อาถรรพ์คำสาปกับองค์จักพรรดิแห่งจีน{คนชนเทพ}
ตอนที่ 1 ป่าต้องสาป
เรื่องนี้เคยทำเป็น นิยาย มาก่อน ก่อนจะเปลี่ยนแปลงมาเป็นนิยายแชทและชื่อนิยายก็เหมือนกันเลย🙏🙏🙏
เนื้อหาในนิยายจะเกี่ยวกับคนชนเทพในตอนหลังๆขอบคุณค่ะ
♨️เนื้อเรื่องเกิดจากการจิตนาการของนักเขียนไม่มีเจตนาในการทำให้ประวัติศาสตร์เสื่อมเสียแต่อย่างใด♨️
อาถรรพ์คำสาปกับองค์จักพรรดิแห่งจีน{มหาศึกคนชนเทพReord of Ragnarok}
ในตอนเย็นของหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
ในวันที่ฟ้าสดใสอากาศเป็นมิตรแสนสงบแต่มันกลับไม่ใช่วันดีของเด็กสาวเลย
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
วันนี้ไม่มีการบ้านดีใจจังเลย~😊
รายาเด็กสาวอายุ 9 ปีศึกษาอยู่ที่โรงเรียนในชนบท ที่ไม่มีแม้แต่เทคโนโลยีแม้แต่นิเดียว เธออาศัยอยู่กับย่าของเธอในหมู่บ้านนี้มีก็คนอาศัยอยู่น้อยมากมีไม่ถึง 30 คนแต่ทุกคนก็รักใคร่กันจนเป็นเสมือนครอบครัวเดียวกัน
แต่ทว่าก็เกิดเรื่องขึ้นนั่นก็คือ กาย ลูกของผู้ใหญ่หมู่บ้านคิดจะเข้าไปในป่าต้องสาปที่ทุกคนในหมู่บ้านเชื่อว่ามีอาถรรพ์อยู่และมีปีศาจอาศัยอยู่เพื่อจับผู้รุกรานเข้าไปในป่ากินเป็นอาหาร กายเข้าไปในนั่นเพียงเพราะต้องการตามหาน้องสาวที่หายตัวไปเมื่อ2ปีก่อน
แม่ของกาย
กายลูก!! อย่าเข้าไป!!
กาย(ลูกชายผู้ใหญ่บ้าน)
//วิ่งเข้าไป
หลังจากวันนั่นก็ผ่านไป 3 ปี
รายาโตเป็นสาวอายุ12ปี ในสิ่งที่เธอทำทุกวันนั่นก็คือทำอาหารให้ผู้เป็นย่าในทุกเช้าก่อนจะวิ่งไปโรงเรียนและจะผ่านที่ป่าต้องสาปในทุกวัน และก็อดหันไปมองไม่ได้เพราะพี่ชายและเพื่อนของเธอเคยหายตัวเข้าไปในนั่น นั้นก็คือ กายและปลาย
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
พี่กาย.. ปลาย.. ตอนนี้พวกเธอไปอยู่ไหนกันนะ.. //เศร้าๆ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//รีบไปโรงเรียน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//กำลังเดินกลับบ้าน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//เห็นพ่อแม่ของกาย
แม่ของกาย
//กำลังทำพิธีขอขมาเจ้าป่าเจ้าเขาอยู่
แม่ของกาย
ขอให้ลูกขอวเราปลอดภัยด้วยเถอะค่ะได้โปรดคุ้มครองพวกเขาด้วย
พ่อของกาย
ได้โปรดท่านป่าท่านเขา
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ยืนดู
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//เศร้า
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//เดินหนีออกมา
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
กลับมาแล้วค่ะ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
คุณย่า~//ยิ้ม+เข้าไปกอด
หลี(ย่าของรายา)
เป็นไงบ้าง.. เรียนวันนี้
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
เรียบร้อยดีค่ะ~
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
😊😊
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
วันนี้เดียวหนูทำอาหารให้กินนะคะ!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
วันนี้หนูจะทำแกงส้มของโปรดของคุณย่าเลย! //ยิ้มร่าเริง
หลี(ย่าของรายา)
หึหึ.. ขอบใจจ้ะ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ทานอาหาร
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
คุณย่าค่ะ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
คุณย่าคิดว่าตอนนี้.. พี่กายกับปลาย.. เขาจะปลอดภัยไหมค่ะ..
หลี(ย่าของรายา)
ต้องปลอดภัยสิ.. //ยิ้มนิดๆ
หลี(ย่าของรายา)
สองคนนั่นต้องปลอดภัย
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//พยักหน้า
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
งั้นสินะคะ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
แต่ว่า! ถ้าหนูไปตามหาพี่เขา--
หลี(ย่าของรายา)
ไม่ได้! //ขึ้นเสียง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
จึ๋ย!
หลี(ย่าของรายา)
ห้ามขึ้นไปในเขาลูกนั่นเด็ดขาด
หลี(ย่าของรายา)
ไม่ว่ายังไงก็ตาม
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
คะ.. ค่ะ.. //หงอยเลย
หลี(ย่าของรายา)
ย่าไม่อยากให้หนูถูกปีศาจจับกินไปด้วยอีกรายนะ..
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ย่าค่ะ.. บนเขานั่นน่ะไม่มีปีศาจหรอกนะคะ
หลี(ย่าของรายา)
อย่าพูดแบบนั่นสิรายาหลานน่ะยังรู้อะไรไม่มากเกี่ยวกับภูเขาลูกนั่น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
หนูรู้ค่ะ.. เป็นที่อาศัยของปีศาจกินคนที่คอยจับชาวบ้านกิน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
แถมเป็นสถานที่ๆทุกคนคิดว่าศักดิ์สิทธ์อีกด้วยและก็น่ากลัวเช่นกัน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ทุกคนถึงเรียกมันว่าป่าต้องสาปไงค่ะ.. //น่าเบื่อๆ
หลี(ย่าของรายา)
อย่าพูดแบบนั่นสิรายา
หลี(ย่าของรายา)
ภูเขานั่นนะมีอะไรมากมายที่หนูไม่รู้ด้วยซํ้านะลูก
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ปากเบะ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ค่าๆ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(ก็แค่เขาโง่ๆไร้สาระลูกหนึ่งนิ)//กินข้าวต่อ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(แค่เขาโง่ๆที่ชาวบ้านแค่กลังกันเฉยๆ)//ไม่สบอารมณ์
ตอนที่ 2 เสียงปริศนา
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//นอนอยู่
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
อืม~//บิดไปมา
เสียงกระซิบที่น่าสยดสยองและน่าขนลุกดังขึ้น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//สดุ้งตื่น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ใครน่ะ!! //ตะโกน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//มองรอบๆ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ไม่มีใครนิ??
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
กรี้ดดด! //ตกใจ
หน้าต่างห้องถูกเปิดออกและกระทบกับไม้จนทำให้เกิดเสียงดังขึ้น
อร้ากกกก! ใครก็ได้ช่วยด้วย!!!
เสียงปริศนาที่ตะโกนขอความช่วยเหลือดังขึ้น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
!? //ได้ยิน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
คุณอยู่ไหนนะ! //ตกใจ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ลุกขึ้น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ส่งเสียงไว้! ฉันกำลังไป!!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//หยิบตะเกียง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//รีบวิ่งออกจากบ้านไป
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//วิ่ง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
แฮกๆ... แฮก...//วิ่งตามเสียง
รายาวิ่งไปเรื่อยๆเพื่อตามเสียงปริศนาที่ร้องขอความช่วยเหลือนั่นด้วยการแต่งกายด้วยชุดนอนขาสั้นแขนสั้นพร้อมกับเท้าเปล่าที่ไม่ได้สวมใส่อะไรเลยที่วิ่งเหยียบโคลนไปด้วย
เสียงฟ้าฝ่าดังขึ้น ท้องฟ้าดูเหมือนจะไม่เป็นใจแก่เธอเลยแม้แต่น้อย สายฝนเริ่มตกลงมาราวกับพระเจ้าที่อยู่บนฟ้าต้องการกลั่นแกล้งเธอ
สายฝนที่ตกลงมาจากท้องฟ้านั่นยิ่งทำให้การค้นหาของรายายากขึ้น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
เวรแล้วไง!!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//มองตะเกียง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
อย่าดับเชียวนะ!!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ไม่ค่อยได้ยิน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ฉันไม่ได้ยินเสียงคุณเลย!!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ตะโกนดังกว่านี้!! //ตะโกน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
รอก่อน!! ฉันกำลังไป!! //วิ่งไป
จนกระทั่งเธอได้วิ่งเข้าไปใน ป่าต้องสาป
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//วิ่งเข้ามาแบบไม่รู้ตัว
ฟ้าฝนอันไม่เป็นใจเริ่มไล่ตามหลังเธอมาเรื่อยๆ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
แฮกๆ! //รีบวิ่งตามเสียง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ตามมาจนถึงถํ้า
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ถะ... ถํ้าหรอ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ในถํ้าหรอ!? //ตกใจ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ฮึก! เอาวะ!! เข้าก็เข้า!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
รอก่อน! ฉันมาแล้ว! //วิ่งเข้าไป
รายาได้วิ่งเข้าไปในถํ่านั่น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//อยู่ในถํ้า
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(ไฟในตะเกียงใกล้จะดับแล้ว!! แย่กว่าเดิมอีก!)
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
คุณอยู่ไหนน่ะ!!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//วิ่งไป
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//สะดุดล้มอะไรบ้างอย่าง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
โอ็ย! //ล้ม
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
อะ.. อะไรน่ะ.. //หันไปมอง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ช็อก+อึ้ง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ศะ.. ศพ!! หรอ!! //ช็อก
ใช่แล้วรายาได้เดินสะดุดศพของมนุษย์
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//กลัว+ตัวสั่น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(มะ.. มัน.. มันแค่ฝันแน่ๆ!! หรือเราฝันอยู่!! ใช่! เราฝันอยู่แน่!!)
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(เลือด.. กลิ่นคราวของเลือด)//จะอ้วก
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
อุป!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
แหวะ! //อ้วกออกมา
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ฮึก.. อ๊อก! แหวะ//อ้วกออกมา
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ฮึก.. //ไม่ไหว
สภาพของศพถูกชีกขาดครึ่งและถูกควักไส้ด้านในออกมาจนสภาพเละเทะจนดูไม่ได้
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//มองชุดของคนที่ตาย
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ชุดทหารจีนราชวงศ์ฉินนิ?? //ยังเหม็นกลิ่นเลือดอยู่
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
อุป! อ๊อก! แหวะ! //อ้วก
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
อ่ะ! แหวะ! //อ้วก
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ฮึก.. มะ.. ไม่ไหว! //เหม็น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//หยิบยาดม+ดมแรงๆ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ฮึก.. แฮก... แฮก.. //ดมเพื่อช่วยบรรเทา
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
เราไม่ได้ฝัน! //พยายามตั้งสติก่อนที่จะสติแตก
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ดมยาดม+ตั้งสติ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
เรามาตามหาคน.. คนบาด้จ็บ//ตั้งสติ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ได้ยิน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
!!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//หยิบตะเกียง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ฉะ.. ฉันมาช่วยแล้ว! //ขาสั่น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ฮึก.. //พยายามวิ่งต่อไปถึงแม้จะกลัว
ไก่น่ารัก(แอด)
รายาลูก! หนูจะเดินตามกฎของหนังสัตว์ประหลาดไม่ได้!! นะลูก!!
ไก่น่ารัก(แอด)
ที่จะเดินตามเสียงปริศนาแล้วโดนสัตว์จับกินนะลูก! 👁️👄👁️
ตอนที่ 3 มารซือโหวย
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//วิ่งมาเรื่อยๆ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ช็อกหนักกว่าเก่า
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
อุป! //ปิดปากตัวเอง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(ศะ.. ศพเป็นสิบๆกองเลย!!)
เมื่อรายามาถึงก็พบกับศากศพของทหารนอนตายอยู่เป็นสิบๆกองไม่ตํ่ากว่ากองละ30คน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//จะอ้วกอีกแล้ว
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//เอายาดมยัดจมูกไปเลย
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(ต้องตั้งสติ!!)
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
คุณอยู่ไหนนะ! //ตะโกน
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ตามไป
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//มาถึง+เห็น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(เจอแล้ว!)//รีบเข้าไปดูอาการ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
โอ้! พระเจ้าคุณบาดเจ็บนิ!!
❓❓❓
(คิดว่าเป็นพวกทหารของท่านผู้นั่นซะอีก..)
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ทำใจดีๆไว้นะคะ!!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(ทำไงดี! ทำไงดี!!) //กดแผลไว้
❓❓❓
อั้ก--//ได้รับบาดเจ็บที่หน้าท้องข้างซ้าย
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//กดแผลไว้
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//หยิบยาดมอีกอันให้???
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ดมไว้นะคะ!! เพื่อช่วยได้
❓❓❓
(อั้ก--อะไรวะเนีย!?แสบจมูกชิบ! )
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
รู้นะคะว่าแสบ! แต่มันช่วยได้นะคะ! ดมไว้!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//มองหาอะไรที่จะช่วยได้
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ดึงผ้าที่ใช้หน้าหน้าท้องที่เป็นผ้าขาวม้ามา
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(ฮึก! นี้นะที่เป็นคนชอบนุ้งผ้าขาวม้าถึงมันจะดูบ้าๆแต่มันก็ช่วยได้โว็ย!!)
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//เอามาพันไว้รอบที่เกิดบาดแผล
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ใจเย็นๆนะคะ!ดมยาดมไว้!!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ปฐมพยาบาลเบื้องต้น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
ฮึบ! เสร็จละ.. (พอได้อยู่)
❓❓❓
อะ.. ฮึก.. ขะ.. ขอบใจมาก..
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
!?
❓❓❓
หลบก่อน! //ดึงตัวรายามากอด
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
เอ๋ะ! //โดน
❓❓❓
//กอดตัวรายาไว้+ปิดปากรายาไว้
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
!? //โดน
❓❓❓
เงียบๆก่อนห้ามพูดเด็ดขาดตอนนี้//กระซิบ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
!? //พยักหน้าแต่ก็งง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(มะ.. หมายถึงอะไรกัน!?)
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//เหลือบไปมอง
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ช็อก+กลัว
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
!!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(นะ... นั่นมันอะไรกัน)//กลัว
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
!!! //คุ้นๆ
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(นะ...นั่นมัน!!)
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(มารซือโหยว!!) //ช็อก
มารซือโหวย(เทพสงคราม)
..... //มองด้วยสายตา
ชือโหยว (จีน: 蚩尤; พินอิน: Chīyóu) เป็นผู้นำของชนเผ่าจิ่วหลี (九黎) ในประเทศจีนยุคโบราณ ชือโหยวเป็นที่รู้จักจากการเป็นผู้ที่พ่ายแพ้ในการรบกับหวงตี้ (จักรพรรดิเหลือง) ในยุคสามราชาห้าจักรพรรดิในเทพปกรณัมจีน สำหรับชาวม้ง ชือโหยว เป็นกษัตริย์ในตำนานผู้เฉลียวฉลาด
ในตำนานได้บรรยายลักษณะของชือโหยวว่ามีศีรษะเป็นทองแดง มีหน้าผากเป็นเหล็ก มี 4 ตา 8 แขน ทุกมือถืออาวุธแหลมคม ในบางแหล่งระบุว่าชือโหยวมีศีรษะเหมือนวัวกระทิงมีสองเขา แต่มีกายเป็นมนุษย์ กล่าวกันว่าชือโหยวมีความดุร้ายและมีพี่น้อง 81 คน
[ข้อมูลนำมาจากวิกิพีเดียไม่อาจเชื่อถือได้ ร้อยเปอร์เซ็น]
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//กลัว
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
(นะ.. น่ากลัวสุดๆ!!)
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//พยักหน้า
และทันใดนั่นก็มีเสียงดังขึ้น!
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
!? //งง
❓❓❓
ตอนนี้แหละ! ฮึก.. //ลุกขึ้น
รายา{เด็กสาวผู้หลงทาง}
//ลุกขึ้น+พยุงอีกฝ่าย
มารซือโหวย(เทพสงคราม)
ไอพวกมนุษย์นั่น! กรอด//กัดฟัน
มารซือโหวย(เทพสงคราม)
ชิ!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
