สวัสดีค่ะทุกคน

เราชื่อเมล่า เรื่องที่กำลังจะเล่านี้เป็นเรื่องที่เราเจอมากับตัว แต่อาจจะไม่หลอนมาก เราเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเซ้นท์เท่าไหร่ แต่เราก็เป็นคนที่เชื่อเรื่องผีนะคะ เริ่มเล่ากันเลยดีกว่า

มันมีอยู่ว่าตอนสมัยที่อยู่ป.5 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง โรงเรียนที่เราอยู่มันจะมีทางเชื่อมไปตึกต่างๆค่ะ วันนั้นที่เราไปโรงเรียนมันเป็นวันที่สอบปลายภาค ซึ่งนักเรียนแต่ละคนก็จะต้องสวมชุดนักเรียน มันเป็นเรื่องปกติของแต่ละโรงเรียนใช่ไหมล่ะ วันนั้นเราสอบภาคเช้าผ่านไปด้วยดี ไม่มีอะไรผิดปกติ พอพักกลางวัน เราก็เดินไปโรงอาหารเพื่อรับประทานอาหาร ปกติแล้วหลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้วเราจะมีบัดดี้หรือเพื่อนสนิทคนหนึ่งไปซื้อขนมหรือเล่นปกติ เราขอเรียกเพื่อนอีกคนว่า เอ แล้วกันนะคะ

แล้วที่นี้เราสองคนตัดสินใจไปทบทวนอ่านหนังสือวิชาที่จะสอบภาคบ่ายกันที่ห้องเรียนค่ะเลยใช้ทางเชื่อมต่อระหว่างตึกเพื่อไปห้องเรียน

ระหว่างทางก็คุยกันปกติ เรื่องโน้น เรื่องนี้ค่ะ พอถึงปลายทางที่ใกล้จะตึกต่อไป ข้างขวามือมันจะมีห้องที่เขาเอาไว้สำหรับเรียนรู้นอกห้องเรียน ประตูห้องนั้นมันจะเป็นประตูกระจกใส ในนั้นก็จะมีใบความรู้แปะรอบห้องเรียน ห้องนั้นจะมีเป็นลักษณะผนังที่ มีช่องๆ สม่ำเสมอ เราก็จะสามารถมองลอดช่องนั้นได้

เราและเพื่อนเดินผ่านประตูกระจกใส มองดูภายในห้องตามปกติ แต่ในนั้นไม่มีใครเลย รองเท้าที่วางอยู่หน้าห้องก็ไม่มี เราก็ไม่ได้ติดใจอะไรค่ะ

พอเดินมาถึงแผ่นผนังที่มีช่องๆที่สามารถมองไปข้างในได้

และนั้นแหละค่ะตามความเคยชินของเราและเพื่อน ก็จะมองไปทางนั้นเรื่อยๆๆ จนมาหยุดอยู่ช่อง ช่องหนึ่ง

เราเห็นเป็นผู้หญิงผมยาวมลงปิดหน้าใส่ชุดไทยสีเขียวออกเหลืองนิด ยืนหันหน้ามาทางเรากันเพื่อน เราพยายามกระพริบตาแล้วจ้องไปที่ช่องนั้นว่าเราเห็นผิดไปรึเปล่า แต่เอมันก็สะกิดเราแล้วพูดว่า

"มึง...มึงเห็นเหมือนกูป่ะ"

ตอนนั้นเราคิดขึ้นในหัวว่า อ้าว เราไม่ได้เห็นคนเดียวหรอว่ะ

เราเลยพยักหน้าตอบเอไปช้าๆ จังหวะนั้นแหละค่ะ เอมันวิ่งเข้าตึกไปก่อนเราแล้ว เราแทบวิ่งตามไม่ทันเลย ไม่ว่าเราจะตาฝาด หรือว่าคิดไปเองยังไง เรารู้สึกว่าไม่อยากอยู่ตรงนั้นนานๆแล้วเพราะเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วบวกกับแถวนั้นมันไม่มีใครอยู่เลย คุณครูก็ยังรับประทานอาหารไม่เสร็จ น้องๆ ก็เล่นอยู่ที่โดมข้างล่าง

พอมาถึงห้องเรียน เพื่อน3-4คนที่อยู่ในห้อง หันมามองเราสองคนแล้วเพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นว่า "เกิดอะไรขึ้น วิ่งมาแบบนี้เดี๋ยวครูก็ด่าหรอก"

เอมันค่อยๆเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนๆวิเคราะห์หาหลักเหตุผลกันว่าใครมันจะใส่ชุดไทยในโรงเรียน กิจกรรมก็ว่าไปอย่าง แล่วยิ่งวันนี้เป็นวันสอบด้วย แล้วจู่ๆมันมีเพื่อนคนหนึ่งพูดว่า

"เอ ที่มึงเล่าอ่ะ มึงทักนิ เขาห้ามทักเว้ย"

เอปิดปากเงียบไม่พูดอะไรเลย จริงๆเอมันเป็นคนที่เชื่อครึ่งไม่ชื่อครึ่งอยู่แล้ว

เพื่อนคนที่ทักเอเลยเสนอว่า

"งั้นไปดูกันเลยว่ามันคืออะไร พวกมึงอาจจะคิดไปเองก็ได้"

หลังจากที่พูดจบมีเพื่อนประมาณ3คนกับเราและเอ ไปดูที่นั้นกันใหม่พอไปดูใหม่ก็ไม่เห็นอะไรเลยค่ะ แต่ในตอนนั้นเรารู้สึกขนลุกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้พูดออกไป แล้วเราทั้งหมดก็กลับไปที่ห้องเรียนไปอ่านหนังสือ และคุยเล่นกันต่อ