Lost way ....แพ้ทาง
แนะนำตัวละคร
{ Lost way 20+....แพ้ทาง}
หมอเวย์
ผู้ชายนิสัยสองด้านเหมือนดาบสองคม ต่อหน้าทำดีลับหลังร้ายลึก..ปากอย่างใจอย่าง
#ขี้หึงปากแข็ง มั่นใจตัวเอง ปากหมาหาเรื่องเฉพาะกับคนของใจ

น้ำขิง
หญิงสาวผู้ใสซื่อร่าเริงยิ้มเก่งนิสัยดี เฟรนลี่กับทุกคนต่อปากต่อคำเก่ง..โดยเฉพาะคนที่เกลียด #เถียงเก่ง ขี้อ้อน ขี้สงสัย อยากรู้อยากเห็น ปากแข็ง

“ท้องงั้นเหรอ...เธอท้องกับใคร'ุคงไม่ใช่ฉัน ฉันคงไม่เอาเด็กโง่อย่างเธอมาทำเมีย"
“คิดว่าฉันอยากได้นายเป็นผัวหรือไง ไอ้หมอโรคจิต "
“เธอ!!"
เรื่องนี้อาจมีคำบรรยายเยอะไปหน่อย เพราะไรท์ขี้เกียดตัด😅ทนอ่านหน่อยนะจ๊ะ!
ค่ำคืนแสงไฟหลากสีสันสวยงามตาในยามค่ำคืนของใจกลางเมืองใหญ่ ท้องถนนปกคลุมไปด้วยบรรยากาศที่จะแสนวุ่นวาย การกลับบ้านของใครหลายๆ คน ที่พึ่งเลิกจากทำงาน
(คืนนี่แกอย่าดื่มเยอะนะเดี๋ยวกลับไม่ไหว)
(รู้แล้วน่าา อย่าบ่นได้ไหม)
.... (คืนนี้ไปดื่มที่ร้านใหม่กัน)
เสียงเจี๊ยวจ๊าวกลุ่มหนุ่มสาววัยรุ่นนัดสังสรรค์ดื่มเที่ยวท่องราตรีตามคลับบาร์ที่ต่างๆ ของใครหลายคนชอบแวะนั่งดื่มเพื่อคลายเครียดและปลดปล่อยความรู้สึกเหนื่อยท้อแท้สิ้นหวังไปกับแก้วน้ำสีอำพันรสชาติบาดคอ ..ปึก!! (อ๊าา...เอามาอีกแก้วสิ)
ตลาดริมทางอีกหนึ่งสถานที่ยอดฮิตในยามค่ำคือของใครหลายคน ที่ต้องแวะเวียนหยิบจ่ายใช้สอยซื้ออาหารหวานคาวและของใช้มากมายหลากหลายชนิดที่ถูกนำมาวางขายตามลูกค้าต้องการใช้สอย...
น้ำขิง
“ป้าคะ กระปุกออมสินน้องหมูตัวนั้นเท่าไหร่คะ”
แม่ค้า
ตัวนี้เหรอหนู 299จ๊ะ
” เด็กสาวคลี่ยิ้มบางเมื่อได้ยินคำตอบจากแม่ค้าแล้วก้มดูเงินในกระเป๋าสตางค์ที่ตนถืออยู่ในมือ...เธอถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเห็นเงินอยู่ในกระเป๋ามีเพียงแค่สองร้อยกับเศษเหรียญอันน้อยนิด
น้ำขิง
ป้าค่ะ ป้าช่วยลดราคาให้หนูได้ไหมคะ หนูมีแค่สองร้อยห้าสิบ ป้าช่วยลดให้หนูได้ไหมคะ”
แม่ค้า
ไม่ได้หรอกหนู ป้าเองก็รับเขามาขายเหมือนกัน ถ้าป้าลดให้หนูมากขนาดนั้นป้าคงขาดทุนแย่ หรือหนูจะเอาตัวนี้ไหม อาจจะใบเล็กกว่าตัวนั้นราคาก็จะถูกกว่า ตัวนี้แค่199
น้ำขิงมองกระปุกออมสินที่แม่ค้ายื่นมาให้เธอดู แล้วทำหน้ามุ่ยเหมือนขัดใจ เธอไม่อยากได้กระปุกใบเล็กแต่เธอต้องการกระปุกออมสินใบใหญ่ที่สามารถเก็บเงินค่าขนมที่เธอแบ่งเก็บไว้ใช้ในยามจำเป็นที่อยู่ในกล่องปิ๊บขนมใบเล็กๆ ได้หมดทุกบาท
น้ำขิง
“แต่หนูอยากได้ตัวนั้น มันตัวใหญ่พอเก็บเงินของหนูที่อยู่ในปิ๊บขนมได้หมดทุกบาท แต่ถ้าหนูซื้อน้องหมูตัวเล็ก หนูก็ต้องซื้อสองตัวซึ่งหนูก็มีเงินไม่พอที่จะซื้อสองตัวเหมือนกัน แต่ถ้าป้าสุดสวยไม่ลดให้หนู งั้นหนูขอติดเงินที่เหลือได้ไหมคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูเลิกเรียนแล้วเดี๋ยวหนูจะแวะเอามาให้ที่หลัง
น้ำขิงทำหน้าอ้อนสุดฤทธิ์เพื่อที่จะให้แม่ค้านั้นเห็นใจยอมลดราคาให้
แม่ค้า
“นี่นังหนูอย่าหาว่าป้าใจร้ายเลยนะ มันลดให้ไม่ได้จริงๆ อีกอย่างค่าที่มันก็แพง แล้ววันนี้ป้าเองก็ขายไม่ค่อยจะได้”
แม่ค้าอธิบายเหตุผลให้เด็กสาวฟังด้วยสีหน้าบึ้งตึง เพราะตั้งแต่ช่วงบ่ายที่ตั้งร้านมาจนถึงมืดค่ำเธอขายได้ไม่ถึงสิบตัว แล้วมันก็ไม่คุ้มค่าเช่าที่ ที่เธอจ่ายไป
น้ำขิงยืนมองกระปุกออมสินหมูตัวนั้นแล้วถอนใจหายออกมาอย่างเซ็ง แล้วทำปากยุกยิกเดินออกจากร้าน
1/1
น้ำขิงหยุดแล้วหันกลับไปมองที่ร้านขายออมสินที่เธอพึ่งเดินออกมาเมื่อกี้ แล้วทำหน้าตาคิ้วขมวดสงสัยว่าใครเรียก
คุณหญิง
“อ่ะ ฉันซื้อให้เธอ”
หญิงสาวไฮโซหน้าตาดีวัยกลางคนยื่นกระปุกออมสินหมูตัวใหญ่ให้น้ำขิง
น้ำขิงเกาหัวทำหน้างุนงง พลางปรายตามองหญิงสาวนึกสงสัยว่าคนที่ซื้อกระปุกออมสินให้เธอคือใคร แล้วทำไมต้องซื้อให้เธอทั้งๆ ที่ไม่รู้จักกัน
น้ำขิง
“คุณน้าซื้อให้หนูเหรอ”
น้ำขิง
แต่หนูกับคุณน้าไม่รู้จักกัน ทำไมถึงซื้อของให้หนูล่ะคะ!”
หญิงสาวไฮโซแค่นเสียงหัวเราะให้กับเด็กขี้สงสัย เธอเองก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมถึงถูกชะตากับเด็กคนนี้ ทั้งๆ ที่ไม่เคยเห็นหน้าหรือพบเจอกันมาก่อน
คุณหญิง
ฉันชื่อทับทิม แล้วหนูชื่ออะไร
ถึงน้ำขิงจะอยู่ในความมึนงง แต่เธอก็ยอมเดินตามที่หญิงสาวไฮโซบอกอย่างว่าง่าย
คุณหญิง
เด็กสมัยนี้น้อยคนนะ ที่จะซื้อกระปุกออมสินไปหยอดค่าขนม สมัยนี้สิ่งล่อตาล่อใจมันมีอยู่เยอะเงินที่พ่อแม่ให้ไปโรงเรียนไม่ค่อยจะเหลือไว้หยอดกระปุกเหมือนหนูหรอก
น้ำขิง
ลูกคุณน้าใช้เงินเก่งเหรอคะ "
คุณหญิง
ไม่รู้สิ ตั้งแต่พวกเขามีหน้าที่การงานของเป็นตัวเอง เรื่องเงินน้าก็ไม่ค่อยยุ่งกับพวกเขาหรอก แต่พวกเขาก็ไม่เคยมาขอความช่วยเหลือเรื่องเงินจากน้านะ”
น้ำขิง
“แสดงว่าลูกๆ ของคุณน้าก็โตกันหมดแล้ว แล้วคุณน้ามีลูกกี่คนเหรอคะ”
คุณหญิง
“น้ามีลูกสองคนจ๊ะ หญิงหนึ่งผู้ชายหนึ่ง ผู้ชายเป็นลูกคนเล็กเขาเป็นหมอที่อยู่โรงพยาบาลฝั่งตรงโน้มที่ห่างจากตลาดไม่ไกลนัก”
น้ำขิงมองตามหญิงสาวชี้นิ้วไปอีกฝั่งที่มีป้ายไฟชื่อโรงพยาบาลหน้าตึก
คุณหญิง
“ส่วนลูกสาวคนเล็กเขาเป็นนางแบบ แต่น้าไม่ค่อยชอบเท่าไหร่หรอกกับพวกวงการบันเทิง แต่ก็นะ มันห้ามความชอบกันไม่ได้ น้าเลยปล่อยให้เขาทำตามที่ชอบ
ความชอบกันไม่ได้ น้าเลยปล่อยให้เขาทำตามที่ชอบ” น้ำขิงเดินฟังทับทิมพูดอยู่ข้างๆ อย่างเงียบๆ และปรายตามองเธอที่เล่าเรื่องของลูกๆ ของตัวเองอย่างภูมิใจ ที่แต่ละคนต่างมีหน้าที่การงานที่ดี
คุณหญิง
แล้วหนูน้ำขิงอายุเท่าไหร่หรอกจ๊ะ”
คุณหญิง
แสดงว่าหนูก็เรียนอยู่ชั้นม.5”
น้ำขิง
“ใช่ค่ะ แต่หนูว่าจะพักเรียนสักปีเพราะอยากทำงานช่วยพี่สาวหาเงินรักษาแม่ เพราะแม่ของหนูป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงแล้วก็โรคอื่นๆ ที่แทรกซ้อนมาอีก ลำพังแค่พี่สาวหนูหาเงินคนเดียวเลี้ยงทั้งครอบครัวคงไม่ไหว เพราะไหนจะค่าเทอมหนูค่ายาค่ารักษาแม่แล้วค่าใช้จ่ายอย่างอื่นอีก แถมบ้านหนูยังเป็นหนี้นอกระบบอีกด้วย ส่วนพ่อก็ต้องดูแลแม่ เพราะแม่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้”
น้ำขิงตัดพ้อความทุกข์ใจให้ทับทิมฟังอย่างอัดอั้นที่ไม่เคยระบายให้ใครฟังมาก่อน
น้ำขิง
“พี่อิงฟ้าของหนูเก่งมากๆ เลยนะ พี่สาวหนูเปรียบเสมือนซูปเปอร์เกิร์ลที่พลังแกร่งกล้าสามารถทำงานคนเดียวได้หลายๆ อย่างพร้อมกัน หนูน่ะ! อยากทำงานหาเงินเยอะๆ อยากเห็นพ่อกับแม่และพี่สาวของหนูอยู่สุขสบายเหมือนกับคนอื่นๆ
รอยยิ้มสดใสปรากฎอยู่บนใบหน้าของเธอทุกครั้งเมื่อพูดถึงผู้เป็นพี่ที่เปรียบเสเมือนไอดอลในดวงใจ
ทับทิมที่ได้ฟังก็คลี่ยิ้มบางที่มุมปากสีแดงสวย เมื่อเธอนึกถึงชีวิตของตัวเองที่เคยรันทดมาก่อน เพราะก่อนที่เธอจะมีชีวิตที่สุขสบายมีเงินมีทองใช้ล้นฟ้าแบบนี้ เธอก็เคยลำบากเหมือนกับเด็กสาวคนนี้เหมือนกัน เธอดิ้นดนทำงานส่งตัวเองเรียนจนจบปริญญาได้ทำงานดีๆ และดันตัวเองให้อยู่ลำดับสูงเหมือนคนอื่นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอ เพราะสิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของเธอก็คือ เป้าหมายมีไว้พุ่งชน
อยากหิ้วกลับบ้าน
คุณหญิง
หนูเหมือนน้าในตอนสมัยที่เป็นวัยรุ่น รุ่นเท่าหนูนี่ล่ะ น้าเองก็เคยผ่านความยากลำบากเหมือนกัน”
น้ำขิง
“จริงเหรอคะ แต่ดูคุณไม่เหมือนคนธรรมดาเลย ดูไปทางไฮโซมากกว่า”
น้ำขิงมองสำรวจการแต่งตัวของคนข้างๆ อีกครั้ง เครื่องประดับหรูหราตกแต่งอยู่บนเรือนหญิงสาววัยกลางคนแค่เพียงนิด ก็สามารถทำให้หญิงสาวไฮโซคนนี้เปล่งประกายอ่อร่าเด็ดกว่าใครๆ ที่เดินอยู่ตลาดสักอีก
คุณหญิง
“หนูคิดว่าฉันเป็นไฮโซงั้นเหรอ” คุณหญิงทับทิมเอียงคอถามน้ำขิงอย่างทะเล้น
น้ำขิง
"ค่ะ หนูว่าหนูคงเดาไม่ผิดนะคะ” น้ำขิงพูดเชิงติดตลกพลางขำคิกคักออกจากปากเบาๆ
คุณหญิง
“ฮ่าฮ่า หนูนี่เป็นหมอดูที่แม่นมากเลยรู้ไหม งั้นหนูดูดวงให้น้าทีสิว่า น้าจะได้หนูมาเป็นลูกสะใภ้หรือเปล่า น้าอยากได้หนูมาเป็นลูกสะใภ้" คำพูดของคุณหญิงทับทิม ทำเอาเด็กสาวหุบยิ้มแล้วหยุดชะงักเดินทันที
เมื่อคุณหญิงทับทิมเห็นเด็กสาวหยุดเดิน เลยเกิดความสงสัยว่าตัวเองพูดอะไรผิดไปรึเปล่า เพราะสิ่งที่เธอพูดล้วนแต่เป็นความจริง ที่เธออยากได้น้ำขิงเป็นลูกสะใภ้ไม่ใช่เพราะความสงสาร
แต่เป็นความเอ็นดูและถูกชะตากับเด็กคนนี้มากซะจนอยากเอาเธอใส่กระเป๋าเอากลับบ้านไปด้วย แค่เธอเห็นปุ๊บแล้วใช่เลย แถมเด็กคนนี้ยังมีใบหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตาเดินได้
น้ำขิง
หนูคงไม่เหมาะสมกับลูกชายของคุณน้าหรอกค่ะ
น้ำขิงตอบทับทิมเเค่ประโยคสั้นๆ ก่อนจะก้าวเท้าเดินต่อไปข้างหน้า คุณหญิงทับทิมคลี่ยิ้มพลางยักคิ้วขึ้น เมื่อได้ยินคำตอบของเด็กสาวที่พูดมาเมื่อครู่ เธอก็ยิ่งเอ็นดูเด็กคนนี้เข้าไปใหญ่
คุณหญิง
นี่มันเป็นมนต์สะกดรึไง ทำไมฉันถึงหลงเด็กคนนี้ขนาดนี้ หิ้วลูกเขากลับไปบ้านเขาจะด่าฉันไหมนะ
คุณหญิงทับทิมยืนบ่นพึมพำเบาๆแล้วหัวเราะ ก่อนเธอจะรีบสาวฝีเท้าเดินตามน้ำขิงอย่างรวดเร็ว
น้ำขิง
“เอ่อ..คุณน้าคะ เดี๋ยวน้ำขิงต้องขอตัวเอาชุดทำงานไปให้พี่สาวก่อน ขอบคุณนะคะที่ซื้อกระปุกออมสินน้องหมูให้หนู” น้ำขิงยกมือไหว้ก่อนฉีกปากยิ้มหวานให้กับคุณหญิงทับทิม
คุณหญิง
“จ๊ะ น้าเองก็จะกลับเหมือนกัน อ่ะนี่นามบัตรของน้านะ มีอะไรให้น้าช่วยก็โทรมาเลยไม่ต้องเกรงใจ โทรมาบ่อยๆก็ได้น้าเหงา”
คุณหญิงยื่นนามบัตรให้น้ำขิงก่อนจะก้าวขาถอยหลังสองสามก้าวแล้วโบกมือลาส่งยิ้มหวานให้น้ำขิงแล้วเดินไปที่รถคันหรูของตัวเอง
น้ำขิงยืนเกาหัวดูนามบัตรที่คุณหญิงให้เธอเมื่อกี้ ก่อนจะเก็บลงใส่กระเป๋าสตางค์ไว้อย่างดี แล้วเดินอุ้มกระปุกออมสินน้องหมูไปที่รถ
#ด้านคุณหญิงทับทิม
บนรถหรู
คุณหญิง
📞“ฮัลโหลทีรักวันนี้ฉันเจอว่าทีลูกสะใภ้ด้วยนะ”
[คุณหญิง คุณยังไม่เลิกจับคู่ให้ลูกอีกรึไง] ..หญิงสาวอดที่จะเม้าท์มอยให้ผู้เป็นสามีฟังไม่ได้ ถ้าเธอถูกใจสิ่งใดเธอจะตื่นเต้นเก็บอาการไม่อยู่
คุณชาย
📞"เจออีกแล้วเหรอคุณหญิง" คุณชายยกมือกุมขมับ
คุณหญิง
📞“แต่คราวนี้น้องว่า น้องเลือกคนไม่ผิด เด็กคนนี้ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ น้องมั่นใจแถมเด็กคนนั้นยังมีใบหน้าสะสวยน่ารักเหมือนกับตุ๊กตาเดินได้เลยนะ”ทับทิมพูดไปยิ้มไปเมื่อนึกถึงเด็กสาว
คุณหญิง
📞เธอชื่อน้ำขิง อายุ17ปี
คุณชาย
📞"ห๊ะ!!! อายุ17 ให้ตายเถอะ คุณหญิงหวังว่าคุณคงไม่ฉุดลูกเขากลับมาบ้านด้วยหรอกนะ"ถ้าให้เดาตอนนี้คุณชายคงจะตบหน้าผากตัวเองหนักๆ อยู่หลายที ที่ภรรยาของเขา เล่นจะเอาเด็กวัยระอ่อนที่ยังไม่ถึง18ปี มาเป็นเมียลูกชายตัวเอง
คุณหญิง
📞น้องไม่ใช่คนที่บังคับขืดใจใครนะคุณชาย แต่ถ้าหิ้วมาได้ก็ดีฮ่าๆ ว่าแต่เจ้าเวย์กับริต้ากลับบ้านยังคุณ พอดีวันนี้น้องแวะซื้อของโปรดลูกๆที่ตลาด”
คุณชาย
📞เจ้าเวย์ของคุณหญิงป่านนี้คงเมาคลานอยู่ผับของตาสิงห์แล้วล่ะ ส่วนยัยริต้ายังไม่โผล่หัวมาเลย
คุณหญิง
📞“เฮ้ออ เมื่อไหร่จะได้ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันสักที”
คุณหญิงทับทิมบ่นพึมพำอย่างน้อยใจ ที่วันไหนวันไหนก็ไม่เจอน่าลูกๆ จะกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันก็น้อยนิด ซึ่งทำให้คุณหญิงแอบน้อยใจอยู่บ่อยครั้ง
คุณชาย
📞เอาน่า! ลูกกำลังอยู่วัยทำงานวัยเที่ยวต้องเข้าใจลูกหน่อย ว่าแต่คุณถึงไหนแล้ว
คุณหญิง
📞ตอนนี้น้องใกล้จะถึงบ้านแล้วค่ะ ทำไมเหรอ”
คุณชาย
📞เปล่า ผมแค่คิดถึงคุณ คิกๆ
คุณหญิง
📞บ้า!! คุณอ่ะพูดอะไรก็ไม่รู้ อายุเยอะแล้วนะยังจะมาปากหวานกันใส่อีก”
คุณชาย
📞รึอยากจะย้อนไปสิบสี่อีกครั้งล่ะคุณหญิง เดี๋ยวคืนนี้ผมจัดให้ได้นะ
คุณหญิง
📞บ้าบ้า คุณชายอ่ะ พูดแบบนี้น้องเขินนะงั้นแค่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวน้องขับรถก่อน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
