SATURN
D¹
ดาวเคราะห์ดวงนั้นช่วยมาเป็นของผมได้มั้ย
ยูเร
มาช่วยทำความสะอาดโรงเรียนเป็นเพื่อนกูหน่อย.
ยูเร
ไม่คิดจะช่วยกันเลยหรอเพื่อน.
ยูเร
คำว่าจิตอาสามีบ้างมั้ย!.
ยูเร
อีกอย่างครูเนิสบอกหาคนมาช่วยงานด้วย.
ยูเร
แกบอกขออะไรแกก็ได้ขอแค่ช่วย.
ดาวเสาร์
กูไม่รู้จะขออะไร.
ดวงอาทิตย์เงยขึ้นฟ้า หมอกควันของฤดูหนาวปกคลุมไปทั่วเมือง ผู้คนนับพันต่างใส่เสื้อคลุมหนาเต็มไปทั่วทุกที่
ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็นเสียงรถจักรยานยนต์ดังสนั่นไปอย่างรวดเร็ว
ไม่นานเสียงนั้นก็ได้หยุดลง ก่อนจะมีชายหนุ่มในเสื้อคลุมสีดำสนิทก้าวเท้าออกจากรถยนต์
โรงเรียนที่ถูกทิ้งล้างนับตั้งแต่ปิดเทอมตอนนี้ไม่ต่างอะไรกลับกองขยะ
ชายหนุ่มตัดสินใจปีนข้ามรั้วโรงเรียนก่อนจะเดินสำรวจไปทั่วโรงเรียน
ยูเร
กูแดกก๋วยเตี๋ยวเจ๊ไพอยู่.
ยูเร
มึงจะไปสิงสถิตตรงไหนก็ได้.
บทสนทนาจบแบบกระชั้นชิดทว่าอีกคนนั้นกลับไม่พอใจในการกระทำของอีกฝ่าย
แต่แล้วเสียงเปิดประตูเหล็กก็ได้ดังสนั่นขึ้นมา เมื่อหันหลังไปมองตามเสียงพบผู้พิทักษ์สถาบันในชุดสีเหลืองสวมหมวกแก๊ปสีฟ้าพร้อมผ้าพันคอ
เมื่อเห็นอย่างงั้นดาวเสาร์ไม่รีรอที่จะเดินหนีไปให้ไกลที่สุดไม่ใช่เพราะรังเกียจแต่เพราะเขานั้นไม่ชอบอยู่ใกล้ผู้ใหญ่.
เวลานั้นเดินไปข้างหน้าทุกวินาทีเฉกเช่นความอดทนนั้นกำลังลดลงทุกวินาทีเช่นกัน.
ข้อความที่ส่งไปหาเพื่อนถูกเมินเฉยจนเสียอารมณ์ผมก็จะไม่ทนเช่นกัน
ในขณะที่กำลังจะกลับไปที่รถยนต์ของตนเสียงของชายคนหนึ่งที่อายุไล่เลี่ยกับเขาเรียกหา
มูน
แต่ช่วยผมหน่อยได้มั้ย?.
หัวใจสั่นระรัวอย่างที่ไม่เลยเป็น
กลิ่นโลชั่นหอมๆเข้ากันได้เป็นอย่างดีกลับหน้าที่สุดแสนจะละมุนและขนาดตัวที่น่ากอด
ผมไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลยน่าละมุนขนาดนี้คิดว่าเป็นรุ่นน้องซะอีก
มูน
ผมเข้าเรียนก่อนเกณฑ์เฉยๆ
ดาวเสาร์
ก็ว่าอยู่น่ารักแบบนี้ไม่คิดว่าอายุจะเท่ากัน.
ดาวเสาร์
ไปกันเถอะ ทำธุระนายให้เสร็จดีกว่า.
การสนทนาจบเหมือนตัดบทละครไทย
ผมไม่รู้หรอกนะว่าเขาจะรู้สึกยังไงแต่ตอนนี้ผมรู้สึกแปลกๆจนใจสั่นไปหมดแล้ว
ทั้งสองเดินขึ้นไปบนอาคาร ดาวเสาร์ดึงหน้านิ่งรีบเดินไปที่จุดหมายแต่อีกคนนั้นกลับประหลาดใจเหมือนไม่เคยพบเจอมาก่อน
มูนดึงจับมือดาวเสาร์เอาไว้แน่น
มือนุ่มๆของมูนสัมผัสมาที่มือของดาวเสาร์แค่นี้หัวใจเขาตกไปถึงตาตุ่มแล้ว
มูน
อีกอย่างเราอยากสำรวจโรงเรียนด้วย.
ทั้งสองเดินอีกครั้ง แต่ถ้าว่าตอนนี้ดาวเสาร์กับเกร็งไปหมดมือที่ได้สัมผัสตอนนี้ชุ่มเหงื่อไปแล้ว
เมื่อมาถึงห้องเพื่อนจอมประสาทแดกกับครูคนสนิทได้มายืนเถียงกันในห้องเสียงนั้นดังจนได้ยินมาแต่ไกล.
ดาวเสาร์
หุบปากดิมึงอ่ะ อารมณ์เสีย
ยูเร
แล้วที่จับมือนี่ใครอ่ะ
ยูเร
เจอกันปุ๊บจับมือกันปั๊ป?
ยูเรขยับถอยข้างให้อีกคนเดินได้เข้าไปในห้องก่อนจะหันหน้ามาคุยกับเพื่อน
ยูเร
เดินมาด้วยกันจับมือด้วยกันโอเคกูไม่คิดก็ได้.
เสียงตะโกนนั้นถูกตะคอกกลับมาโดยอาจารย์คนสนิทของเขา
ยูเร
ให้พวกผมไปทำที่ไหนบ้าง.
อาจารย์เนิส
ยูเรไปช่วยเสื้อเหลืองทำความสะอาดข้างล่าง
อาจารย์เนิส
เขาคงไม่ใช่สลิ่มหรอก.
ยูเรเและดาวเสาร์ขมวดคิ้วพร้อมองไปที่หน้าอาจารย์สาว สายตาที่มองนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยคำถามเต็มไปหมด
อาจารย์เนิส
ไม่แก้ก็กลับบ้านไป.
ยูเร
อาจารย์จะมาใจร้ายแบบนี้ไม่ได้!
อาจารย์เนิส
เงียบปากแล้วไปทำซะที.
อาจารย์เนิส
เสาร์พาเด็กใหญ่ไปลองเสื้อ
อาจารย์เนิส
ได้ยินแล้วไม่ใช่หรอ
เราได้จับมือกันอีกครั้ง อาการใจสั่นได้กำเริบขึ้นมาอีกแล้วความรู้สึกแปลกๆที่บอกไม่ถูกทำผมกระวนกระวายใจ
มูน
นี่ใช่มั้ยห้องเก็บเสื้อผ้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
