น้ำหนึ่ง นาย นฤพิทธิ์ กิตติกรณ์วงศ์ ลูกชายคนเดียวของตระกูลกิตติกรณ์วงศ์ ถูกเลี้ยงดูประคบประหงมเหมือนไข่ในหินแต่ก็ต้องน่าเศร้า เพราะ ได้สูญเสียทั้งพ่อและแม่ไปในอุบัติเหตุรถชนในตอนอายุได้9ขวบ แต่ก็ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากเหล่าเเม่นมและพี่เลี้ยงเป็นอย่างดี จึงเติบโตมาเป็น"น้ำหนึ่ง"ที่น่ารักอัธยาสัยดี มีแต่คนรักอย่างทุกวันนี้ ใช่ครับนั้นผมเอง น้องน้ำหนึ่งสุดน่า"รับ"เฮ้ย!น่ารัก แฮะแฮะ~
หยอกๆนะ จริงๆผมอะออกจะหล่อ ดูดี แต่เพื่อนๆผมมันชอบบอกว่าผมอะน่ารัก ก็ไม่เข้าใจว่าผมน่ารักตรงไหน ก็แค่ สูง165 หนัก51 ผิวขาว ปากกระจับสีชมพูระเรื่อ ตาโต จมูกนิด แก้มเยอะ คิ้วเป็นทรง ขนตาเป็นแพรสวย ผมทรงมาตฐานผู้ชายสีน้ำตาลอ่อน แค่เนี้ยน่ารักตรงไหน เฮ้อ~ผมละเหนื่อยใจจริงๆ
อ๊ะๆเรื่องนั้นชั่งก่อน ตอนนี้นะผมเบื่อมากๆเลยแหละ ก็ไอเพื่อนตัวดีของผมนะสิ จนป่านนี้แล้วยังไม่โผล่หัวมาสักที
"น้าม~~"อ๊ะ..พูดถึงก็มาเลยนะตายยากจริงๆ
"พีท ทำไมมาช้าอย่างนี้ ตื่นสายอีกแล้วใช่ไหม น้ำบอกแล้วไงว่าอย่าเล่นเกมดึกทำไมไม่ฟังกันบ้างแล้วน้ำมารอนานมาก...ไหนบอกจะนัดมากินข้าวเช้าไง"ใช่ไอเพื่อนตัวดีมันนัดอย่างดีว่ามากินข้าวเช้าวันแรกต้อนรับเปิด
"ขอโทษน้าาา พอดีมันติดลมอะเลยยาว แหะๆ!!"พีทตอบกลับด้วยสีหน้ารู้สึกผิดปนขำขัน
"ชั่งเถอะ..แต่น้ำโกรธอยู่ พีทต้องเลี้ยงข้าวเราเลยนะงั้นไม่หายโกรธ หึ"ผมตอบพร้อมแกล้งทำเป็นงอนพีท
"ก็ได้ๆงั้นไปโรงอาหารคณะกัน"พีทบอกพร้อมพาผมไปยังโรงอาหารคณะบริหาร
"ทำไมพามาที่นี้อะคณะเราก็มี"ที่ผมถามเพราะทั้งผมและพีทก็เรียนคณะแพทย์ด่วยกันทั้งคู่
"เอาเถอะน่า แล้วน้ำจะกินอะไร"พีทถามผมขณะที่กำลังไปนั้งที่โต๊ะ
"ข้าวผัดหมูใส่ไข่ดาวกับน้ำแดงแล้วกัน"ผมจอบพีทไป
"โอเค งั้นน้ำรอแป๊ปนึงนะ"พีทบอกแค่นั้นก็เดินไปต่อแถว
"คนเยอะจังแฮะ"ผมพึมพัมขึ้นเพราะเช้าๆช่วง8.00-8.30ปกติคนจะไม่ค่อยเยอะแต่วันนี้เยอะผิดหูผิดตา
"อร้าย~...."
"กรี๊ด~ พวกพี่เขามาแล้วแก"
"โอ้ย~หล่อมาก"
"ฮรือ~...ฉันอยากได้เข้า" สักพักก็เริ่มมีเสียงกรี๊ดซุบซิบดังขึ้น จนผมอดแปลกใจไม่ได้ต้องรีบมองหาต้นเหตุตามที่สาวๆเขามองไปจนเจอกับ..
"หล่อ!"คำเดียวเลยครับที่พูดได้ คนบ้าอะไรหล่อชิบแล้วคือเดินกันมาเป็นกลุ่มอะ รังสีความเท่ห์กระแทกตา
"กรี๊ด~แกพี่ธรหล่อมากอะ"
"จริงแก~"
และอีกมากมายกับคำชื่นชมจนผมละสายตากลับมาที่เดิม พีทก็กำลังเดินมาพอดี
"อะ ได้ละกินให้อร่อยมื้อนี้ป๋าเลี้ยง"พีทพูดขำๆ
"น่าอร่อยกินละนะ อะ!"ในขณะที่ผมกำลังจะเอสช้อนเข้าปาก อยู่ๆก็มีใครก็ไม่รู้มายืนอยู่ข้างๆ
"เอ่อ...พี่มีอะไรรึเปล่าครับ"พีทถามขึ้น
"เปล่า คือพวกพี่จะบอกว่าตรงนี้มันโต๊ะประจำพวกพี่อะ"พี่ที่หน้าตาหล่อๆไปทางตี๋พูดขึ้น พอผมได้มองดีถึงได้รู้ว่านี้มันกลุ่มหล่อๆที่เดินเข้าเมื่อกี้นี้
"งะ..งั้นเดี๋ยวพวกผม..." "เห้ยไม่ต้อง นั้งได้ไม่ได้ว่า"ในจังหวะที่พวกผมสองคนกำลังลุกพี่คนเดิมก็บอกก่อน
"ไม่ต้องลุกหรอกนั้งไปเหอะเดี๋ยวพวกพี่ก็ไปซื้อข้าวมานั้งกินนี้แหละที่เหลือตั้งเยอะ"พี่อีกคนที่หน้าหล่อไปทางดุๆหน่อยพูดขึ้น
"คะ...ครับ"ผมตอบจากนั้นพวกพี่แกก็เดินไป
"ตึก ...."พี่แกกลับมาแล้ววางจานลงโดยพีทนั้งอยู่ระหว่างพี่คนที่หล่อดุๆกันหล่อตี๋ ส่วนพร่อีกคนนั้งข้างผม ซึ่งตั้งแต่เห็นหน้ายังไม่ได้ยินพี่แกพูดสักคำ
"ไม่ต้องกลัวหรอกพวกพี่ไม่กัด เออนี้พี่ชื่อเจ ไอนี้คริส ส่วนข้างๆน้องชื่อธร "พี่เจพูดบอกผมก็มองหน้าแต่ละตาม
"ครับพี่ส่วนผมชื่อพีท ส่วนนั้นน้ำหนึ่งครับ"พีทผมก็แอบสะดุ้งตอนพีทบอกชื่อผม ก็ไอพี่ธรเล่นจ้องหน้าผมซะ
"เอ่อ...พี่มีอะไรรึเปล่าครับ"
"ชื่อธร" อยู่พี่แกก็พูดขึ้นมา
"ครับ?" เป็นงงเลยผมอะ
"เรียกพี่ธร"แจ่มแจ่งแล้วครับพูดเสร็จ ก็ยังไม่เลิกจ้อง
"คะ..ครับพี่ธร"
"น้องน้ำหนึ่ง"
"เรียกน้ำเฉยๆก็ได้ครับ"
"ครับ น้องน้ำ"....
________________________________________________
เพิ่งเริ่มเขียนเป็นเรื่องแรก อาจจะงงๆหน่อยเป็นกำลังใจให้หน่อยนะ อาจสั้นไปแต่จะปรับปรุงนะ
ผม"ธร"ครับหรือ นายธรพันธ์ ตรีลักษกรณ์ เป็นลูกชายของตระกูลตรีลักษกรณ์ ผมเรียนอยู่ปี3 คณะบริหารแล้วตอนนี้ผมก็กำลังไปที่คณะตัวเอง เพื่อไปกินข้าวกับเพื่อนๆผม เพราะมันชวนแต่จริงๆแล้วมันหาเรื่องให้ผมไปด้วยมากกว่า มันบอกผมไปทีไรสาวมองเยอะตลอด ผมละหน่ายกับมัน
"เห้ย..ธร ทางนี้ๆ"ไอเจเพื่อนผมแม่งตะโกนเรียกซะดัง แถมยังลุกโบกมือให้อีกเหนื่อยใจกับแม่งจริงๆ
"ป๊าบ!! เสียงดังไอสัด"พอเดินมาถึงไอเจก็โดนไอคริสตบกระบาลไปทีจนหน้าทิ่ม
"โอ้ย!! เจ็บนะเว้ยไอคริสตบกูทำไมเนี้ย"ไอเจร้องบ่นโวยวายใส่ไอคริส แต่ไอคริสก็ไม่สนใจกลับนั้งกินลูกอมมันไปเฉยๆ ไอคริสมันเป็นคนนิ่งๆออกดุๆแต่แม่งชอบกินของหวาน ซื่งไม่เข้ากับหน้ามันเลย
"รำคาญเจ"ใช่ครับไอคริสมันพูดออกมานิ่งๆตามฉบับมันแต่เหมือนไอเจจะไม่สะทกสะท้านก็ยังบ่นเป็นหมีกินผึ่งอยู่อย่างงั้น ผมเลยทำไม่สนใจแล้วนั่งลงบนม้าหินอ่อนตรงข้ามกับไอคริส
"ฮึ้ย!..ชั่งเถอะ ว่าแต่ไอธรทำไมมาช้าจังวะ"ไอเจเลิกก่อกวนไอคริสแล้วหันมาพูดถามผม
"มีเรื่องนิดหน่อย"ผมตอบกลับไปแบบนิ่งๆ มันก็ทำหน้าแบบเหม็นเบื่อใส่หน่อยๆแต่ก็เริ่มพูดต่อ
"เออ..ป่ะไปกินข้าวกันหิวจนไส้จะขาดละเนี้ย"มันพูดพร้อมดึงแขนไอคริสไปด้วย แล้วพวกเราก็เดินกันมาถึงโรงอาหารคณะ
......................
"กรี๊ด แกพวกพี่เขามาแล้ว"
"หื้ย~...เทพบุตรทั้งแห่งคณะบริหารอะแก~"
"อุ๊ย..โดนใจมากอะ"........
และอีกมากมายผมชินแล้วละครับกับปฏิกิริยาแบบนี้ ผมก็ทำเป็นไม่สนเดินไปหาโต๊ะนั่ง ปกติพวกผมไม่ค่อยมากินที่โรงอาหารคณะหรอกเพราะคนเนอะมันน่ารำคาญ ส่วนมากพวกผมจะกินข้างนอกมากกว่า แต่วันนี้ไอเจมันนึกคึกอยากมากินที่โรงอาหารก็ปล่อยมันไปครับ
"นู่น..มึงโต๊ะว่าง''ไอเจพูดบอกแล้วมาสะกิดแขนผม ผมก็เดินตามไปแต่สายตาดันไปเห็นน้องคนนึงที่แม่งขาวชิบหาย ได้ออกแดดบ้างป่าววะไหนจะผมสีน้ำตาลอ่อนที่ยิ่งขับให้ดูขาวขึ้นไปอีก เห็นอย่างนั้นแล้วผมก็หยุดยืนนิ่งเลยครับ
"เห้ย ธรเป็นไรวะ..อ๋อ เจ้าใจละ"ไอคริสมันเดินมายืนข้างผมแล้วมองตามสายตา มันก็พูดขึ้นจนผมได้สติหันไปมองมันด้วยสายตาไม่พอใจนิดๆ
"ไอคริส ไอธร มึงจะหยุดเดินเพื่อ"ไอเจถามขึ้นหลัง
"ไอธร มันถูกใจน้องตัวขาว มองตาไม่กระพริบเลย จริงป่ะ"ไอคริสมันพูดกับไอเจในตอนแรกแล้วหันมาพูดกับผมในตอนท้าย
"อึม.."พอผมตอบไอเจแม่งก็ทำตาโต แล้วชะเง้อคอมองตาม
"เห้ยน่ารักวะ..ป่ะงั้นไปนั่งนู่นกัน"พูดเสร็จไอเจมันก็เดินนำไปที่โต๊ะนั้นเลย ผมก็เดินตามมันไปพอไปถึงคนตัวเล็กที่กำลังจะกินข้าวก็เหมือนรู้ว่ามีคนยืนอยู่ข้างๆก็หันมามอง แล้วสะดุ้งหน่อยๆ
"เอ่อ...พี่มีอะไรรึเปล่าครับ"เพื่อนน้องมันที่นั่งฝั่งตรงข้ามถามขึ้น
"เปล่า คือพวกพี่จะบอกว่าตรงนี้มันโต๊ะประจำพวกพี่อะ"ไอเจมันพูดขึ้น จริงๆมันไม่ใช่โต๊ะประจำพวกผมหรอกครับแต่ไอเจมันหาข้ออ้างเก่ง
"งะ..งั้นเดี๋ยวพวกผม..."น้องมันทำท่ากำลังจะลุกผมนี้รีบมองหน้าไอเจเลย
"เห้ยไม่ต้องลุกหรอก นั่งได้ไม่ได้ว่าเนอะพวกมึง"ในจังหวะที่พวกน้องสองคนกำลังลุกไอเจก็รีบพูดขัด
"อือ"ผมก็ตอบรับออกไป
"ไม่ต้องลุกหรอก นั่งไปเหอะเดี๋ยวพวกพี่ก็ไปซื้อข้าวมานั่งกินนี้แหละที่เหลือตั้งเยอะ"คริสมันพูดเสริมแต่เหมือนผมจะเห็นทันจ้องหน้าไอเพื่อนน้องไม่หยุดเลยแต่ชั่งมันเถอะ
"คะ...ครับ"น้องมันพูดเสียงตะกุกตะกักตอบ หึ..น่ารักชะมัด
หลังจากนั้นพวกผมก็แยกย้ายกันซื้อข้าวแล้วกลับไปที่โต๊ะ
"ตึก ...."ผมวางจานข้างลงแล้งนั่งลงข้างน้องตัวขาว ส่วนไอคริสกับไอเจห็นั่งขนาบข้างเพื่อนน้องมันไว้ สักพักรู้าึกเหมือนจะโดนน้องมันมองผมเลยหันไปมองน้องทัรพอได้มองใกล้ๆอย่างนี้แล้วน้องแม่งยิ่งน่ารัก ตาโต จมูกเล็ก ขนตาเป็นแพระ ปากนั้นอีกมันจะชมพูน่าจูบไปไหนวะ
"ไม่ต้องกลัวหรอกพวกพี่ไม่กัดหรอกน่า"ไอเจมันพูดขึ้น น้องเขาสะดุ้งน้อยๆแล้วหันกลับไป
"อะ..ครับ"น้องมันตอบสั้นๆ
"เออนี้พี่ชื่อเจ ไอนี้คริส ส่วนข้างๆน้องชื่อธร "เจมันเเนะนำตัว น้องมันก็มองตามครับจนมาหยุดที่ผมน้องมันก็จ้องตาเลยครับผมก็จ้องกลับสิ
"อะแฮ่ม!"เพื่อนน้องมันกระแอมเบาเลยหันกลับไป
"ครับพี่ส่วนผมชื่อพีท ส่วนนั้นน้ำหนึ่งครับ"ไอเด็กมันบอกชื่อผมก็แอบดีใจ ที่ได้รู้ชื่อน้องมัน ชื่อน้ำหนึ่งสินะ หึ..
"เอ่อ...พี่มีอะไรรึเปล่าครับ"น้ำหนึ่งถามขึ้น
"ชื่อธร" ผมก็บอกชื่อน้องไป
"ครับ?" แค่เหมือนน้องจะยังไม่เข้าใจ
"เรียกพี่ธร"พอผมพูดเสร็จน้องก็เหมือนจะเข่าใจแต่ผมก็ยังมองแบบรอลุ้น
"คะ..ครับพี่ธร"แม่งเอ้ย..น่ารักชิบหาย เสียงหวานตอนเรียกชื่อนี้โครตฟิน
"น้องน้ำหนึ่ง"คราวนี้เหมือนน้องจะสตั้นไป แป๊ปนึง
"เรียกน้ำเฉยๆก็ได้ครับ"น้องมันยิ้มว่ะ หัวใจผมเต้นเเรงมากตอนนี้
"ครับ น้องน้ำ"เหมือนจะเห็นหน้าน้องมันแดงเป็นริ้วๆแฮะ หึเขินได้น่าฟัดชิบหาย
"เห้ยๆไอธรรีบกินเถอะว่ะ จะเข้าคลาสแล้ว"ไอเจพูดเตือนผม
"อืมๆ!!"บอกตรงๆแม่งขัดชิบหาย
"เอ่อ..คือพวกผมต้องไปแล้วอะพอดีมีรับน้องเช้า ป่ะน้ำ"
"ห้ะ อ๋อใช่งั้นพวกผมไปก่อนนะครับ"น้องมันพูดแล้วก็รีบออกไป หึ .ไม่เป็นไรยังไงก็ต้องได้เจอกัน
"อ้าว! น้องไปแล้วก็รีบก็รีบกิน ไอธรเดี๋ยวสายแม่งมัวแต่เต๊าะเด็กอยู่นั้นแหละ พวกกูนี้เป็นหมาเลยสัด"ไอเจเริ่มบ่นขึ้น ผมก็ปล่อยผ่านไป
"หึ..ก็เด็กมันน่ารัก"...…....
____________________________&____________________________________
_____________________
ติชมได้น้าาา เป็นเรื่องแรกที่เขียนอาจงงๆ เป็นกำลังให้หน่อยนะ จะตั้งใจเขียน
-คณะแพทย์-
'ครับ..น้องน้ำ~.....น้องน้ำ~..'ฮึ้ย!คนบ้าไรเสียงเพราะจัง แล้วเราจะตื่นเต้นทำไมเนี้ย ฮืออ...
"น้ำ".... ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครเรียกเราแบบนั้นเลยอะ งือ~เขินจุง
"น้ำ!..."งุ้ยทำไงดี คราวหน้าเจอกันต้องไม่กล้ามองหน้าแน่เลย
"ไอน้ำ!!!!"
"หะ ห๊ะ!..อา มีไรพีทตกใจหมดเรียกซะเสียงดัง"พีทนะพีทตกใจหมดเลย
"เรียกหลายรอบไม่ยอมหัน เหม่อไร"พีทถามผม"เปล่า"ผมตอบกลับไป
"เปล่าอะไรก็เห็นๆอยู่แล้วเป็นไรหน้าแดงเชียว ไม่สบายหรอ"พีทถามแล้วเอามือทาบหน้าผากผม "แค่ร้อนเฉยๆน่า"จะให้บอกได้ไงว่าเขินที่โดนเรียกแบบนั้นอะไม่เอาหรอก พีทต้องล้อแน่ๆ
"แน่นะ"พีทยังถามย้ำอีกรอบ"จริงๆ ป่ะพี่เขาเรียกแล้วเดี่ยวโดนทำโทษ"ผมบอกปัดเปลี่ยนเรื่องแล้วรีบลากพีทไปในโดมทันที
พอเข้ามาถึงผมก็ไปนั้งต่อหลังเพื่อนคนอื่นพร้อมกับพีทซึ่งพีทต่อหลังผมอยู่และใช่ครับตอนนี้ผมกำลังเข้ากิจกรรมรับน้องอยู่ซึ่งตัวผมเรียนอยู่คณะแพทย์ แต่พอมองไปอีกฝั่งกลับมีรุ่นพี่ใส่เสื้อคลุม อืม?...น่าจะที่เขาเรียกว่าเสื้อช็อปมั้งมายืนคุมรุ่นน้องอีกฝั่งด้วยและถ้าดูไม่ผิดเหมือนผมจะเห็น ฝนกับเมฆเพื่อนผมด้วยนะ เอ๊ะ..แต่เพื่อนผมมันอยู่คณะวิศวะหนิแล้วทำไมมาอยู่ที่คณะแพทย์ได้อะ
"พีทๆ"ผมแอบหันไปกระซิบพูดกับพีทที่ต่อหลังผมอยู่"ว่า?มีไรน้ำ"พีทกระซิบตอบกลับมา
"ทำไมรุ่นพี่ฝั่งนู้นเขาใส่เสื้อแบบนั้นอะ"ผมถามพีท"ก็พวกพี่เขาอยู่วิศวะก็ต้องใส่เสื้อช็อปไง"พีทตอบกลับมาด้วยสีหน้าแบบ'ไม่รู้หรอ'ใส่ผม
"แล้วเขามาทำไมอะ ที่นี้คณะแพทย์นะ"ผมถามพีทต่อทันที"ไม่รู้เหมือนกัน นู้น..พี่เขาขึ้นเวทีแล้วเดี๋ยวพี่เขาคงบอกแหละ"พีทตอบ ผมก็พยักหน้าให้แล้วหันมานั้งดีๆ
"สวัสดีน้องๆทุกคนนะครับ พี่ชื่อไผ่นะเป็นประธานคณะแพทย์ปี2"อื้อหือ..มหาลัยนี้สงสัยคัดแต่คนหน้าตาดี ก็ดูดิพี่ประธานอะหน้าหล่อเวอร์แต่ก็แอบสวยนะแถมเสียงพูดก็นู้มม..นุ่ม หล่อแบบอบอุ่นอะครับ พอดีแพ้คนหล่อแต่น้ำยังเป็นเด็กดีอยู่นะครับ
"ที่พี่เรียกน้องทุกคนมารวมวันนี้เพราะพี่มีข่าวจะแจ้งให้น้องๆทุกคนได้ทราบครับ"พอพี่เขาพูดจบพี่คนใส่ช็อปคนนึงก็เดินขึ้นไปบนเวทีข้างๆพี่แก คนนี้หน้าโหดมาแต่ไกลเลยครับแต่หล่อให้อภัยได้
"เนื่องจากตอนนี้สนามฟุตบอลที่ทางคณะวิศวะต้องใช้รับน้องเกิดชำรุดต้องรับการซ่อมแซม กระทันหัน ทางคณะวิศวะจึงจะมาเข้าร่วมรับน้องรวมกับทางคณะแพทย์นะครับ"ห๊ะ!!นี้ผมฟังผิดรึเปล่าได้ข่าวว่าวิศวะรับน้องโหดมากจนปี1หลายคนในวิศวะต้องซิ่วไปคณะอื่น แล้วต้องมารับน้องรวมนายจะรอดไหมเนี้ยน้ำหนึ่ง
"ที่พี่จะแจ้งมีเเค่นี้ครับ ต่อไปเชิญทางคณะวิศวะครับ"พอพี่ไผ่พูดจบ พี่หน้าโหดก็มาพูดแทนหึยย..หน้ากลัวจริงๆนะครับ
"สวัสดีน้องๆทั้งคณะแพทย์และวิศวะครับพี่ชื่อเสือเหดว้ากปี4จากคณะวิศวะ"หึม..ผิดคาดแฮะพี่แกก็ดีกว่าทีคิดหนิตอนแรกคิดว่าจะพูดเสียงโหดๆดุๆซะอีก
"ที่มาวันนี้ไม่มีอะไรมากหรอก แค่จะบอกว่าขอให้น้องๆทุกคนร่วมกิจกรรมกันเหมือนเป็นเพื่อนคณะเดียวกันไม่แบ่งแยกกัน เพราะพี่ก็จะไม่แบ่งเเยกที่จะสอนน้องๆเช่นกัน"เอ่อ...ขอเปลี่ยนคำพูดพี่แกก็โหดอยู่ดี เฮ้อ~
หลังจากพี่เสือพูดกล่าวจบผมกับพีทก็ร่วมกิจกรรมต่างๆนาๆที่ทางพี่ปี2เขาจัดไว้ให้โดยพี่เขาบอกว่าในสัปดาห์แรกจะเจอพวกพี่เขาก่อนแล้วค่อยรับน้องกับพี่ๆปี3ซึ่งจะเป็นทางวิศวะมากกว่าส่วนทางปี4จะไม่ค่อยมาเท่าไหร่ กิจกรรมส่วนมากที่พี่ๆเขาให้ทำก็จะเป็นแนะนำตัวสลับกันไปมาทั้งสองคณะ จับฉลากคู่บัดดี้ซึ่งจะเป็นใครก็ได้จาก2คณะนี้ตั้งแต่ปี2ขึ้นไป ผมก็ไม่อะไรครับจับๆไปก็ลุ้นดี..."ของโปรด ของเสือ"จบคำประกาศผมก็งงเลยครับ"เนื้อ...หรอครับ"พอผมฟังเสร็จก็พูดออกมาแต่ทุกคนคือ......…..............
เงียบนั่นคือคำตอบ อ้าวไหงงั้นอะผมทำอะไรผิดแต่ก็แอบเห็นพวกพี่เขาหัวเราะกันนิดๆที่ผมพูดแบบนั้นออกไปโดยเฉพาะพี่เสือเหมือนจะเห็นเขากระตุกยิ้มด้วยละ อืม..ค่อยคิดละกัน
-2ชั่วโมงต่อมา-
"โอ้ย...เมื่อยอะนั่งตั้งนาน"เสียงพีทบ่น ก็บ่นตั้งแต่เลิกกิจกรรมจนถึงตอนนี้มาตลอดทางนั่นแหละครับ
"อะน้ำ บ่นตั้งนานละไม่เบื่อหรอ"ก็จริงอะผมเห็นพีทบ่นๆมาตั้งนานยังไม่หยุดเลย
"ก็......ไม่มีไร น้ำรำคาญหรอ"แหนะแล้วก็มาทำหน้าหมาหงอยใส่"เปล่าเราไม่ได้รำคาญ แต่ก็...มีนิดนึง"ถ้าพีทเป็นน้องหมาคงเห็นหูที่ตั้งค่อยๆหดลงแล้วล่ะ ก็ดูทำหน้าหงอยจน
"น้ำล้อเล่นคิกคิก~ตลกหน้าพีทอะฮ่าฮ่าๆ"ผมหัวเราะร่วน"เล่นงี้หรอได้~มาให้มะเหงกเลยนะ"พูดจบพีทก็ทำท่าจะมามะเหงกหัวผม เรื่องไรล่ะผมก็หนีสิวิ่งเลยครับ
"อย่าหนีน้า"พีทวิ่งตามผมมา"เรื่องไรล่ะ"ผมก็วิ่งหนีพีทมาแต่ไม่ทันได้มองทาง
"ฮ่าฮ่าๆ..ปึก!!อึก!.อ๊ะ.เหวอ...โครม!"ผมดันไปวิ่งชนใครเข้าก็ไม่รู้ เอ๊ะ!แต่ทำไมไม่เจ็บเลยล่ะแล้วยังอะไรนุ่มๆที่แก้มอีก หืม..ทำไมรู้สึกเหมือนโดนรัดตรงเอว พอลองลืมตาดูดีๆ "ฮะ...เฮ้ย!"ผมนี้รีบลุกเลยครับ ก็ผมดันไปล้มทับคนที่ชนเข้าน่ะสิแถมเมื่อกี้ ผะ..ผมยังโดนหอมแก้มด้วย ไหนจะโดนกอดไว้แบบนั้นอีก "ขะ .ขอโทษครับ เป็นอะไรรึเปล่าครับผมไม่ทันระวังเอง ขอโทษนะครับ"ผมรีบกล่าวขอโทษกับอีกฝ่ายแล้วพยายามช่วยอีก ฝ่ายลุกขึ้นแต่สิ่งที่ผมเห็น คือ....
"พี่ธร!!"อ๊ากกก..ไม่นะ นะ..นี้คนที่ผมชนคือพี่ธรแถมผมยังโดนหอมแก้มอีก อ๊ากกไม่นะๆ
"ธร?"พี่แกทำหน้างงใส่ เหมือนจะเห็นพี่แกคิ้กระตุกนิดๆนะ
"เอ่อ... คือน้ำขอโทษนะครับพี่ธร ที่น้ำวิ่งชนพี่"ผมรีบพูดขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่
"น้ำ!!เป็นไรไหม"พอผมพูดเสร็จก็พอดีกับที่ พีทรีบวิ่งเข้ามาหาผมพอดี
"ไม่เป็นไรพีท"ผมตอบพีทกลับไป ตอนนี้ พีทน่าจะเป็นมากกว่าผมอีกนะหน้าตาตื่นมาเชียว"เฮ้อ~ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว"พีทพูดเบาๆแบบโล่งใจ
"พี่ธรไม่เจ็บตรงไหนใช่ไหมครับ"ผมเลิกสนใจพีทแล้วหันมาถามคนตรงหน้า"พี่ไม่เป็นไรครับ น้องน้ำ...สินะครับ"พี่ธรพูดแปลกๆก็บอกชื่อไปแล้วหนิ"ใช่ครับ..น้ำเองครับ พี่ธรจำไม่ได้หรอครับ"
"อ๋อ..ครับน้องน้ำ หึหึ"พี่แกแปลกจากเมื่อเช้าจริงๆนั้นแหละ ทำหน้าตาเหมือนสนุกอยู่ นี้ผมชนพี่ล้มนะพี่จะมาสนุกอะไร
"งั้นถ้าพี่ไม่มีอะไรแล้ว ผมขอพาเพื่อนผมกลับก่อนนะครับ"พีทพูดขึ้นเหมือนจะหงุดหงิดอยู่ด้วยแฮะ เป็นอะไรของเขา
"อืม"พี่ธรก็ตอบกลับให้พีทนิ่งๆหลังจากนัืนพวกผมก็เดินออกมาทันที
"พีทเป็นอะไร"ผมถามเพราะเหมือนพีทจะไม่พอใจอะไรซักอย่างหน้าบูดบึ้งเชียว"อย่าไปยุ่งกับไอพี่ธรอะไรนั้นมากนะน้ำ แลดูไม่น่าไว้ใจ พีทสังหรใจแปลกๆ"พีทพูดตอบด้วยสีหน้ากังวล จนผมก็คิดว่าควรจะอยู่ห่างๆพี่ธรจริงๆนั้นแหละ เพราะโดยปกติแล้วพีทไม่ใช่คนที่คิดในแง่ร้ายหรืออคติกับใครแต่จะพูดบอกเตือนผมเป็นส่วนใหญ่ซะมากกว่า"อื้ม...เราจะทำตามนะ"
"ถ้างั้นป่ะ...กลับบ้านได้ละเดี๋ยวไปส่ง"พีทพูดแค่นั้นผมกับพีทก็พากันเดินทางกลับบ้าน
Part ธรร
'หลังจากน้ำและพีทเดินออกไป'
"น้องน้ำหรอ หึ! ไม่เบานี้หว่าไอธร"ธรรยิ้มออกมาแบบมีเลศนัยและนึกสนุกอยู่ในที
สวัสดีครับ ผมธรรพัตธ์ ตรีลักษกรณ์ เป็นลูกชายของตระกูลตรีลักษกรณ์ ไม่ต้องแปลกใจครับก็ผมเป็นน้องไอธร แล้วที่น้องน้ำคนนั้นเรียกผมว่าธร ไม่แปลกหรอกครับก็เพราะผมกับไอธรหน้าเหมือนกันอย่างกับแกะเพราะเป็นแฝดกันน้้นแหละ แต่ไอธรมันเรียนบริหารส่วนผมเรียนอยู่คณะวิศวะปี3 ตอนนี้ตามจริงผมต้องอยู่ที่การประชุมเฮดว๊ากแล้วครับแต่ดันมีเรื่องซะก่อนทำให้ไม่ได้เข้ารับน้องวันแรกแต่ก็ไม่เป็น เพราะมันทำให้ผมเจอสิ่งที่น่าสนใจกว่า
'น้องน้ำ'เด็กผู้ชายหน้าหวาน ตัวเล็ก ผิวขาว ปากน่ากัด ที่ดันวิ่งมาชนผมเข้าแถมยังเรียกผมเป็นไอธรอีก สงสัยต้องถามมันหน่อยละ แม่ง!ไปเจอของน่ารักๆแล้วเก็บไว้คนเดียวอยู่เรื่อย แต่จะว่าไปแก้มน้องก็นิ่มดีจังแถมยังกลิ่นตัวหอมอีก
"ชักถูกใจแล้วสิ"
-คณะวิศวะ-
"เห้ย!!พวกมึงพ่อมึงเสด็จมาละ"พอมาถึงคณะไอเกมส์เพื่อนผมมันก็เริ่มแซะเลย ไอพวกตัวอื่นก็หันมามอง
"โธ่...ไอธรรกว่าจะโผล่หัวมาคิดว่าตายไปละ สัด"คราวนี้เป็นจิมพูดมาซะเสียงดัง กูไม่ได้หูหนวกมึงจะพูดเสียงเพื่อ
"แล้วนั่นเป็นไรยิ้มมาแต่ไกลเลยมึง มีความสุขนักสิพวกกูหนิหัวจะหลุดอยู่แล้ว"ไอเกมส์แม่งพูดมากหวะ โวยวายเก่งที่หนึ่งเลยสัด แต่ผมยิ้มหรอไม่เห็นรู้ตัว
"เออๆ..แล้วรับน้องเป็นไงบ้างซะ"ขี้เกียจฟังมันบ่นพอนั่งลงได้ก็ชิงถามมันก่อนเลย
"จะไงล่ะไอห่า เล่นหายไปเลยโทรก็ไม่รับ ข้อความก็ไม่อ่านเขาวุ่นกันไปหมดเพราะมึงคนเดียวเลยไอเฮดว๊าก"ได้ทีไอจิมมันก็ใส่ใหญ่เลยครับ"นี้ดีนะพี่เสือมาพอดีเลยเข้าแทนก่อน"ตามมาด้วยลูกคู่อย่างไอเกมส์
"เออ..ไอธรรเย็นนี้พี่เสือนัดซ่อมนะมึงอย่าลืม"ไอเกมส์พูดเตือน มันก็คงกลัวโดนลูกหลงแหละครับก็เฮียเสือมันซ่อมโหด ถ้าผมไม่ไปพวกสองตัวนี้คงโดนแน่ๆ
"เออๆรู้ละเฮียมันส่งไลน์มาบอกกูละ"ผมตอบกลับไปด้วยความเบื่อแบบขีดสุดก็จริงๆไม่ได้ตั้งใจเป็นหรอกไอพี่ว๊ากไรเนี้ยแต่เฮียมันบังคับบอกสายรหัสแกเป็นเฮดว๊ากกันทุกคนหรือก็คือสายรหัสเฮดว๊ากในตำนานนั้นแหละ สักพักพวกมันก็เงียบนั่งเล่นมือถือมันไปเรื่อย
"พวกมึงเย็นนี้ที่ไหนดี"เอาแล้วครับบทสนทนาเดิมที่ไอเกมส์เริ่ม มันถามอย่างนี้ทุกวันซึ่งทุกคนคงรู้นะว่าหมายถึงอะไร ก็คงเป็นกินเหล้าอีกตามเคย
"Paradise Pub ป่ะ สาวเยอะดี"ไอจิมเสนอ
"ไอธร ว่าไง?"จิมมันหันมาถามผมแบบคาดคั้นทางสายตากึ่งบังคับ
"อือ ก็ไปดิ"แล้วจะปฏิเสธทำไมละ ดีเลยอยากได้ที่ลงอยู่พอดี
"โอเคดีล เจอกัน3ทุ่ม ใครช้าโดนเพียว2แก้ว"ไอเกมส์มันพูดเองเออเองเสร็จมันก็เดินออกไปเลยครับ
"เออไอธรรอย่าลีมชวนไอธรล่ะ หลายๆคนสนุกดี"จิมมันพูดบอกแค่นั้นก็เดินตามไอเกมส์ไปครับ
ติ้ง!!
หือ..ใครส่งไรมาวะ
-แชท-
เฮียเสือ:มึงไม่ต้องมาซ่อมละ
อ่าว?ทำไมอะเฮีย:ธรร
ไหงยกเลิกกระทันหัน:ธรร
เฮียเจ็บคอรึไง:ธรร
เฮียเสือ:กูจะอยู่กับเมียกู จบไหมแล้วอย่าเสือกทักมาอีกนะไอธรร
อ๋อ~จะเอาเมียว่างั้น:ธรร
เฮียเเม่งใช่ไม่ได้วะทิ้งงาน:ธรร
เฮียเสือ:มึงทักอีกที วิ่งรอบสนาม100รอบ
-จบ-
โห..เฮียแม่งสุดจัดถึงขนาดยกเลิกนัดซ่อมเพื่อมาเอาเมียแค่เนี้ย..อะไรจะหลงขนาดนั้นวะ อ้อลืมบอกไปเฮียแกมีเมียเป็นผู้ชายครับ ไม่รู้ไปรักกันตอนไหนตอนแรกบอกเกลียดไม่รู้เกลียดอีท่าไหนถึงได้เป็นเมียแถมทั้งหลงทั้งหวง สงสัยจะได้หลายท่าน่าดู
-คณะบริหาร-
ตอนนี้ผมอยู่คณะบริหารมาหาไอธรนั้นแหละ ไม่ใช่ไรหรอกจะติดรถมันกลับคอนโดเฉยๆ จริงๆผมก็มีรถของผมเองนะเป็นบิ๊กไบค์คันใหญ่ลูกรักของผมเองแต่ตอนนี้เขาศูนย์อยู่ ก็เลยกะติดรถไอธรซะเลยแล้วก็ถามอะไรมันนิดๆหน่อยๆขี้เกียจนั่งแท็กซี่พอดี
"เห้ย!!ว่าไงไอธรร มารอไอธรรึไง"เจมันพูดขึ้นทักทายผมหันไปก็เจอไอธรมันลงมาด้วยพอดี
"เออ ไงเจไงคริส ไอธรกูติดรถกลับคอนโดหน่อยนะ"ผมทักทายไอเจไอคริสเสร็จก็หันไปพูดกับไอธรมัน"เออ"แม่งตอบสั้นตามสไตล์มัน
"ไอเจไอคริสเย็นนี้เจอกันที่ Paradise Pub ไอจิมมันชวน มึงด้วยไอคริสไอธร"ผมบอกพวกมัน มันก็พยักหน้ารับรู้
"กูไปแน่ๆกำลังอยาก"เจมันพูดขึ้นมาแบบยิ้มๆ
"กำลังคอแห้งพอดี"คริสมันก็ตอบกลับมานิ่ง
"งั้นพวกกูไปก่อน"ไอธรพูดจบก็เดินนำไปที่รถ ผมก็เดินตามมันไปที่รถด้วย
"น้องน้ำ...น่ารักเนอะ ว่าไหม".......
_______________________________________________________________
มาแล้วๆตอนนี้เขียนให้ยาวหน่อยชดเชยที่มาช้า ช่วงนี้ติดเรียนออนไลน์ไว้จะมาอัพให้อีกนะ
เป็นกำลังใจให้หน่อยนะ คอมเมนต์กันมา เยอะๆเลยอยากอ่านนะ ติชมได้จะไปรับปรุงจ้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!