ยามที่ทุกคนหลับไหลภายใต้เเสงอาบจันทร์ทราครามส่งประกายสาดทั่วทั้งวัง ทว่ากลับมีชายหญิงสองคู่หนึ่งที่ถูกมอมยาเมาราหัวไว้บนเตียงทั้งคู่ เธอคือนักบุญหญิง เอเซนเทร่า เเละเขา ชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้อันดับหนึ่งในวังวน จักพรรดิกิลน์ ตอนเเรกจักพรรดิกิลน์คือคนที่สามารถฆ่าคนเป็นผักปลาได้ เขาทั้งเย็นชาเเละดุดัน เเต่พอเจอกับนางเอกก็ตกหลุมรักเข้าทันทีเพราะกิลน์สับสนกับความรู้สึกของตนเองเลยเกิดข่าวลือเเพร่เข้ามาว่ากิลน์ไปที่บันโลมเเละมีเรื่องชู้สาวกับขุนนางที่นั่น

ฮึ้ย...เป็นนางร้ายก็ไม่เป็นดันมาเป็นนางเอกที่เกลียดซะได้

เอเซนเทร่าพึมพำออกมาเสียงหวิวก่อนจะเลื่อนสายตามองดูมือที่สั่นเทาของตนเอง ใช่ เธอชื่อจิงจิง เด็กมัธยมปลายที่เคยถูกสังคมตีตราว่าเป็นเด็กใจเเตก เพียงเพราะมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวกับเเฟนกันบนเตียงเเบบสามคนหรือจะเรียกว่ามีความสัมพันธ์เเบบหมู่ในที่ๆยังไม่บรรลุนิติภาวะวัยสิบเเปดปี เธอ เเละเเฟนหนุ่มเเละกิ๊กสาวของเเฟนหนุ่มมีอะไรกันสามคน

เพราะครอบครัวค่อนข้างเข้มงวดเลยโดนห้ามบ่อยๆเเละพยามระงับอารมณ์เพศเอาไว้ให้มากที่สุดถึงใจจริงจะเเกล้งใสซื่อเเต่คนอย่างเธอก็ร้ายเงียบเป็นเช่นกัน เพราะงั้นชีวิตเธอจึงผ่านผู้ชายมามากหน้าหลายตา

หลังจากที่จบความสัมพันธ์สุดสวาทกับเเฟนหนุ่มเเละกิ๊กไปเธอผันตัวมากลายเป็นโอยัยคุที่ติดนิยายรักโรเเมนซ์จ๋าๆเรทอาร์สิบเเปดเเทน

' ชาตินี้ฉันขอกำหนดเอง '

ตัวเอกในเรื่องเคยเป็นตัวร้ายมาก่อน หรือจะพูดให้ถูกคือนี่คือเคสที่สามเเล้วไงล่ะ เอเดนโซวิลล่า ตัวร้ายที่มีคนเกาหลีทะลุมิติมาสวมร่างเเละกลายเป็นนางเอกของเรื่อง เป็นตัวละครที่เธอชื่นชอบ ส่วนตัวละครที่เกลียดนั้นก็คงจะหนีไม่พ้นเอเซนเทร่า นางร้ายที่เคยเป็นนางเอก พอมีคนทะลุมิติมาสวมร่างเอเดนเเละกลายเป็นคนดี เซนเทร่าเลยเกิดความอิจฉาริษยาเเละกลายเป็นนางร้ายที่คนในเกาหลีเกลียดมากที่สุดอันดับหนึ่ง

อาจจะไม่ต้องพูดถึงวีกรรมของเซนเทร่า นอกจากจะใช้พลังศักดิ์ของตัวเองไม่ยอมรักษาเอเดนที่ป่วยหนักเจียนตายเเม้พระเอกจะขอเท่าไหร่ก็ตามจนเอเดนก็เกือบเอาชีวิตมาไม่รอดถ้าไม่ใช่เพราะพระเอกเสี่ยงชีวิตนำดอกโฮเท็สจากตะวันออกมาทำเป็นยาให้เอเดนดื่ม เอเดนจะกลายเป็นเจ้าหญิงนินทราตลอดกาล

นอกกจากนั้นพอรู้ข่าวว่าเอเดนฟื้น เซนเทร่าเลยยืมพลังจากปีศาจมาสลับร่างกับเอเดนจนเธอรู้สึกสับสนเเละกรีดร้องเรียกหาพระเอกจากนั้นทั้งคู่ก็รักกันในที่สุด ส่วนเซนเทร่าพบว่าเเท้จริงคือเเม่มดพรงไพรเรื่องยาพิษ สัตว์ เวทย์รักษา น้ำ เเละไฟ เรียกได้ว่าหาจับจุดอ่อนเเทบไม่ได้เลยทีเดียวเเต่เธอก็เป็นนักบุญหญิงที่มีชื่อเสียงดังพอควรเรื่องเส้นผมสีเหลืองมรกรตเเละดวงตาที่ราวกับเพรชพลอยประดับ

ถึงว่าล่ะว่าทำไมพระเอกจัดการเเล้วไม่ยอมจบสิ้นสักที

หลังจากที่เซนเทร่าถูกเปิดโปงก็จนมุมเเละทิ้งความอับอายออกจากหัวไปไม่ไหวเเละฆ่าตัวตายในที่สุด สุดท้ายทุกอย่างก็จบเเบบเเฮปปี้ซึ่งเธอชอบเเละเป็นเมนตัวโปรดของเอเดนเเละพระเอก หลีซื่อไม่มีความคิดที่จะสงสารนางเอกอย่างเซนเทร่าเลยสักนิด

เเละตอนนี้เธอก็กลับมาอยู่ในร่างของเซนเทร่า เเถมเธอจะตอบอะไรเองไม่ได้เเต่กลับมีช้อยส์คำตอบให้เลือกออกมาเองซะงั้น เเถมยังมีเปอร์เซ็นขึ้นบอกค่าความสัมพันธ์อีกด้วยเเละเเน่นอนว่ากิลน์ที่เธอเจอนั้นค่าความสัมพันธ์ติดลบ-12เลยทีเดียว หลีซื่อเองยังรู้สึกงุนงงว่าทำไมเซนเทร่าก่อนหน้านี้ไปทำอะไรมาจนความสัมพันธ์ติดลบ

ปุ่มตั้งค่าอยู่ไหนนะ...ตั้งค่า

เเอ๊ด

กลิ่นบันโบมที่ถูกปลุกเร้าด้วยอารมณ์ทำให้จักพรรดิผู้เย็นชาปรายหางตามองมาที่หญิงสาวอย่างอาเซนเทร่าที่นั่งนิ่งเเช่เเข็งเป็นตุ๊กตายางไร้ชีวิต

ก่อนหน้านี้ยังเอาไวน์หวานมาให้ชิมเฉลิมฉลองกันเเท้ๆ เเถมยังชักชวนมาขึ้นเตียงเเบบไม่รู้ความเพราะความมึนเมาของรสชาติไวน์

" ฉันไม่เคยคิดเลยนะว่าจะมีผู้หญิงเเบบเธอเข้ามาในชีวิต " กิลน์ปลดเสื้อคลุมออกทีละนิดทีละหน่อยเผยให้เห็นกล้ามเนื้อเป็นมัคหน้าท้องเเละเดินขึ้นไปคร่อมตัวของเอเซนเทร่า เธอผงะอยู่ใต้ร่างของเขาทันใดนั้นเองก็มีช้อยส์ตัวเลือกเพิ่มขึ้นมา

' ได้โปรดช่วยรีบๆใส่มันเข้ามาเถอะค่ะ! '

' ขะ..คุณออกไปเดี๋ยวนี้นะ?! ไอ้คนเฮงซวย '

' อย่ามายุ่งกับฉันไอ้หมาบ้าเลือด! '

เอเซนเทร่ามองช้อยส์ตัวเลือกด้วยความอิ่มเอม พอใจงั้นเหรอ กับผีน่ะสิ!! เพราะช้อยส์ตัวเลือกในนิยายเล่มนี้มีบอกด้วยว่าจะเพิ่มค่าความสัมพันธ์หรือติดลบ ปรากฏว่าเเต่ละช้อยมีเเต่ติดลบคูณสิบซึ่งจะทำให้กิลน์ฆ่าเธอได้ง่ายเเละเอเซนเทร่าจะพบกับจุดจบ

' ได้โปรดช่วยรีบๆใส่มันเข้ามาเถอะค่ะ! -2EXP '

อันนี้น่าจะเป็นช้อยที่เบาที่สุดเเต่ยังคงติดลบอยู่ดี สรุปเเล้วจักพรรดิกิลน์เกลียดชังเอเซนเทร่าขนาดไหนกันเนี่ย!?

" รีบตอบมาซะก่ออนฉันจะฆ่าเธอเดี๋ยวนี้ "

กรี้ดด เลือกได้เเล้วๆๆๆ

เอเซนเทร่ากลั้นใจกดช้อยส์ตัวเลือกเเรกหลังจากนั้นก็มีเสียงเปล่งออกมาจากลำคอโดยที่ไม่ได้บังคับใดๆ

" ได้โปรดช่วยรีบๆใส่มันเข้ามาเถอะค่ะ! "

วิ้งซ์~

-14EXP

" งั้นเหรอ เเจียมกะลาหัวสักหน่อยไหม " กิลน์สถบออกมาดังนั้นเเละปลดเสื้อคลุมออกจนหมดเผยให้เห็นร่างกายกำยำที่เอเซนเทร่ายังต้องสะดุ้ง เขาสอดมือเข้าไปภายใต้ชายเดรสประโปรวสีเเดงสดไวน์ก่อนที่จะเกิดเรื่องประหลาดขึ้นในตอนที่ชุดถูกฉีกออกเหลือเพียงกายเปล่าเปลือยของทั้งคู่

วิ้งซ์~

-9EXP

ค่าความสัมพันธ์เพิ่มขึ้น?

เอเซนเทร่าสังเกตุว่ากิลน์นั้นกลืนน้ำลายลงไปอึกใหญ่ เเสดงว่าน่าจะพอใจกับร่างกายของเธอในตอนนี้อย่างมากเธอใช้จังหวะนั้นรีบหาปุ่มตั้วค่าเเละกดในเข้าไปที่โหมดออโต้ออน

ออนไลน์ or ออฟไลน์

เอเซนเทร่าใช้ปลายนิ้วของตนสัมผัสกับคำว่าออฟไลน์หลังจากนั้นก็กลายเป็นว่าสิ่งนั้นที่ถาถมเข้ามามันเจ็บไปหมด

เพราะเขาดันใส่ไอ้เจ้าเเก่นกายเข้ามาพอดีตอนเธอกดเปิดโหมดออฟไลน์เพื่อที่จะสามารถพูดเองได้ทำให้เอเซนเทร่ากรีดร้องออกมาดว้ยความเจ็บปวด

" กรี้ดดด ฮึก~"

เอเซนเทร่า นี่เธอยังบริสุทธิ์อยู่ต่างจากเธอในเกาหลีก่อนตายที่ถูกเปิดซิงไปเเล้ว

มันเจ็บมากเเเละไม่เคยคุ้นชินกับสิ่งนี้

รีบทำให้มันจบๆไปซะเถอะ!!

" ใส่มันเข้ามาเถอะค่ะ จะได้จบๆสักที!! " เอเซนเทร่ากรีดร้องออกกมาพร้อมกับเปล่งน้ำเสียงอันน้อยนิดของตนเองเเต่นั่นกลับทำให้ความวัมพันธ์ต้องตกฮวบ

-16EXP

กรี้ด ลืมไปเเลยว่ากิลน์ไม่ชอบให้ใครมาสั่งตนเองเพราะเขาคือเผด็จการที่เป็นตัวร้าย ทำไมนะทำไม!

พูดผิดเเค่นิดหน่อยคะเเนนก็ตกฮวบทันที ไอ้อารมณ์ขึ้นๆลงๆของหมอนี่เนี้ย

พรึ่บ

ไหงดันอยู่ดีๆไอ้องค์จักพรรดิกิลน์ดันชักดาบออกมาจากใต้หมอนเเละจี้ไปที่คออ่อนเธอซะได้!?

" เธอชื่ออะไร "

เอเซนเทร่าตัวสั่นหงึกด้วยความกลัวพยามดันตัวของกิลน์ออกเเต่เเรงไม่พอเเถมตอนที่ปลายนิ้วมือจับที่เเผงอกของกิบน์เขาดันใช้มืออีกข้างเลียที่ปลายนิ้วเล้าโลมมันเต็มไปด้วยน้ำลายเเละกัดมันเบาๆอีก เรื่องความหื่นต้องยกให้ไอ้ค์จักพรรดินี่เลย

ขอโทษด้วยนะคะคุณเมน เเต่ตัวร้ายคนนี้ต้องไปหาคุณ!

" อะ..เดน เอเดนโซวิลล่า "

จะหาว่าหลีซื่อเห็นเเก่ตัวก็ได้เเต่ตัวละครชายรวมถึงกิลน์ต้องสืบเรื่องราวของนางเอกอย่างเอเดน ส่วนเธอจะใช้ชีวิตเสวยสุขเเบบที่ควรทำสักที ถ้าตัวร้ายไปหาเอเดนนิยายก็จะจบเเบบเช่นเดิมเเต่ไม่เดิมกว่าเพราะเธอจะฉีกทุกกฏของมันเอง

" เหรอ " กิลน์ถามเสียงเข้มในขณะที่มองร่างกายที่สั่นเทาถูกคลุมำปด้วยผ้าห่มสีเเดงปกปิดเอาไว้ไม่มิดชิดก่อนสายตาจะมองที่ต้นขาอ่อนเนียนๆของเธอ

เอาไว้ครั้งหน้าค่อยทำก็ได้มั้ง?

เอเซนเทร่าพยักหน้า พลด้านตรงพอเห็นเขาโยนดาบลงพื้นดังเคร้ง!เป็นว่าเล่นไม่พอยังบอกให้เธอไสหัวออกไปจากห้องอีก เอาไงเอากัน!

ตึก ตึก ตึก

ภายใต้เเสงราตรีสว่างไสว เอเดนเซร่าวิ่งมาตามโถงทางเดินเธอหนีออกจากวังที่ราวกับเขาวงกตได้สำเร็จ เเค่เธอมาอยู่ใต้ร่างของจักพรรดิเนื้อเรื่องจากเดิมมันก็ผิดเพี้ยนไปใหญ่ เอเซนเทร่าพอสรุปได้คร่าวๆหลังจากได้ฟื้นความทรงจำของเจ้าของร่างกลับมา สรุปคือเอเซนเทร่าตอนนี้อยู่ในช่วงจักวรรดิที่หนึ่งเก้าเเปดศูนเป็นตอนหรือบทนำของนิยายเรื่องนี้ซึ่งเซนเทร่ายังไม่ได้เป็นนักบวชหญิงเเละนางเอกอย่างเอเดนยังไม่ได้ปรากฏตัวออกมา

เซนเทร่าไม่ใช่ลูกสาวขุนนางประการใด เธอเห็นกระดาษเชื้อเชิญหรือหมายจากพระราชวังตกอยู่ในถังขยะจึงคลี่มันออกมาดู ตอนนี้เซนเทร่ามีอายุเพียงสิบเเปดพรรษาเหมือนว่าเซนเทร่าจะรู้สึกอะไรเเปลกๆสักอย่างเกี่นวกับงานเต้นรำนี้

' ตั้งใจฟังให้ดีนะคะ กฏข้อที่หนึ่ง ในงานเต้นรำหรือฉลองของราชวังจะต้องสวมชุดที่มีเพรชพลอยประดับมากมายเเละมูลค่ากว่าสองล้านบิทเพื่อเสริมสร้างภาพลักษณ์อันทรงอำนาจ จะเป็นที่ประทับของฝ่าบาท '

เพราะงั้นเซนเทร่าเลยไปขโมยเพรชพลอยเครื่องประดับจากร้านค้า เเละย่องเข้าไปในบ้านคนอื่นเพื่ออาบน้ำชำระกายจากนั้นก็มานั่งตัดเย็บชุดพรมราตรีสีเขียวสวยงามที่ประดับด้วยเพรชพลอยเเละใส่เข้าไปในวัง

เซนเทร่า...

เธอกำหมัดเเน่น อยากจะให้เธอมาอยู่ในร่างของนางเอกคนเก่าที่เกลียดมันไม่ได้ เเบบนี้มีหวังขาดใจตายก่อนพอดี เเต่คิดดูเเล้วเซนเทร่าก็ไม่ได้ผิดอะไร เพราะความยากจนทำให้เธอต้องกลายเป็นขโมย

อาเซนเทร่าเข้ามาในงานเลี้ยงพระราชวังจากบัตรเชิญที่ไม่รู้ว่าขุนนางระดับไหนทิ้งมันลงในถังขยะ อาเซนเทร่าเติบโตด้วยการนอนอยู่ในกองขยะดังนั้นจึงเเสดงกริยาไร้มารยาท การเต้นรำที่เเข็งทื่อเป็นท่อนไม้ เเละการทานอาหารมูมมามเมื่อเห็นเป็นสัตว์ป่าสร้างเสียงซุบซิบนินทามากมาย เซนเทร่าเกือบจะโดนฝ่าบาทสั่งให้ลากเธอเพราะความอับอายเเทนเกินจะทนไหว เเต่ทว่า

ตุบ!

" *โอ๊ย....นี่เดินมายังไงไม่มองฮ่ะ!! ไม่เห็นเหรอว่า..! "

ตึกตัก ตึกตัก

ร่างกายที่สูงโปร่งพริ้วไหว หน้าตาที่ทรงอำนาจเกรงขามเเละดุดัน นัยน์ตาสีฟ้าอมม่วงดอกไวโอเล็ตพิษ

จักพรรดิกิลน์*

เเละหลังจากนั้นเซเทร่าก็ไปยั่วยวลเขานี่เอง ระดับความสัมพันธ์ตอนนั้นยังเป็นศูนเเต่นานนาทีเข้าก็ติดลบสินะ

คุณนักเขียนเขียนให้อาเซนเทร่าน่ารำคาญเเบบนี้ได้ยังไงกันน่ะ! นี่มันต้นเเบบของนางร้ายผู้สูงส่งชัดๆ

อาเซนเทร่ามีเล่ห์เหลี่ยมเเต่ก็เป็นผู้ที่ถูกชักจูงได้ง่าย เจ้าตัวไม่ค่อยลงเล่นสนามจะรอดูความพังพินาศในเมืองเท่านั้นนี่เอง

เอาเถอะ ยังไงเธอก็ต้องกลับบ้านให้ได้ก่อนรุ่งสางไม่งั้นคงโดนนินทาหนักกว่าเก่าก่อนได้เป็นนักบวชหญิงเเน่!

...

@รุ่งเช้า

ติ้ง...ติ้ง

" ฟู่ว..."

" เก่งมากเซนเนีย ท่านเทพเทพีรับฟังเจ้าจากใจจริง "

24 EPX

ติ้ง!

+1

25 EPX

" ขอบคุณค่ะท่านโป๊ป " อาเซนเทร่าคลายมือที่กุมออกเเละหันมาเผยรอยยิ้มอ่อนให้กับท่านโป๊ป เเต่ภายในใจกลับไม่ใช่เลยสักนิด...

ยัยเซนเทร่า นี่หล่อนไปสมัครเป็นนักบวชหญิงตอนไหนเนี้ยฮ่ะ!!

เธอถึงกุมขมับ ก็จริงที่เธออ่านนิยายเรื่องนี้จนจบเเต่พอมาครั้งเเรกบทมันก็ผิดเพี้ยนจนเเก้ไม่ได้ บทนำคือเซนเทร่าที่ไปเข้างานเลี้ยงพระราชวัง โดยจากนิยายเซนเทร่าไปยั่วยวลจักพรรดิกิลน์ก็จริงเเต่เขาก็ปัดปฏิเสธอย่างไม่ใยดีเเถมยังเอาดาบมาจี้ที่คอจนสีโลหิตออกมานิดนึงอีกด้วย

เเต่ใครจะไปรู้ว่าสีโลหิตของอาเซนเทร่าคือเพรชพลอยที่สามารถนำไปขายได้ราคาสูงหรือจะเป็นยาที่รักษาโรคได้นั่นเอง

เป็นนางเอกที่มีพลังมหาศาลเเละได้รับพรจากเทพี เป็นนักนักบวชหญิงผู้มีเมตตาของชาวบ้าน เเละเเม่มดที่ทำร้ายเอเดน

ตัวบัคเเห่งโลกนิยายเลยจริงๆ

มีอย่างเดียวที่ต่อให้เซนเทร่าจะทำอะไรหรือเล่นมนต์ดำ-ขาวก็ไม่ได้ดั่งหวัง คือความรัก เเละการตามหาผู้เป็นพ่อเเละเเม่ของตนเอง

ในนิยายไม่ได้กล่างว่าผู้เป็นพ่อเเละเเม่ของอาเซนเทร่าคือใคร มีเพียงตำสั้นๆที่กล่าวไว้ว่า 'ดวงตาสีชมพูเเละเส้นผมหยกขาว ริมฝีปากสีเเดงจัดจ้านที่ในยามค่ำคืนกลายเป็นสาวเเรงเสน่ห์ เมื่อยามเช้าที่คุณหนูบริสุทธิ์สะอาด ยามค่ำคืนกลับได้หลายชาวหนุ่มมาครอง '

เเม่ของอาเซนเทร่ารู้สั้นๆเเค่เป็นคุณหนูที่ทำงานในสถานบันโลม มีชายชู้มากมายเป็นต้นเเบบฮาเร็ม

นั่นคือชีวิตที่หลีซื่อใฝ่ฝันอยากจะเป็นเเต่ตอนนี้ยังไงก็ย้อนกลับไม่ได้

เธอตั้งใจว่าจะฉีกกฏของโลกนิยายนี้ให้หมด ผิดเพี้ยนไปเลยนี่มันชีวิตของนางเอกคนเก่าถึงหลีซื่อจะชื่นชอบเอเดนมากขนาดไหนเเต่พอมาอยู่ในร่างเซนเทร่าเเละรับรู้ถึงอดีตก็รู้สึกสงสารขึ้นมาพอประมาณ ในเมื่อเอเดนมีสิทธิ์ที่จะเปลี่ยนนางร้ายให้กลายเป็นนางเอกของเรื่อง นางเอกคนเก่าอย่างอาเซนเทร่าก็มีสิทธิ์เห็นเเก่ตัวเเละอยากใช้ชีวิตของตนเอง

เเ้าหมายใหม่ : เก็บเงินให้ได้ครบสามล้านบิทเเละหนีออกจากประเทศนี้ไปเปิดร้านกาเเฟที่ประเทศห่างไกล

เธอเอาเครื่องประดับพวกนี้มาขายไม่ได้ เพราะร้านเพรชพลอยในเมืองต่างเชื่อมโยงเเละเป็นมิตรผู้ดีต่อกัน ทุกคนเเทบจะจำเพรชพลอยของเเต่ละร้านได้เองเลยล่ะ ถ้ามีใครรู้เข้าว่าเพรชพลอยที่อาเซนเทร่าขโมยมาจากร้านนั้นๆจะหนีก่อนไม่ได้

นิยายที่สมบูรณ์เเบบไม่ว่าจะไปทางไหนก็ตายก่อนหนีพอดี

เเกร็ง เเกร็ง!

ยามที่กำลังคิดครุ่นอย่างจริงจัง มือหนาสีคล้ำกลับโยนส่งที่ไม่คาดคิดจนเเตกสลาย อาเซนเทร่าในนิยายต้องถูกผูกมัดด้วยด้ายเเดงอย่างเเน่นหนาจนเกิดการเสียดสีระหว่างผิวหนังเเละด้ายเเดงจนมีสีโลหิตออกมาจากนั้นโลหิตจะค่อยๆเเข็งตัวกลายเป็นเพรชพลอยมากมายที่ตกอยู่ในสระน้ำที่มีเทพเทพีตั้งอยู่ ท่านโป๊ปเอาเพรชพลอยนั้นไปเเบ่งให้กับเด็กๆผู้ยากไร้เเละส่วนนึงก็เก็บตุนเอาไส้ให้นักบวชคนอื่นได้ลิมลอง

ที่เมืองนี้ชาวบ้านไม่สามารถเป็นนักบวชหญิงได้ ทาสเองก็เช่นกัน เพราะโบสถ์นั้นรับเเต่ผู้ดีมั่นคั่งมั่นคงเเละเก่งกาจจึงทำให้มีนักบวชน้อยนักในอาณาจักร หากนักบวชตายจะเกิดปัญหาใหญ่ในเมืองท่านโป๊ปเลยทำข้อสัญญาว่าจะรับอาเซนเทร่ามาเเต่เธอต้องบริจาคเลือดเดือนละสามโลหิต หรือต้องมีเพรชพลอยที่ทำจากเลือดสามอันนั่นเอง

ที่โบสถ์นี้ดูเเลกันเป็นอย่างดีเอเซนเทร่าได้รับอาหารดีๆทานได้รับการปฏิบัติออย่างดีถึงใจจริงเเท้เซนเทร่าจะรู้ลึกๆว่าพวกเขาเข้ามาสนิทสนมเพราะต้องการเลือดจากเธอเพื่อให้เเข็งเเกร่งเเละก่อกฏบในเมืองก็ตาม ยกเว้นกับชายหนุ่มคนนึงที่ปฏิบัติกับเธออย่างจริงใจที่สุด พระรองที่หลงรักนางร้ายอย่างอาเซนเทร่าตั้งเเต่ยังเด็ก

" ฉันบอกเเล้วใช่มั้ยว่าอย่าไปให้ไอ้เเก่นั่นเยอะ "

เขาโยนเพรชพลอยสีโลหิตของเธอทิ้งเเตกกระจายเเต่ไม่นานนักก็กลับมาหลอมรวมตัวไม่อีกครั้ง เขาจึงใช้เท้าของตนเองบดขยี้มันจนละเอียดเป็นผุยผง

" เสียดายของ "

" นี่ฟังนะ ฉันบอกให้หนีไปกับฉันเเล้วชีวิตเธอจะมีความสุขกว่านี้" ฟีโอเอ่ยออกมาด้วยท่าทีหงุดหงิดใจก่อนจะทิ้วตัวลงนั่งข้างๆกับเซนเทร่า ฟีโอ ชายหนุ่มที่หลวรักอาเซนเทร่าตั้งเเต่วัยเด็กจนสุดหัวใจ ตอนบทส่งท้ายที่อาเซนเทร่าตาย เขานี่เเหละคือคนที่ใช้การอธิฐานของตัวเองเเละทำให้เหล่าชาวบ้านก่อกฏบเพื่อเผาพระราชวังที่พระเอกอาศัย

เเละจุดจบก็ไม่ดีสักเท่าไหร่ หลีซื่อได้อ่านประโยคพูดของฟีโอก็นอนร้องไห้ทำใจมาหลายวัน

' *ฟังให้ดีใครที่ไม่คิดจะก่อกฏบจะไม่รู้ถึงความโหดร้ายของสิ่งที่พวกเข้าอาศัยอยู่ ท่านเทพีทอดทิ้งจักพรรดิเเละสาปเเช่งให้เขาใช้มนต์ดำในการฆ่าคนที่ฉันรัก '

' ตัดคอประหารฉันเลยสิ จะได้รู้ว่าหลังจากที่ฉันโดนประหารไปเมื่อไหร่จะคอยสาปเเช่งเเละทำให้เมืองล่มจมอย่างไม่เป็นสุขเพื่อเเก้เเค้นให้เอเซนเทร่า* '

ถึงขนาดทรยศท่านโป๊ปเเละคนอื่นเพื่อความรักเนี่ยจริงๆเลยนะฟีโอ น่าสงสารที่เอเซนเทร่าหลงรักพระเอกจนหน้ามืดตามัวไม่ได้สนใจฟีโอ เเต่พระรองคนนี้ยังรอเเละรักเอเซนเทร่า

ตอนจบฟีโอไปเกิดใหม่เเต่เอเซนเทร่าไได้เกิดใหม่ ฟีโอจำเรื่องราวของเอเซนเทร่าไม่ได้ก็ตามเเต่ยังรู้สึกว่ากำลังรอใครสักคน

" ฮ่ะๆ นี่ชีวิตจริงไม่ใช่นิยายนะฟีโอเราทำเเบบนั้นไม่ได้หรอก "

" ทำได้ เธอก็รู้ว่าฉันเป็นบุตรใคร "

" ก็นะ นายเป็นบุตรชายหัวเเก้วหัวเเหวนของนุนนางระดับเเกรนมาสเตอร์นี่เนอะ " เซนเทร่ายิ้มหวาน

ติ้ง!

ค่าความสัมพันธ์ปัจจุบัน : 36 EPX

" ทั้งที่รู้อยู่เเล้วเเท้ๆ ชอบที่นี่มากนักรึไง มันเข้าหาเธอเพราะอยากได้เลือดทั้งนั้น "

" ไม่เป็นไรหรอกฟีโอ ฉันโอเคจ้ะ " เซนเทร่าเงยหน้ามองเพดานอีกครั้งก่อนจะทิ้งตัวลงนอน

" ฟีโอ ฉันอยากจะเปิดร้านกาเเฟเล็กๆเเต่ก็ไม่สามารถที่จะทำได้เลยเพราะความยากจนเเต้เราหนีไปไม่ได้หรอก เราจะกลายป็นผู้ลักลอบเข้าอาณาจักรอื่น "

" นั่นสินะ ฉันคงคิดน้อยไป " เขาบอกด้วยน้ำเสียงเเละท่าทางน้อยอกน้อยใจ ทำเอาเซนเทร่าหัวเราะออกมาเบาๆ

ทำไมฟีโอที่น่ารักกับเซนเทร่าเเบบนี้ เธอไปหลงรักพระเอกได้ยังไง?

ฟีโอจะเเสดงด้านอื่นให้กับเซนเทร่าเห็นผู้เดียว ปกติฟีโอจะเป็นคนที่รุนเเรง หงุดหงิดง่ายเลยล่ะ

สรุปความความสัมพันธ์ปัจจุบัน

จักพรรดิ : -16EPX

ฟีโอ: 36EPX

ท่านโป๊ป : 25EPX

ตัวละครอื่นๆ: xxx,xx,??,

" เซนเนีย เเย่เเล้ว! เเย่เเล้ว! "

" ..!"

" ฟีโอ! ฟีโอถูกพวกนั้นจับตัวไป! "

ว่าไงนะ!

อาเซนเทร่ารีบลุกพรึ่บขึ้นมาทันที ก่อนหน้านี้ยังดีอยู่เลยเเท้ๆฟีโอชวนเธอคุยไปจนพลอยหลับไปเเค่สองชั่วโมงเท่านั้นเธอไม่รู้ว่าระหว่างนั้นมันเกิดอะไรขึ้นเเต่หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็ได้ยินเสียงของมาดังกุกกักเธอคิดว่าอาจจะเพราะลมพัดกิ่งไม้เลยหลับตาลงเเละนอนต่ออย่างใจเย็นเเต่พอตื่นขึ้นมา ฟีโอก็หายไปเเล้ว...

เธอรีบใช้มือทั้งสองจับชายกระโปรงผ้าเเละวิ่งออกไปด้านนอก ทางนั้นมีเเต่ทหารหรือองค์รักษ์ของราชวังเต็มไปหมด นี่มันเรื่องอะไรกัน ฟีโอทำอะไรผิด

" ปล่อยตัวฟีโอนะคะ! " เอเซนเทร่าเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก พวกองค์รักษ์ต่างหันมามองเธอเป็นตาเดียว ภายใต้เเสงเเเดดจ้าความร้อนอบอ้าวไปทั่วจนลืมคิดไปเลยว่าเเม่มดพรงไพรอย่างเอเซนเทร่าเเพ้เเดดนี่นา...

ใบหน้าของเธอเเดงก่ำราวกับลูกตำลึง ความร้อนอบอ้าวไปทั่วจนเเววตาพร่าเบลอไปเล็กน้อยเเต่ยังพยามที่จะมองหาตัวของฟีโอ

อยู่นั่นเอง

" ฟีโอ..! "

เเต่ไม่ใช่เเค่เขาคนเดียวเท่านั้น ยังมีเข้าของร้านขายเพรชพลอนประดับยืนอยู่ตรงนั้นรวมถึงจักพรรดิกิลน์ เพรชพลอยมากมายที่ถูกปรุงเเต่งในชุดทำให้เธอจำได้ว่านั่นคือเดรสที่ถูกฉีกขาดเเละมีเพรชพลอยมากมายเเตกสลายอยู่บนท้องถนน ฟีโอหันมามองหน้าเธอด้วยเเววตาความเป็นห่วงก่อนที่องค์รักษ์จะพูดขึ้น

" อะเเฮ่ม "

" มีการพบว่าเพรชพลอยในขุดเดรสถูกขโมยมาโดยคนร้ายนำมันไปตกเเต่งเป็นเดรสสีเขียวนี้ มางเราต้องขอนำคนร้ายไปขังที่คุกใต้ดินเป็นระยะเวลาสามเดือนเเละถูกห้ามไม่ให้ทำหน้าที่นักบวชจนกว่าจักพรรดิจะอนุญาติ "

จักพรรดิกิลน์

เธอมองเข้าด้วยนัยส์ตาที่เริ่มเป็นสีเเดงก่ำ มือของเธอสั่นระริกด้วยความโกรธเเต่ไม่นานนักก็ต้องยอมถอนหายใจออกมา

" คุณจำไม่ได้จริงๆเหรอคะว่าฉันคือใคร " เอเซนเทร่าหันไปพูดคุยกับเจ้าของร้านเพรชพลอย ทันทีที่เขาได้เห็นนัยน์ตาของเธอเเละกำลังจะเอ่ยปากตะโกนว่า เเม่มด นั่นเองดวงตาของเอเซนเทร่าประกายเเสงวาบขึ้นมาก่อนที่ทุกอย่างจะถูกเปลี่ยน เเม้เเต่กิลน์เองยังชะงักกับท่าทีที่เปลี่ยนไป

ตุบ!

เจ้าของร้านเพรชพลอยคุกเช่าต่อหน้าจักพรรดิที่โหดร้ายเเละพูดต่อว่าใส่ความเเบบที่ถนัด

" ขออภัยพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท! ข้าดูคนผิดไปเอง เขาไม่ได้ขโมยพ่ะย่ะค่ะ! "

เขาพร่ำพูดว่าขออภัยเเละพยามบอกให้จักพรรดิปล่อยตัวฟีโอไปเเต่กลับกันจักพรรดิกลับทำตัวเย็นชาใส่ไม่รู้ความ

" เธอเป็นเพื่อนมันรึไง "

" ถ้าใช่เเล้วมันจะทำไมคะฝ่าบาท " เซนเทร่าพูดออกมาพล่อยๆเห็นเเก่ตัวจากนั้นก็จับมือฟีโอเอาไว้ เธอรู้ตัวว่าจะถึงขีดจำกัดเเล้วพลังของเอเซยเทร่าสมบูรณ์เเบบเเต่จะอ่อนลงเมื่ออยู่ต่อหน้าเเสง เเละจะสามารถฟื้นพลังได้เเค่การรับเเสงจัทร์เเละอธิฐานต่อเทพเจ้าเทพี

ติ้ง!

-10EXP

จักพรรดินี่มัน...

ถ้าค่าติดลบ30EPXเมื่อไหร่ หากเป็นในนิยายละก็เธอจะต้องพบกับจุดจบที่โดนจักพรรดิฆ่าตายก่อนเเน่เพราะงั้นจึงต้องทำคะเเนนเเละเก็บเงินให้เร็วที่สุด

" ได้โปรดปล่อยเพื่อนของฉันเถอะเพคะ เขาไม่ได้ผิดอะไรหากฝ่าบาทจะจับคนร้าย ฉันเป็นคนขโมย****เอง ค่ะ "

" นี่! เป็นเเค่นักบวชหญิงกล้าดียังไงมาสั่งจักพรรดิ!? " พวกองค์รักษ์เริ่มเกิดการประท้วงขึ้นมาทันทีหลังเซนเทร่าพูดจบ จะหาว่าเธอเห็นเเก่ตัวก็ได้ เเต่หมากตัวสำคัญของเธอคือฟีโอจะเสียเขาไปไม่ได้เด็ดขาด กิลน์มองเธอผ่านๆนิ่งก่อนจะหมุนตัวกลับออกไป

" จ่ายค่าเพรชพลอยให้มันเเละปล่อยตัวไป "

" ฝ่าบาท! "

พวกเขาเดินออกไปหมดเเล้วรวมถึงเจ้าของร้านเพรชพลอยด้วย สิ่งที่เธอตั้งใจจะพูดมีเเค่นี้เธอเเค่อยากให้รู้ว่าจักพรรดิก็มีส่สนผิดเช่นกัน

ใครสั่งให้เขาฉีกชุดเดรสของเธอออกล่ะเมื่คืนนี้ เขาก็ผิดเหมือนกันนะจะว่าฟีโอคนเดียวเธอไม่ยอมหรอก!

ติ้ง!

ค่าความสัมพันธ์ปัจจุบัน: -12 EXP

ติดลบเช่นเคย ตัวร้ายของเรื่องนี่อารมณ์เเปรปลวนชะมัด

เเต่อย่างน้อยก็ช่วยฟีโอได้

เหล่านักบวชคนอื่นที่คอยตามดูเธอห่างๆในตอนเเรกก็กรูเข้ามาหาทั้งเธอเเละฟีโออน่างรวดเร็วทันทีจักพรรดิเเละองค์รักษ์ของเขาจากตรงพื้นที่นี้กลับไปที่วัง

" ว้าว! เซนเนียนี่เป็นคนที่ดูมีอำนาจมากลเยนะเนี้ย "

" จริงด้วย ขนาดเธอเป็นเเค่เด็กกินของสกปรกเเท้ๆจักพรรดิยังปล่อยผ่านไปได้ สุดยอด "

ฝีปากของพวกตังประกอบในเรื่องนี้ก็ใช่เล่นเเลยนะ

เอเซนเทร่าระงับอารมณ์เเละความคิดฟุ้งซ่านของตนเองเอาไว้ก่อนจะสะบัดมันออกเเละหันไปหาฟีโอ

" เกือบไปเเล้ว ฟีโอนี่เก่งจังเลยนะ " เก่งที่หาเพรชพลอยที่เธอซ่อนเอาไว้ก่อนจะออกจากห้องจักพรรดิเจอไง!

ฟีโอรู้เรื่องพลังของเอเซนเทร่าเพราะงั้นจะไม่เเปลกที่เขาจะมองเธอด้วยเเววตาขุ่นๆเเบบตอนนี้ไง!

" อย่าทำอีก เข้าใจมั้ย "

" เข้าใจ~ รับตามสั่งเลยฟีโอ "

ติ้ง!

37 EXP

ฟีโอชอบเอเซนเทร่าก่อนหน้านี้เเล้วไม่ว่าจะร้ายหรือทำอะไรผิดก็จะออกหน้าปกป้องเสมอนี่เเหละเป็นเสนห์ของพระรองเลยจริงๆ>_<