บทที่ 1
ชีวิตของคนเรานั้น ต่างมีอะไรที่ต้องพบเจอมากมาย ทุกคนต่างมีเรื่องราวที่เป็นของตัวเอง ในวันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องราวของผมให้ทุกคนได้ฟัง.....
ผมชื่อว่า "ที" ในชีวิตผมตั้งแต่จำความได้ก็เจอแต่เรื่องที่ทุกๆคนคงจะต้องเจอกัน ผมมีครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์นัก ผมต้องอาศัยอยู่กับญาติของแม่ ผมนั้นไม่มีพ่อ ไม่ใช่สิ มีแต่ว่าเรานั้นไม่ได้อยู่ด้วยกัน เรานั้นแยกกันอยู่ แม่ผมเล่าว่าพ่อเลิกกับแม่ตั้งแต่ผมยังไม่ถึงขวบ ผมต้องใช้ชีวิตด้วยตัวเอง ตัวเองในที่นี้ผมหมายถึงการที่ผมต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง ต้องทำทุกอย่างเป็น ถ้าให้ยกตัวอย่างก็งานบ้านแหละ ผมต้องทำงานพวกนี้ตั้งแต่ยังเด็ก ทุกวันนี้ผมก็ยังทำอยู่เหมือนกัน ในตอนเด็กนั้นเวลาที่ทำอะไรผิดก็มักจะโดนตีโดนว่าตามความคิดของคนสมัยก่อนที่ว่า รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี ถึงความเป็นจริงมันจะไม่ต้องทำอะไรอย่างนั้นก็เถอะ เพราะแบบนั้นผมจึงไม่ค่อยจะเปิดใจกับครอบครัวสักเท่าไร เวลามีเรื่องอะไรก็มักจะแก้ปัญหาด้วยตัวเอง ไม่อยากจะพึ่งพาใคร มันเลยทำให้ผมไม่ค่อยจะพูดเรื่องในใจออกมาทำได้แต่เก็บความคิดนั้นไว้ในส่วนลึก ไม่บอกใคร แม้แต่กับเพื่อนผมก็ไม่ได้บอกหรือขอคำปรึกษาจากใครๆเลย ในตอนเด็กนั้นผมพูดได้เต็มปากเลยว่าผมนั้นเป็นเด็กชอบโกหก โกหกให้ตัวเองรอดจากการโดนตี โกหกเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ไม่ได้สนใจเลยว่าใครจะต้องมารับผิดแทนความผิดของผม ไม่สนว่าเค้าจะต้องมาเจ็บแทนผมหรือโดนอะไรบ้าง ในตอนนั้นผมรู้แต่ว่า ตัวเองรอดก็พอแล้ว มันเลยทำให้วันเด็กของผมนั้นไม่ค่อยมีคนชอบผมกันเลยทีเดียว และด้วยเหตุผลนี้มันเลยทำผมต้องลองผิดลองถูกกับการใช้ชีวิตมากๆ กว่าจะรู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร ก็นานพอสมควรเลยละ พอรู้เรื่องมากขึ้นก็รู้สึกผิดกับช่วงวัยนั้นที่ตัวเองได้กระทำลงไป อยากจะขอโทษกับการกระทำของตัวเองแต่ก็คงจะสายไปมากๆ และไม่อาจจะกลับไปขอโทษได้จริงๆ เพราะแบบนั้นผมจึงเกิดการคิดได้ อัพตัวเองจากเด็กขี้โกหกมาเป็นเด็กที่พูดแต่ความจริง ถึงแม้บางครั้งก็ยังโกหกเพื่อตัวเองแต่ว่าไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนแทนผมอีกแล้ว ด้วยเหตุนี้ผมจึงได้เจอแต่สิ่งใหม่ๆ ได้มีเพื่อนแล้วเค้าก็ไม่ได้เกลียดผมด้วย มันทำให้ผมมีความสุขกับมันมากเลยละ......
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!