หนุ่มยากจนกับคุณชายมาเฟีย
ตอนที่1
แม่โฮชิ
แต่ลูกไม่จำเป็นต้องมาทุกวันก็ได้
แม่โฮชิ
หน้าตาดูไม่ได้เลยนะลูก
หมอ
มีแต่จะเพิ่มความเสี่ยงขึ้นเหลื่อยๆ
หมอ
คงทนได้อีกไม่นานหรอกครับ
หมอ
หมอแนะนำให้รีบผ่าตัดนะครับ
โฮชิ
แล้วผมต้องทำอะไรบ้างครับ
หมอ
ติดค่ารักษาพยาบาลก่อนหน้านี้ อยู่ด้วย
หมอ
ผมคงต้องรบกวนเครียค่ารักษาของเก่าก่อนนะครับ
แม่โฮชิ
หน้าตาเครียดเชียว?
แม่โฮชิ
งั้นก็กลับไปได้แล้วล่ะ
โฮชิ
ไว้พรุ่งนี้ผมจะมาใหม่นะครับ
โฮชิ
มากจนไม่รู้จะทำอะไรได้แล้ว
โฮชิ
เงินที่มีอยู่ก็พอจ่ายค่าพยาบาลของเดิมได้
โฮชิ
แต่เงินที่ใช้ต้องผ่าตัด
มายุ(แฟนเก่าโฮชิ)
ฉันทนกับนายมานานมากแล้วนะ
มายุ(แฟนเก่าโฮชิ)
เราเลิกกัน
มายุ(แฟนเก่าโฮชิ)
ผู้ชายที่ไม่มีเงินก็เท่านั้นแหละ
มายุ(แฟนเก่าโฮชิ)
อยู่ด้วยแล้วจะมีแต่เสียเวลา
มายุ(แฟนเก่าโฮชิ)
//เดินไป
โฮชิ
(เป็นคนมาจอคบเอง และขอเงินขอเงินๆ ขอเป็นอย่างเดียว)
โฮชิ
(เป็นขอทานขอส่วนบุญรึไง)
โฮชิ
(พอไม่มีเงินแล้ว ก็บอกเลิก)
โฮชิ
(ผู้หญิงเนี่ยเป็นแบบนี้ตลอด)
โฮชิ
(เงินเท่านี้ก็ยังไม่พอ)
เร็น(พี่ริว)
มีอะไรรึเปล่า
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
📱เป็นไงบ้าง
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
📱เงินหน่ะ เอาของพวกฉันไปก่อนก็ได้
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
📱พวกเราไม่ได้ใช้อะไร
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
📱พอแล้วอะไรกัน ยังขาดอีกมากไม่ใช้รึไง//แย่งมือถือ
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
📱เอาของพวกเราไปก่อนเถอะ
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
📱ถ้ารวมกันทั้งหมดก็พอใช้ผ่าตัดคุณน้าได้แล้ว
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
📱ไม่ต้องใส่ใจ เราเป็นเพื่อนกัน //แย่งคืน
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
📱อย่าลืมเรื่องนี้ซ่ะล่ะ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
📱เดี๋ยวไปเจอกันที่โรงพยาบาลแล้วกันนะ
ตอนที่2
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
โฮชิ//วิ่งมา
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ไม่เอาไม่ร้อง
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
คุณน้าไม่เป็นอะไรหรอก
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
นะเชื่อเถอะ
โฮชิ
คุณหมอ แม่ผมเป็นยังไงบ้างครับ
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
คุณน้า...
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
..........
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
ออกจากบ้านบ้างเถอะ
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
นายเป็นแบบนี้คุณน้าจะดีใจงั้นหรอ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
คุณน้าจะไม่สบายใจเอานะ โฮชิ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ออกมาเถอะ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ถ้าไม่ออกมา
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
พวกเราจะบุกเข้าไปแล้วนะ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ไปมหาลัยกันมั้ย
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
เห็นว่ามีมาเฟียเข้ามาเรียนหน่ะสิ
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
ทุกๆคนก็เลยตื่นเต้นกัน
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
พวกผู้หญิงก็ตามติดพวกนั้นไม่ห่างเลย
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ที่โรงอาหารคนเยอะอ่ะ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ไม่มีที่นั่ง
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ไปกินบนดาดฟ้ากันดีกว่า
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
จะเอาอะไรมั้ย
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
เอาเป็นว่า
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
เอาอะไรมาก็ได้
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
พวกเราจะไปรอบนดาดฟ้า
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
ฉันจะตามโฮชิไป เดี๋ยวหมอนั่นคิดอะไรบ้าๆขึ้นมาจะแย่เอา
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ฝากด้วยแล้วกัน
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
ทางนั้นด้วย
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ป้าครับ ข้าวกล่องนี้3กล่องครับ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
และก็น้ำเปล่า3ขวด
ใครก็ได้
แล้วจะถือไปยังไงล่ะจ้ะ
ใครก็ได้
ซื้อไปให้เพื่อนด้วยใช่มั้ย
ใครก็ได้
ให้เพื่อมาช่วยถือสิ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
เพื่อนไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
เอาเป็นว่าผมถือไปได้ครับ
ใครก็ได้
งั้นก็ระวังอย่าให้หล่นซ่ะล่ะ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ขอบคุณครับ
ใครก็ได้
(ว้ายยยย)//เลือดพุ่ง
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ผมขอตัวนะครับ
เร็น(พี่ริว)
เป็นอะไรรึเปล่า
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ข้าวหกหมดเลยเห็นมั้ยเนี้ย
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ไปซื้อมาให้ใหม่เลยนะ
เร็น(พี่ริว)
กินคนเดียว3กล่องเลยหรอ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
เสียมารยาท ไม่ได้กินคนเดียว💢
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
นี้มีส่วนของเพื่อนฉัน
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
📱หืม? ว่า?
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
📱มีอะไรจูริ
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
📱รีบมาดูโฮชิเร็ว
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
📱ถ้าจะแย่แล้ว
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ฉันไม่เอาแล้ว
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
เก็บไว้กินเอาเองแล้วกัน
เร็น(พี่ริว)
อะไรเนี่ย//จับแขนไว้
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
เพื่อนฉันจะแย่แล้วนะ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ไม่มีเวลามาอยู่กับพวกนายหรอก
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ปล่อย//สะบัดแขน
เร็น(พี่ริว)
ตามไปกันดีกว่า
ริว
พี่นี้ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นตลอดเลยนะ
ตอนที่3
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
เป็นอะไรไป
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
อยู่ๆก็ล้มลงไปหน่ะสิ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
พาไปห้องพยาบาลก่อนเถอะ
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
พวกเราพาไปไม่ไหวนะ
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
เดี๋ยวฉันไปเรียกอาจารย์ใ-
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
ดูเหมือนจะพักไม่พอ
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
ขาดสารอาหาร
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
และก็มีเรื่องเครียดนะ
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
ปล่อยไว้แบบนี้อาจเป็นโรคซึมเศร้าได้
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
หลายวันมานี้โฮชิก็ไม่ได้เข้ามหาลัยหลายวัน
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
มีเรื่องอะไรรึเปล่า
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
พอดีว่า แม่โฮชิพึ่งเสียไปไม่กี่วันนี้เองครับ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
แล้วเรื่องความเครียดคงจะเกี่ยวกับหนี้ของเค้าล่ะครับ
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
หนี้หรอ
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
เล่าให้ฟังได้มั้ย
จูริ(เพื่อนโฮชิ)
.........
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
งั้นหรอ
คิโตะ(อาจารย์มหาลัย,หมอ)
คงเจออะไรมาเยอะเลยสินะ
เร็น(พี่ริว)
อย่าบอกนะว่าจะช่วยอ่ะ//กระซิบ
เร็น(พี่ริว)
ตามใจเถอะ//กระซิบ
ริว
ฟื้นแล้วหรอ//วางหนังสือ
ริว
เพื่อนนายไปซื้อข้าวหน่ะ
ริว
ได้ยินหมดแล้วนะเรื่องหนี้หน่ะ
โฮชิ
เดี๋ยวฉันจะรีบหาเงินมาคืนให้แล้วกัน
ริว
แต่ช่วยทำตามที่ฉันขอได้มั้ย
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ข้ามาแล้ว
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
ตื่นแล้วหรอ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
เป็นไงมั่ง
โฮชิ
ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ
โคเฮ(เพื่อนโฮชิ)
กินข้าวเถอะ
เร็น(พี่ริว)
กลับมาเมื่อไหร่เนี่ย
เร็น(พี่ริว)
ทำไมไม่บอกกันก่อนล่ะ
เคน(น้องริว,เร็น)
เซอร์ไพรส์ครับเซอร์ไพรส์
เคน(น้องริว,เร็น)
ว่าแต่ทำไมพี่ถึงกลับช้านักล่ะ
ริกะ
ถ้าจะกลับมาก็น่าจะบิกกันหน่อยนะคะ
เคน(น้องริว,เร็น)
...........
มิโฮะ(แม่เร็น,ริว,เคน)
(น่าเกลียด เด็กพวกนี้)
ฟูมิ
ยังไงพวกเราก็จะได้อยู่บ้านเดียวกันแล้วด้วย
ฟูมิ
บ้านนี้ก็เหมือนบ้านหนูนะคะ
เร็น(พี่ริว)
บ้านนี้ไม่ใช่ของพวกเทอ
อายะ(ย่าเร็น,ริว,เคน)
ทำอะไรสักทีเถอะ
อายะ(ย่าเร็น,ริว,เคน)
ฉันเบื่อนางชะนีพวกนี้แล้ว
อายะ(ย่าเร็น,ริว,เคน)
เกาะคนอื่นก็คิดอยู่นั่นแหละ
อายะ(ย่าเร็น,ริว,เคน)
เหมือนเห็บหมาเลย
คามิ(พ่อเร็น,ริว,เคน)
ผมก็กำลังหาทางอยู่ครับ
คามิ(พ่อเร็น,ริว,เคน)
ที่ผมคิดได้ ก็มีแค่ให้พวกลูกมีแฟนกันสักทีจะได้สะลัดพวกชะนีพวกนี้ทิ้ง
มิโฮะ(แม่เร็น,ริว,เคน)
ยังไม่สนใจใครบ้างเลยหรอ
มิโฮะ(แม่เร็น,ริว,เคน)
เอ๊ะ!?
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
