ผมเดินมาด้วยความเบื่อ...พร้อมพูดกับตัวเองว่า " เราต้องไม่เป็นไร " และเดินออกไป ผมเดินจนใกล้ถึงบ้านแต่ก็เจอประกาตัวนึงมันดูสวยมากและมีชื่อเขียนว่า " ยามิคุโระ " ที่แปลว่า ความมืดสีดำ ผมไม่ได้สนใจไรมากและคิดว่ามีคนทำตกไว้ผมเลยหยิบกลับบ้านพอถึงบ้านแม่ก็มาหาผมพร้อมบอกว่าน้องผมไปค้างที่บ้านผู้ชาย ผมก็ปกติเพราะชินแล้วจริงๆก็ไม่ได้สนใจไรมากผมเลยขึ้นห้องไปพอผมขึ้นห้องผมก็เปิดหนังสือเรียนและประกาผมหายผมเลยใช้ประกาที่เจอมาเขียนตอนนั้นผมคิดว่า ไม่มีอะไรเลยคิดความสิ่งที่ต้องการไป เขียนว่า " น้องสาวผมถ้าตะติดผู้ชายเดียวก็เจอดีบอกแต่ไม่เคยฟัง " และผมก็เหนื่อยกับการเรียนมากเลยไปนอนพัก แต่ผมก็เอจเงาสีดำมองผม ผมตกในแล้วสะดุ้ง " แกคือใคร!! " และผมเข้าไปต่อยแต่ก็ไม่โดน และเงาสีดำนั่นก็บอกว่าตัวเองเป็น ผู้รักษาประกา ยามิคุโระ ผมก็ไมได้คิดไรมากและคิดที่จะฆ่ามัน แต่มันก็พูดขึ้นว่า " นายอยากฆ่าฉันหรอคงไม่ได้ฉันเป็นเพียงแค่คนที่ไร้ตัวตน และฉันคือ คนที่ค่อยเฝ้าดูนาย " ผมเริ่มสงสัยและหยิบปากา

** แก้คำว่าประกาเป็น ปากา นะแอดเขียนผิด🤣 **

และผมก็นึกได้ถึงความหมายจองปากา ผมเลยถามเงาสีดำไปว่า " ปากานี้เกี่ยวข้องกับนายไหม " เขาตอบดลัลึผมว่า " ใช่ ใครที่ถือมันคนนั้นจะเป็นเจ้าของและนายก็คือคนแรกที่ถือปากาของฉัน " ผมตกใจนิดๆแล้วถามมันไปอีกว่า " แล้วนี้คือปากาอะไร " เขาตอบผมว่า " มันคือ ปากา ที่เขียนสิ่งที่ต้องการแต่ก็ไม่ได้ทั้งหมดการที่จะทำได้ต้องมีของผูกสัญญาก่อน " ผมจึงลองบอกมันไปว่า " แล้วทำยังไง " มันบอกว่า แค่เอาเลือดเพียงหยดเดียวก็สามารถผูกสัญญาได้แล้ว " ผมเลยเอาเข็มทิ่มนิ้วและให้มันกินเลือด ผมมันก็บอกผมอีกว่า " หากต้องการสิ่งใดต้องรู้จักกับคนๆนั่นด้วย ถ้าเกิดไม่มีชื่อแต่เขียนลงไป จะทำให้ผู้เขียนตาย " พอพูดจบผมเริ่มคิดว่าใช่ไปครั้งนึงแต่โชคดีที่ผมเขียนชื่อคนที่รู้จัก และผมก็คิดไรดีๆได้ ผมคิดที่ว่าจะทำให้โลกใบนี้มีแต่คนบริสุทธิ์เท่านั้นมีอยู่รอด

ซึ่งนั่นก็คือผมต้องแลกด้วยอะไรบางอย่างและใช่ชีวิตคนแต่ผมจะฆ่าเฉพาะคนเลวๆเพื่อจะได้ไม่บาปผมจึงเริ่มทำ ผมเขียนว่า " นักข่าวยูกิกะอยู่ก็ป่วยแต่ก็ถูกฝืนมาให้ประกาศข่าว " และผมก็เขียนเวบาในนั่น " 19.31 น. " และเหงาสีดำก็ออกมาพร้อมกับถือดอกไม้มาให้ผม ผมยิ้มแล้วขอบคุณ " ขอบคุณ " และผมก็รอจนเวลา " 19 .31 น. " นักข่าวคนั้นก็ตายลวแบบไร้สาเหตุ ผมจึงเริ่มดีใจที่มันเป็นจริง และเงาสีดำก็มาหาผม และจับไหล่ผม นายไม่ไปนอนหรอดึก แล้วน่ะ เดียวคนอื่นจะสงสัยนาย ผมบอก " ไม่เป็นไร " และเก็บปากา และล้มตัวลงนอน แต่เงาสีดำก็จ้องผมไม่หยุดผมเลย ถามไป " มีอะไร " เขาก็ตอบว่า " ฉันขอนอนด้วยได้ไหม " ผมไม่ได้คิดมากแตาก็ระวัง ผมเลยตอบตกลงไป เงาสีดำก็ขึ้นมานอน กับผมผมรู้สึกอบอุ่นหลังจากที่ไม่ได้นอนกับใครมานานแล้ว และผมก็หลับไป

เช้า

ผมตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงียแต่เงาสีดำก็จ้องผมอยู่ตลอดผมเริ่มรู้สึกระวัง แต่ไม่นานแม่ก็ขึ้นมาพร้อมบอกว่า น้องของผมท้อง แต่อีกฝ่ายไม่ยอมรับ ผมจึงนึกขึ้นได้ถึงเรื่องที่ผมเขียนเมื่อวาน เลยรู้สึกสะใจเล็กน้อย และผมก็ไปอาบน้ำไปเรียนตามปกติ และซ่อนปากา ไว้ และผมก็ไปโรงเรียน มีเพื่อนคนนึกชื่อ เลโก้ เหมือนคนดีแต่ก็แค่คนเสเเสร้ง ผมไม่สนใจพร้อมเดินเมิน และไปเข้าเรียนตามปกติ และผมก็สอบ พอผมสอบเสร็จก็รีบกลับบ้านและละหว่างนั้รผมเจอนักเลง 4-5 รุมเด็กคนนึง ผมเลยเข้าไปหามันพร้อมบอกว่า " ถ้าไม่ปล่อยเด็กนี้พวกแกจะตายอีกไม่กี่นาที " ใช่เรื่องแบบนั้นใครๆก็ไม่เชื่อแต่ว่ามีตำรวจมาพอดีมันเลยหนี และผมก็เดินกลับบ้านไป ผมก็สงสัยว่า ปากาอันนั้นมันมาจากไหนใครสร้างมัน อยู่ๆเงาสีดำก็ออกมา พร้อมบอกว่า นายนะใกล้มีความตายนะ ผมเลยรู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้สนใจไรและเขาก็ดูกังวล และผมเลยถามไปว่า " แล้วนายรู้จักปากานี้ไงใครสร้างมัน เขาเลยตอบผมว่า " ปากกานี้เกิดขึ้นจากท่านผู้นึง " และเงานั้นก็หายไปซะก่อน

**แอดเขียนคำว่าปากาเป็นปากกาอีกละ🤣🤣จริงไปต้องเขียนว่าปากกาแต่ข.ก ***

ผมเริ่มเอะใจนิดๆและสงสัยเกี่ยวกับมันอยู่เล็กน้อย

จบตอน