ลองใจคุณชายเย็นชา
#1
นิทาน(นางเอก)
สวัดดีฉัน นิทาน คุณหนูนิทาน ทารามมนี
นิทาน(นางเอก)
ฉันเรียนแฟชั่น
นิทาน(นางเอก)
เพราะตอนนี้ฉันก็เปิดร้านเสื้อผ้าเล็กไปน้อยๆที่ฉันเป็นคนออกแบบเอง
นิทาน(นางเอก)
ถึงแม้จริงๆแล้วต้องเป็นผู้บริหารธุรกิจคนต่อไปของครอบครัวก็เถอะ
นิทาน(นางเอก)
แต่ฉันโชคดีที่มีน้องชายเลยทำอะไรตามใจตัวเองก็ได้
นิทาน(นางเอก)
ใครโทรมาเนี่ย//เปิดโทรศัพท์
นิทาน(นางเอก)
ฮัลโหลว่ายังไงจ๊ะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
นิยัยนิแกออกบ้านหรือยังเนี่ย
นิทาน(นางเอก)
ยังเลยขอแต่งหน้าอีกหน่อยละกัน
นิทาน(นางเอก)
เดี๋ยวฉันออกไปนะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
แล้วนี่คือ ฉันต้องเป็นคนไปรับยายน้ำใช่ไหม
นิทาน(นางเอก)
ปกติแกก็ไปรับนี่
อ้อน้ำน้ำเป็นเพื่อนของฉันเองค่ะน้ำชาส่วนคนที่ฉันคุยด้วยเนี่ยดาราคุณหนูดาราธิดานารีค่ะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
โอเคโอเคงั้นเจอกันที่มอแล้วกัน
ดารา(เพื่อนนางเอก)
อย่าสายนะคะคุณหนูนิทาน
นิทาน(นางเอก)
รู้แล้วน่าแค่นี้นะคะคุณหนูดารา
จริงๆฉันชอบไปมหาลัยนะ อยู่บ้านแล้วเบื่อคิดอะไรไม่ออกฉันว่าตอนนี้ฉันควรไปเรียนได้แล้วล่ะ
นิทาน(นางเอก)
จริงฉันมาสายกว่านี้ยังได้เลย//คุยกับน้ำชาเเละดารา
ดารา(เพื่อนนางเอก)
โห่ กว่านี้ก็ไม่ต้องมาแล้วมั้งคะนิทานขา
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
แกก็สายทั้งคู่นั่นแหละ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
มากถ้าอยากมาเร็วๆก็มาเองสิคะคุณหนูน้ำชา
ในระหว่างที่สาวๆกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ก็มีเสียงสองเสียงแทรกขึ้นมา
ชิลลี่(นางร้าย)
แต่ได้ยินเสียงนกเสียงกาแถวนี้มั้ยน่ารำคาญจริงๆ
มะนาว(นางร้าย)
นั่นน่ะสิน่ารำคาญจริงๆเลยอ่านะแกว่าไหม
มะนาว(นางร้าย)
silly แกว่าเมื่อไหร่พวกนั้นจะหยุดโวยวายสักทีอ่ะ
สองคนนี้คือมะนาวและชิลลี่ทั้งสองคนไม่ค่อยถูกชะตากับกลุ่มของนิทาน เลยทะเลาะกันเป็นประจำ
นิทาน(นางเอก)
แกไม่ต้องไปฟังหรอกให้หมามันเห่าไปเถอะ
นิทานมองตาแข็ง ก่อนที่จะลุกขึ้นมาแล้วเดินมุ่งหน้าไปหามะนาวและชิลี่
ถึงเพื่อนจะรั้งเธอไว้เท่าไหนก็ตาม แต่เธอก็ไม่ยอมคนง่ายๆหรอก
นิทาน(นางเอก)
ถ้าพวกเธอยังไม่หยุดเขากันฉันจะเอาตุ๊กตาที่เธอพูดถึงเนี่ยปากพวกเธอเอง
มะนาว(นางร้าย)
อย่ามาคิดว่าเป็นคุณหนูบ้านใหญ่แล้วจะมาทำอะไรตามอำเภอใจได้นะคะ คุณหนูนิทาน
นิทาน(นางเอก)
แล้วพวกเธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงกล้ามาว่าคนอื่นได้เก็บปากเอาของพวกเธอไว้คุยกับเพื่อนของเธอเถอะนะยัยมะนาว
มะนาว(นางร้าย)
นี่แกว่าใครเน่าๆห้ะนิทาน
มะนาว(นางร้าย)
คุณหนูปากพล่อย
ไม่นานนะอาจารย์ก็เดินเข้าห้องมา
อาจารย์เดินมากลางห้องก่อนที่จะต้องไปที่นิทานกับมะนาวที่กำลังทะเลาะกัน
มะนาว(นางร้าย)
อุ้ยคุณหนูนิทาน🤭
มะนาวพูดขึ้นมาเพราะสะใจที่คุณครูดุนิทาน
อาจารย์
เงียบไปเลยน้ะมะนาว
อาจารย์
เธอเนี่ยนะไม่ทำตัวไร้สาระสักวันมันไม่ได้เลยหรือไงคะ
นิทานพูดขึ้นมาเพราะอยากจะแซวกับยัยมะนาว
มะนาว(นางร้าย)
อะไรอ่ะอาจารย์ยัยนี่ก็ทำตัวไร้สาระเหมือนกันนะไม่เห็นอาจารย์ว่ามันบ้างเลย
อาจารย์
เรียนกันเถอะนะจ๊ะเด็กๆ
อาจารย์
ป่ะเรียนจ๊ะหยุดพักสึกพักรบกันสักพักนะจ๊ะ
นิทานนั่งขำเบาๆก่อนที่จะตั้งหน้าตั้งตาเรียนเหมือนเดิม
สาวๆทั้ง 3 คนหลังจากเลิกเรียนเสร็จ
แล้วพูดคุยเม้าท์มอยกันตามประสา
ดารา(เพื่อนนางเอก)
แกเป็นอะไรเนี่ยนิทานฉันเห็นแกทำหน้าโหมาตั้งแต่อยู่ในห้องและ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
แกยังคาใจเรื่องใหญ่มะนาวอยู่หรือไง
นิทาน(นางเอก)
จะไม่ให้ฉันโมโหได้ไงดูสิอยู่ๆเราพูดกันอยู่ดีๆคุยกันอยู่ดีๆพูดแทรกขึ้นมาไร้มารยาท
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
แปลกเหะแกก็เถียงกับยัยมะนาวอยู่แล้ว
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
ทำไมวันนี้ถึงโหเป็นพิเศษล่ะ
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
จริงๆเนี่ยแกก็ควรจะชินได้แล้วนะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
พวกนั้นน่ะปากเสียตลอดอยู่แล้ว
นิทาน(นางเอก)
พอๆๆไม่คุยเรื่องนี้แล้ว
นิทาน(นางเอก)
ฉันเนี่ยอยากไปทานอาหารอร่อยๆ ของร้านที่ดารานะคะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
แหมก็ไปสิคะ อีกอย่างเนี่ยฉันก็จะแวะไปร้านอยู่แล้ว
ดารา(เพื่อนนางเอก)
พวกแกก็ไปกินอาหารบ้านฉันเลยแล้วกัน
ดาราเพื่อนฉันน่ะมีร้านอาหารของตัวเองค่ะน่าจะลงทุนกับครอบครัวของตัวเอง
พอสาวๆพูดกันเสร็จสาวๆก็มุ่งหน้าไปร้านของดารา
#2
ดารา(เพื่อนนางเอก)
วันนี้พี่เลิกงานก่อนเลยได้นะค้ะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
พอดีดาพาเพื่อนมาน่ะค่ะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
เดี๋ยวดาดูแลร้านต่อเอง
ดารา(เพื่อนนางเอก)
ขอบคุณมากไปเลยน้ะค้ะ
จริงๆร้านนี้เป็นร้านอาหารกับร้านคาเฟ่
ดาราไม่ได้เปิดมาคนเดียวหรอก
ดาราร่วมทุนกับพี่ชายของเธอแต่ตอนนี้พี่ชายของเธอไปทำงานต่างประเทศ
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมา เลยไม่ค่อยได้คุยกับพี่ชายเท่าไหร่
ดารา(เพื่อนนางเอก)
พ่อแกมากินข้าวร้านฉันเนี่ยจนไม่ได้กินข้าวที่บ้านแล้วมั้งเนี่ย
ดารา(เพื่อนนางเอก)
กินข้าวกับที่บ้านบ้างนะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
อย่ามัวแต่หมกมุ่นกับร้านฉันรู้แหละว่าร้านฉันอาหารอร่อยแต่ก็ไปกินที่บ้านแกบ้างนะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
เพราะว่าฉันเนี่ยเบื่อหน้าพวกแกมากเลย🙄
นิทาน(นางเอก)
บางทีที่บ้านเนี่ยก็ไม่ค่อยมีอะไรถูกใจฉันเลย
นิทาน(นางเอก)
ก็มาฝากท้องที่นี่วันละมื้อสองมื้อไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย
นิทาน(นางเอก)
ทำไมเจ้าของร้านที่นี่ดุจังเลยคุณหนูดาราว่าไม่แก
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
จริงๆเนี่ยคุณหนูดาราควรจะให้พวกเรากินฟรีสักมื้อสองมื้อ😁
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนะ
นิทาน(นางเอก)
จริงๆเนี่ยที่ฉันมากินข้าวร้านแกเพราะอะไรรู้ไหม
นิทาน(นางเอก)
ฉันมากินข้าวร้านแกทีไรเนี่ยฉันน่ะคิดไอเดียออกแบบเสื้อผ้าใหม่ๆออกทันทีเลย
ดารา(เพื่อนนางเอก)
เอาอีกและ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
นั่งกินข้าวไม่ทันไรก็พูดเรื่องงานอีกละ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
ฉันเข้าใจนะว่าแกอ่ะชอบการออกแบบเสื้อผ้ามาก
ดารา(เพื่อนนางเอก)
แม่อยู่กับเพื่อนน่ะไม่ต้องพูดเรื่องนี้มากได้ไหมคลายเครียดบ้าง
ดารา(เพื่อนนางเอก)
เอาแต่ทำงาน
นิทาน(นางเอก)
ก็ฉันชอบงานนี้นี่นา
นิทาน(นางเอก)
กว่าฉันจะขอแม่มาเปิดร้านเล็กๆของฉันได้เนี่ยเกือบเข่าทรุดเลยนะแก
นิทาน(นางเอก)
อีกอย่างกว่าฉันจะหาเงินทุนมาเปิดร้านฉันได้มันไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ
ใช่แล้วล่ะถึงแม้นิทานจะเป็นลูกคุณหนูตระกูลใหญ่แต่เธอก็ต้องหาเงินเอง
เพราะว่าตัวเธอนั้นแล้วต้องไปเป็นทายาทคนต่อไปที่จะเป็นคนดูแลกิจการของครอบครัว
#3
เจ้าหน้าที่สาวๆทานข้าวกันเสร็จ
นิทานก็ตรงกับบ้านทันทีเพราะเหนื่อยมาก
นิทานอาบน้ำแต่งชุดนอนพร้อมนอนมากๆ
คิดว่าวันนี้เธอคงนอนหลับไม่สนิทแน่ๆ
ว่าเรื่องซิลลี่กับมะนาวยังคาใจเธออยู่ดี
นิทาน(นางเอก)
//เดินเข้าห้อง
เหมือนจะมี message จากเพื่อนรักของตัวเอง
นิทาน(นางเอก)
อะไรกันเนี่ยพวกแกจะไม่หลับไม่นอนกันเลยหรือไง
นิทาน(นางเอก)
คุยกันอะไรดึกดื่นป่านนี้
ดารา(เพื่อนนางเอก)
พวกแกไปเที่ยวกัน
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
พรุ่งนี้มีเรียนไหมล่ะ
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
มีเรียนเช้าด้วยค่ะคุณดารา
ดารา(เพื่อนนางเอก)
แล้วไงใครสนก็เข้าบ่ายสิ
นิทาน(นางเอก)
แหมของขาดหรือไงคะคุณหนูดารา
ดารา(เพื่อนนางเอก)
ยัยนิทานเดี๋ยวเถอะ
นิทาน(นางเอก)
พูดความจริงหน่อยแล้วทำเป็นโกรธ
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
เพื่อนจะนอนกันหมดแล้วแกจะชวนอะไรตอนนี้ยายดา
ดารา(เพื่อนนางเอก)
เพื่อนเศร้าเศร้ามากไปเที่ยวกับเพื่อนหน่อยนะ
นิทาน(นางเอก)
ไม่เอาอ่ะขี้เกียจจะนอนละ
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
ฉันก็เหมือนกัน
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
ง่วงจะตายอยู่แล้วเนี่ย
ดารา(เพื่อนนางเอก)
ฉันเลี้ยงจะไปหรือไม่ไป
ดารา(เพื่อนนางเอก)
ให้คิดใหม่
นิทาน(นางเอก)
ฉันแคปแล้วนะ
นิทาน(นางเอก)
แกพูดแล้วนะว่าแกจะเลี้ยง
ดารา(เพื่อนนางเอก)
ฉันไม่ได้พูดฉันแค่พิมพ์
ดารา(เพื่อนนางเอก)
จะเอายังไงตกลงจะไปไหม
นิทาน(นางเอก)
ถ้าออกบ้านได้ฉันก็จะไป
นิทาน(นางเอก)
แต่ว่าต้องรอแม่นอนก่อนนะ
นิทาน(นางเอก)
งั้นน่ะฉันคงไม่ได้ออกไปแน่ๆ
น้ำชา(เพื่อนนางเอก)
มารับฉันด้วยนะดาราฉันขี้เกียจขับรถ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
พวกแกนี่ไม่งกเท่าไหร่เลยเนาะไม่เห็นแกของฟรีเลย
นิทาน(นางเอก)
เพื่อนเลี้ยงถังอ่ะ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
พี่แกเป็นคุณหนูจริงป่ะ
นิทาน(นางเอก)
คุณหนูแกะมั้ง
ดารา(เพื่อนนางเอก)
ฉันรำคาญพวกแกจริงๆ
ดารา(เพื่อนนางเอก)
รีบๆแล้วกัน
หลังจากจบบทสนทนานิทานก็คิดอยู่นานว่าตัวเองจะออกจากบ้านยังไง
แต่ไม่นานนักนิทานก็ลุกขึ้นไปแต่งหน้าแต่งตัว
พร้อมที่จะออกไปเที่ยวกับเพื่อน
นิทาน(นางเอก)
อือ เซตนี้แล้วกัน
นิทาน(นางเอก)
ชุดนี้ก็คงไม่เวอร์ไปหรอกมั้ง
นิทาน(นางเอก)
จริงไปผับแกจะใส่แว่นตาทำไมเนี่ยนิทาน
นิทาน(นางเอก)
แต่ช่างมันเถอะเพื่อความปังไง
นิทาน(นางเอก)
ฉันว่าฉันควรจะไปได้แล้วแหละ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
