เมื่อผมมีสามีขี้อ้อน
นาย!
มากิ(น้องนายเอก)
พี่ไคกะเเม่เรียกกินข้าว/เรียกจากหน้าห้อง
ไคกะ(นายเอก)
เออกำลังจะไป/ตะโกน
ไคกะ(นายเอก)
แม่ครับมีไรกินบ้างครับ/ล้างมือ
อาท(แม่นายเอก)
ก็มีแต่ของที่เราชอบทั้งนั้นแหละ/กินข้าว
ไคกะ(นายเอก)
ว้าววว/ตาเป็นประกาย😍
มากิ(น้องนายเอก)
วันนี้พี่ไม่ไปทำงานหรอ/ล้างจาน
ไคกะ(นายเอก)
เฮ้ยเกิบลืมขอบคุณที่เตือน/รีบไปอาบน้ำ
มาร์ค(พ่อนายเอก)
ลูกรีบเกินไปนะคุณ/อ่านหนังสือพิม
อาท(แม่นายเอก)
แล้วคุณไม่ไปหรอ/กอด อก
มาร์ค(พ่อนายเอก)
เฮ้ยเกิบลืมแล้ว/รีบกว่าไคกะ
อาท(แม่นายเอก)
ว่าแต่ลูก/ส่ายหัว
ไคกะ(นายเอก)
สายแล้วๆๆ/วิ่งสุดชีวิต
ไคกะ(นายเอก)
โอ้ย/วิ่งชนใครซักคน
ไคกะ(นายเอก)
ขอโทษครับ/เก็บของ
โดมะ(พระเอก)
ไม่เป็นไรครับ/ช่วยเก็บ
โดมะ(พระเอก)
นี่ครับ/ยื่นให้
โดมะ(พระเอก)
ใครวะโครดน่ารัก/ในใจ
ไคกะ(นายเอก)
ขอตัวนะครับ/กำลังจะวิ่ง
โดมะ(พระเอก)
เดียวครับ/จับแขน
โดมะ(พระเอก)
คุนทำงานที่นี่หรอครับ/ถาม+ปล่อยมือ
ไคกะ(นายเอก)
ครับขอตัวนะครับผมรีบ/รีบวิ่งไป
โดมะ(พระเอก)
อ้าวยังไม่ได้ถามชื่อแล้วก็ขอเบอร์เลย/ยืนเกาหัว
โดมะ(พระเอก)
รีบเกิน/เดินไปห้องทำงาน
ไคกะ(นายเอก)
ผมมาทันไหมครับ/หอบ
ตปก.หญิง
ทำไมมาสายจังปกติมาก่อนใครนิมีอะไรรึปล่าว/ถามด้วยความเป็นห่วง
ไคกะ(นายเอก)
ไม่มีไรครับพอดีนอนตื่นสาย/นั่งพัก
ตปก.ชาย
งานเยอะเกินไปหรอ/ห่วง
ไคกะ(นายเอก)
พอดีช่วยน้องทำรายงานครับ/กินน้ำ
ตปก.หญิง
อ๋องั้นมาทำงานกัน/หยิบโน๊ตบุคออกมาจากกระเป๋า
ไคกะ(นายเอก)
กลับก่อนนะคราบ/โค้งตัว
ตปก.หญิง
เล่นใหญ่ไป5566+/หัวเราะ
ไคกะ(นายเอก)
มาแล้วคราบ/ตะโกน
ไคกะ(นายเอก)
แม่จะเขกหัวผมทำไมเนี่ย/มองไปที่ห้องนั่งเล่น
อาท(แม่นายเอก)
มีแขกเขามาหาแก ตะโกนเอาซะลั่นบ้าน/โกรธ
ไคกะ(นายเอก)
ใครอะแม่/เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น
โดมะ(พระเอก)
อ้าวมาแล้วหรอรอตั้งนาน/มองไคกะ
ไคกะ(นายเอก)
นายรู้จักบ้านฉันได้ไง/ตะลึง
ไคกะ(นายเอก)
แล้วมาทำไม/นั่ง
โดมะ(พระเอก)
ผมเอาของมาคืน/หยิบของออกจากกระเป๋า
ไคกะ(นายเอก)
บัตรฉัน/รีบหยิบ
ไคกะ(นายเอก)
ขอบคุณครับ/ดีใจ
ไคกะ(นายเอก)
ถ้าไม่มีบัตรผมเข้าที่ทำงานไม่ได้แน่เลย/ยิ้มโลกละลาย
โดมะ(พระเอก)
น่ารักชิบ/ในใจ
แอดไงจะใครละ
มีคนตกหลุมรักแล้ว1
แอดไงจะใครละ
เขียนผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ
หมั้น!
ไคกะ(นายเอก)
อืม.../งัวเงีย
ไคกะ(นายเอก)
โอ้ย!/ตกเตียง
มากิ(น้องนายเอก)
พี่เป็นไร/พูดอยู่หน้าห้อง
ไคกะ(นายเอก)
ไม่เป็นไร/ตอบ
ไคกะ(นายเอก)
เชี่ยไรเนี่ย/พึมพัม
มากิ(น้องนายเอก)
แม่เรียกไห้ลงไปข้างล่าง/เปิดประตู
ไคกะ(นายเอก)
เออกำลังไป/พยายามลุก
อาท(แม่นายเอก)
อะไรนะครับ/ตกใจ
อาท(แม่นายเอก)
ลูกคุณกับลูกชายฉัน/งง
ซัน(แม่พระเอก)
ใช่ครับลูกผมกับลูกคุณ
ซัน(แม่พระเอก)
เพื่อใช้หนี้/พูดเรียบ
มาร์ค(พ่อนายเอก)
เอาเถอะครับคุณ/จับไหล่อาท
อาท(แม่นายเอก)
ก็ได้...เฮ้อ/ถอนหายใจ
มาร์ค(พ่อนายเอก)
แล้วคนไหนครับ/มอง
ซัน(แม่พระเอก)
คนโตครับ/มองเรียบ
อาท(แม่นายเอก)
ครับเดียวผมบอกให้/เศร้า😔
มาร์ค(พ่อนายเอก)
ไมเป็นไรหรอกถ้าคิดถึงก็ไปเยี่ยม/ปลอบ
ซัน(แม่พระเอก)
ใช่ผมให้ไปเยี่ยมได้/ยิ้ม
อาท(แม่นายเอก)
OKครับ/ยิ้มอ่อน
ไคกะ(นายเอก)
แม่ครับใครมาครับ/นั่งข้างๆ
อาท(แม่นายเอก)
เจ้าหนี้นะ/หงอย
ไคกะ(นายเอก)
แล้วทำไมทำหน้าอย่างงั้นละครับ/กอด
อาท(แม่นายเอก)
ลูกต้องหมั้นกับลูกชายเขา/เศร้า
ไคกะ(นายเอก)
ห้ะ!! หมั้น ให้ผมมันกับลูกชายเขาจริงๆหรอ/ตกใจ
อาท(แม่นายเอก)
ใช่ แต่แม่กับพ่อไปหาได้
ไคกะ(นายเอก)
ผมไม่อยากไป/กอดแม่แน่น
อาท(แม่นายเอก)
แม่ก็ไม่อยากให้ไปแต่เราต้องไป/มองไคกะ
ไคกะ(นายเอก)
ก็ได้ครับ/ก้มหน้า
ไคกะ(นายเอก)
แม่ครับดูแลตัวเองดีๆนะครับ
อาท(แม่นายเอก)
ลูกก็ด้วยนะ
ไคกะ(นายเอก)
ผมต้องหมั้นจริงๆหรอครับ
ซัน(แม่พระเอก)
ใช่จ๊ะ/ยิ้ม🙂
ไคกะ(นายเอก)
ไม่หมั้นไม่ได้หรอครับ
ไคกะ(นายเอก)
เป็นคนใช้แทนได้ให้มครับ
ซัน(แม่พระเอก)
แต่แม่บ้านทุกคนจะต้องโดนแทงที่......ก่อนทำงานทุกวันตอนเช้าและตอนเย็นนะครั้งละ2น้ำ😕
ไคกะ(นายเอก)
😱หมั้นก็ได้ครับ
โดมะ(พระเอก)
ครับแม่/ตะโกนตอบ
โดมะ(พระเอก)
มีไรครับแม่/ลงมาข้างล่าง
โดมะ(พระเอก)
อ้าวแม่พามาแล้วหรอ
โดมะ(พระเอก)
หวัดดีครับว่าที่คู่หมั้น
ไคกะ(นายเอก)
ผมต้องหมั้นกับเขาหรอ
ไคกะ(นายเอก)
แค่....งงนิดหน่อย
ฝ้าย(แม่บ้าน)
อาหารเสร็จแล้วค้า
โดมะ(พระเอก)
ครับเดียวไปครับ
ซัน(แม่พระเอก)
ไปกินข้าวกัน
ซัน(แม่พระเอก)
แม่รู้นะว่าลูกคิดอะไร/ยิ้มร้าย
โดมะ(พระเอก)
ก็ไม่มีนิแม่/เลิกลัก
ไคกะ(นายเอก)
อะไรหรอครับ/กิน
โดมะ(พระเอก)
ไม่_!/โดนแทรก
ซัน(แม่พระเอก)
พี่เขาชนหนูนะจ๊ะ/ยิ้ม
โดมะ(พระเอก)
เปํนไรไหม/เป็นห่วง
ไคกะ(นายเอก)
คุณหญิงพูดว่าหนู/สงสัย
ซัน(แม่พระเอก)
ไม่เอาๆเรียกแม่/ยิ้ม
ซัน(แม่พระเอก)
กินอิ่มรึยังจ๊ะ
ซัน(แม่พระเอก)
แม่จ๊ะไม่ใช่คุณหญิง
ซัน(แม่พระเอก)
ฝ้ายมาเก็บจานหน่อย
ไคกะ(นายเอก)
มาครับเดี๋ยวผมช่วย
ฝ้าย(แม่บ้าน)
ไม่เป็นไรค่ะ
ไคกะ(นายเอก)
ผมอยากช่วยครับ
ฝ้าย(แม่บ้าน)
งั้นก็ได้ค่ะ
แอดไงจะใครละ
พิมผิดตรงไหนขอโทษด้วยน้า
แอดไงจะใครละ
กว่าจะแต่งได้แต่ละตอนตันมาก
แอดไงจะใครละ
ตันจนไม่รู้จะพูดยังไง
เมีย
ไคกะ(นายเอก)
.../ล้างจานอยู่
โดมะ(พระเอก)
ทำอะไรอยู่อะ/เดินเข้ามา
ไคกะ(นายเอก)
ซักผ้ามั้งถามได้/โมโห
โดมะ(พระเอก)
เป็นอะไรหรอ..ทำไมถึงพูดแบบนั้น/งงมาก
ไคกะ(นายเอก)
ก็อยู่ดีๆผมก็ต้องมาหมั้นกับคนที่ไม่รู้จักมันน่าหงุดหงิดไหมละ/ล้างจานต่อ
โดมะ(พระเอก)
ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิ/ยิ้มมุมปาก😏
ไคกะ(นายเอก)
นี่นายจะบ้าไปแล้วหรอ/พึ่งล้างจานเสร็จ+โมโห
โดมะ(พระเอก)
บ้าแล้วรักไหมละ/ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ไคกะ
ไคกะ(นายเอก)
รักบ้ารักบออะไรกันละ/ดันหน้าโดมะออก+เขิน
โดมะ(พระเอก)
ไม่รักเเล้วทำไมต้องเขิน..หือ/ยิ้ม
ไคกะ(นายเอก)
อะไรไม่ได้เขิน/หลบหน้า
ไคกะ(นายเอก)
เออผมขอชวนเพื่อนมาที่บ้านได้ไหม/กินน้ำ
โดมะ(พระเอก)
ทำไมจะไม่ได้ละเมียขอทั้งทีจะใจดำไม่ได้หรอกน้า/กอดไคกะ
ไคกะ(นายเอก)
พรวด!..แคก.แคก/สำลักน้ำ
โดมะ(พระเอก)
เป็นอะไรไหม/เป็นห่วง
ไคกะ(นายเอก)
เมียบ้าอะไรกันละ/พยายามดิ้น
ไคกะ(นายเอก)
และอีกอย่างปล่อยผมด้วย/ดิ้นจนหลุด
โดมะ(พระเอก)
ก็อีกเดี๋ยวเราก็หมันกันแล้วนะ..หลังจากนั้นก็แต่งงาน/ยิ้ม
โดมะ(พระเอก)
ก็ฝึกเรียกไว้ไงจะได้ชิน/ยิ้ม+กำลังจะกอด
ไคกะ(นายเอก)
หยุดเลยนะ/ถอยจนชนกำแพง
โดมะ(พระเอก)
หยุดอะไร/กำลังจะจูบ
ทาม(เพื่อนพระเอก)
ไอ้โดมะ!มึงอยู่ไหนวะ/ตะโกน
เคน(เพื่อนพระเอก)
แล้วมึงจะตะโกนทำควยอะไรห้ะ/ตบหัวทาม
ทาม(เพื่อนพระเอก)
โอ้ย.....กูก็เรียกหาไอ่โดมะไงถาได้/ลูบหัวตรงที่โดนตบ
โดมะ(พระเอก)
กูอยู่นี่/ตะโกนตอบ
ไคกะ(นายเอก)
งั้นผมโทรตามเพื่อนนะ/หยิบโทรศัพท์
โดมะ(พระเอก)
คราบคุณเมีย/ยิ้ม
ไคกะ(นายเอก)
ไม่ต้องมาเรียกแบบนั้นเลยนะเลยนะ/โทรหาเพื่อน
ทัน(เพื่อนนายเอก)
📞หายไปไหนมาวะมาหาที่บ้านก็ไม่มีคนอยู่
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
📞จริง
ไคกะ(นายเอก)
📞โทษทีหว่ะเพื่อน
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
📞แล้วโทรมานี้มีอะไร
ไคกะ(นายเอก)
📞มาหากูหน่อยดิกูโครเหงาเลยหวะตอนนี้
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
📞เออแล้วตอนนี้มึงอยู่ไหนละ
ทัน(เพื่อนนายเอก)
📞ใช่มึงอยู่ไหน
ไคกะ(นายเอก)
📞เดียวกูส่งโลให้
ทัน(เพื่อนนายเอก)
📞เออๆรีบเลยกูคิดถึง
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
📞หรา
ไคกะ(นายเอก)
📞เออๆแค่นี้นะเดียวส่งโลไปให้
ทาม(เพื่อนพระเอก)
เออแล้วคนที่อยู่ในครัวคือใครวะ
เคน(เพื่อนพระเอก)
เออจริงกูลืมถาม
โดมะ(พระเอก)
เมียในอนาคตกูเองเหละ
ทาม(เพื่อนพระเอก)
โครดน่ารักเลย
เคน(เพื่อนพระเอก)
ใช่น่ารักจริง
โดมะ(พระเอก)
เออแล้วนี้มึงมาทำไมวะ
ทาม(เพื่อนพระเอก)
ก็มาหาไง
เคน(เพื่อนพระเอก)
เออมาไม่ได้รึไง
โดมะ(พระเอก)
ได้แต่แทนที่จะบอกก่อน
ทาม(เพื่อนพระเอก)
เอองั้นพวกกูขอโทษแล้วกัน
ทัน(เพื่อนนายเอก)
ไอ้ไคกะ/ตะโกน
ไคกะ(นายเอก)
เป็นไงหายากไหม
ทัน(เพื่อนนายเอก)
ไม่ยากเลย
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
ไม่เจอสิแปลก
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
แล้วมึงมาอยู่นี่ได้ไง
ไคกะ(นายเอก)
เออเดียวเข้ามาคุยในบ้าน
ทัน(เพื่อนนายเอก)
/เดินตาม
ทัน(เพื่อนนายเอก)
สวยจังวะ
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
ใช่โครตสวย
ไคกะ(นายเอก)
เข้ามาแรกๆกูก็ว่างัน
ไคกะ(นายเอก)
แต่ตอนนี้ชินแล้ว
โดมะ(พระเอก)
อ้าวก็เมียจ๋า
ไคกะ(นายเอก)
เฮ้ยบอกว่าอย่าเรียกอย่างงั้นไง
โดมะ(พระเอก)
ไม่เห็นเป็นไรเลย
ทาม(เพื่อนพระเอก)
อีก2คนใครวะไอ่โดมะ/กระซิบ
โดมะ(พระเอก)
น่าจะเพื่อนเมียกู/กระซิบ
เคน(เพื่อนพระเอก)
น่ารักจังวะ/กระซิบ
ไคกะ(นายเอก)
กระซิบอะไรกันนะ/สายตาอัมหิต
ทาม(เพื่อนพระเอก)
ไม่มีครับ
เคน(เพื่อนพระเอก)
ไม่มีครับ
ไคกะ(นายเอก)
พวกเราไปคุยกันที่สวนดีกว่านะ
โดมะ(พระเอก)
คุยที่นี่ก็ได้นะ
ไคกะ(นายเอก)
งั้นพวกคุณก็ออกไปสิ
โดมะ(พระเอก)
แต่ผมเป็นเจ้าของบ้านนะ
ไคกะ(นายเอก)
งั้นผมไปสวน/กำลังจะไป
โดมะ(พระเอก)
พวกผมไปก็ได้คุณอยู่นี่เเหละ
ทัน(เพื่อนนายเอก)
บอกได้ริยังว่ามาที่นี่ได้ไง
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
ใช่รีบบอกมา
ไคกะ(นายเอก)
ก็.....เล่าทุกอย่างให้ทันกับอาทิตย์ฟัง
ไคกะ(นายเอก)
มันก็เป็นแบบนี้เหละ
ทัน(เพื่อนนายเอก)
โหน่าสงสาร
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
จริง
ไคกะ(นายเอก)
แต่กูก็ต้องทำอยู่ดี
ทาม(เพื่อนพระเอก)
น้องเขาหน้ารักจังวะ
ทาม(เพื่อนพระเอก)
คนผมขาวอะ
เคน(เพื่อนพระเอก)
อีกคนก็หน้ารักนะเว้ย
โดมะ(พระเอก)
เออหลงเพื่อนเมียกูเข้าไป
เคน(เพื่อนพระเอก)
มึงก็หลงเมีย
ทาม(เพื่อนพระเอก)
อย่าว่าคนอืนถ้าตัวเองก็เป็นไอ่โดมะ
โดมะ(พระเอก)
เอ่อรู้แล้วน้า
ทาม(เพื่อนพระเอก)
กูจีบน้องได้ไหมวะไอ่โดมะ
เคน(เพื่อนพระเอก)
ใช่กูจีบได้ไหม
โดมะ(พระเอก)
แล้วมึงมาถามกูทำไมทำไม่ไม่ไปถามน้องเขาเองละไอ่บ้าเอ้ย
ทาม(เพื่อนพระเอก)
ก็พวกกูไม่กล้า
เคน(เพื่อนพระเอก)
ใช่พวกกูไม่กล้า
โดมะ(พระเอก)
ก็แค่บอกว่าชอบแค่นั้นเอง
ทาม(เพื่อนพระเอก)
เวลาพูดมันพูดงายนะแต่เวลาทำมันทำยากมึงเข้าใจหน่อยสิ
เคน(เพื่อนพระเอก)
ไม่เหมือนมึงหรอกไม่ต้องบอกก็ได้มาง่ายๆเลย
โดมะ(พระเอก)
เออๆๆกูเข้าใจแล้ว
ไคกะ(นายเอก)
/ได้ยินทั้งหมด
ทัน(เพื่อนนายเอก)
/ได้ยินทั้งหมด
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
/ได้ยินทั้งหมด
ไคกะ(นายเอก)
พวกมึงเอาไงละทีนี้
ทัน(เพื่อนนายเอก)
ไม่รู้ดิ
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
รอดูไปก่อนว่าพี่เขาเอาจริงไหม
ทัน(เพื่อนนายเอก)
ใช่เพราะถ้าไม่ได้คิดอะไรจริงๆจะได้ไม่ต้องเสียใจทีหลัง
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
อืมใช่
ไคกะ(นายเอก)
เออแล้วแต่พวกมึงเลย
ไคกะ(นายเอก)
งั้นก็ดูดีๆนะว่าพวกพี่เขาเป็นคนยังไง
ไคกะ(นายเอก)
เพราะตอนนี้กูก็กำลังดูอยู่ว่าคุณโดมะเป็นคนยังไง
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
มึงกลัวหรอ
ทัน(เพื่อนนายเอก)
เออจริงมึงกลัวหรอ
ไคกะ(นายเอก)
ก็กลัวนิดๆนะว่าเขาจะแค่เอากูมาเล่นๆมาเป็นของเล่น...พอเบื่อก็ทิ้งก็ไม่สนใจเพราะกูกลัวว่าถัาเขาทำแบบนั้นแล้วกูจะดูเป็นคนน่าเกลียดในสังคนเพราะกูต้องหาเงินมาใช้ไม่มีเงินก็ไม่มีข้าวกินกูห่วงพ่อกับแม่
ทัน(เพื่อนนายเอก)
เออๆๆเอาสะยาวเชียว
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
ใช่ยาวเป็นกิโลเลยมั้งนั่น
ไคกะ(นายเอก)
พวกมึงกินไรมายัง
ทัน(เพื่อนนายเอก)
ยังเลยหวะ
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
เออกำลังหิวอยู่พอดีเลย
ไคกะ(นายเอก)
ตามมาเดี๋ยวหาไรให้กิน
ทัน(เพื่อนนายเอก)
เออดีมากเลยเพื่อนรัก
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
รีบเลยรีบเลยกูหิว
ไคกะ(นายเอก)
เอออย่าเร่งกันสิวะ
ไคกะ(นายเอก)
เดี๋ยวกูทำให้กิน
ทัน(เพื่อนนายเอก)
โอ้ยเป็นบุญของพวกกูเลยนะเนี่ยที่ได้กินอาหารฝีมือมึงอะ
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
ช่าย
ไคกะ(นายเอก)
เฮ้อกูเบื่อพวกมึงจริงๆเลย
ทัน(เพื่อนนายเอก)
เฮ้ยอย่าพึ่งเบื่อสิวะ
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
ใช่ทำกับข้าวให้พวกกูกินก่อนดิ
ไคกะ(นายเอก)
เออๆๆกูกำลังจะทำ
ทัน(เพื่อนนายเอก)
รีบเลยรีบเลย
ทัน(เพื่อนนายเอก)
พวกกูหิวมากกกกกกก
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
จริง
ไคกะ(นายเอก)
เอ้าเสร็จแล้ว
ทัน(เพื่อนนายเอก)
โหโครตหอมเลย
อาทิตย์(เพื่อนนายเอก)
ใช่หอมมากกกกกก
โดมะ(พระเอก)
หือกลิ่นอะไรหอมจังวะ
เคน(เพื่อนพระเอก)
โหหอมมากหอมแบบว่าโครตหอม..โครตของโครตเลย
โดมะ(พระเอก)
ปะไปดูกันว่ากลิ่นอะไร
โดมะ(พระเอก)
กลิ่นอะไรอะที่รัก
โดมะ(พระเอก)
ก็เมียจ๋าไงจ๊ะ
ไคกะ(นายเอก)
โอ้ยขี้เกียจเถียงแล้ว
ทัน(เพื่อนนายเอก)
ไม่อยากเถียงก็กิน
ทาม(เพื่อนพระเอก)
ขอกินด้วยสิ
ไคกะ(นายเอก)
เชิญครับเดียวผมไปตักให้
เคน(เพื่อนพระเอก)
รีบเลยนะพี่หิวมากของมาก็เลย
ไคกะ(นายเอก)
ไปตักเองสิถ้าอยากกินนะ
โดมะ(พระเอก)
อ้าวทำไมของเพื่อนผมตักให้ได้แต่ทำไมของผัวตักไม่ได้ละ
ไคกะ(นายเอก)
ใครผมไม่มีผัวมีมือก็ตักเองสิ
ไคกะ(นายเอก)
แล้วอีกอย่างนั้นก็เป็นแขกเราก็ต้องตอนรับเขาอย่างดี
โดมะ(พระเอก)
ผมตักเองก็ได้
ทาม(เพื่อนพระเอก)
กลัวเมีย
โดมะ(พระเอก)
เอาเข้าไปเดี๋ยวพวกมึงจะได้เห็นดีกันแน่
ไคกะ(นายเอก)
หยุดไหนบอกหิว
ไคกะ(นายเอก)
ถ้าไม่หิวก็ออกไปอย่ามาขวางทาง
แอดไงจะใครละ
ไว้จะมาอัพไหม่น้า
แอดไงจะใครละ
นายเอกกับเพื่อนนายเอกเป็นโอเมก้า
แอดไงจะใครละ
พระเอกกับเพื่อนพระเอกเป็นอัลฟา
แอดไงจะใครละ
เขียนผิดตรงไหนต้องขอโทษด้านน้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
