เมื่อผมเป็นชู้กับคุณพ่อบุญธรรม?
คุณพ่อของผม?
ผมเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกพ่อแม่ของตัวเองทอดทิ้ง
จนได้มาอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่นี่
ผมเคยคิดว่าชีวิตนี้คงจะไม่ได้มีความสุขเหมือนคนอื่นแล้วแน่ๆ
ได้ส่งพ่อแม่บุญธรรมมาให้ผม
ครูสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
ซัน ต่อไปทั้งสองท่านนี้จะรับเธอไปดูแลตั้งแต่วันนี้
ครูสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
ทำตัวดีๆด้วยล่ะ
ริน
ต่อไปนี้พวกเราจะเป็นคนดูแลหนูเองนะ
ริน
น่ารักจังเลย//ดึงเข้ามากอด
ริน
คุณคะดูสิ ซันน่ารักมากๆเลย
ผมมองชายหนุ่มหน้าตาดีที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของผม
เขามีใบหน้าที่หล่อเหลาตามแบบฉบับคนญี่ปุ่น
เส้นผมสีทองทำให้คุณพ่อดูเป็นคนคาสโนว่าหน่อยๆ?
คุนพ่อก้มลงมามองผมพร้อมกับดึงผมเข้าไปหา
ซัน
อ่าส์ อ๊ะๆๆๆ คะ...คุณพ่อ
ร่างเล็กสั่นไปตามแรงกระแทกของท่อนเอ็นที่ถูกรุกร้ำเข้ามา
ซันบิดเร้าไปมาด้วยความเจ็บปวด
เสียงร้องของซันดังไปทั่วห้อง แต่ก็ไม่อาจหยุดยั้งความต้องการของเคยะได้
ร่างสูงซอยเอวถี่ยิบเมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอด
ร่างของซันถูกท่อนเอ็นขนาดใหญ่กระแทกโดนจุดเสียวหลายรอบจนเผลอปลดปล่อยน้ำรักออกมา
ซันพยามอ้อนวอนให้เคยะหยุดทำเรื่องแบบนี้
ซัน
อ๊าาาา!!! อืมๆๆ ฮือ อ๊ะๆๆ
สวบๆๆๆๆๆๆ!!! ปึกๆๆๆ ผับๆๆๆๆๆ!!!
ชีวิตของผมมันป่นปี้ไม่มีชิ้นดี
ผมคิดถูกไหมนะ ที่มาอยู่กับ 'ไฟ' แบบนี้?
นักเขียน
เรื่องนี้เป็นจินตนาการของไรท์ล้วนๆ
นักเขียน
ไม่เกี่ยวกับบุคคลใดๆทั้งสิ้นนะฮะ
นักเขียน
เม้นท์กันมาเยอะๆเลยน้า~
นักเขียน
ฝากติดตามด้วยน้า~❤️❤️
ชุดนักเรียน
แม่จะรู้เรื่องเรากับคุณพ่อรึยังนะ?
ซัน
คุณแม่มีอะไรรึเปล่าครับ
ริน
เดี๋ยวแม่จะกลับต่างจังหวัดสัก 3 เดือน
ริน
ต้องไปช่วยคุณป้าจัดงานศพสักหน่อย
ริน
ซันอยู่กับคุณพ่อก่อนนะลูก
ซัน
ไปดีมาดีนะครับคุณแม่(^^)
ริน
แม่ต้องคิดถึงซันแน่ๆเลย
ซัน
ผมก็คิดถึงคุณแม่เหมือนกันครับ
หลังจากนั้นคุณแม่ก็ขึ้นรถไปสนามบินทันที
ซัน
ในครัวมีอะไรกินบ้างไหมนะ?
ผมเอาเก้าอี้มาต่อตัวเพื่อที่จะได้เอื้อมไปหยิบบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปได้
แต่เพราะเก้าอี้ตัวนี้มันใช้มานานแล้ว ทำให้ขาของมันเปราะ
แต่ก็ยังดีที่คุณพ่อผ่านมา
คุณพ่อรับตัวผมไว้ ก่อนจะถอนหายใจเมื่อเห็นว่าผมไม่เป็นอะไร
เคยะ
ทำไมถึงได้ซนอย่างนี้นะ
คุณพ่อตะคอกผมเสียงดังจนผมสะดุ้ง
ซัน
ผมไม่ได้ตั้งใจ ฮึก...ฮือ~
คุณพ่อดึงผมเข้าไปกอด พลางลูบหัวผมเบาๆ
เคยะ
ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีก
เคยะ
งั้นเอาเป็นข้าวผัดไปก่อนแล้วกัน
เคยะ
เดี๋ยวเย็นนี้ค่อยออกไปกินข้างนอก
พูดเสร็จคุณพ่อก็เข้าครัวโดยสั่งให้ผมไปนั่งรอที่ห้องอาหาร
แม้แต่รอยยิ้มผมก็ไม่เคยเห็นจากเขาเลย
เคยะ
เพราะเดี๋ยวจะออกไปข้างนอกกัน
เคยะ
ไปซื้อของที่ซันอยากได้ไง
ซัน
แต่ผมไม่ได้ต้องการอะไรนะครับ
เคยะ
ให้เวลากินข้าว 10 นาที แล้วก็ไปอาบน้ำให้เสร็จภายใน 5 นาที
เคยะ
จานน่ะกินเสร็จแล้ววางไว้ตรังนั้นเลย
ซัน
มีของเยอะแยะเลยล่ะครับคุณพ่อ!
ซัน
ผมไม่รู้ว่าที่นี่มีอะไรบ้าง
เคยะ
งั้นไปร้านเสื้อผ้าก่อนแล้วกัน
ซัน
นี่มันชุดผู้หญิงนี่ครับ?
เจ้าของร้านเสื้อผ้า
สวัสดีค่ะ
เจ้าของร้านเสื้อผ้า
ไม่ทราบว่าต้องการสินค้าตัวไหนหรอคะ?
ซัน
เสื้อพวกนั้นจะซื้อไปฝากใครหรอครับ?
เคยะ
กลับบ้านไปเดี๋ยวก็รู้
ไม่อยากให้รู้? NC+++
ซัน
ซันไม่ชอบใส่ชุดแบบนี้เลย
ซัน
คุณพ่อครับ คุณพ่อให้ซันใส่ชุดผู้หญิงทำไมหรอครับ?
เคยะ
ดูเหมือนจะอ่อนไหวง่ายดีนะ?
ซัน
ขะ...คุณพ่อ!!! อ๊าาาส์~
เคยะ
เดี๋ยวนี้ซันเริ่มเป็นเด็กลามกตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
ติ้ด~ตี้ด~//เสียงเรียกเข้า
ซัน
คุณพ่อครับ ไม่รับสายคุณแม่หรอครับ?
ริน
แต่ซันรับก็ดีแล้ว แม่น่ะคิดถึงซันมากๆเลย(^^)
ริน
เมื่อกี้มันเสียงอะไรน่ะ?
ซัน
ฮือ..อื้อ ...ฮึ ...อื้อ//กลั้นเสียง
ซัน
อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!! อายส์ อา อ๊ะะะๆๆ
[ซัน ได้ยินแม่รึเปล่าลูก?]
เคยะ
ทำไมไม่คุยกับแม่เค้าล่ะซัน?
เคยะ
ใส่กระโปรงแบบนี้แล้วยั่วชิบหาย
[อ่อ ซัน แค่นี้ก่อนนะแม่ต้องทำงานก่อนแล้ว รักนะจ๊ะ]
//ควงท่อนเอ็นไปมาอยู่ใน๐ูของซัน
คุณพ่อก็ใส่เข้ามาในตัวของผมไม่ยั้ง
ตรงนั้นของคุณพ่อมันใหญ่สุดๆไปเลย
เคยะ
ฉันไม่อยากจะให้นายรู้ความจริงของเราเลย
นักเขียน
ตัดจบแค่นี้แหละ(TT)
นักเขียน
ไปต่อไม่เป็นแบ้วฮะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
