ใจกลางเมืองหลวงประเทศไทยปีพุทธศักราช๕๐๐๐๐(เชื่อหรอ\=.. \=)โอ้ย!!! เหม็น!! อึม้าลายตอนไส้เน่ายังหอมกว่านี้อีกนะเนี่ยTOTบัดนี้ร่างระหงระดับนีตาลาเด้งไปติดหลักกิโล อาพัชภั่มปริ่วติดเสาไฟฟ้าของอึดอัดเพราะต้องเบียดเสียดอยู่ท่ามกลางฝูงชนบนรถเมล์คันงามT^Tฉันจะไม่ทำหน้าตาอาลัยอาวรณ์แบบนี้เลยสักนิดถ้าหากไม่ได้กลิ่นขี้เต่าที่เหม็นสุดจะบรรยายขนาดนี้! เหมื่อนกันบว่าทายาทอสูรโบโบ้ได้มาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าฉันแล้วฉันไม่สามารถบรรยายได้ถูกเมื่อชายสูงวัยที่ยืนห้อยแขนต่องแต่งอยู่ข้างๆ นี้ตัวสูงกว่าฉันเกื่อบเท่าตัว เกิดมาตัวเตี้ยก็ต้องลำบากแบบนี้ชิมิเคอะT^Tรักแร้เของพี่แกก็เลยมาแปะอยู่ตรงดังงามๆของฉัน! โอ้ทำกันขนาดนี้ก็ฆ่าฉันเลยสิเอาอึมาขวางหน้าฉันเลยเซ่YOY
ฮือๆๆๆฉันชื่องอแงแม่ตั้งชื่อแบบนี้ให้ฉันเพื่อแก้เคล็ดตอนเด็กๆฉันไม่ยอมร้องไห่เลยขนาดไปขวิดกับกระทิงจนอี้ไหลก็ไม่ร้องไห้เลยสักนิดไม่เพียงเท่านั้นพอฉันโต้ขึ้นมาจนหน้าอกบวมขนาดนี้แล้วก็ไม่ร้องไห้อยู่ดีคาดว่าพระเจ้าคงสร้างทางขนส่งน้ำตาเป็นทางของฉันให้กลายเป็นทางขนส่งความแรดแทนล่ะมั้ง แง้ว~^~^หนูล้อเล่น!พ่อแม่และพี่สาวของฉันเพิ่งยายไปอยู่ที่ประเทศอังกฤษกันหมดด้วยความที่ฉันดื้อดึงจะอยู่ประเทศไทยต่อแม่จึงให้เงินฉันเพียงน้อยนิดเท่าหัวนมแมว-_-???เฮ้อ~~ และตอนนี้ฉันก็เหลือเงินพอแค่ค่าเทอมชำระในวันนี้เท่านั้น!!! ทันใดนั้นเองรถเมล์ที่ฉันอวดว่างามนักงามหนาก็เบลกดังเอี๊ยด~ ทายาทอสูรโบโบ้แทบจะยัดขนรักแร้ของเขาเข้าไปในปากฉันTOTฉันอยากจะถามจริงๆว่าทำไหมต้องใส่แขนกุดวันนี้ด้วยยยยToTกรี๊ดสิค่ะกรี๊ด!!! ทุกคนบนรถเซไปกับแรงกระชากของรถเมล์ฉันรู้สึกว่ามีอะไรยุบยิบอยู่ตรงกระเป๋าสีดำสะพายข้างอยู่มันยุบยิบๆจริงๆนะฉันจะอธิบายยังไงไงดีล่ะมันเป็นความรู้สึกแบบ.... หนุบหนับงะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
