ตึก ตึก ตึก
เสียงรองเท้าเดินมาในห้องนอนของ
ลอร์ดเกวนดัล ฟอนส โวลแตร์
แกร๊ก!
เสียงเปิดประตูบ่งบอกถึงการเข้ามาเยือนของร่างโปร่งบางของ เซอร์คอนราท เวลเลอร์
" ทำอะไรอยู่ครับ? ว่างหรือป่าว^^"
ทันทีที่เข้ามา ก็เอ่ยประโยคคำถามพร้อมยิ้มหวานละมุนตามฉบับเจ้าตัว ร่างสูงที่เห็นผู้มาใหม่ ก็เหลือบมองมาแวบนึง แต่ก็ไม่ได้หันไปหา เพียงแค่ชำเลืองมองเท่านั้น ผู้มาใหม่ยิ้มนิดๆกับอาการแบบนั้น พร้อมเดินไปยืนข้างๆ คนรัก ใช่ เขากับเกวนดัล(แอบ)คบกันมาสักพักใหญ่แล้วหลังจบศึกหลายๆอย่าง
" งานอะไรหรือครับ? ถึงขั้นทำให้คุณไม่ยอมนอนแบบนี้? "
คอนราดถามพรางมองมือสากที่ตวัดขนนกบรรจงเขียนกรพดาษอย่างแน่วแน่และตัังใจ ทำเอาซะเขาไม่กล้าขัดศรัทธา จนร่างสูงวางมือพู่กันขนนกในมือ พร้อมย่นมือหมายจะมาโอบเอวอีกคน และก็สำเร็จดังใจหมาย
หมับ พรึบ
" กะ เกวนดัล../////"
แม้จะโดนทำแบบนี้บ่อยครั้ง แต่เขาก็ไม่ชินอยู่ดี!!
ใครมันชั่งทำกับเกวนดัลเเบบนี้นะ! อย่าให้คอนราทคนนี้รู้นะ! จะเอาไปเฉือนซะเล๊ยยยย!
" รีบชินซะที.."
จุ๊บ จ๊วบ~
พูดจบร่างสูงก็ประกบฝีปากบางของอีกคนทันที
ร่างโปร่งบางยอมจำนนต่อฝีปากสากให้เข้ามาสำรวจโพรงปากหวานของตนแต่โดยดี
ใช้เวลาไม่นานเกวนกัลก็ถอนฝีปากออก
" แฮ่ก..แฮ่ก คุณเนี่ย กระหายทุกครั้งเลยนะครับ"
คอนราทว่าไม่จริงจังนัก แต่อีกคนคิ้วขมวดเข้มหากัน และใช้มือหนาเกี่ยแก้มบางๆ จนอีกคนหน้าขึ้นสีจางๆแม้จะมืด แต่เกวนดัลนั้นเห็นชัดเจนเสียเลยแหละ
ที่**มุดหัวอยู่ไหนกันนะครับ!
คอนราดคิดอย่างเลี่ยงไม่ได้! ก็เขาไม่ถูกกับเกวนดับในเวอร์ชั่นโรคจิตนี่!
สักพักเกวนดัลก็หยุดมือ และบอกให้ตนเองและอีกคนเข้านอน อีกครรับคำโดยดี
และเมื่อเข้าสู่เช้ารุ่ง....
" หืม? "
คอนราทครางหืมในลำคอก็เพราะอะไรน่ะหรอ?
" แฮ่กแฮ่ก! เฮ้! เซอเวลเลอร์!!"
อ่า...มีเรื่องอะไรนั่นน่ะ..
" ขอรับ ท่านเจ้าคุณ"
คนถูกเรียกเอ่ยขึ้นพร้อมใบหน้ายิ้มแย้มตามฉบับเจ้าตัว
สักพักคนเรียกก็หยุดลงพร้อมกับ...
" ช่วยชั้นที!"
??? คอนราทเอียงคอทำหน้างงขั้นสุด
แต่ก็ต้องร้องอ๋อเพราะประโยคถัดไปของอีกคนว่า
...****************...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
