เรื่องราวนิยายสายม่วงเล่าเกี่ยวกับชีวิตของชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มตาสีเหลืออ่อนใบหน้าหวานร่าวกับหญิงสาวและรูปร่างที่เล็กและบอบบางเป็น เอกลักษณ์ของสิ่งที่สาววายอย่างเราๆเรียกว่า เ ค ะ ไงหรืออีกแบบคือ รั บ , โ พ เ มี ย

ตัวเอกที่เป็นเคะนั้นชื่อว่า โคเวน เป็นสามัญชนจึงไม่มีนามสกุล โคเวนมีนิสัยสดใสร่าเริงรักสัตว์รักธรรมชาติโคเวนชอบต้นไม้และพืชผักมากโคเวนมี งานอดิเรกคือการทำสวน

เนื้อเรื่องเริ่มต้นขึ้นเมื่อวันที่โคเวนพบกับชายหนุ่มรูปงามผมสีทองสวยนอนสลบอยู่ในป่าไกล้ๆสวนของเขาโคเวนตัดสินใจพาชายคนนั้นกลับบ้านมาและดูแลเขา

ชายคนนั้นเป็นคนที่พาโคเวนไปพบกับเหล่าตัวเอกที่พากันมารุมจีบโคเวนนั้นเองจร้าาาา

และใช่ที่ผมกำลังเล่าเรื่องต่างๆนาๆนั้นให้คนอ่านได้รู้ก็เพราะว่า...ผมน่ะ!ได้หลุดเข้ามาในนิยายเรื่องนั้นแหละครับ!! เป็นเพียงตัวประกอบที่มีบทแค่ตายให้พี่ชายของผมในโลกนี้ได้รับการปลอบโยนใจโดยโคเวน

แต่ใช่ผมจะไม่ตายผมจะไม่ยอม!! ที่นี่คือโลกแฟนตาซีนะ!มันต้องมีอะไรสักอย่างแปลกๆสิแบบสเตตัสอะ ไหนมาลองกันดู!

( สเตตัส!! )

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

ชื่อ - จีนอท์ แฟลชซี่

อายุ - 10 ขวบ

เวท - ดิน ลม ไฟ แสง

( หา ย า ก )

สกิลพิเศษ - ไอเท็มบล็อก สร้างโพชั่น หน้าต่างซื้อของ

ฉายา - เด็กน้อยร้อยเหลี่ยม / ผู้จุติ ณ ต่างโลก / สาววายในร่างผู้ / สาววาย ณ ต่่างโลก / ผู้ด่าพระเจ้าจนพระเจ้าส่งมาต่างโลก /

หลอดเลือด - 100/100

มานา - 250 / 250

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

อื้อหือดูฉายาสิแม่!!! ด่าพระเจ้าทำให้ตรูได้มาต่างโลกรึนี่!! อะไรคือเด็กน้อยร้อยเหลี่ยม!!! วฏฟรรค?? ช่างมันเถอะ

` ` แมวน้อยของพี่จ๋าาา~ ตื่นรึยังเอ่ย~ ` `

อะ ผมสีน้ำเงินเข้มกับดวงตาสีเขียวเหมือนธรรมชาติในตอนเช้า ชัดเลย!! คนๆนี้คือหนึ่งในตัวหลักพี่ชายของฉัน! : โคลน แฟลชซี่! :

` ` อรุณสวัสดิ์ฮะ พี่จ๋า ` `

แต่คือผมไม่รู้นิสัยของตัวประกอบที่ผมมาเกิดใหม่นี่สิ! รู้แค่ว่าแค่ว่าตัวละครนี้เป็นน้องรักของโคลน

` ` น่ารักทุกเช้าเลยนะ ` `

` ` เอ่ะ-- ???? ` `

อยู่ดีๆโคลนก็มาจับกดฉันลงเตียง...ไอ้หมอนี้มัน12จริงปะแม่งกำลังกดน้องตัวเอกที่อายุ10ขวบหรอ??? นี่คือความสัมพันธ์ลับๆของโคลนกับจีนอร์หรอ?

` ` น่ารักจนน่ากินเลยนะ~ ยอมพี่ได้รึเปล่าครับ? ` `

` ` พี่จ๋าถ้ายังไม่อยากโดนเตะใส้กรอกเนื้อมนุษย์ก็ออกไปเลย! ` `

โคลนทำหน้าคิ้วขมวดแล้วจ้องมาที่ผม..ทำไมใครมันจะยอมให้พี่ชายสายเลือดเดียวกันมาเยละยะ!!!

อยู่ๆโคลนก็กำข้อมือของผมแน่นขึ้นแล้วก้มหน้าเข้ามาไกล้ผมด้วยใบหน้าที่น่ากลัวๆนั้นเขาโกรธอะไรอะ??

` ` นายเป็นใคร? น้องของฉันไม่เคยเรียกฉันว่าพี่จ๋า น้องของฉันอยู่ที่ไหน? ` `

` ` . . .พอเรียกว่าพี่จ๋าดีๆแล้วไม่ชอบหรอครับท่่านพี่? โอเคผมจะไม่เรียกว่าพี่จ๋าแล้วละ ` `

` ` อ-เอ๋!!?เดี๋ยวๆๆๆพี่จ๋าขอโทษค้าบบบบ เรียกว่าพี่จ๋าอะดีแล้ว ` `

ค่อยยังชั่วนึกว่าความจะแตกซะแล้ว— ใจหายใจคว่ำหมดไอ้ชิสคอนนี่!!!

` ` ออกไปเลยนะพี่จ๋า น้องจะอาบน้ำ แต่งตัว ` `

โคลนยิ้มหวานให้ผมแล้วลุกออกจากตัวของผมก่อนที่เขาจะออกไปเขาหันมามองผมซึ้งแวบหนึ่งเหมือนสายตาของเขาเหมือนรู้แล้วว่าผมน่ะไม่ใช่จีนอร์แต่เป็นคนอื่นที่หลุดเข้ามาในร่างของน้องชายของเขา

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

` ` ครั้งหน้า ฉันจะทำให้นายบอกมาให้ได้ว่านายเป็นใคร ` `

โคลนยิ้มมุมปากอยู่ที่หน้าประตู สายตาของเขาที่จ้องมองมาที่ประตูห้องนอนของน้องสุดที่รักของเขานั้นสื่อออกมาว่าอยากจะกลืนกินเข้าไปอย่างไงอย่างนั้นเลย

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

` ` คุณชายน้อยคะ!? มาทำอะไรที่ห้องครัวกันคะ!? ` `

` ` ค-คุณชายน้อยครับ— ที่นี่มันอันตรายนะครับ ` `

อ่า เมื่อผมได้ชิมอาหารที่นี่ทำให้ผมรู้ว่าที่นี่น่ะอาหารโคตรจืด!! แถมขนมปังก็ไม่มี! ของหวานก็หวานแบบจืดๆ! ช็อคโกแลตก็ขม! ทั้งๆที่เมืองนี้มีต้นอ้อยอยู่มากมายแต่ดันโดนตราหน้าว่าต้นขยะเพราะเพียงมันเหมือนต้นไม้ไผ่!?

` ` มื้อเที่ยงผมขอเป็นคนทำนะฮะ! ` `

เปิดสกิลที่ผมมโนมาเอง! สกิลยิ้มที่น่ารักของโชตะ! ดาเมดที่คาดใว้คือ-50 มีพลังทำลายล้างที่เล็กน้อยแต่จะทำให้ผู้ที่โดนไปนั้นใจอ่อนกับผู้ใช้สกิลอย่างไม่มีขัด!!

` ` ช-เชิญครับคุณชายน้อย!! ` `

อะ-- ดาเมดที่ึคาดใว้ผิดละ! ดาเมดของมันคือ-99งั้นหรอ? ถือว่าเป็นเรื่องดีเลยแฮะ

` ` เดี๋ยวผมจะเป็นคนช่วยนะครับ ` `

คนๆนี้ผมสีแดงแก่ดวงตาสีน้ำตาลเข้มอายุราวๆ16ปีเป็นพ่อครัวรุ่นใหม่สูงประมาณ189เหมือนจะเป็นหนึ่งในตัวหลักสินะชื่อ-- ' ครอสส์ เอล ' มีบทคือเมื่อนายเอกมาเยี่ยมโคลนนั้นนายเอกได้มาที่ห้องครัวและช่วยสอนอาหารที่มีรสอร่อยไม่จืด

ด้วยที่ว่าครอสส์นั้นรู้สึกว่าอาหารอร่อยทำให้เขาคิดว่าที่เขาทำนั่นช่างจืดชืดและขาดความเป็นพ่อครัวในตอนที่ครอสส์กำลังหมดไฟในการทำอาหารนายเอกก็ปลอบใจครอสส์— อ่าผมลืมคำพูดที่ใช้ปลอบไปแล้วแฮะช่างมันเถอะมันไม่เกี่ยวกับผมนิ

` ` อื้ม! รบกวนด้วยนะครับ! ` `

` ` คิดจะทำอะไรดีหรอครับคุณชายน้อย ` `

` ` อื้มมมม-- ผมอยากทำแฮมเบอร์เกอร์กับไก่ KFC ` `

` ` ชื่อเมนูไม่คุ้นเลยนะครับ ` `

ผมยิ้มหวานให้กับครอสส์แล้วเริ่มสอนเขาทำแต่ละอย่างโดยทำเครื่องเทศเองซึ้งบ้างอันผมก็ซื้อจากสกิลหน้าต่างซื้อของเอา ใช่หน้าต่างซื้อของนั้นตรงตัวมากเดี๋ยวผมจะอธิบายให้ฟัง

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

สกิล ' หน้าต่างซื้อของ '

| พอยท์ที่มี 2000 พอยท์ |

เลเวล - 1

คุณสมบัติ - สามารถใช้พอยท์ในการซื้อของได้ตามที่ต้องการโดยที่สิ่งของเหล่านั้นจะเป็นของจากอีกโลกที่ท่านจากมาที่ท่านมีสกิลนี้เพราะพระผู้้้เป็นเจ้าเช่นข้านั้นเมตตาและอดจะสมเพชไม่ได้ที่คนไร้สมองเช่นท่านจะทำอะไรเองได้

..._ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _...

นั่นแหละครับผมค้นพบสกิลนี้เมื่อผมนั้นต้องการซอสมะเขือเทศและขนมปังแต่มะเขือเทศดันหมดขนมปังก็ไม่มีผมเลยลองกดมาที่สกิลนี้ดูมันก็สุดยอดเลยละแต่คำบรรยายนี่สิเฮงซวยจ้าาา

` ` ครอสส์ๆ อ้ามมม~ ` `

` ` ห-เห่ะ!? อ-อะไรหรอครับคุณชายน้อย ` `

` ` ชิมไงฮะ! อ้ามๆนะ ` `

ครอสส์ทำหน้าเหมือนจะเขินๆนิดหน่อยก่อนจะอ้าปากทานน่องไก่ที่ผมป้อนให้

ทันทีที่ไก่เข้าปากเขาไปครอสส์ก็ทำหน้าตกใจแล้วกินมันเข้าไกอีก เหมือนจะอร่อยสินะค่อยยังชั่ว

` ` น-นี่มันอร่อยมากเลยครับ!! เมื่อเทียบกับที่ผมทำ....` `

หว่า ผมเห็นหูหมาน้อยที่กำลังตกด้วยละเขาน่ารักชะมัดเลย!!

` ` ไม่เอาน่าๆตอนนี้ผมรับสมัครลูกศิษย์นะครับ!สนใจมั้ยเอ่ย ` `

` ` ส-สมัครครับ!!/ค่ะ!! ` `

อ่าา~ เหล่าเชฟทั้งหลายต่างพากันยกมือขอเป็นลูกศิษย์ผมกันซะงั้นรู้สึกเหมือนจะมีเรื่องน่ารำคาญเกิดขึ้นแล้วสินะ...