ตอนที่1

สวัสดี​คร้าบบบทุกคน ผมไทเกอร์​ประธานนักเรียน​ที่หล่อ และฮอตที่สุดในโรงเรียน อ๊ะๆๆ ผมไม่ได้โม้นะ ก็จะไม่ได้ผมฮอตได้ยังไงล่ะ ผู้คนในโรงเรียนต่างพากันกรี๊ดผมซะ ไม่ว่าผมจะเดินไปทางไหน

กินอะไร ทำหน้าตายังไง กระดิกตัวนิดนึงก็กรี๊ดกันแล้ว ฮ่าๆๆๆ อยากพิสูจน์มั้ยล่ะ

แล้วคุณ​จะหลงรักผม ระวังใจไว้ด้วยนะ >3<

"ไทเกอร์​ๆๆ ลูกตื่นได้แล้วนะ อย่าต้องให้เเม่เรียกครั้งที่สองนะลูก" น้ำเสียงของแม่ผม ที่ฟังดูเผินๆ อาจจะดูใจดี แต่แอบเคลือบความโหดไว้เสมอ

"หาว โว่วๆๆๆ" ทำไมมันง่วงขนาดนี้ฟระ วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องไปเรียน เฮ้อ... อยากนอนต่อสัก 16 ตื่น (ทำไมต้อง 16 -​*-? )

ติ๊ก​ๆๆๆ กึก!! ผมกดปุ่มหยุดนาฬิกาปลุก​ทันทีที่มันกำลังจะส่งเสียงอันน่ารำคาญ​ ไม่รู้จะมีไว้ทำอะไรเหมือนกัน ในเมื่อทุกเช้าแม่ก็มาปลุกผมพร้อมกับนาฬิกาทู้กที T__T

ก๊อกๆ... ไม่ต้องบอกก็คงรู้นะฮะ ว่าใครเคาะประตู!!

"ฮะ... แม่" ผมเดินไปเปิดประตูให้แม่ทันที ก่อนที่เเม่จะเรียกชื่อผมซ้ำ

"มัวทำอะไรอยู่ลูก" แม่ยังคงกวาดสายตาไปทั่วห้องผม

"แม่จะหาอะไรกันแน่ ถ้าหาอะไรที่ผิดกฎน่ะ ไม่เจอหรอกฮะ"

"เปล่า แม่แค่จะบอกให้รีบอาบน้ำแล้วลงไปกินข้าวด้วย"

"คร้าบป๋ม!!" ผมพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะดูว่าแม่ลงไปแล้วจริงๆ

ตอนนี้ผมอายุ 17 ปี เรียนอยู่ที่ไฮสคูล เกรด 11 แล้วครับ คนในโรงเรียนทั้งหลายต่างโหวตให้ผมเป็นหนึ่งในหนุ่ม Popular ของโรงเรียนด้วยล่ะ เพื่อนในแก๊งก็หล่อไม่แพ้กันเลย ขอบอกว่าแก๊งผมไม่ว่าจะเดินไปทางไหนของโรงเรียน สาวๆ ก็มักจะสลบด้วยรอยยิ้มของพวกผมทั้งนั้นแหละ (พวกนายปากเหม็นรึเปล่าย๊ะ~นักเขียน)​ เดี๋ยว​ทุกคนจะเห็นด้วยกับผมว่าที่ผมเล่าทั้งหมดนี่เรื่องจริง ก่อนอื่นขอแสดงความยินดี​กับ​พวกคุณ​ด้วยที่ได้มารู้จักกับพวกผม (อย่าพึ่งรำคาญ​เขานะคะ ขอร้อง~นักเขียน)

"ฮัลโหล"

[...]

"ยังเลย แล้วนี่ไปโรงเรียนแล้วหรอ"

[...]

"โอเคครับ ได้ๆ งั้นเดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วยังไงค่อยว่ากันนะครับ บายคร้าบบบ" เห็นมั้ยไม่ทันขาดคำ ก็มีสาวๆ โทรมาหาผมแล้ว น้องเขาเป็นเด็กไฮสคูล​ เกรด 10 ชื่อมินนี่ ดาวโรงเรียนสุโค่ยความน่ารัก น้องเขามาชอบผม แต่ผมก็... ขอดูๆไปก่อนะ ยังไม่โดนใจผมเท่าไหร่อะ จะว่าไปแล้วเห็นผมเพลย์​บอยแบบนี้ เชื่อมั้ยผมไม่เคยมีแฟนนะ เคยแค่ชอบๆผ่านไปผ่านมาก็ยังไม่เคยรักใครจริงๆ สักคน พูดง่ายๆ ก็คือป่านนี้ผมยังไม่รู้ว่าความรักเป็นยังไง...

ฝากกดไลค์​ กดติดตามให้ไรท์ด้วยนะคะ เข้ามาอ่านกันเยอะๆนะ🙏🙏

...ตอนที่ 2...

...ผมรีบลุกไปอาบน้ำแล้วออกมาแต่งตัวทันที และแล้วภารกิจของผมก็สำเร็จเสร็จสิ้นลง...

..." แม่ ผมไปล่ะนะ " ผมรีบคว้ากระเป๋าที่อยู่เก้าอี้ข้างๆ ทันทีที่พูดจบ ผมก็วิ่งสี่คูณ​ร้อย​มาที่ป้ายรถเมล์​ทันที เพราะถ้าช้ากว่านี้ อาจจะไม่ทันรถก็ได้...

...เมื่อไหร่นะเจ้ารถคู่ใจของผมจะซ่อมเสร็จซะที นอนอยู่ในอู่มานานมากแล้วนะ ตอนนี้ผมชักจะคิดถึงมันซะแล้วสิ...

...และแล้วเจ้ารถเมล์​คันที่ผมรอคอยมันก็มาถึงจนได้ แต่เอ๊ะ ทำไมมันขับเร็วขนาดนั้นล่ะ ชะลอรถสิโว้ย ชะลอๆๆๆ ก็บอกให้ชะลอไง ตอนนี้ผมโบกไม้โบกมือเพื่อส่งสัญญาณ​ให้คนขับเห็นผม ผมรู้สึกเหมือนว่ามันใกล้ผมเข้ามาทุกทีๆ แต่กลับเร็วขึ้นๆ เฮ้ยๆๆๆๆๆ มันทำเหมือนจะไม่จอดเลยอะ OoO!!! ไม่ได้นะ ยืนรอตั้งนาน ถ้าไม่จอดฉันไปน่ะสิ...

..."เฮ้ย! จอดเว้ย" แฮกๆ เหนื่อยว่ะ ทำไมวันนี้มันถึงได้ซวยอย่างนี้วะ...

..."จอดดดดดดดด!!" ผมยังคงวิ่งตามรถต่อไป...

..."เฮ้ยยยย จอดสิโว้ย!"...

...เอี๊ยดดดดดดดด...! และทันทีที่รถมันเบรก ผมก็แทบจะหน้าทิ่ม โชคดีนะเนี่ยที่มีคนบอกให้จอด เพราะมีคนเห็นผมวิ่งตาม ไม่งั้นนะผมคงได้ค้นพบความสามารถพิเศษ​ของตัวเองเพิ่มอีกหนึ่งอย่างนั่นก็คืออ นักวิ่งกรีฑาทีมชาติ \=..\=...

...พอขึ้นรถไปด้วยความเหนื่อยหอบ ไม่มีที่นั่ง! หันซ้ายทีขวาที เต็มหมด แต่เหลืออยู่ที่เดียวเลยคือที่ข้างๆเด็กโรงเรียนเดียวกัน โว้ว... นึกว่าตุ๊กตา น่ารักชะมัด ^^...

..."ขอโทษ​ครับ ที่ว่างตรงนี้ผมนั่งนะ" ผมหันไปถามเด็กหนุ่มคนหนึ่งอย่างมีมารยาท...

..."แล้วคุณ​เห็นว่าว่างรึเปล่าล่ะ" เอ้าไอ เด็กคนนี้ ชักพูดจาไม่น่ารักเหมือนหน้าตาซะละ ...

... "ตกลงว่านั่งได้มั้ย" ผมถามอีกครั้ง เพราะตอนนี้เริ่มอารมณ์​ขึ้นกับเด็กผู้ชาย​คนนี้ซะแล้วล่ะ...

..." ไม่ได้ " ว่าไงนะ ไอเด็กประสาทเสียเอ้ย แค่นายหยิบกระเป๋าเน่าๆออกไป แค่นี้ก็ว่างแล้ว...

..." นี่นาย อย่าบ๊องได้มั้ย ฉันก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย" ...

..."มีครับ ก็กระเป๋าใบนี้ไง ตาบอดรึไง" โอ้โห... นายนี่มันเป็นเด็กงี่เง่าที่สุดที่ผมเคยเจอมาเลยแฮะ คนเรามันน่ารักแต่รูปจริงๆ แบบนี้สงสัยต้องลองจูบสักทีจะได้รู้ว่าหอมมั้ย หึหึ...

..."เฮ้ๆ! ไอหนุ่มน้อย อย่ามาเสียสติแถวนี้นะ"...

..." นายนั่นแหละไปเสียสติที่อื่นไป ชิ่วๆๆๆ" เขาพูดพลางเบ้ปากใส่ผม โอ้โหครบสูตร...

...และแล้วผมก็ไม่ได้นั่ง... ฮ่าๆ อยากจะหัวเราะเป็นภาษาตุรกี (สงสัยนายจะเสียสติจริงแหละไทเกอร์​~นักเขียน)​...

...ในที่สุดก็ถึงโรงเรียน (อย่างอ่อนล้า)​...

..." เฮ้ย! เกอร์​" เรียกให้มันครบๆก็ไม่ได้เนาะ เบสกับคิงวิ่งเข้ามาทักผม หลังจากที่ลงจากรถได้ไม่นาน เอ๊ะ ป่านนี้ทำไมมันไม่ไปเข้าแถวอีกนะ? ...

..."แล้วทำไมพวกมึงยังไม่เข้าแถวอีกวะ" ผมหันไปถามคิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ไอ้คิงหรือคุณ​คิงนี่แหละเป็นเจ้าของตำแหน่ง Popular Vote แห่งปี ทำให้ผมกลายเป็นที่ 2 โดยปริยาย​ แต่ไม่เถียงครับ มันหล่อขั้นเทพจริงๆ หน้าตาเกาหลีมาก หน้าหวานอย่างกับผู้หญิง​ ที่สำคัญบ้านรวยโฮก โว้ะ!! สมบูรณ์แบบ​...

..."... \=_____\= "ไร้เสียงสนองตอบกลับมา...

...พอคิงมันเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้น ผมก็เห็นคำตอบบนหร้ามันมาทันที...

..."ตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงกว่าจะแปดแล้ว มึงจะเข้าแถวเพื่อนอะไรวะ" ...

..."... เออนั่นสิ เฮ้อ วันนี้มันวันไรว้า" ...

..."... วันจันทร์" เบสตอบกลับมาอย่างเซ่อซ่าเหมือนหน้าของมัน นี่ไม่ใช่มุกนะฮะ แต่เป็นบุคคลิกของเพื่อนผมคนนี้เองที่มันทั้งซื่อทั้งบื้อ -*- แต่ความที่มันซื่อๆนี่แหละ เสน่ห์​ของมันเลยความลับของมันคือ มันแอบชอบน้องมินนี่มาก และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผล​ ที่ผมไม่อยากยุ่งกับน้องเขา เพราะผมแคร์​ความรู้สึกมัน...

..."ฮ่าๆๆๆๆ" คิงหัวเราะอย่างรู้ทัน...

..."เออๆๆๆ วันจันทร์​ก็วันจั​นทร์​เว้ย" ผมพูดกลับไปอย่างเซ็งๆ...

..."กูว่ารีบไปเถอะ ก่อนที่อาจารย์​ปกครองจะมา" คิงรีบพูดแล้ววิ่งไปทางอาคารเรียน...

..."เฮ้ยๆๆๆ รอกูด้วย" ทั้งๆที่มันก็เห็นอยู่ว่าผมพึ่งลงมาจากรถเหนื่อยๆ มันก็ดันชวนผมวิ่งอีกแล้ว เห้อออออ~...

...ฝากกดไลค์​ กดติดตามให้ไรท์ด้วยนะคะ เข้ามาอ่านกันเยอะๆนะ🙏🙏...

...ตอนที่ 3...

หลังจากที่ผม ต้องวิ่งจากประตูรั้วโรงเรียนไปใต้อาคาร ผมรู้สึกเหนื่อยมาก ทำไมชีวิตผมต้องมาเจออะไรแบบนี้ หรือปีนี้เป็นปีชง ผมว่าใช่แน่ๆเลย😰😰

ไทเกอร์​ : สัส เหนื่อยชิบหาย

คิง : มึงโทษใครไม่ได้ได้หรอก มึงมาสายเอง

ไทเกอร์​ : ใช่กูที่ไหน โทษ​คนขับรถเมล์​โน้น!!

คิง : กูว่ารีบไปเถอะว่ะ เดี๋ยว​จะสายกว่านี้ วันนี้มีสอบด้วยนะ

ไทเกอร์​ : กูขอไปซื้อน้ำก่อน กูไม่ไหวแล้ว...

คิง : เดี๋ยว​พวกกูไปด้วย จะได้สายด้วยกันไปเลย

ไทเกอร์​ : เออๆๆ งั้นไปๆ...

พวกผมเดินไปที่ตู้กดน้ำข้างสนามกีฬา​ ในสนามมีรุ่นน้อง กำลังเล่นกีฬา​กันอย่างวุ่นวายแต่ทันใดนั้น

โครม!!!

เสียงลูกบอลลอยมาจากกลางสนาม เข้ามาอัดหน้าผมเต็มๆ

ไทเกอร์​ : โอ๊ยยยยย

ผมสะบัดหัวเล็กน้อย เพื่อไล่สติ ตอนนี้ผมได้ยินแค่เสียงผู้คนวิ่งเข้ามาดูผม

คิง : มึงเป็นไงบ้าง มึงๆ ได้ยินกูมั้ย

ไทเกอร์​ : เจ็บสิวะ ถามได้

คิง : อ้าวววว~ ไอนี่ กูถามดีๆนะเฮ้ย

จู่ๆก็มีเด็กชายหนึ่งวิ่งมา พูดคุย​กับไทเกอร์

เลิฟ : ผ... ผม ขอโทษครับพี่ คือผมไม่ได้ตั้งใจที่จะเตะมาให้โดนพี่นะ

ไทเกอร์​ : ไม่เป็น ร... ไรหรอก....

เมื่อไทเกอร์​เงยหน้าขึ้นจากการปัดฝุ่นที่ตัวของเขา กลับพูดไม่ถูก ว่าคนที่ยืนตรงหน้าคือ...

ไทเกอร์ : พระเจ้า!! นี่นายอีกแล้วหรอเนี้ย!!

เลิฟ : ผมสิต้องพูด ว่าเป็นพี่อีกแล้วหรอ??

ไทเกอร์​ : ทำไมกันนะ ชีวิตชั้นถึงได้ซวยขนาดนี้!!

เลิฟ : ชิ!! ผมขอบอลคืนด้วย จะไปเรียนต่อแล้ว

ไทเกอร์​ : จะไม่ขอโทษ​กันเลยรึไง

เลิฟ : ก็พูดไปแล้วไง หูหนวกรึไงกัน😒

ไทเกอร์ : นายนี่มัน... ไอเด็กบ้าเอ้ยยยย!!

เลิฟ : มันทำไม พี่จะโทษว่าตั้งแต่เจอผมมีแต่เรื่องแย่รึไง😤 โทษตัวเองเถอะ ซุ่มซ่าม ชิ!!

หลังจากที่เลิฟพูดจบ ก็รีบวิ่งไปเก็บบอล และวิ่งไปที่สนามทันที

ไทเกอร์​ : นี่ ไอเด็กบ้า จะหนีรึไงกันห่ะ กูรุ่นพี่มึงนะโว๊ยยยยย

คิง : ปล่อยน้องมันเถอะ มึงจะอะไรกับน้องมันนัก มันก็ขอโทษ​แล้วไง

ไทเกอร์ : มึงไม่รู้หรอกว่า เด็กตัวเล็กขนาดนั้นมันแสบแค่ไหน

คิง : กูว่าน้องมันก็น่าตาน่ารักดีหนิ เหมือนตุ๊กตา​เชียว

ไทเกอร์ : ตอนแรกกูก็คิดเหมือนมึงอ่ะ น้องมันแม่งล่อกูยืนบนรถเมล์มาจนถึงโรงเรียน😤😤พูดแล้วก็แค้นไม่หาย

คิง : โธ่ ไอสัส ถือว่าเสียโง่ไปก็แล้วกัน!!

ไทเกอร์ : หึ รู้จักกูน้อยไปแล้วไอหนู!!

เบส : ไปเถอะ สายแล้ว..

ไทเกอร์​ : เออ ลืมไปเลย ไปๆๆๆ

คิง : ไปดิว่ะๆๆ

ทั้งสามรีบวิ่งไปที่อาคารเรียน โดยลืมไปเลยว่าไปที่ตู้กดน้ำเพื่ออะไร เหมือนกับว่าไปให้โดนลูกบอลอัดใส่ซะงั้น

...ฝากกดไลค์​ กดติดตามให้ไรท์ด้วยนะคะ เข้ามาอ่านกันเยอะๆนะ🙏🙏...