"MATTHEW"sigaw ko.
"Matthew please palabasin mo na ko dito"sigaw ko habang kinakatok ang pinto.
Kinulong nya ako dito sa kwarto nya at mag-iisang buwan na ako dito na nasa loob lamang ng kwarto, walang ginagawa kundi manood ng tv at kumain.
Lagi kaming magkatabi dito matulog at pag ka naman maguumaga na ay hinihintay nya akong magising at sabay kaming nakain ng umagahan tsaka sya pupunta sa trabaho nya.
Inaasikaso ako ng mga kasambahy dito sa araw-araw hindi rin nila ako pwedeng palabasin dahil yun ang utos ng amo nila which is Matthew.
Dinadalhan ako ng mga kasambahy ng pagkain tuwing agahan,tanghalian,meryenda at hapunan.
Wala akong matawagan para humingi manlang ng tulong na makalabas dito sa mga kakilala ko dahil kinuha ni Matthew ang cellphone ko.
Binalaan din nya ang mga kasambahy nya na huwag akong palalabasin dito.
Araw-araw na lamang akong ganto sisigaw nagmamakaawang palabasin nya ako.Pero hindi tumatalab kahit anong sabihin at gawin ko.
"Matthew please naman oh"sigaw ko muli ngunit parang wala namang nakakarinig sa akin,kaya't dumiretso na lamang ako sa Kama at humiga napag-isipang matulog na lamang dahil pinapagod ko lamang ang sarili ko.
__________________________________________
⚠️𝗣𝗟𝗔𝗚𝗜𝗔𝗥𝗦𝗠 𝗜𝗦 𝗔 𝗖𝗥𝗜𝗠𝗘⚠️
⚠️𝗪𝗥𝗢𝗡𝗚 𝗚𝗥𝗔𝗠𝗠𝗔𝗥'𝗦 𝗔𝗛𝗘𝗔𝗗⚠️
𝖳𝗁𝗂𝗌 𝗂𝗌 𝖺 𝗐𝗈𝗋𝗄 𝗈𝖿 𝖥𝖨𝖢𝖳𝖨𝖮𝖭. 𝖭𝖺𝗆𝖾𝗌, 𝖼𝗁𝖺𝗋𝖺𝖼𝗍𝖾𝗋𝗌, 𝖾𝗏𝖾𝗇𝗍𝗌 𝖺𝗇𝖽 𝗂𝗇𝖼𝗂𝖽𝖾𝗇𝗍 𝖺𝗋𝖾 𝖺 𝗉𝗋𝗈𝖽𝗎𝖼𝗍𝗌 𝗈𝖿 𝗍𝗁𝖾 𝖺𝗎𝗍𝗁𝗈𝗋𝗌 𝗂𝗆𝖺𝗀𝗂𝗇𝖺𝗍𝗂𝗈𝗇. 𝖠𝗇𝗒 𝗋𝖾𝗌𝖾𝗆𝖻𝗅𝖺𝗇𝖼𝖾 𝗍𝗈 𝖺𝖼𝗍𝗎𝖺𝗅 𝗉𝖾𝗋𝗌𝗈𝗇𝗌, 𝗅𝗂𝗏𝗂𝗇𝗀 𝗈𝗋 𝖽𝖾𝖺𝗍𝗁, 𝗈𝗋 𝖺𝖼𝗍𝗎𝖺𝗅 𝖾𝗏𝖾𝗇𝗍𝗌 𝗂𝗌 𝗉𝗎𝗋𝖾𝗅𝗒 𝖼𝗈𝗂𝗇𝖼𝗂𝖽𝖾𝗇𝗍𝖺𝗅.NOT SUITABLE FOR THE YOUNG AGE.
__________________________________________
