ข้าคือจักรพรรดินีจริงๆนะ
เเนะนำกัน
สวัสดีคะเรามาทำความรู้จักกันก่อนดีกว่านะคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
จักรพรรดินีเซเลีย อายุ 20 ปี
ถูกมองว่าเป็นคนโง่เเละคนหมกมุ่นทางกาม ชายใดที่ได้พบเจอเธอก็จะหายตัวไปอย่างลึกลับทันที เป็นคนที่ตลก น่ารักมากเป็นคนที่เรียกได้ว่า "สมบูรณ์แบบ" เเต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะเห็นด้านนี้ของเธอเพราะปกติจะหลบอยู่เเต่ในห้องเพราะรำคาญพวกคนชั้นสูงเเละพวกราชวงศ์
นิสัย : น่ารัก ใจดี ตลกกวนๆ เเข็งเเกร่ง
สิ่งที่ชอบ : ก็ต้องเป็นพระเอกอยู่เเล้วสิ พี่สาวในราชวัง(พี่สาวคนรับใช้ที่ดี)
สิ่งที่ไม่ชอบ : คนที่มาชอบพระเอกเเละพวกคนบ้าอำนาจ
สิ่งที่กลัว : ไม่มี
อื่นๆ : คนนอกจะมองเซเลียเป็นคนโง่ เย็นชา พูดน้อย บ้ากาม
เเซ็ค (พ่อนางเอก)
เเซ็ค อายุ 48 ปี
หนุ่มวัยกลางคนที่ทำตัวเหมือนเด็กเพื่อที่จะให้เมียบ่น
นิสัย : ใจดี ตลก ปากหวาน
สิ่งที่ชอบ : กวนภรรยา เเกล้งลูก
สิ่งที่ไม่ชอบ : พวกต่อหน้าอีกอย่างลับหลังอีกอย่าง
สิ่งที่กลัว : ภรรยา
อื่นๆ : เก่ง การต่อสู้เป็นเลิศ
เจีย (เเม่นางเอก)
เจีย อายุ 46 ปี
ภรรยาสุดสวยของเเซ็ค
นิสัย : ใจดี เข้าใจคนอื่น (เเอบเย็นชาบางที)บ่นเก่งเพราะเเซ็คชอบกวน
สิ่งที่ชอบ : ชาดอกไม้ เเละการทำสวน
สิ่งที่ไม่ชอบ : คนที่มายุ่งกับสามีเเละลูก
อื่นๆ : จริงๆเเล้วเป็นคนที่ใจเย็นมากเเต่ถ้าเป็นเรื่องเเซ็คที่ไรก็จะเก็บอาการไม่อยู่
คลีโอ (พระเอก)
ดรุกคลีโอ อายุ 24 ปี
ชายผู้ไม่เคยยิ้มหลังจากที่เเม่เสียไปตอนที่อายุ 10 ขวบ
นิสัย : เย็นชา อ่อนโยน(กับบางคน) ยิ้มยาก ปากเเข็ง
สิ่งที่ชอบ : การอยู่คนเดียว
สิ่งที่ไม่ชอบ : จักรพรรดินี(รึป่าวนะ)
สิ่งที่กลัว : กลัวการที่จะต้องเสียคนรักไป
อื่นๆ : เป็นคนที่หล่อมาก
เอซ (พ่อพระเอก)
เอซ 48 ปี พ่อของคลีโอ คลั่งรักลูกชายที่สุดเพราะเวลาที่ได้เห็นลูกชายมันให้ความรู้สึกว่าภรรยายังอยู่กับตังเองเสมอ
นิสัย : ใจดีกับลูกชาย โหด รักครอบครัว
สิ่งที่ชอบ : การที่ยังมีคลีโออยู่ข้างๆ
สิ่งที่ไม่ชอบ : คนที่เข้าหาคลีโอเพราะเเค่หวังผลประโยชน์
สิ่งที่กลัว : งู หรือจะเรียกว่าเกลียดดีล่ะ
อื่นๆ : รักลูกชายยิ่งกว่าอะไร
คนเขียนเองจ้า
อาจจะเยอะหน่อยนะ ไม่หน่อยเเหละ
คนเขียนเองจ้า
ตัวละคระอื่นยังไม่มาเพราะยังคิดไม่ออก
คนเขียนเองจ้า
นี่เป็นเรื่องเเรกที่เเต่ง
คนเขียนเองจ้า
เพราะอ่านนิยายเยอะเกินไปเลยอยากลองเเต่ง
คนเขียนเองจ้า
ความจริงเเล้วเราด้นสดเลยคิดไรได้ก็เขียนเพราะงั้นก็เลยกลัวงานออกมาไม่ดีมาก
คนเขียนเองจ้า
ถ้าใครเผลอเข้ามาอ่านก็ขอขอบคุณมากๆ
คนเขียนเองจ้า
ไม่มีอะไรเเล้วอ่ะเเค่จะพิมพ์ให้ครบสองพันคำตามที่เขาบอกเฉยๆ
คนเขียนเองจ้า
โอ้ยยยยยยยยยยยยยย เมื่อไหร่จะคบสองพันวะ
คนเขียนเองจ้า
อย่างไรก็ตามตัวละครอื่นๆก็จะตามมาทีหลัง คิดว่าจะเอาชะนีมาใส่ด้วยเพราะอยากทำให้เรื่องมันมีเรื่องราวมากขึ้น จะเน้นไปทางที่ไม่ดราม่านักเพราะเข้าใจความรู้สึกของคนอ่านที่ต้องมาเจออะไรหนักๆ
คนเขียนเองจ้า
เอาล่ะเราไปเริ่มกันเถอะ
เริ่มต้นวันดีๆ
// การกระทำ
() คิดในใจ
ทุกคน = ..... (สิ่งที่ทุกคนพูดพร้อมกัน)
เเต่สิ่งที่ยังเหมือนเดิมคือ...
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
องค์จักรพรรดิดินีเพคะ
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
ตื่นเถอะเพค่ะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อือ//งัวเงีย+หาว
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ขอต่ออีกหน่อยนะเเมรี่
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อีกอย่างอย่าเรียกองค์จักรพรรดินี
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
ลุกเถอะเพคะ//พยุง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อือ~//หาว
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
หม่อมฉันเตรียมน้ำไว้เเล้วล่ะเพคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
มันหนาว
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
น้ำอุ่นเพคะ//ยิ้ม
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
จ้า กำลังไปเดี๋ยวนี้ล่ะ//ลุกเดิน
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
//ถอดเสื้อผ่า+ลงอ่าง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อุ่นจัง//ยิ้ม
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
รีบๆอาบเถอะเพคะเดี๋ยวจะไม่สบายเอาได้นะเพคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อือ~
ตัดภาพหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ
สาวรับใช้ทุกคน
อรุณสวัสดิ์เพคะองค์จักรพรรดินี//โค้ง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อรุณสวัสดิ์จ้าพี่สาวทุกคน//ยิ้ม
สาวรับใช้ทุกคน
😳(น่ารักอะไรขนาดนั้น)
เเม่นม
จะเรียกสาวใช้ว่าพี่สาวได้ยังไงกันล่ะเพคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เเม่นมอ่า
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ก็พี่สาวใช้อยู่ด้วยกันมาตั้งนานเเล้วนี่คะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ให้หนูเรียกนะคะ นะๆ//อ้อน+น้ำตาคลอ
เเม่นม
้เอิ่ม...(ทำไมต้องเป็นเเบบนี้ทุกทีเลยนะ)
เเม่นม
งั้นก็ได้เพคะเเต่อย่าให้มันเกินงามล่ะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ค่ะ //กอด+กอมเเก้ม
เเม่นม
อะเเฮ่ม...//เขิน ทำตัวไม่ถูก
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เเม่นมไม่มารับประทานข้าวด้วยกับหรอคะ
เเม่นม
ไม่ล่ะเพคะหม่อมฉันมีเรื่องที่จะต้องไปจัดการ
เเม่นม
งั้นขอทูลลาเลยนะเพคะ//โค้ง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ก็ได้ค่ะไปดีมาดีนะคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
พี่สาวทุกคนก็มากินข้าวด้วยกันสิคะ
สาวรับใช้ทุกคน
อะ..เอ่อ คือว่า
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เข้าใจเเล้วค่ะ เเฮะๆ //ยิ้มกลบเกลื่อน
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อิ่มเเล้วล่ะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
งั้นขอขึ้นไปห้องเลยละกันนะทุกคน
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
คุณหนู เดี๋ยวก่อน(เผลอเรียกคุณหนูอีกเเล้ว)
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
ไม่คิดจะออกไปข้างนอกบ้างรึไง
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
เห้อ
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
คุณหนูเดี๋ยวประตูก็พังหรอกเพคะ//ตะโกน
คุณหนู=องค์จักรพรรดินี
องค์จักรพรรดินี=คุณหนู
สาวรับใช้ทุกคน
นั่นสิเพคะ//ตะโกน
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ไม่พังหรอกน่า//ตะโกน
สาวรับใช้ทุกคน
อุ๊บ..55555//หัวเราะ
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
เเยกย้ายกันไปทำงานเถอะค่ะ//ส่ายหัว
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ทำอะไรต่อดีล่ะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
งั้นก็
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
นอนเลยละกัน
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
......//หลับ
หลังจากนั้นก็หลับยาวจนมาถึงตอนเย็น
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อืม//ตื่น+ลุก
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
//เดินลงไปข้างล่าง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เอ๋?ไม่มีใครอยู่เลยหรอเนี้ย
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
หิวอ่ะ//ท้องร้อง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
คงต้องลงมือทำอาหารเองเเล้วล่ะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ว่าเเต่ห้องครัวอยู่ทางนั้นใช่ไหมนะ
เซเลียอยู่เเต่ในห้องเพราะขี้เกียจออกมานอกห้องยังไม่ล่ะเลยทำให้ลืมอะไรบางอย่างไปบ้าง ฮุฮุ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อ้าาาา เจอเเล้ว
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ไหนดูสิ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
น่าจะพอทำอะไรได้บางเเหละมั้ง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ฉึบ ฉึบ..โอ้ยเจ็บ//เลือดไหล
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เห้ออนี่ฉันเป็นขนาดนี้เลยหรอ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
นี่เเค่ไม่ได้ออกมาทำอะไรเเบบนี้ 9 ปีเองนะ ถ้านานกว่านี้ฉันจะเป็นยังไงเนี่ย//บ่น+ทำเเผล
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
//กลับมาทำอาหารต่อ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อย่างน้อยก็ได้ต้มเส้นล่ะหว้า
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
กินตรงนี้เลยดีมั้ยนะ ดีๆ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
สู๊ด~อร่อ...
สาวรับใช้ทุกคน
คุณหนูลงมาทำอะไรคะ มือ.....เอามือมาดูเดี๋ยวนี้เลย
สาวรับใช้ทุกคน
อย่าร้องนะคะคุณหนู ฮืออออ//ร้องไห้
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ฉันยังไม่ได้ร้องเลยนะพี่สาว(โอ้ยย จะร้องเพราะพี่สาวร้องเนี่ยเเหละ)
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ไม่เป็นไรๆ//กอด
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
นี่ หายเจ็บเเล้ว//ชูมือให้ดู
สาวรับใช้ทุกคน
งั้นก็ดีเเล้วล่ะค่ะ
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
หืม ในครัวเสียงดังอะไรกัน//เดินไปครัว
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
คุณหนู!!//ตะโกน
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
คุณหนูของฉันเป็นอะไร//วิ่งเข้าไปกอด
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
😧 เจ็บมากไหมค่ะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ฉันจะพูดครั้งเดียวนะพี่สาว ฉัน ไม่ เจ็บ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
You Know?(เหนื่อยใจ งี้ไงถึงไม่อยากลงมา)
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
Yes 😅
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ไปเเล้วๆ
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
ไปไหนเพคะ//สงสัย
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เดินเล่น//เดิน
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
อะไรดลบันดาลให้เป็นเเบบนี้กันนะ(เเต่ก็ดีเเล้วล่ะ😌)
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
เเล้วไม่ให้ไปด้วยเหรอเพคะ//ตะโกน
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ไม่เป็นไรจ้า//ตะโกน
ก็ดี
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ว้าวว สวยใช้ได้เลยนี่//ตะลึง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
จำได้ว่าเดินผ่านทางนี้ไปก็จะเป็นโรงเรือนเเล้วนี่ ไปเเวะสักหน่อยดีกว่า//เดิน
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
!!//ตกใจในความสวย
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ฮ่า ฮ่า ฮ่า~เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลย
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
คิดถึงจังเลยนะ//น้ำตาคลอ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
จำเเมวน้อยที่เคยอยู่ที่นี่ก็ไม่อยู่ซะเเล้ว
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
//เช็ดน้ำตา
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เมื่อไหร่ท่านพ่อท่านเเม่จะกลับมานะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เอ๊ะ!!นั่น//ตกใจ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
สวนส้มของช้านนนนน//กำลังจะวิ่งไป
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
//หยุด
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เดี๋ยวเเมรี่เป็นห่วงพรุ้งนี้ค่อยไปละกัน นี่ก็เริ่มมืดเเล้ว
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
กลับเเล้วนะโรงเรือน บาย//เดินกลับ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
กลับมาเเล้วค่า//ยิ้ม+ดีใจ
เเม่นม
หึ กลับมาเเล้วหรอเพคะ//ยิ้ม
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อย่าเพิ่งดุหนูเลยนะเเม่นม
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
//อ้อน
เเม่นม
ไม่หรอกค่ะ เเค่คุณหนูของหม่อมฉันกลับมาได้อย่างปลอดภัยก็พอเเล้ว//ยิ้ม
เเม่นม
คิดยังไงถึงออกจากพระราชวังล่ะเพคะ
เเม่นม
ปกติเห็นอยู่เเต่ในห้อง ชวนเท่าไหร่ก็ไม่เคยจะตกลง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เเค่เบื่อๆน่ะค่ะ//หัวเราะ
เเม่นม
งั้นหรือเพคะ//ลูบหัว
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ค่ะ//กอด
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ขอบคุณมากๆนะคะเเม่นม ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง//น้ำตาคลอ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เเละขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงมาตลอด//สะอื้น+ร้องไห้
เเม่นม
นางฟ้าของหม่อมฉัน ร้องให้ทำไมคะเดี๋ยวไม่สวยเพคะ//เช็ดน้ำตา
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
หนูสวยอยู่เเล้วค่ะ//ยิ้ม+ร้องไห้
เเม่นม
เอาล่ะๆหยุดร้องเเล้วรีบไปอาบน้ำเถอะเพคะ//ลูบหัว
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ค่ะเเม่นม ไปเเล้วนะคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อ้าวเเมรี่//มอง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ฉันกลับมาเเล้วนะพี่สวยคนสวย
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
มือเป็นอย่างไรบ้างเพคะ//เป็นห่วง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
สบายๆน่า
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เตรียมน้ำไว้เเล้วใช่ไหม?
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
เรียบร้อยเเล้วค่ะ//ยิ้ม
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ดีเลย เหนื่อยๆเเบบนี้ต้องอาบน้ำ
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
เดี๋ยวช่วยสระผมให้นะคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ได้สิ//ยิ้ม
เซเลียก็ได้มานั่งริมหน้าต่าง
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
คุณหนูเป็นเเบบนี้หม่อมฉันรู้สึกเเปลกใจนิดหน่อยเลยล่ะเพคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ยังไง หื้ม
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
ก็ดูสนใจอะไรขึ้นบ้างไงล่ะเพคะ ฮ่าฮ่า//หัวเราะ
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
เด็กน้อยที่วันร้องไห้เพราะเเมวน้อยสุดที่รักจากไปจนไม่ยอมออกไปไหนมาไหน
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ก็นะ...
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ตอนนั้นน่ะฉันรักมันมาก
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ตอนนี้ก็ยังรักอยู่
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
คิดถึงจัง
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
คุณหนู....
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
เราไม่พูดถึงดีกว่านะเพคะ//ยิ้ม
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
อื้ม//ยิ้ม
เเม่นม
หม่อมฉันมีเรื่องจะบอกเพคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
มาเเล้วจ้าๆ//เปิดประตู+ยิ้ม
เเม่นม
หม่อมฉันจะบอกว่าท่านพ่อกับท่านเเม่ของคุณหนูจะกลับมาเเล้วนะเพคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
กลับมาเพราะพักผ่อนเสร็จเเล้วสินะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
(เเล้วปล่อยให้เราทำงานอยู่คนเดียว)
เเม่นม
คุณหนูของพวกเราเก่งมากๆเลยล่ะเพคะ ที่ทำงานได้ขนาดนี้
เเม่นม
เเถมยังไม่มีปัญหาอะไรอีกด้วย
เเม่นม
(การเมืองการปกครองก็ดูเหมือนจะเก่งกว่านายท่านซะอีก)
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เเม่นมคิดงั้นหรอคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ดีจังที่ไม่มีปัญญาหาอะไร
เเม่นม
บอกเรื่องที่ต้องบอกเสร็จเเล้วหม่อมฉันขอตัวเลยนะเพคะ//โค้ง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ค่ะเเม่นม//เดินไปส่งหน้าห้อง
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
(หนอยยย ท่านพ่อนะท่านพ่อ ท่านเเม่ตัวอีกคนกล้าทิ้งคนน่ารักเเบบฉันได้ยังไง)
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
คุณหนูเป็นอะไรหรือป่าวคะเห็นทำหน้ามุ้ย//เเอบหัวเราะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ไม่มีอะไรหรอก//หน้ามุ้ย
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ไปเอาข้าวขึ้นมาให้ด้วยนะเเมรี่
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
อ้าว คุณหนูไปลงไปทานหรือคะ(นึกว่าจะลงไปซะอีก)
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ไม่เอา วันนี้เหนื่อยเเล้ว
กินเสร็จว่าจะนอนเลย(ชิ)
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
ไม่ได้นะคะคุณหนูเดี๋ยวลงพุงนะคะ
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
เเม่รี่
จักรพรรดินีเซเลีย (นางเอก)
ฉันจะหักเงินเดือนเธอนะพี่สาวคนสวย//ยิ้ม
เเมรี่ (หญิงรับใช้คนสนิท)
วั้นนี้จะตามใจคุณหนูก็เเล้วกัน//โค้ง+รีบเดิน
จากเซเลียก็กินข้าวเเล้วเข้านอน
รอวันที่ท่านพ่อเเละท่านเเม่จะกลับมา
คนเขียนเองจ้า
จะมีใครหลงเข้ามาอ่านไหมนะ ตอนนี้เที่ยงคืนเเล้ว ฝันดีนะทุกคน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
