คุณชายซาตานบังคับรัก
Ep1 ถูกลักพาตัว
เนื้อหาในนินายล้วนแต่งขึ้นมา หากผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ...
ประเทศจีน สนามบินในเมืองหลวง
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
📞:เจอตัวแล้วครับนาย ไม่ผิดตัวแน่ครับ
ซื่อเทียนหาน
📞:ดี! เอาตัวมันมา
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
📞:ครับ//วางสายแล้วเดินไปพร้อมการ์ด
ฮินาตะ
📞:พี่ไป๋ผมถึงแล้ว พี่อยู่ตรงไหนครับ//มองหารอบๆ
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
📞:เดินออกมาอีก พี่อยู่ด้านนอก
ฮินาตะ
📞:อ่าวก็ไม่บอกแต่แรก กำลังไปครับ//ยังไม่วางสาย
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
คุณฮินาตะใช่ไหมครับ//เดินมาขวาง
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
ไปกับเราด้วยครับ เจ้านายผมอยากพบคุณ
ฮินาตะ
ผมไปกับแฟนคลับไม่ได้ครับ ขอโทษจริงๆ//กำลังจะเดินไป
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
... //จับแขนฮินาตะ
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
📞ฮินาตะคุยกับใคร แฟนคลับหรอ รีบมาเร็วๆ
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
เอาตัวไป//สั่งการ์ด
ฮินาตะพยายามดิ้นรน แต่ด้วยแรงการ์ดที่เยอะกว่า ทำให้ลากฮินาตะไปได้แบบง่ายๆ พวกการ์ดจับฮินาตะยัดเข้าไปในรถแล้วขับออกไป
ฮินาตะ
📞:พี่ไป๋ช่วยผม~!! //โดนแย่งโทรศัพท์
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
หุบปาก! //วางสายแล้วยึดโทรศัพท์
ฮินาตะ
งื้อ~(พี่ไป๋ผมถูกลักพาตัว)//นั่งเงียบเพราะกลัว
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
ถึงแล้ว เชิญครับ//เดินไป
ฮินาตะ
... //เดินตามเงียบๆมองรอบๆ
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
มาแล้วครับนายท่าน
ซื่อเทียนหาน
สวัสดี!! //พูดแบบเย็นชาไม่สบอารมณ์
ฮินาตะ
... //ไม่กล้าพูด ได้แต่มองคนตรงหน้าที่นั่งอยู่อย่างหวั่นๆ
ซื่อเทียนหาน
ทำไม!! ไม่คิดจะทักพี่ผัวรึไง
พรึ่บ!! เทียนหานปาภาพถ่ายนับสิบใบใส่หน้าฮินาตะ เขาหยิบมันขึ้นมาดู จึงเห็นว่าเป็นรูปของเขากับผู้ชายอีกคนที่กำลังนั่งกอดจูบกัน
ซื่อเทียนหาน
ผู้ชายในรูปนั้นน้องกู
ซื่อเทียนหาน
ยังมีหน้ามาถามอีก!! น้องกูรถคว้ำเพราะมึงบอกเลิก!!
ฮินาตะ
คนในรูปไม่ใช่ผมสักหน่อย ผมไม่รู้จักน้องคุณ!!
ซื่อเทียนหาน
สารเลว!!! //บีบคอฮินาตะ
ฮินาตะ
ปะ ปล่อย... //พยายามดิ้น
ซื่อเทียนหาน
มึงมาดูนี่//ลากคอฮินาตะเดินขึ้นไปข้างบน
พรึ่บ!! เหวี่ยงฮินาตะลงพื้นอย่างแรงเข้าไปในห้องๆหนึ่ง ที่มีชายหนุ่มนอนอยู่ สภาพของเขาแทบดูไม่ได้ มีสายโยงระย้าเต็มไปหมด เหมือนคนที่ตายไปแล้วครึ่งชีวิต
ซื่อเทียนหาน
น้องกูรักมึงมาก แต่มึงทิ้งเขาไม่ใยดี มึงทำให้น้องกูเป็นแบบนี้ มึงก็ต้องอยู่ที่นี่ดูแลจนกว่าจนหาย
ฮินาตะ
ก็ผมบอกแล้วว่าไม่ใช่ผม!!
ฮินาตะ
อึก(น่ากลัวอ่าา)//ตกใจและกลัวมาก
ซื่อเทียนหาน
เฉิน! เอาห้องข้างๆให้มันอยู่//สั่งเสร็จก็เดินออกไป
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
ครับนายท่าน
ฮินาตะ
(ไม่น้าา~นี่มันมาเฟียชัดๆเลย พี่ไป๋ช่วยผมด้วย ฮือ~)
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
เชิญทางนี้ครับ
ฮินาตะ
แล้วโทรศัพท์ผมละครับ
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
อยู่กับนายท่านครับ
ฮินาตะ
อะไรนะ! (ไอ้มาเฟียไอ้บ้า แกเอาของฉันไปทำไม)
ในห้องทำงานของซื่อเทียนหาน บนโต้ะทำงานมีประวัติของฮินาตะวางอยู่
ซื่อเทียนหาน
โอเมก้า อายุ20ปี เข้าวงการตอนอายุ16 ยังเรียนอยู่สินะ... //หยิบโทรศัพท์
ซื่อเทียนหาน
📞:สวัสดีครับผมซื่อเทียนหาน ผมส่งประวัติฮินาตะไปให้แล้วนะ ช่วยสอดส่องเด็กคนนี้ให้ผมด้วย... ขอบคุณครับ//วางสายแล้วโทรอีกเบอร์นึง
ซื่อเทียนหาน
📞:สวัสดีฉันซื่อเทียนหาน... เห็นรูปที่ฉันส่งไปไหม... แบนงานเด็กคนนี้ให้หมดอย่าปล่อยงานให้แม้แต่งานเดียว//วางสาย
ซื่อเทียนหาน
ถ้าน้องกูไม่ฟื้น มึงก็อย่าหวังว่าจะได้ออกไปจากที่นี่เลย
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
นายท่านครับ คนที่บ้านบอกว่านายน้อยดื่มเหล้ามาสามวันแล้วแถมตอนนี้ก็ขับรถออกจากบ้านอีก
ซื่อเทียนหาน
ทำไมเป็นแบบนั้น... กลับเมืองฉางโจว ฉันเป็นห่วงอี้หยาง//หยิบโทรศัพท์
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
ครับนายท่าน
ซื่อเทียนหาน
📞:อี้หยางได้ยินฉันไหม
ซื่ออี้หยาง
📞:พี่เทียนเขาทิ้งฉันไปแล้ว ทำไมเขาถึงไม่รักฉัน ฮือ~//กำลังขับรถตาเริ่มเบลอ
ซื่อเทียนหาน
📞:นายพูดถึงใคร นายเมาอยู่นะ จอดรถเดี๋ยวนี้ ฉันกำลังจะไปหา
ซื่ออี้หยาง
📞:ไม่!! ฉันจะไปหาเขา เขาจะต้องรักฉันคนเดียวเท่านั้น!!
ซื่อเทียนหาน
📞:ถ้านายอยากได้เขาขนาดนั้นเดี๋ยวฉันจักการให้ แต่ตอนนี้นายใจเย็นๆก่อน
ซื่ออี้หยาง
📞:พี่จะให้ฉันใจเย็นได้ไง ตอนนี้เขาไปอยู่กับคนอื่นแล้ว!! //ยกมือบังแสงไฟรถคันหน้าที่สวนทางมา
ซื่ออี้หยาง
📞:เฮ้ย!!! อ๊ากกกกก!!!
ซื่อเทียนหาน
📞:อี้หยาง!! อี้หยางนายเป็นอะไร ตอบฉันสิ... โธ่เว่ย!!
ณ โรงพยาบาลเมืองฉางโจว (ขอไม่ใส่รูปนะ)
ซื่อเทียนหาน
เป็นยังไงบ้างหมอ//เริ่มเหนื่อยล้าเพราะรออยู่หน้าห้องฉุกเฉินกว่าแปดชั่วโมง
หมอ
ิอาการค่อนข้างสาหัส ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว แต่หมออยากให้ญาติผู้ป่วยทำใจไว้ เพราะมีโอกาสเป็นเจ้าชายนิทรานะครับ
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
ได้ข้อมูลมาแล้วครับ ชื่อฮินาตะ เป็นนายแบบชาวญี่ปุ่น
ซื่อเทียนหาน
งั้นหรอ...//นั่งมองโทรศัพท์ของอี้หยางที่มีแต่รูปคู่ของอี้หยางกับฮินาตะเต็มไปหมด
Ep2. หนี
สองวันผ่านไป ฮินาตะยังคงอยู่ที่บ้านตระกูลซื่อและทำหน้าที่ดูแลนายน้อยอี้หยางตามคำสั่งของเทียนหาน
ฮินาตะ
(ทำยังไงถึงจะออกไปจากที่นี่ได้เนี่ย! มีการ์ดเต็มไปหมด! )//เดินวนไปวนมาในห้อง
ฮินาตะ
ไม่ได้ๆ เราต้องไปคุยกับเขาให้รู้เรื่อง//เดินอย่างรีบร้อน
ฮินาตะ
คุณผู้ชายอยู่ไหมครับ! //เปิดประตู
ฮินาตะ
ไม่อยู่ ไปไหน//เดินหาทั้วบ้าน
ฮินาตะ
อ๊ะ!! เสียงรถ//รีบวิ่งไปที่หน้าบ้าน
ฮินาตะ
คุณผู้ชายผมมีเรื่องจะคุยด้วย
ลอเลน
นั้นใครคะ หน้าคุ้นๆ//มองฮินาตะ
ซื่อเทียนหาน
ไม่มีหรอก ฉันสั่งแบนนายไปแล้ว
ซื่อเทียนหาน
กลับไปดูแลอี้หยางซะ!!
ฮินาตะ
ไอ้บ้า!!! //วิ่งขึ้นข้างบน
ฮินาตะ
ไอ้บ้า ไอ้ชั่ว ทำไมต้องทำแบบนี้กับฉันด้วย ก็บอกไปแล้วไงว่า ไม่ใช่ฉันๆ ทำไมไม่ฟังกันบ้าง ฉันไม่รู้จักพวกคุณเลยสักนิด... ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย!! ฮือๆ
ซื่อเทียนหาน
กล้ามากที่เถียงฉัน!!
ฮินาตะ
ออกไปผมไม่รับแขก!! //ปาหมอนใส่เทียนหาน
ซื่อเทียนหาน
ฮินาตะ!!! //รับหมอนและโกรธมาก
ฮินาตะ
อะไรเรียกทำไม!!! //โกรธไม่แพ้กัน
ซื่อเทียนหาน
ดี!! วันนี้ไม่ต้องกินข้าว!! //ออกจากห้อง
ปัง!!! เสียงปิดประตูดังสนั่น
ฮินาตะ
อ้าาาา!!! ฮือๆฉันอยากออกไปจากที่นี่!!! //ร้องตะโกนรั่นห้อง
ฮินาตะ
ใคร!!! //ตะคอกเสียงใส่
ฮินาตะ
เอ่อ ขอโทษครับผมไม่รู้ว่าเป็นคุณ
ลอเลน
ฉันช่วยนายออกไปจากที่นี่ได้นะ
ฮินาตะ
จริงหรอครับ! //รุกพรวดทันที
ลอเลน
คืนนี้เทียนหานกับบอร์ดิการ์ดบางส่วนจะไม่อยู่บ้าน... ส่วนนี่//เอาบางอย่างยัดใส่มือฮินาตะ
ลอเลน
คงรู้นะว่าต้องทำยังไง//ว่าแล้วก็เดินออกไป
ฮินาตะมองของที่อยู่ในมือ มันคือยานอนหลับนั่นเอง
ฮินาตะ
ดีละ จะได้เอาไปให้การ์ดกิน
เวลา21.30น. มีรถสองคันขับออกจากบ้าน ฮินาตะยืนมองสถานการณ์อยู่ริมหน้าต่างบนห้อง
ฮินาตะ
ออกไปกันแล้ว เหมือนวันนี้จะมีงานเลี้ยงอะไรสักอย่างสินะ//เดินเข้าไปในห้องของอี้หยาง
ฮินาตะ
คุณชายน้อยครับ ผมไปก่อนนะ เราไม่ได้รู้จักกัน ผมอยู่ดูแลคุณไม่ได้จริงๆ แต่ขอให้คุณหายไว้ๆนะครับ//มือลูบหัวอี้หยางแผ่วเบา
ฮินาตะ
(เอ๊ะ! การ์ดที่เฝ้าประตูรั้วจะมีสองคนไม่ใช่หรอ อีกคนไปไหน ช่างเถอะ!)
ฮินาตะ
พี่ครับ นี่เป็นขนมที่ป้าแม่ครัวทำให้เป็นของว่างมือดึก//ยื่นถาดขนมและน้ำให้
การ์ด
แล้วทำไมป้าไม่เอามาให้เองละ//มอง
ฮินาตะ
วันนี้ผมช่วยป้าทำครัวนะครับ ตอนนี้ป้ากำลังล้างครัวอยู่ งั้นผมไปละ//เดินไปแบบเนียนๆ
ฮินาตะ
(หึ! ถึงฉันจะเป็นนายแบบ แต่ก็มีสกิลนักแสดงอยู่นะจ๊ะ... ตีเนียนสิจ๊ะหุหุ)
สักพัก... ฮินาตะก็ย่องเบามาเห็นการ์ดสองคนหลับอยู่ สงสัยจะแบ่งกันกิน
ฮินาตะ
หลับกันแล้ว ฟู่~หลบการ์ดในบ้านอ่ะไม่เท่าไหร่เพราะเขามีงานทำกัน แต่การ์ดยามนี่สิถึงกับต้องวางยา ขอโทษจริงๆนะครับ... ผมไปละ
ฮินาตะ
พี่ไป๋!! อยู่ไหมครับ!!
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
ฮินาตะ! //วิ่งไปกอด
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
พี่เป็นห่วงมากเลยรู้ไหม พอรู้ว่านายหายไปพี่ตามหาอยู่ตั้งนาน ร้องไห้จนน้ำตาแทบไหลเป็นสายเลือด ไม่อยากจะคิดว่าถ้าใบหน้าอันงดงามนี้มีรอยแผลขึ้นมา พี่คงได้กลับไปกินแกลบอีกแน่ๆเลย ฮือ~//มือสองข้างจับหน้าฮินาตะ
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
ฮือ~เราเข้าบ้านกันเถอะ
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
แล้วนายไปอยู่ไหนมา ตอนที่พี่ตามหามีคนโทรมาหาพี่ด้วย บอกว่านายอยู่กับเขาปลอดภัยดีไม่ต้องห่วง
ฮินาตะ
(ปลอดภัยกับผีนะสิ)//มองบน🙄
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
แล้วนินายไปมีปัญหากับใคร ทำไมนายถูกแบนแบบนี้ แล้วแบบนี้พวกเราจะทำยังไงดีละ ฮือ~//ร้องไห้อีกรอบ
ฮินาตะ
พี่รู้จักคนที่ชื่อซื่อเทียนหานไหม เขาเป็นใครอ่ะ
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
ไม่มีใครไม่รู้จักเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ซื่อเทียนหานหรอกนะ หนุ่มนักธุรกิจวัย28ปีแถมยังโสด นายมาจากญี่ปุ่นคงไม่รู้จัก เขาเป็นถึงเจ้าพ่อตัวท็อปในวงการธุรกิจไม่มีใครกล้าหือกับเขาหรอก
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
เห็นว่ารายนั้นประสบอุบัติเหตุนะ ตอนนี้ไม่รู้เป็นยังไงเพราะไม่มีข่าวมาหลายเดือนแล้ว//พูดเยอะรู้สึกเจ็บคอ
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
แล้วนายถามทำไมหรอ//หยิบแก้วกำลังจะดื่มน้ำ
ฮินาตะ
เพราะซื่อเทียนหานเป็นคนแบนงานผม
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
😶... //แก้วน้ำในมือหล่นแตก
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
จบแล้วชีวิต... //สลบคาโซฟา😴
ฮินาตะ
เฮ้ยพี่ไป๋!! ทำใจดีๆพี่!!
Ep3 ถูกกักบริเวณ
ฮินาตะ
วันนี้นอนหลับสบายดีจัง ตื่นสายไปหน่อย😊//อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเดินลงไปข้างล่าง
ฮินาตะ
พระเจ้าช่วย!!! //ยืนค้างที่บันได
ซื่อเทียนหาน
งั้นหรอ!!... ลงมา!!
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
ไอ้ฮินาตะ แกจะฆ่าฉันทางอ้อมรึไงฟ๊ะ ฮือๆๆ//คุกเข่าร้องไห้อยู่ตรงหน้าเทียนหาน
ฮินาตะ
อย่าทำอะไรพี่ไป๋นะ//วิ่งเข้าไปขวางตรงหน้าไป๋จ้าน
ซื่อเทียนหาน
แล้วหนีมาทำไป!!
ฮินาตะ
ก็คุณไม่ให้อิสระผมเลย คุณขังผมไว้เหมือนนกในกรง แถมแบนงานผมตัดความฝันในวงการอีก
ซื่อเทียนหาน
กลับไปคุยที่บ้าน!!
ฮินาตะ
ไม่!! ผมไม่กลับ ผมจะอยู่ที่นี่!!
ซื่อเทียนหาน
จะกลับดีๆรึจะกลับทั้งน้ำตา!!! //กระชากแขน
ฮินาตะ
โอ้ยผมเจ็บ! ผมไม่ไป! พี่ไป๋ช่วยผมด้วย!
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
ครับนายท่าน
ซื่อเทียนหาน
ทุบบ้านหลังนี้ทิ้งซะ!!
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
ม้ายยน้า~ท่านชายผู้สูงส่ง ถ้าท่านอยากได้ฮินาตะก็เอากลับไปเถิด อย่าได้ทุบบ้านข้าน้อยเลย😭
ฮินาตะ
พี่ไป๋!! พี่พูดอะไร!!
ไป๋จ้าน (ผู้ช่วยนายเอก)
ฮินาตะนายกลับไปกับคุณชายเถอะนะ แล้วทำตัวดีๆว่านอนสอนง่ายให้ท่านเมตตานะลูกนะ
ซื่อเทียนหาน
ไปได้แล้ว//กระชาก
ฮินาตะ
โอ้ย! ผมเจ็บ! //ถูกเหวี่ยงเข้าไปในห้อง
ซื่อเทียนหาน
เฉินเอาโซ่มา!!
ซื่อเทียนหาน
ไอ้เฉิน!! เร็ว!!
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
ครับๆได้แล้วครับ!!
ฮินาตะ
ไม่นะ อย่าทำแบบนี้!! //โดนล้ามโซ่ที่เท้า
ซื่อเทียนหาน
มหาวิทยาลัยเปิดอาทิตย์หน้า งั้นก็อยู่ในนี้จนกว่าจะเปิดเรียนละกัน
ฮินาตะ
ไม่!! ผมไม่ยอม คุณจะทำแบบนี้กันผมไม่ได้!!
ซื่อเทียนหาน
ถ้าครั้งหน้าคิดหนีอีก ก็ไม่ต้องไปเรียนมันแล้ว!! //เดินจากไป
ฮินาตะ
คุณชายปล่อยผมนะ กลับมาปล่อยผมเดี๋ยวนี้!! //โวยวาย
ฮินาตะ
ไอ้คุณชายบ้า! ไอ้คุณชายเฮงซวย! ฮือออๆ~อยากกลับญี่ปุ่นอ่า ไม่อยากอยู่จีนแล้ว... ฮือออ~//ร้องไห้จนหลับไป
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
ร้องไห้จนหลับไปแล้วครับ
ซื่อเทียนหาน
ดื้อด้าน! ให้ป้าฝานคอยส่งข้าวส่งน้ำละกัน ส่วนอี้หยางก็คงต้องให้ป้าฝานดูแลไปก่อนในระหว่างที่ฮินาตะถูกกักบริเวณ
เจียเฉิน (มือขวาพระเอก)
ครับ
เวลาล่วงเลยผ่านไป ฮินาตะนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงทุกวัน แหงนหน้ามองแต่เพดานจนลืมวันลืมคืน
ฮินาตะ
คุณป้าคร๊าบ กี่วันแล้วคร๊าบ~😢
ฮินาตะ
คุณป้ากี่วันแล้วคร๊าบ~😢
ป้าฝาน
วันที่หกแล้วค่ะ พรุ่งนี้ไปมหาลัยวันแรก อย่าตื่นสายนะคะ
ฮินาตะ
คุณชายน้อยเป็นไงบ้างครับ
ฮินาตะ
คุณชายน้องคงจะรักแฟนเขามากเลยสินะ น่าอิจฉาจัง//เหม่อลอย
ป้าฝาน
แฟนของคุณชายน้อยก็คุณฮินาตะไงคะ
ฮินาตะ
เขาจะรู้รึป่าวนะ ว่ามีคนที่รักเขามากขนาดนี้ หึ... น่าเจ็บใจซะจริง เขากับเรา ช่างแตกต่างกันเหลือเกิน//พูดลอยๆ
วันที่เป็นวันแรกที่มาหาลัยเปิด ฮินาตะย้ายจากญี่ปุ่นมาเรียนปี2ที่จีนเพราะเรื่องงานในวงการ แต่ตอนนี้อนาคตในวงการดับลงไปแล้ว มีแค่เรื่องเรียนอย่างเดียวที่เทียนหานอนุญาต
ฮินาตะ
... //เดินไปนั่งร่วมโต๊ะอาหาร
ซื่อเทียนหาน
วันนี้เปิดเรียนวันแรกคงไม่มีอะไรมาก เอาไปสิ//ยื่นโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้
ฮินาตะ
แล้วเครื่องเก่าของผมละ
ฮินาตะ
😡 //โกรธแต่พูดอะไรไม่ได้
ซื่อเทียนหาน
รีบกินสิจะได้ไปเรียน
ซื่อเทียนหาน
ถ้าเรียนเสร็จก็โทรให้มู่หลงไปรับ ต่อไปนี้มู่หลงจะเป็นการ์ดประจำตัวให้นาย
มู่หลง (มือซ้ายพระเอก)
สวัสดีครับคุณฮินาตะ
ฮินาตะ
สวัสดีครับ ฝากด้วยนะครับ//ยิ้มให้
ฮินาตะ
(มีคนมาตามคุมแบบนี้ ก็ไม่ต่างจากกักบริเวณหรอก🙄)
ซื่อเทียนหาน
พรุ่งนี้นายมีเรียนบ่าย ฉะนั้นอย่าลืมไปดูแลอี้หยางตามปกติด้วยละ
ฮินาตะ
คุณรู้ได้ไงผมมีเรียนบ่าย ขนาดผมยังไม่รู้เลย... นี่แปลว่าตรางเรียนของผม คุณก็คุมไว้แล้วหรอ! //โกรธมาก😡
ซื่อเทียนหาน
แล้วจะทำไม ทำตามที่สั่งก็พอ
ฮินาตะ
ครับคุณพ่อ ผมอิ่มแล้วไปละ!! //รุกพรวดกระทืบเท้าออกไป
ในรถระหว่างทางที่กำลังไปเรียน
ฮินาตะ
ไอ้บ้า ไอ้เลว ไอ้คนเอาแต่ใจ ไอ้คนชอบกักขังชีวิตคนอื่น เก่งนักหรอ เดี๋ยวพ่อต่อยให้ฟันหัก นี่แนะๆๆๆๆ//กระหน่ำต่อยใส่เบอะรถ
มู่หลง (มือซ้ายพระเอก)
... //เหลือบมอง ยิ้ม😊
มู่หลง (มือซ้ายพระเอก)
เชิญครับ เลิกเรียกแล้วผมจะมารับนะครับ//เปิดประตูให้ฮินาตะ
ฮินาตะ
ครับ ขอบคุณครับ//ยิ้มให้
นักศึกษาหญิง
งุ้ย! ดูนั้นสิแก ผู้หญิงรึผู้ชายว่ะ สวยชะมัด//มองมาทางฮินาตะ
นักศึกษาหญิง
นั้นสิ สวยกว่าผู้หญิงอีก
นักศึกษาชาย
ดูนั้นดิ เหมือนจะมาใหม่ว่ะไม่เคยเห็นหน้าเลย
นักศึกษาชาย
สวยชิบเลยว่ะ
มู่หลง (มือซ้ายพระเอก)
เอ่ออ ผมว่าคุณฮินาตะรีบเข้าไปเถอะครับ//ยื้ม
ฮินาตะ
นั้นสิ ขับรถดีๆนะครับ//เดินเข้าไปในมหาลัย
หลังจากที่ฮินาตะเดินเข้าไปข้างใน มู่หลงก็ขับรถกลับ
มู่หลง (มือซ้ายพระเอก)
📞:สวัสดีครับนายท่าน
ซื่อเทียนหาน
📞:เป็นไงบ้าง มีทีท่าจะหนีอยู่ไหม?
มู่หลง (มือซ้ายพระเอก)
📞:ไม่ครับ... เพียงแต่คุณฮินาตะค่อนข้างฮ็อตมากเลยละครับ
ซื่อเทียนหาน
📞:ทำไม! รึว่ามันไปยั่วใคร!
มู่หลง (มือซ้ายพระเอก)
📞:เปร่าครับ คุณฮินาตะแค่เดินลงจากรถ ผู้คนก็หันมามองแล้วครับ
ซื่อเทียนหาน
📞:งั้นหรอ... //วางสาย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
