โชนก็คงจะไม่มีเพื่อนเล่น

ผึ้ง.เเม่พระเอก

น้าอยากให้หนูมาเล่นกับโชนได้มั้ยลูก

นิล(ตอนเด็ก)

.มองโชน

นิล(ตอนเด็ก)

ก็ได้คะ

นิล(ตอนเด็ก)

เเต่หนูต้องไปถามคุณเเม่ก่อนนะคะ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

โอเคจ้ะ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

งั้นพาน้าไปหาคุณเเม่นิลได้มั้ยลูก

นิล(ตอนเด็ก)

ได้คะ

นิล(ตอนเด็ก)

ตามนิลมาเล๊ยย.เดินนำหน้า

ทั้งสามเดินมาบ้านนิล

นิล(ตอนเด็ก)

เเม่คะนิลกลับมาเเล้ววว

มะลิ.เเม่นางเอก

นิลกลับมาเเล้วหรอลูก

มะลิ.เเม่นางเอก

เอ้าา!!

ผึ้ง.เเม่พระเอก

เอ้าา!!

ทั้งสองพูดพร้อมกัน

มะลิ.เเม่นางเอก

ไม่ได้เจอกันนานเลยจำกันได้มั้ยเนี่ยย

ผึ้ง.เเม่พระเอก

เเหม๋ต้องจำได้อยู่เเล้วสิ

นิล(ตอนเด็ก)

.ยืนเอ๋อเเดก

โชน(ตอนเด็ก)

.ยืนงง

ผึ้ง.เเม่พระเอก

โชนจ๊ะนี่มะลิเพื่อนสมัยเรียนเเม่เองจ้ะ

โชน(ตอนเด็ก)

สวัสดีครับคุณน้ามะลิ.ไหว้

มะลิ.เเม่นางเอก

ไหว้พระเถอะลูก

มะลิ.เเม่นางเอก

นิลนี่ผึ้งเพื่อนสมัยเรียนเเม่เองจ้ะ

นิล(ตอนเด็ก)

สวัสดีค่าา.ไหว้

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.ยิ้ม

2

มะลิ.เเม่นางเอก

มาๆมากินข้าวกัน

มะลิ.เเม่นางเอก

ฉันทำกับข้าวเสร็จพอดีเลย

นิล(ตอนเด็ก)

มาคะ.จูงมือผึ้ง

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.ยิ้ม

โชน(ตอนเด็ก)

เเม่ลืมตรูเเล้ว.หน้าบึ้ง

มะลิ.เเม่นางเอก

มาจ้ะโชน.จูงมือโชน

ทั้งสามกินข้าวกันเสร็จ

มะลิ.เเม่นางเอก

นิลลูก

นิล(ตอนเด็ก)

คะ

มะลิ.เเม่นางเอก

พาโชนไปเล่นที่ห้องสิลูก

ผึ้ง.เเม่พระเอก

พวกเเม่มีเรื่องจะคุยกันน่ะ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

ไปโชนไปเล่นกับน้อง

นิล(ตอนเด็ก)

.มองโชน

นิล(ตอนเด็ก)

มาา.ยื่นมือ

โชน(ตอนเด็ก)

.มอง+เอื้อมมือไปจับมือนิล

นิล(ตอนเด็ก)

ป่ะ!!.พาโชนไปห้อง

มะลิ.เเม่นางเอก

.ขำ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.ขำ

มะลิ.เเม่นางเอก

เด็กสองคนนี้ดูเหมาะสมกันดีเนอะ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

ใช่

ผึ้ง.เเม่พระเอก

ฉันว่าจะคุยเรื่องขอหนูนิลให้ตาโชนน่ะ

มะลิ.เเม่นางเอก

ฉันคิดเเบบนั้นเหมือนกัน.ขำ

มะลิเเละผึ้งก็คุยกันเรื่อย

ฝั่งนิล+โชน

นิล(ตอนเด็ก)

.ถึงห้อง

นิล(ตอนเด็ก)

เอาละเล่นอะไรกันดี

โชน(ตอนเด็ก)

.มองรอบห้อง

นิล(ตอนเด็ก)

.รื้อของเล่น

นิล(ตอนเด็ก)

พี่โชน

โชน(ตอนเด็ก)

ว่า

นิล(ตอนเด็ก)

เล่นบาร์บี้กันมั้ย

โชน(ตอนเด็ก)

ห้ะะะ!!

โชน(ตอนเด็ก)

ไม่เล่นหรอกเธอเล่นไปเถอะ

นิล(ตอนเด็ก)

งั้นทำอาหาร

โชน(ตอนเด็ก)

หึไม่อะ

นิล(ตอนเด็ก)

อื้มมม.คิด

นิล(ตอนเด็ก)

.เห็นหมอน

นิล(ตอนเด็ก)

.เอาปาใส่โชน

โชน(ตอนเด็ก)

โอ้ยเธอเล่นอะไรเนี่ยยย

นิล(ตอนเด็ก)

.ขำ

นิล(ตอนเด็ก)

เเน่จริงก็ปาหนูให้โดนสิ.เเลบลิ้น

โชน(ตอนเด็ก)

นี่เธอดูถูกฉันหรอได้!

โชน(ตอนเด็ก)

.หยิบหมอนปาใส่นิล

นิล(ตอนเด็ก)

.ขำ+กลิ้ง

โชน(ตอนเด็ก)

.ขำ+ปาหมอนใส่นิลไม่ยั้ง

นิล(ตอนเด็ก)

.ปาหมอนใส่โชน

ทั้งสองเล่นกันไปพักใหญ่

นิล(ตอนเด็ก)

.หอบ

โชน(ตอนเด็ก)

.หอบ

นิล(ตอนเด็ก)

พี่โชนทำไมมันเหนื่อยจัง.หอบ

โชน(ตอนเด็ก)

ฉันจะไปรู้มั้ยละ.หอบ

ทั้งสอนเหนื่อยจนเผลอหลับ

เเล้วนอนกอดกัน

ผ่านไป1ชั่วโมง

มะลิ+ผึ้งเดินมาดูเด็กๆ

มะลิ.เเม่นางเอก

.เปิดประตู

มะลิ.เเม่นางเอก

.ยิ้ม

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.ยิ้ม

ผึ้ง.เเม่พระเอก

ฉันว่าฉันให้ตาโชนนอนที่นี่ก่อนดีกว่า

ผึ้ง.เเม่พระเอก

งั้นฉันกลับละ

มะลิ.เเม่นางเอก

จ้ะ

3

เช้าวันถัดมา

นิล(ตอนเด็ก)

อื้ออ!.งัวเงีย

นิล(ตอนเด็ก)

.ขยับไปกอดโชน

โชน(ตอนเด็ก)

อื้อ.กอดกลับ

มะลิ.เเม่นางเอก

เด็กๆจ้ะ.เคาะประตู

มะลิ.เเม่นางเอก

ตื่นกันได้เเล้วจ้ะ

นิล(ตอนเด็ก)

พี่โชน

นิล(ตอนเด็ก)

ตื่นได้เเล้ว.เอาตีนไปเขี่ยโชน

นิล(ตอนเด็ก)

.ตายังไม่เปิด

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.เดินเข้ามา

มะลิ.เเม่นางเอก

.เดินเข้ามา

มะลิ.เเม่นางเอก

.ยิ้ม

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.ยิ้ม

ผึ้ง.เเม่พระเอก

ตื่นได้เเล้วลูกๆ

มะลิ.เเม่นางเอก

งั้นฉันไปทำอาหาร ก่อนเเล้วกันนะ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

จ้ะ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

เดี๋ยวฉันปลุกเด็กๆเสร็จเดี๋ยวจะไปช่วยนนะ

มะลิ.เเม่นางเอก

อื้ม.เดินออกไป

โชน(ตอนเด็ก)

.กอดนิล

นิล(ตอนเด็ก)

อื้ออ!.กอด

ผึ้ง.เเม่พระเอก

ตื่นกันได้เเล้วลูกๆ

โชน(ตอนเด็ก)

.ลุกนั่ง+ตายังไม่เปิด

นิล(ตอนเด็ก)

.ลุกนั่ง+ตายังไม่เปิด

ผึ้ง.เเม่พระเอก

มาๆไปอาบน้ำกันได้เเล้วลูก

นิล(ตอนเด็ก)

คะ.ลุกไปห้องน้ำ

ผึ้ง.เเม่พระเอก

เดี๋ยวเเม่ไปช่วยมะลิทำกับข้าวก่อนนะลูก

โชน(ตอนเด็ก)

ครับ.ลุกไปห้องน้ำ

ทั้งสองอาบน้ำด้วยกัน~

ผ่านไป10นาที

ทั้งสองออกมากินข้าว

นิล(ตอนเด็ก)

หื้มม กลิ่นหอมจังเลยคะเเม่.ดมๆ

โชน(ตอนเด็ก)

หอมจริงๆครับ.ดม

มะลิ.เเม่นางเอก

เเหม๋พวกลูกๆก็ชกันเกินไป.เขิน

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.ขำ

นิล(ตอนเด็ก)

.ขำ

โชน(ตอนเด็ก)

.มองนิล+ยิ้ม

ทั้ง4กินข้าวกันเสร็จเรียบร้อย

ตึกดด ตึดดดด

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากผึ้ง

ผึ้ง.เเม่พระเอก

เดี๋ยวฉันมากนะ.บอกมะลิ

มะลิ.เเม่นางเอก

จ้ะ

นิล(ตอนเด็ก)

.ดูตูน

โชน(ตอนเด็ก)

.มองมะลิ+ดูตูนต่อ

ข้างนอก

ผึ้ง.เเม่พระเอก

ฮัลโหล

ผึ้ง.เเม่พระเอก

นายจะโทรมาทำไม

พ่อพระเอก

เธอกับลูกต้องมาอยู่กับฉัน

ผึ้ง.เเม่พระเอก

เเล้วทำไมฉันต้องเชื่อนาย

พ่อพระเอก

หึ

พ่อพระเอก

หรือจะให้ฉันไปรับเธอทิ้งที่ละ

พ่อพระเอก

ฉันรู้เเล้วว่าเธออยู่ใหน

ผึ้ง.เเม่พระเอก

.อึ้ง

พ่อพระเอก

เธออยากจะให้ลูกไปทรมานอย่างงั้นหรอ

พ่อพระเอก

ให้ลูกมาอยู่กับฉันดีกว่า

พ่อพระเอก

ฉันมีเงิน มีบ้าน

พ่อพระเอก

พร้อมให้ลูก

ผึ้ง.เเม่พระเอก

อืม.วางสาย

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!