"นั่นนางร้ายนี่ค่ะ?" เสียงซุบซิบ "นั่นสิค่ะ มาทำอะไรที่นี่กันค่ะ? หรือว่าจะมาทำลายงานเลี้ยงกัน?" เสียงซุบซิบ

เสียงซุบซิบหลังจากที่เธอเดินผ่านพ้นประตูมามันดังลั่นสนั่นงาน เเต่เธอคุ้นเคยกับมันแล้วล่ะ

เพราะเธอคือ เอเลน่า ราโมนอส(คนใหม่)

"ให้ตายสิเข้ามาในงานก็โดนนินทา ฉันในอดีตนี่แย่จริงๆ" เธอคิดในใจ

ตึก...ตึก เสียงเท้าตรงมาทางเธอ กึก และหยุดลงที่หน้าเธอ ขวับ เธอหันมาตามเสียง

"สวัสดีค่ะ เลดี้ราโมนอส" หญิงคนนึงพูดขึ้น พลางโค้งคำนับ "เธอคนนี้ถ้าจำไม่ผิดน่าจะชื่ออัลเดรียล เอนดาร์บ สิน่ะ?" เธอคิดในใจ

"สวัสดีค่ะ เลดี้เอนดาร์บสบายดีรึป่าวค่ะ?" เธอถามขึ้นพลางยิ้ม อัลเดรียลดูตกใจนิดหน่อย

"ฉันสบายดีค่ะ เลดี้ล่ะค่ะ ได้ข่าวว่าตกบันไดนี่ค่ะ เป็นยังไงบ้าง?" อัลเดรียลถามเอเลน่าพลางยิ้ม

"ฉันสบายดีค่ะ มีอะไรจะถามอีกรึป่าวค่ะ?" เธอถามขึ้นพลางยกมือขึ้นมาม้วนผมเล่นจนผมที่มัดอยู่หลุดลุ่ยลงมา

"ไม่มีค่ะ ฉันแค่อยากถามไถ่สุขภาพของเลดี้ ถ้าสบายดีก็ขอให้สบายแบบนี้ตลอดน่ะค่ะ" อัลเดรียลพูดเสร็จก็รีบเดินหนีเอเลน่าไป

"เหอะ!" เธอส่งเสียงอยู่ในลำคอ "ปากบอกขอให้สบายไปตลอดเเต่ในใจภาวนาให้ฉันตายล่ะสิ" เธอคิดในใจ และเดินออกไปยังระเบียง

ที่ระเบียง

"เฮ้อ~อากาศแบบนี้สดชื่นน่านอนจริงๆ" เธอพูดขึ้น

บรรยากาศที่เย็นช่ำน่านอนกับเสียงเพลงของงานเลี้ยงชวนให้หลงใหลเธอเพลิดเพลินกับมันอยู่2-3 นาที ก่อนที่จะทำหน้าจริงจัง

"หลังจากที่ฉันตกบันไดฉันก็หยั่งรู้อนาคตได้ ฉันเชื่ออย่างนั้นเพราะฉันลองทดสอบดูแล้ว เช่น อาหารเช้าของพรุ่งนี้จะเป็นสเต็กลูกวัวสุกแบบพรีเมี่ยม" เธอคิดในใจ

"และอนาคตหลังจากนี้ฉันได้เห็นตัวเองที่ตายอย่างหน้าเวทนาด้วยฝีมือของเจ้าชายรัชทายาท ด้วยเหตุผลที่ว่าฉันทำความผิดร้ายแรงต่อราชวงค์" เธอคิดในใจ

"ฉันเลยคิดว่าต่อไปนี้จะเลิกทำตัวเป็นนางร้ายเพื่ออนาคตของฉัน!" เธอคิดในใจ

"เอเลน่า ราโมนอส เธอมาทำอะไรที่นี่?" เสียงเย็นชาของผู้ชายดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ เธอสะดุ้ง

ขวับ เธอหันไปตามเสียง "อา..เจ้าชายรัชทายาทเอริกซ์นี่เอง ฉันจะทำอะไรที่ไหนก็เรื่องของฉันไหมย่ะ?" เธอคิดในใจ

"ถวายบังคมเพค่ะ เจ้าชายรัชทายาท" เธอพูดขึ้นพลางก้มคำนับ "เธอจะไม่ตอบคำถามของฉันหรอ?" เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"คือที่หม่อมฉันมาตรงนี้เพราะว่าจะมาสูดอากาศหน่อยน่ะเพค่ะ" เธอตอบ "..." เขาเงียบพลางหันหน้าไปด้านขวา

เธอทำหน้างงเล็กน้อยและพยายามหันหน้าตาม แต่เขาดันหันหน้าหนี "เจ้าชายเพค่ะ ไม่สบายตรงไหนรึป่าวเพค่ะ?" เธอถามเอริกซ์

"ป่าว" เขาตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา "งั้นหม่อมฉันไปก่อนน่ะเพค่ะ" เธอพูดพลางคำนับและเดินจากไป

...นางร้ายแล้วไง ฉันมาเปลี่ยนอนาคตย่ะ!...

โปรดติดตามตอนต่อไป...

...วันต่อมา...

"ก๊อกๆๆ" เสียงเคาะประตู "คุณหนูตื่นได้แล้วค่ะ" เสียงเล็กแหลมน่ารักดังอยู่หลังประตูบานใหญ่ "พรึบ" เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

"ตื่นแล้วๆเข้ามาได้" เธอพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงียตามประสาคนที่พึ่ง(แกล้ง)ตื่น "แอ๊ด~" เสียงแงมประตู

"ตึก ตึก" มีเสียงเท้าเดินเข้ามาในประตู เผยให้เห็นร่างของเด็กสาวน่ารักวัย13 ปี ในชุดเมด

"คุณหนูค่ะนี่ค่ะน้ำล้างหน้า" เด็กสาวพูดขึ้น และยื่นชามที่มีน้ำอุ่นสะอาดให้กับเธอ "เธอนี่รู้ใจฉันจริงๆเลยน่ะเอลล่า" เธอพูดขึ้น พลางรับน้ำชามนั้นมาล้างหน้า

"คุณหนูค่ะ" เอลล่าพูดขึ้น "หืม? มีอะไรหรอ?" เธอถาม "คือว่าเมื่อเช้านี้มีเด็กผู้หญิงคนนึงอ้างว่าตัวเองเป็นลูกของคุณหนูน่ะค่ะ" เอลล่าตอบ

"เพล้ง!" ชามล้างหน้าหลุดออกจากมือของเธอ เธอนิ่งเงียบด้วยความอึ้งไปสักพัก "เอ่อ..คุณหนูค่ะ?" เอลล่าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

"เธอว่าไงน่ะ! ลูกงั้นหรอ!?" เธอโพล่งถามขึ้นมาด้วยความตกใจ "ช..ใช่ค่ะ เด็กคนนั้นอ้างว่าตัวเองเป็นลูกของคุณหนู" เอลล่าตอบ

"เอายังไงดีล่ะทีนี้ อ้างว่าตัวเองเป็นลูกของฉันน่ะหรอ?" เธอคิดในใจ "งั้นให้เด็กคนนั้นเข้ามาในห้องฉันซะ" เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด

"อะไรน่ะค่ะ?!" เอลล่าพูดขึ้นด้วยความตกใจ เพราะเอลล่าไม่คิดว่าเอเลน่าจะตัดสินใจเเบบนี้

"แต่ว่าเด็กคนนั้นเป็นใครก็ไม่รู้น่ะค่ะ ให้พามาพบคุณหนูถึงห้องนอนมันอันตรายมากเลยน่ะค่ะ" เอลล่าพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง

"น่า ฉันไม่เป็นไรหรอก!" เธอพูดพลางยิ้ม "ก็ได้ค่ะ" เอลล่าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องนอนของเธอ

"ลูกของฉันงั้นหรอ! มันอีกนานนี่เธอถึงจะปรากฏตัวออกมาทำไมถึงปรากฏตัวออกมาไวจังเลยล่ะ!" เธอคิดในใจ

"ถึงเธอจะไม่ใช่คนที่อันตราย แต่ฉันยังไม่ได้เตรียมใจเลยน่ะ!" เธอคิดในใจ "ก๊อกๆๆ" เสียงเคาะประตูดังขึ้น

"เข้ามาได้" เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเงียบสงบ แต่ในใจกำลังกระวนกระวาย "แอ๊ด~" เสียงแงมประตู

"ท่านแม่!" เสียงของเด็กสาวปริศนาคนนึงที่พูดขึ้นด้วยและวิ่งมากอดเธอด้วยความดีใจ

"กล้าดียังไงถึงเสียมารยาทกับคุณหนูกันค่ะ!?" เอลล่าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว

"ฮ่าๆไม่เป็นไรหรอกเอลล่า ฉันไม่ถือ แล้วก็เธอช่วยออกไปก่อนน่ะ" เธอพูดขึ้นพลางยิ้มแห้งๆ

"แต่ว่า.." เอลล่าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงแต่โดนขัด "นะ" เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "น่ะค่ะคุณน้า" เด็กสาวปริศนาก็พูดอ้อนด้วยคน

"ก..ก็ได้ค่ะ!" เอลล่าพูดขึ้นและรีบวิ่งออกไปจากห้องของเธอ "..." ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ "ก่อนอื่นหนูชื่ออะไรหรอจ้ะ?" เธอถามขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

"หนูชื่อแอเรียลค่ะ" แอเรียลพูดขึ้นพลางยิ้ม "งั้นหรอจ้ะ ชื่อน่ารักมากๆเลยล่ะจ้ะ แล้ว..หนูเป็นใครกันแน่?" เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนที่จะเปลี่ยนเสียงเป็นโทนจริงจัง

นางร้ายแล้วไง ฉันมาเปลี่ยนอนาคตย่ะ!

โปรดติดตามตอนต่อไป...

ตามชื่อตอนค่ะไรท์จะหยุดอัพนิยายเรื่องนี้ชั่วคราว แล้วถ้าถามว่าจะกลับมาอัพตอนไหน ไรท์ก็ไม่รู้ค่ะ😂

แต่ไรท์กะว่าจะหยุดอัพสัก6 เดือนค่ะ ไม่แน่ใจเหมือนกันเอาเป็นว่าถ้ากลับมาอัพตอนไหนไรท์จะบอกน่ะค่ะ

รักรี้ดทุกคนค่ะ❤