กิงซาน เพศชาย(พระเอก) อายุ17

นิสัย ชอบช่วยคนอื่น ปากร้ายกันคนที่รัก คนซื่อเชื่อคนอื่นง่ายพอรู้ตลัวก็จะโกรธมากและเป็นคนเก็บกด รักสันโดตไม่ชอบอยู่กันเกิน5คน

อาหารที่ชอบ ปลาย่าง อาหารที่เคี้ยวยาก กินผัก

ความสามารถเฉพาะตัว เก่งภาษาต่างๆ รู้สิ่งต่างๆง่าย

ความสามารถ ยิงปืน ฟันดาบ ขับรถ

งานอดิเรก เล่นเกม

ชินซี เพศหญิง(นางเอก) อายุ17

เป็นเพื่อนสมัยเด็กของกิงซาน แอบชอบกิงซานมานานแล้ว

นิสัย ชอบคุยกับคนอื่น ชอบช่วยคนอื่น เป็นคนตรงๆ

อาหารที่ชอบ อาหารแครอรีสูง เซ่น เบอร์เกอ

ความสามารถเฉพาะตัว กินเท่าก็ไม่อ้วน

ความสามารถ ทำอาหาร ใช่มีด คาราเต้ ยิงปืน

งานอดิเรก เต้น

กิงนี เพศหญิง อายุ15

น้องสาวต่างแม่ของกินซานที่รักพี่ชายมากๆๆๆๆๆๆ

นิสัย ชอบทำตัวออกหน้าว่าเป็นแฟนของกินซาน(พ่อแต่งงานใหม่น่ะครับ)เป็นคนร้าเริงขยันมีความเป็นคุณแม่มาก

อาหารที่ชอบ อะไรที่กิงซานชอบชอบหมด

ความสามารถเฉพาะตัว เก่งทำอาหารมากอย่างกับกินแล้วไปสวรรค์ได้เลย

ความสามารถ ใช่ดาบ ใช่ปืน

งานอดิเรก ทำอาหาร

กิงกาน เพศชาย อายุ42

พ่อของกิงซานและกิงนี

นิสัย เป็นคนดี ออกบ้างานนิดหน่อย มีวันหยุดเมื่อใหร่ชอบนอนยาว

อาหารที่ชอบ ประเภทซุป

ความสามารถ ใช่คอม

งานอดิเรก นอน

(ตัวประกอบออกมาแค่น3-4ตอน)

กิงคิน(อีกด้านหนึ่งของกิงซาน)

นิสัย เป็นคนขึมๆเงิบๆไม่ค่อยพูด เรียกว่ะไม่พูดเลยจะดีกว่า

สาเหตุที่กิงคินออกมา 1.กินซานโกรธสุดๆ 2.ชินซีหรือกิงนีโดนทำร้าย 3.กิงซานสลบ 4.กิงซานอนุญาตให้กิงคินออกมา

อาหารที่ชอบ อาหารกระป๋อง

ความสามารถ นินจา(ทำทุกอย่างได้เหมือนนินจา) สอดแนม

งานอดิเรกอา หนังสือ

กิงคึง(อีกด้านหนึ่งของกิงซาน)

นิสัย เป็นคนเลือดร้อน ไม่ค่อยฟังคำพูดของอื่นยกเว้นชินซี

สาเหตที่กิงคึงออกมาได้ 1.กิงคิงสู้ไม่ไหว 2.กิงซานออกมา

อาหารที่ชอบ อาหารเผ็ดๆ

ความสามารถ นักมวย

งานอดิเรก ชกมวย

ต่อไปนี้แนะนำนักเขียนน่ะครับถ้าใครจะข้ามก็ข้ามน่ะครับ

สวัสดีครับผม ปิยะ เพศชาย อายุความลับครับ

นักเขียนครับเรียงนี้เป็นเรี่องแรกที่เขียนน่ะครับฟผมไม่เคยแต่มาก่อนไม่รู้ว่าทุกคนจะชอบน่ะครับสามารถสนับสนุนผมโดยการกดติดตามได้น่ะครับ

ณ วันที่1 เดือน มกราคม ปี xxxx

ณ วันนั้นเป็นวันปกติที่ผมนั้งเรียนตามปกติ สิ้งวันนั้นก็เป็นวันสิ้นโลกด้วยเช่นเดียวกัน

ณ เวลา 12:00น.

"กลี๊ง"พักกลางวัน

กิงซาน (คิด) "เหอะ" "พักกลางวันแล้วหรอกินข้าวดิกว่า"

ชินซี"ฉันกินข้าวด้วยคนได้ใหม"

กิงซาน(คิด)"เอาไงดีเนี้ย" "หน้าลำคาลชะมัด" พูดก็-

กิงซี (ตะโกน) "พี่ค่าาาาา"

กิงซาน "วะ.....ว่าไงกิงซี"

กิงซี "วันนี้หนูทำของโปรดของพี่มาด้วยล่ะ"

กิงซาน "งั้นหรอ แล้วทำอะไรมาล่ะ"

กิงซี "หนูทำปลาย่างเกลือมาให้คะ"

กิงซาน "งั้นหรอ"

ชินซี "เออ...ชั้นยังอยู่ตรงนี้น่ะ"

กิงซาน "โทษที"หน้านิ้ง

ชินซี "ไม่เป็นไร"

จู่ๆตอนนั้นพวกผมก็ได้ยินเสียงกรี๊ด

"กรี๊ดดดดดดดดดด"

ชินซีกับกิงซี ตระโกนพร้อมกัน "เกิดอะไรขึ้นน่ะ"

แล้วทันได้นั้นพวกเราก็เห็นชายคนหนึ่งกำลเงเดินมาพร้อมเลือดอาบตัว แล้ววิ้งไปทางที้ผู้หญิงคนนั้นกรี๊ด ภาพที่พวกเราเห็นกันคือ ผู้ชายคนนั้นกัดที่คอของผู้หญิงแล้วกืนเนื้อของเขา พวกผมและคนอื่นต่างวิ้งกันไปที่ต่างๆพวกผมวิ้งไปที่ห้องสมุด

ชินซี "เมื่อกี๊เห็นใหม"

กิงซี "เห็นสิ เขากัดคอเธอแล้วกินเธอเหมืนในหนังซอบบี้เลย"

กิงซาน ยิ้มออกมา หิ "อย่างที่ชั้นเคยจิตนาการเอาไว้เลย วันสิ้นโลกสิน่ะ"

ชินซี "ทำไมนายทำหน้าแบบนั้นหละกิงซาน"

กิงซาน "ชั้นเคยคิดเรื่องนี้ไว้อยู่ว่าวันหนึ่งต้องมีซอมบี้"

มีคนหนึ่งพูดขึ้นโตนว่า "แฟนชั้นซานชิน มีใคนเห็นชีซานบ้าง"

อันตพานพูดขึ้น "หุบปากดิ!!! ไม่มีใครสนใจแฟนแกหรอ"

ผู้ชายคนนั้น "แล้วทำไมห่ะซานชินแฟนชั้นทั้งคนน่ะเว้ย"

หัวหน้าห้อง "นี้ใจเย็นๆกันก่อนสิ"

ชินซี ตะโกนขึ้น "เงียบน่ะพวกนายไม่เห็นหรือไงว่านั้นน่ะซอบบี้น่ะ"

คน คนหนึ่ง"ใช่แล้ว" "เราต้องหาทางรอดน่ะเว้ย" "จริงด้วยจริงด้วย"

กิงซาง "เงียบซ่ะเดียวซอบบี้มันก็รู้หรอ" กิงซานอธิบายให้ทุกคนในห้องสมุดว่า ซอมบี้น่ะมันไม่สามารถดมกลิ่นหรือมองเห็นได้ มันจะใช้ประสาททางการได้ยินมากที่สุดวิธีที่สามารฆ่าซอมบี้ได้มีแค่ การยิงกระสุนใส่หรือตัดหัวมันทิ้งแล้วกิงซานบอกทุกคนว่า

โปรดติดตามตอนต่อไป