3rs person POV.

"NAY! BAKIT MO KO INIWAN! DIBA SABI MO PANONOORIN MO KONG GRUMADUATE DIBA?!" Naiiyak na sabi ni Suzzie habang yakap yakap ang malamig na bangkay ng kaniyang Ina.

Dahil namatay ito upang iligtas siya sa  kapahamakan dahil nailigtas siya nito sa pagkakabangga sa kaniya ng sasakyan.

"Anak?" Tawag sa kaniya ng tunay niyang Ina dahil ang Inang pinagluluksaan niya ay kinalakihan niyang Ina at hindi niya tunay na Ina.

"WAG MO KONG TAWAGING ANAK! HINDI KITA NANAY! KASE SI INAY LANG YUNG NANAY KO AT HINDI IKAW!" Sigaw nito sa Ina

"Hoy Suzzie! Baka nakakalimutan mong Ina mo ang sinisigawan mo!" Sita sa kaniya ng pinsan niya na nasa 25 ang edad.

"Ina?! Wala akong may naalala na may iba pa akong Ina bukod kay nanay Imelda! Bakit?! Ikaw ba si IMELDA?! Kung hindi niyo sana pinalano ni Inay na makipagkita kayo sa akin! Hindi na sana mangyayari toh!" Sumbat nito sa kaniyang Ina at agad niyang tinulak ang mga kapatid, pinsan, tiyahin, tiyohin, at Ina palabas.

" UMALIS NA KAYO! AYOKO NA KAYONG MAKITA! ALIS!" Galit na sigaw nito kaya walang magawa ang pamilya niya kundi ang umalis dahil kailangan nilang respetuhin ang galit nito sa kanila sapagkat nagluluksa ang dalaga sa pagkamatay ng kinalakihan niyang Ina.

Naluluhang umalis ang kaniyang Ina kasama angpamilya nito kaya muling bumalik ang dalaga sa kaniyang kinalalakihang Ina at nag luksa.

Paulit-ulit niyang sinasabi na kasalanan niya at ang tunay niyang pamilya kung bakit ganito ang sinapit ang kinalalakihang niyang Ina.

Ngunit batid niyang kahit sino pa man ang kaniyang si sisihin ay wala itong magawa upang mabuhay ang kaniyang Ina.

"Ma'am, pasensiya na po pero kailangan na po namin dalhin sa morgue ang Nanay niyo po" Sabi nung nurse

SUZZIE'S POV.

"Sige po kunin niyo na po ang nanay ko" Sabi ko sabay butas sa Nanay ko wala na akong magagawa kundi tanggapin na patay na ang Ina-inahan ko.

Pagkatapos nilang kunin si Inay ay lumabas na din ako pero agad may sumalubong sa akin.

"Good morning miss Magbanua mga DSWD kami may nag report sa amin na nag iisa ka na sa buhay mo at ayaw kang alagaan ng kuya mo" Sabi nung DSWD na babae

"Maaari ba naming itanong kung may natitirang kamaganak ka ba na pwedeng mag alaga sa iyo?" Tanong niya

"Meron akong Mama pero ayaw kong tumira sa kanila" Walang buhay kong sagot

"Maaari ba naming malaman kung sino yung Mama mo?" Tanong niya

Wag mo nang alamin! Pangalan palang gusto mo na siyang sapakin!

"Veron Cordoval Escalante ang anak sa labas ni Ferdinal Escalante" Oo anak sa labas ang tunay kong Ina kaya ganiyan ang ugali akala niya porket welcome siya sa family ng asawa ay pwede na siya mag magaling.

Kaya lang na inabandona niya ako! Dahil ayokong magkaroon ng Inang tulad niya!

"Sige, iha susubukan na naming hanapin ang mga kamaganak mo sa ngayon kami muna aasikaso sa burol ng nanay mo wag kang mag alala na ready na ang lahat dahil pinaghandaan talaga toh ng nanay mo dahil alam niyang darating ang araw na mawawala siya" Sabi nung babae sa akin na nakangiti na parang sinasabi niya nakikiramay siya sa pagkamatay ng Nanay ko.

Walang buhay ko siyang tingnan at nagnod na lang niyakap niya ako na patagilid at nagsimula na kaming maglakad paalis.

Sumakay na kami sa sasakyan bigla ko naalala si Inay nung naghihirap pa kame nung time na yun.

Flashback...

"Nanay! Tignan niyo po o!" Masiglang sabi ko kay Inay habang naka turo sa mamahaling sports car na sasakyan.

"Nanay! Balang araw! Ya yaman din tayo! Magsisikap din po ako! Tapos sasakay tayo pinakamahal na sasakyan!" Pagmamay abang ko sa mga pangarap ko medyo tumawa pa si Inay sa pinagmamayabang ko.

"Siyempre naman anak makukuha mo yan basta mag aral kang mabuti pero sa ngayon kailangan mong makuha yung First honor para naman maiyabang ko sa mga kaibigan ko" Sambit ng Iba'y ko habang nakangiti

Ayan na naman po siya! Honor na naman!

Pero okay lang para maging proud ang mama ko sa akin! Kahit 7 years old pa lang ako marami na akong pangarap para sa amin ni Inay!

EndOfFlashback...

Nagulat na lang ako nang biglang nagring ang cellphone nung babaeng DSWD.

Pero pinili kong wag na lang pansinin yun dahil pinaplano kong tumakas.

"Iha, nakahanap kami na pwedeng umampon sa iyo" Sabi nung babae

"Ihahatid ka na namin doon, iha" Sabi nung babae pero hindi ko siya pinansin at nakatingin sa labas.

Hindi nagtagal nahilo yung ulo ko dahil sa kotse ganito talaga ako kapag nasa loob ng sasakyan lalo na ang jeep kaya kadalasan nagiging na lang ako na nasa ibang lugar na pala.

Kaya natulog muna ako bago pa ako masuka.

"Iha, gising na nandito na tayo" Sabi nung babae kaya napamulat ako at kinusot-kusot ko ang mga mata ko.

Lumabas muna yung babae at binuksan ang pinto ng Van tsaka na ako lumabas.

Tinignan ko ang malamansyong bahay sa harap namin.

"Eto po ba?" Tanong ko

"Oo" Sagot niya habang nakangiti dati pangarap ko toh kasama ang Inay pero ngayon ako lang———.

'Ding dong' Tunog ng door bell

Biglang bumukas yung pintuan ng gate mukhang hinintay talaga ako dahil wala pang 3 seconds bumukas na ang gate.

"Anak!" masiglang sambit ng walang kwentang———SINO PA NGA BA?! KUNDI ANG NA AY KONG WALANG KWENTA!

Yinakap niya ako at umalis na yung mga DSWD dahil kailangan na daw nilang bumalik.

"BITAWAN MO NGA AKO!" Sigaw ko at tinulak siya palayo muntik pa siyang matumba pero si ali siya ng tukmol kong kapatid.

SAYANG!

"Kailangan mo talagang itulak ang nanay mo papunta sa akin Noh! Nananadiya ko ba ha?!" Galit na sigaw ni Yoland (Ang tukmol kong Kuya)

"Oo! Bakit angal ka?" Mapangasar na sabi ko at ngumisi

"Tama na yan, Yoland" Sabi nung so called Brother nung tukmol kong kapatid yung pinsan namin.

"Anak! Halika kanina pang excited yung kapatid mo pinagluto ka niya" Nakangiti ng sambit ng Nanay ko

I'm sure masaya siya dahil namatayan ako!

Hinayaan ko na lang siyang hilahin ako at pumasok na lang sa bahay nila.

Pagtungtong ko ng 18 aalis din ako dito ayokong tumagal pa dito sa bahay na tinuturi kong mas malala pa sa haunted house.

"Welcome home, Peachy!" Masiglang sigaw nilang sabay-sabay at nagpaputok ng———di ko alam ang tawag dun basta yung lalabas yung mga makukulay na papel.

Nagulat ako sa ginawa nila pero walang buhay ko lang silang tiningnan.

Hinila ako ni Joylee(Ang ikalawang kapatid ko sa Ina inshort half sister paiba-iba kase ang ama naming magkakapatid) papunta sa upuan.

Kinuha ko yung kamay ko at gulat niya akong tinignan.

"Sinong Peachy?!" Sigaw na tanong ko well! Obvious naman na ako yung tinatawag nilang peachy!

"I-ikaw, yun naman kase yung tunay mong——" Hindi ko siya pinatapon magsalita

"Hindi Peachy ang pangalan ko! Suzzie ang pangalan ko hindi Peachy!" Sigaw ko tinanggal ko ang hat ko at ipanakita ko yun sa kaniya.

"Ayan! Tahi yan ng nanay ko ang laki ng sulat oh! Suzzie ang nakalagay!" Sigaw ko yumuko siya na parang napahiya siya sa sinabi.

ABA DAPAT LANG YAN SAYO!

"PEACHY! KAILANGAN MO TALAGANG SIGAWAN ANG KAPATID MO!" Akmang lalapit sa akin ang asungot kong pinsan pero pinigilan siya ng kapatid kong lalaki.

I smirked at them dahil hindi pa ako nakakaganti sa ginawa nilang lahat sa akin at ngayon ang pagkakataon ko para gumanti.

"FINE! Gusto niyo talaga maging mabait ako sa inyo then ATE" Sabi ko at ngumiti ng nakakaloko.

"ALAM MO BANG——" Di ko natuloy ang sasabihin ko

"PEACHY!" Saway sakin ni Kuya MichaelAngelo

"OH who's Peachy?" I asked with a smile on my face

"That's enough, SUZZIE!" Sigaw niya sa akin

"That's more I like it! But sorry hindi pa ako nakaka ganti sa inyo eh" Mapangasar na sambit ko

"Wait———hanggang ngayon parin ba hindi mo alam?" I asked my so called sister

"Yung alin?" Tanong niya halatang naguguluhan

"About your lovely father" I said

"You know my father?" She asked

"Anak, please" Naiiyak na sambit ng mahal na reyna———ang aking Ina! CHAR!

"What? Parte ako ng so called pamilyang toh, right? So as the part of this family I shouldn't hide secrets because family doesn't keep secrets, right?" I said teasingly

"You should have blame yourselves" Sabi ko umarte akong nadismaya sa kanila.

"Your dad is alive, my dear" I said nagulat akong isang malakas na sa pal ang sumalubong sa akin.

"Wala kang karapatan na sabihin ang totoo!" Sigaw sa akin ng walang hiya kong Ina

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!" I laughed

"Anong tinatawag mo?!" Sigaw nito sa akin

"You kept asking that why I can't I accept all of you! And now my dear mother" I said

"Now you know the reason why kasi ni minsan kahit gaano pa ako naging bastos o may nagawang kalokohan ni minsan hindi ako sinampal ng nanay ko———kung Sabagay anong alam ng isang batang Ina kundi ang magpabuntis sa kung sino-sino at paiba-iba ang ama ng mga anak" I said and laughed at her I can see in her eyes na nasasaktan siya sa mga sinabi ko.

"Ano nga ba ang tawag dun?" Tanong ko at nag isip muna sandali

"Hmmmm———Ah! Alam ko na! It's called malandi!" Sabi ko at ngumiti hindi siya makaimik sa sinabi ko at may biglang may sumampa sa akin.

"What's wrong with you? You witch!" Sigaw ko sa matanda yung Legal na asawa ng tatay ng nanay ko sagad na sagad na talaga ang pasensiya ko sa kanila dahil ilang beses ko nang sinabi na tigilan na nila ako pero ayaw parin nila.

Flashback...

"ATE! Laro po tayo!" Masiglang sambit ko sa ate ko nasa 5 taong gulang palang ako.

"Sige! Laro tayo ng habulan!" Sabi ni ate Joylee

"PEACHY!" Sigaw ng nanay ko kaya agad akong nanginig sa takot dahil ako lang ang pinapagalitan ni Mama.

"Halika ditong bata ka!" Sigaw ng nanay ko pinalo palo ako sa pwet.

"Mama! TAMA NA PO! MASAKIT PO!" Pagmamakaawa ko buong akala ko at tumigil siya pero kumuha siya ng hanger at pinagpapala yun sa akin.

"Dapat lang sayo yan bata ka! Binabastos mo na ang asawa ko (Stepfather ko) ganiyan ba kita pinalaki ha?!" Sigaw niya

"Sor—ry po di na ma—uulit!" Naiiyak na sambit ko sa wakas tumigil siya at di na nagsalita.

3rd person point of view...

Hindi makapaniwala si Veron sa nagawa niya sa sariling anak kaya siya'y tumigil pero hindi niya maiwasan na sa tuwing nakikita niya ang kaniyang sariling anak nagiinit ang ulo nito at naaalala ang mga masasamang nangyari sa buhay niya.

Hindi niya  gustong saktan ang anak pero hindi maiwasan magalit sa anak lalo pa't sinagot-sagot nito ang kaniyang asawa.

Suzzie's point of view.

"Sorry, di ka na pagtanggol ni Ate" Sambit ni ate Joylee at niyakap ako.

"Bakit ganun, ate? Hin-di a-ko mahal ni Mama ma-hal ka ni Mama tapos ako ni min-san hin-di man lang ako niyakap ng pagmamahal" Naiiyak na sambit ko

"Yan ba ang bagmtang ipapaampon mo sa akin?" Napalingon ako sa kung saan nanggaling yung boses at natatakot ako sa itsura niya.

"Oo, kaya alagaan mo yan dahil dagdag palamunin lang yan dito kunin mo na ang walang kwentang batang yan" Sabi ni Mama at tumalikod narinig ko pang——hindi ako sure kung umiiyak si Mama.

Agad akong binuhat nung lalaki at ramdam ko ang paghimas niya sa pwwt ko alam kong maniyak siya kaya natatakot ako sa kaniya

"MAMA! Ayoko pong sumama! Ate!" Sigaw ko at pagmamakaawa

"Mama! Please wag niyo pong ibigay si bunso! Wala na po akong kalaro!" Pakikiusap ni ate Joylee kay Mama

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Kuya wag po!" Pagpupumiglas ko dahil pinagtatangkaan ako ng lalaking umampon sa akin.

Galit siyang tumingin sa akin kaya kumuha siya ng pamalo at pinalo yun sa pwet ko.

Biglang bumukas ang pintuan at agad pumasok ang mga baranggay tanod pumasok din ang isang magandang babae at niyakap ako.

"Bata, okay ka lang?" Tanong niya sa akin

"Please po! Wag niyo po akong saktan!" Pagmamakaawa ko

"SSHHH! Wag kang mag alala ligtas ka na" Sambit nung babae at niyakap ako ng sobrang higit.

"Yehey! May kapatid na ako!" Sabi nung batang lalaki mukhang anak siya nung babae.

End of flashback...

Yun ang araw na inampon ako ni Inay  tapos 8 years later kukunin sana nila ako pero pinagtulakan ko sila.

"I don't care if you're an old witch! But you have no right to slap me!" Sigaw ko

"Apo, sorry hindi ko sinasadya" Akmang lalapit siya sa akin

"You don't have to say sorry cause I am used to it lahat ng sampal at pananakit wag kayong mag alala sanay na sanay na ako diyan, diba?MAMA?" I said ang looked at my mother

"So buhay yung Papa ko! At hindi niyo man lang sinabi sa akin! Ang selfish niyo!" Sigaw ni Joylee at tumakbo pataas pustahan sa kwarto ang punta nun.

Tch! What a drama!

"Paano mo nalaman tungkol sa Papa ng kapatid mo?" Kuya angelo asked me

"Who? I don't remember I have one" I said acting that I don't remember

"Wag mong sagarin ang pasensiya ko" Seryoso niyang saad baka masampal ulit ako kaya sasagutin ko na lang ng maayos ang tinatanong ng tukmol kong pinsan.

"Are you really a CEO?!BREAKING NEWS! The CEO of Escalante is a dumb! HAHAHA! Nakalimutan mo ba?! Mayaman si Inay siyempre alam ko!" Inis na Sambit ko

"And besides I have plenty of ways just to make sure that I would make your lives worst than you would ever imagine" I said with a creepy tone lumabas ako ng mansion na iyon nakita ko pa na may lalaki sa gate magdodoorbell sana.

Binuksan ko yung gate at nakita ko yung lalaki mukha siyang matandang amerikano.

"Sino ka?" I asked

"I'm here for Mr. Escalante we need to talk about business" He said

"Sorry, but Mr. Escalante left early in the morning because there is a problem in his company at Italy he will return in 5 months" I said

"Okay, please tell Mr. Escalante to get his *** back in here because we need to talk and it's emergency" He said

"Well, I'm sorry sir but I can't tell him to get his *** back here because I would probably get fired" I said at sinadiya kong banggain siya ng sobrang lakas habang naglalakad muntik pa siyang matumba nun pero naka tukod siya sa sasakyan niya.

This one of my plan na bastusin ang isa sa partner niya sa business bla bla bla niya.

"I will make sure that I will have my revenge" I said

1 week later...

Na ilibing na si Inay kasalukuyang kumakain ang mga bisita nang biglang may lumapit sa akin na lalaki.

"Suzzie Perez, I am your adopted mother's attorney I'm attorney Lazaro Gonzales I am here to tell you about you mother's will" Sabi niya kaya nagnodna lang ako sa kaniya bilang pagbibigay pahintulot na pwede siyang umupo sa harap ko at umupo din ang mukhang pera kong  kapatid na lalake siya ang tunay na anak ni Inay pero wala siyang pake kahit mapahamak ang Nanay niya.

" I, Imelda Perez will give my whole shares, 2 billion dollars and my mansion to my only daughter Suzzie Perez or Peachy Escalante" He said

"And to my son Enrico Perez will receive 500 thousand pesos" Sabi niya agad tumayo si Enrico ng punong-puno ng galit.

"She make sure that you will receive 100,000 per month and the company incomes will be yours" He said

"What billion billion na pera mapupunta sa ampon na iyan samantalang ako 500 thousand lang! Ako ang kadugo niya!" Sigaw niya

"And my last message to my son FAMILY DOESN'T REQUIRE BLOOD alam kong magrereklamo ka na naman sa last will ko huwag kang mag alala madami ka ngang pera eh pero na ubos yun nung nag bisyo ko 5 billion ang ginastos ko pambayad ng utang mo kaya 500 thousand makukuha mo P.S. #MagbagoKana #LabUDarling!" Basa ng attorney di maiwasan nagtawanan ang mga taong nakakarinig sa amin.

Inis na umalis si Enrico dahil sa kahihiyan na sinapit kahit ako napapatawa din.

"Thank you, attorney" Pasasalamat ko

"There's no need to thank me iha bawi ko lang toh dahil sayo nakapagbagong buhay ako and besides nabasa lang naman ako ng Last will and testament" Sambit ng attorney

"Anyways, here's your BDO card 043005 is the password" Sambit nito

"Don't worry about the company I'll take care of it until you reached your 18th birthday" He said at rub my hair

"How about my brother? Alam kong loko-loko yun pero mahal ko yun saan siya titira ngayon? Alam kong maglalabas na naman yun" Nagaalala kong tanong al kong hindi kami magkasundo pero mahal ko yun na higit pa sa tunay kong kapatid.

"Don't worry, I'll try to take care of him I know you're worried about your brother but you should focus on your family" Sabi niya may binigay siyang papel sa akin.

"Puntahan mo ang lugar na toh patungong mo ng 17 nalaman ng Inay mo ng nanay mo ang buong pagkatao mo kahit ako alam ko din pero mas mali liwanagan ka kung puntahan mo ang lugar na ito" Sabi niya nanginginig ang kamay kong tanggapin iyon dahil chineck ng nanay ko ang background ko ibig sabihin malalaman ko kung sino ang tunay kong ama.

Naghihintay lang siguro siya ng pagkakataon ng sabihin sa akin ang totoo dahil hindi niya patatagalin na sasabihin sa akin ang totoo kung alam niyang————may masasaktan lalo na ako.

Kahit gusto ko man na puntahan ang lugar na iyon pero mas nakakabuti na respetuhin ko ang desisyon na Inay dahil alam kong kapakanan ko lang ang iniisip niya.

Umalis na din ako sa sementeryo at bumalik sa mansion ni Kuya Angelo.

"Anak, pasensiya ka na ah di kami pumunta alam kase namin na ayaw mo" Sabi ni Mama

"Halika kain ka na, anak hindi ko kase alam kung ano ang paborito mong pagkain" Sabi niya napatingin ako sa mga kumakain mukhang may mga bisita sila.

"Nananadiya ba kayo? Cinecelebrate niyo talaga ang araw ng pagkamatay ni Inay at ang araw ng pagluluksa ko" Sabi ko pinipigilan ang mga luha ko lumapit ako sa kaniya.

"Anak, kase pumunta sila dito para kay——" Di ko siya pinatapos

"You know what? I almost believe in your acting skills! Kaunti na lang maniniwala na ako na nagsisisi ka sa ginawa mo sa akin noon! But now this!I can't believe that I have a family who is worst than animals!" Sumbat ko sa kaniya kaya tumahimik na lang siya.

QWERTYUIOPASDFGHJKLZXCVBNM

...THAT'S ALL MUNA HAY SALAMAT NAKAABOT DIN NG 3000 WORDS!...

...KUMUHA LANG PO AKO NG NAME AT IDEA SA MUTYA NG SECTION E KAY ATE LARA....

SUZZIE'S POINT OF VIEW...

"Dito ka matutulog sa kwarto ni Joylee gusto niya kase---" Di ko siya pinatapos

"Ituturo mo lang kung saan ako matutulog ang dami mo pang sinasabi ng blah blah blah" Irita kong sabi kaya tumahimik na lang siya.

Hindi ko gustong bastusin sila pero bakit hindi na lang nila ako pabayaan sa gusto kong gawin sa buhay ko tulad ng ayaw kong tumira dito.

Alam kong nagtatanong kayo kung bakit galit ako sa buong angkan yun ay dahil wala man lang isa sa kanila na nagtangkang iligtas ako maliban kay Ate Joylee.

Galit lang ako sa kaniya dahil ni minsan hindi man lang ako binisita ngayon ko lang siya nakita araw-araw, gabi-gabi ang pagdarasal ko na sana kahit isang beses lang sa isang taon makasama ko siya pero hindi siya dumating.

Kaya nangunguhulugan lang na kaaway ko din siya na kampi siya sa pamilyang kinasusuklaman ko na kahit kailan ay hindi ko mapatawad.

Pumasok ako sa kwarto at pagpasok ko malaki-laki naman kaso iisang bed lang ng kingsize ang laki.

"WHAT?!" Pagtataray ko ng mapansin kong nakatingin siya sa akin.

Pansin niyang galit ako at wala sa mood na makipagusap sa kaniya kaya umiwas na lang siya.

Kailangan kong mag mukhang masama sa harapan nila para pabayaan na nila ako hindi ko intensiyon ang maging bastos pero kailangan para makaalis na dito dahil hindi pa ako nakakatagal dito halos di na ko makahinga.

'Tok Tok tok'

Pumasok ang tukmol kong pinsan na feeling niya siya ang nagmamay-ari ng bahay dahil ang may ari naman talaga ang mga magulang niya.

"Bukas, sa MIHS ka magaaral kasama ng ate mo" Sabi niya

"Yeah, whatever" Bored na mataray kong sagot ayan nagsisimula na sila kontrolin ang buhay ko I'm sure ginagawa lang nila toh para makuha ang perang pinamana sa akin ni Inay.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Suzzie Perez" Maikli kong sagot sa totoo lang ayaw kong mag aral dito sa Maxwell International High School.

"Kapatid mo ba yan, Lee?"

"Ganda sana ang kapatid mo kaso mukhang tomboy"

"Mukhang masungit"

"Siya ba yung nag drama kahapon?"

Now I get it! Kaya pala pamilyar Tong mga toh dahil sila yung mga bisita kahapon ibig sabihin kaaway ko din sila.

Mukhang ang mas nakakatanda silang lahat sa akin at wala akong pake sa kanila dahil kaibigan silang lahat ni Joylee.

Lalaki silang lahat except sa aming dalawa ni Joylee siguradong lumalandi na naman ang isang toh.

Inayos ko na lang yung sumbrero ko patalikod at inayos ang wig ko lagi akong nakawig na panlalaki kahapon nga nakawig ako ng panlalaki.

Ayaw kase ni Mama na magpaputol ako ng buhok inaalis ko lang ang wig ko tuwing nasa bahay kame at kapag lumalabas kame pinapapasok ko yung buhok ko sa sumbrero.

Kase yung sumbrero kasi gawa ni Mama para sa akin that's why I treasured it so much.

She even changed my name into a girly one ang sabi ko sa kaniya Totoy na lang yung pangalan ko pero di siya pumayag dahil babae daw ako.

Wala naman akong magagawa kundi pumayag na lang sa gusto niya dahil ayaw kong maging malungkot siya.

"Umupo ka sa tabi ng kapatid mo para komportable kang umupo sa inuupuan mo" Sabi ni Sir

"Tch" Sambit ko na lang pero di na lang pinansin yun ni sir.

Pagkaupo ko nag start na yung lesson habang nakikinig napansin ko maliit ang katabi ko.

"Ano ba?! Merch, tigilan mo nga ako!" Bulong na sigaw ni Ate--I mean Joylee sa likuran niya pansin ko din na sinisipa nung lalaki ang upuan ni Joylee.

Umarte akong nagstrestretching para magparinig sa kanila.

"Aaaannngggg laaaannnndi ng kaaaatabbiii koooooooo" Sambit ko habang nagstrestretching sinadya kong magparinig sa kanila ramdam ko ang pag titig nilang lahat sa akin.

"What? Nagstretching lang ako dahil masakit katawan ko" Inosente kong sabi habang nakangiti ng plastic.

Sana mapansin niyong plastic ang ngiti ko!

By the way were wearing this uncomfortable school uniform because I don't like skirt.



I swear sobrang ikli ng skirt isang ihip lang ng hangin kita na panty ko kanina ko pa hinihila pababa yung skirt ko kase ang ikli talaga.

Ang init dito sa dito pero sa ibang classroom naman aircon doon dito parang nasusunog kami dito ng buhay sa classroom pati electrician init din binubuga dahil sa init ng classroom.

"Okay, class! Gagawa kayo ng tula o story making! Kaya na bahala sa gusto niyong kuwento basta tagalog and no copy rights!" Pagpapagawa sa amin ni Sir ng project

"You can make a group but if you want to do it solo in this project you can! Pero halata naman na wala sa inyo ang magsosolo so pwede na kayong mag meeting ng partner or group mates niyo!" Malakas na boses ni Sir para marinig ng lahat

Dahil ayokong makagrupo ang mga toh dahil kaibigan sila ni Joylee ay magsosolo na lang ako kaya nag raise hand na lang ako.

"Yes, Miss Escalante?" Tanong ni sir

"It's Perez to you, sir---By the way I want to do solo" I said kaya napatingin sa akin ang lahat.

"Why?" He asked

"Because I don't need them in this project if I know mga tamad ang mga yan! And you know that sir na lahat ng lalaki ay tamad" Diretso kong sagot

"Okay, I understand you can do solo in this project but all of you has 30 minutes to do this project at isa sa kada grupo o partner ang mababasa ng story" Sabi ni Sir

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Okay! Next is miss Escalante!" Tawag sa akin ni Sir kaya nagpalakpakan ang lahat.

Kala niyo naman nanalo ako sa contest!

Nagsitahimik muna ang lahat para mapakinggan ang estorya na isa sambit ko.

"may isang batang babae na nasa limang taong gulang ang edad"

"Wala siyang Papa pero may mama siya sabi nila maganda magkaroon ng pamilya pero para sa kaniya hindi, dahil impyerno ang magkaroon ng pamilya" Pagpapatuloy ko ng kwento

"Dahil sa tuwing nakikita siya ng Mama niya ay palagi siyang sinasaktan nito"

"Paiba-iba ang mga asawa ng mama niya halos every month meron naman siyang bagong asawa"

"Kaya pa iba-ibang lalaki ang nananakit sa bata pero iisang babae ang nanakit din sa kaniya, ang kaniyang Ina"

"Minsan minamanyak siya ng mga asawa ng mama niya pero pinipili ng mama niya ang kampihan ang mga asawa niya kesa sa anak"

"Meron siyang dalawang kapatid pero paiba-iba ang mga tatay namin"

"Dahil paiba-iba ang asawa ng mama niya ay di niya alam kung sino dun ang tatay niya"

"Yung panganay niyang kapatid ay walang pakialam sa kaniya dahil hindi niya ako tinuturing k-apatid" Pinipilit kong kalmahin ang sarili

"Pero yung Ate niya ang tagapagtanggol ko niya kaya mahal na mahal niya ito ng sobrang-sobra"

"Mas mahal at paboritong anak ng mama niya ang pangalawang anak"

"Alam niyang mali ang mainggit pero kadalasan ay naiingit siya sa pagmamahal na binibigay ni Mama sa ate niya samantalang siya kahit pagkain kailangan niya pang ihingi yun sa mama niya kadalasan ay sinasaktan niya ako dahil palamunin lang daw ako"

"Hanggang sa pinaampon niya ang batang babae sa isang lalaki na alam niyang masama dahil muntik siyang magahasa nito"

"Pero buti na lang ay nailigtas siya ng magandang babae at ng anak niya"

"Siya ang nag alaga at nagaruga sa kaniya habang ginagawa niya iyon ay naghihintay siya sa harapan ng pintuan dahil alam ng pamilya niya ang nangyari sa kanuya" Tumulo ang mga luha ko pero agad ko yun pinunasan iyon para walang makapansin.

"Hinintay niyang kunin siya lalo pa't gusto niyang maging kalaro ang Ate niya kaya hinintay niya ito ng hinintay"

"Binibilang niya na lang kung Ilang araw, taon, o buwan na hindi sila niyi nag kikita"

"Hanggang sa naging successful yung umampon sa kaniya kaya yumaman sila at naging isa sa pinakamayaman sa buong mundo at tumira sila sa isang mansyon"

"Pero kahit maganda na ang buhay niya ay gusto niya parin makita ang pamilya ko at sinabi niya iyon sa Inay niya na umampon sa kaniya"

"Kita niya ang saya at kalungkutan sa mga mata ng Inay dahil tinawag niya itong Inay sa unang pagkakataon pero malungkot ito dahil gusto ng bata ang makita ang tunay na pamilya ng batang babae"

"Kaya napag desisyonan niya na iuwi na lang ang bata sa totoo nitong pamilya ang buong akala ng bata ay hinahanap siya ng pamilya pero iba ang nakita ang nakita niya"

"Mas lalo pang naging masaya ang pamilya niya dahil wala na siya pero binalewala ko n-na lang i-iyon"

"Sinabi niya na lang sa sarili niya n-na bi-rthday yun nang kapatid ko kaya masaya siya kahit masakit na iyon sa kalooban niya"

"Pe-ro n-nung nila-pitan niya ang ate niya a-t tinawag"

"K-kasama niya ang m-mga k-kaibigan niya nun a-ng sabi niya hindi niya---kilala ang batang babae kahit ganun niyakap niya ang kapatid dahil sa sobrang Miss pero tinulak nito ang kapatid tinignan siya ng Ate niya na parang isa siyang maduming bata na mas madumi sa sapatos niya"

"Simula ng araw na iyon ay nangako siya sa sarili niya na igaganti niya ang sarili niya sa mga pamilyang nang api sa kaniya"

"Walong taon na ang nakalipas ng magulang nangyari iyon kinalimutan niya ang planong paghihiganti at ang totoong pamilya"

"Ay muli siyang ginulo ng pamilya nito at pinagtangkaang siyang bawiin dahil sila daw ang mas may karapatan"

"Hanggang sa umabot ito sa korte nanalo sila sa kaso kaya uuwi na sila dapat pagkagaling sa korte dahil magcecelebrate sila"

"Pero biglang dumating ang itim na Van lumabas ang isang tao na nakabonet at binaril ang Ina-unahan niya"

"Kaya ang masayang pamilya niya ay nawasak dahil sa pamilyang kinasusuklaman niya"

"Kaya nagmula nun ay puno ng pagluluksa na nasa isip niya hanggang sa maisip niyang maghiganti sa totoong pamilya niya"

"At sinimulan niya ito sa mga nalalaman niya sa sikreto ng pamilya at binunyag iyon para makasira-sira ang pamilya"

"Labing limang taong gulang na siya ngayon at hanggang ngayon ay galit, poot, at paghihiganti na lang ang nasa isip niya na halos di siya makatulong kung paano magkandarapa ang pamilya niya sa paghihiganti niya"

"At dun nagtatapos ang kuwento"

'CLAP!CLAP!CLAP!'

NAGPALAKPAKAN ANG BUONG KLASE ang hindi nila alam ang batang babae na iyon ay ako.

"Impressive, miss Escalante!" Ang kulit mo sir! Sabi ko sayo Perez eh!

"It's Perez" I said without looking at him hindi tumitingin sa akin si Ate dahil alam ko na alam niya na ako yung batang babae.

"Okay! Next is miss Lee" Nagsimula na siyang mag tula ayaw ko sana makinig pero kailangan---wag kayong ano diyan! Dahil baka mapagalitan ako na hindi ako nakikinig.

PATAWAD KAPATUI

Kapatid ko patawarin mo ako

Sa aking mga pagkukulang

Gusto kong malaman mo

Na ika'y aking pinakamamahal

Ngunit nagbago ang lahat

Simula nung ika'y nawala

Sinubukan kitang hanapin

Pero ako'y nabigo

Pero ako'y hindi tumigil

Hanggang sa ika'y aking nakita

Hindi ko batid kung bakit ika'y galit

Ngunit sana'y ako'y iyong mapatawad

Pagtutula niya habang ramdam kong nakatingin siya sa akin dahil nagtulog-tuligan ako para hindi niya ako makitang nakikinig.

SINUNGALING!

Kahit kelan talaga pamilyang sinungaling talaga sila minsan napapatanong ako kung pamilya ko ba talaga sila?! Kase magkaibang-magkaiba ang ugali ko sa kanila.

"Impressive, miss Escalante" Sabi ni Sir

"Magkapatid nga kayo ni Peachy ang galing niyong gumawa ng tula at story" Sabi ni Sir

"Kaya pareho kayong makakatanggap ng perfect score sa klase na ito pati na rin sina Merch at ni Kazehaya"

"Okay, class! Dismiss!" Kasabay nun ay agad akong tumayo naglakad papunta sa canteen dahil kanina pa ako gutom.

Pero may biglang pumigil sa akin sa pamamagitan ng paghawak nito sa kamay ko kaya napatingin ako sa kaniya---kaklase ko siya kaya hinila ko ang kamay ko.

"What do you want?" I asked coldly

"I-I'm Jarov di-to ka na kumain may libreng food kase ngayon si Merch" Sabi niya na halata ng takot dahil binibigyan ko siya ng nakakamatay na tingin.

"So? Wait---Kayo yung bisita kahapon, right?" He nodded

"Mapapalagpas ko ang ginawa ninyo kahapon dahil alam kong wala kayong alam sa nangyari pero dahil kaibigan kayo ni Joy Lee ay ituturi ko kayong kaaway"

"And so what? Kung may libreng pagkain yung asungot ninyong kaklase! I can even buy you! And your lives! I'm going to make sure that you will regret that you meet Joy Lee" Sabi ko at ngayon ay umiyak na siya sa takot.

"Di mo naman kailangan sabihin yun, bunso" Sabi ni Joy Lee

"I will say whatever I want to say! You know what?! I don't have time for you goody acts! You're nothing but a piece of trash!" I shouted at her tinalikuran ko na lang sila.

"Tch!" Tanging sabi ko

LAKAS MAKA PLASTIC SA HARAP KO!

Pagkatapos ng ginawa nilang lahat sa akin ay sa tingin nilang madaling magpatawad! Masyadong mahal ang patawad ko para lang ibigay ko iyon sa kanila.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Pizza at spam ang gusto ko bilisan mo kung ayaw mong masaktan!" Mataray kong sabi kilala ako ng cashier binayaran ko siya maging Actress.

Pinapalabas ko lang na nang aapi ako ng tao pero magkaibigan kami niyan kailangan ko lang gawin toh para wala nang mang-aapi sa akin.

Umarte siyang ibibigay niya sa akin yung tray na may maling pagkain na nakalagay nagwink siya sa akin at nag start na ng show.

"ANO TOH?! ANG SABI KO SPAM! HINDI HAM! ANG DALI-DALI LANG NG TRABAHO MO TAPOS MALI-MALI PA ANG BINIGBIGAY MO SA AKIN!" Sigaw ko sa kaniya linakihan ko ang mata ko dahil inuutusan ko siyang umiyak kaya umiyak siya gusto ko nang katawa pero hindi pwede baka mabuking plano ko.

"Peachy! Hindi mo naman siya kailangan sigawan!" Sermon ni---sino pa nga ba?! Yung tukmol kong kuya!

"I can do whatever I want! Like this!" Sabi ko at hinugot ang buhok nung isa sa tauhan ko na schoolmate ko at nasa tabi ko lang.

"SORRY" Bulong ko sa kaniya

"Aray po!" Sigaw niya dahil nakuha niya ang ibig kong sabihin nagkalat ang mga tauhan ko simula nang lumipat ako dito.

"Okay lang, boss" Bulong niya din sa akin

"TAMA NA YAN!" Sigaw niya sa akin at tinulak ako

"Miss, okay ka lang? Pasensiya ka na ha ayusin ko muna sarili mo sa CR" Sabi niya at tumango Hailey sa kaniya

"Kailangan mo talagang gawin yun?!" Sigaw na tanong niya sa akin

"Oo, bakit angal ka?!" Mapangasar na tanong ko lalapit na sana siya

"Wag kang mag malinis diyan! Dahil nang agaw ka ng Jowa diba?! Sinira mo ang pagkakaibigan ninyo dahil lang sa iisang babae ang gusto niyo! HAHAHA!"

"YOU KNOW WHAT?! When I knew about that thing! It makes me disgust because Jowa ng iba inaagaw mo!"

"So long Pinoy Big Brother" Sabi ko pagkalabas ko ay agad akong pumunta sa likod nakita ko yung dalawang pinahiya ko kanina.

"Here, may bonus kayo sa akin galing niyo kase umarte" Natatawa ng sambit ko at binigay ang 50 thousand kada isa sa kanila.

"Naku! Sobra naman ata toh Boss!" Sabi ni Hailey at Ate Lea

"You deserve it! Sa susunod magartista na lang kayo galing ninyong umarte at sabihin mo din sa kaniya na bukas ko siya pupuntahan may gagawin pa kasi akong assignment" Tumango si Ate Lea

"By the way pakibigay toh sa kapatid mo sabihin mo sa kaniya bukas pa sa dating yung iba niya pang regalo" Nakangiti ng sambit ko parang pamilya ko na kase ang mga tauhan ko.

"Naku, Boss! Wag na po! Marami na po kayong naitulong sa amin!" Pagtatanggi ni Ate Lea

"Ano ka ba? Pamilya ko na kayo, okay?" Nakangiti ng sambit ko

"Salamat, boss" Pagpapasalamat nila sa akin

JOYLEE'S POINT OF VIEW...

"Joy! May nakuha na akong impormasyon sa kapatid mo!" Sabi ni Hacker kaya agad kaming lumapit sa kaniya pinakiusapan ko kasi siya Icheck yung background ng kapatid ko.

"Pinalitan ng Ina-inahan niya ang pangalan niya into Suzzie Perez at pumayag siya"

"Siya na ngayong ang nagmamay-ari ng Perez Corp. dahil walang alam ang kuya niya kundi ang magsugal" agad kaming tumingin kay Andrew kaya napakamot siya sa batok niya dahil lagi siyang nangungunang at nagsusugal.

Utangero kase!

"Pero ang attorney niya muna ang bahala sa company habang under training siyang ngayon para siya ang mayari ng companiya at susunod na CEO"

"Makukuha niya lang ang 2 billion dollars niya sa pagtungtong niya ng 18 years old"

"Class Valedictorian siya nung Grade 6 siya"

"May mga nagkalat na din dito ang mga tauhan niya at ang hinala ko para bantayan ang mga kinikilos natin"

"At isa sa atin dito ay tauhan NIYA KAYA KUNG SINO KA MAN?! UMAMIN KA NA! DAHIL KUNG HINDI MAHUHULI PARIN KITA! HAYOP KA!" Pagbabanta na sigaw niya sa traydor naming kaklase.

'CLAP! CLAP! CLAP!'

Narinig naming may pumalakpak kaya agad kaming na Palingon sa kung saan nang galing yung tunog.

Agad ko siya ng nilapitan para makompronta sa mga maling ginagawa niya sa amin.

"Kailangan ba talaga umabot sa ganito?!" Sigaw na tanong ko hinawakan ako ni Merch sa braso.

"Oo! Paulit-ulit karin eh noh! Hangga't nabubuhay ako sasaktan at sasaktan kita! I mean kayong lahat! Hahaha! Kaya bantayan niyo na ang pamilya dahil sila ang isusunod kong saktan" Pagbabanta ko sa kanila ha ng tumatawa ng malamding creepy.

"Pero ang tanong, ate anong ang gagawin niyo kapag nalaman niyo kung sino ang traydor sa inyo?" Tumahimik silang lahat parang nasasaktan sila dahil may traydor sa kanila.

Wala naman talaga silang traydor ginawa ko lang yun para mawalan sila ng tiwala sa isa't isa.

"Kung gusto niyo talagang malaman magminimaynimo na lang kayo?! O kaya naman maglaro na lang kayo ng Among us?! baka sakaling mahuli niyo ang salarin sa kung sino ang nag sabi sa akin ng impormasyon tungkol sa inyo HAHAHAHA!" Tinawanan ko sila lalo na si Ate---Ano ba Suzzie! Hindi mo na siya ate, okay?! Tinalikuran ka na nila! So stop calling her ATE!

QWERTYUIOPASDFGHJKLZXCVBNM...

That's all for today guys!

EMERGENCY!

JESUS IS COMING

...JOYLEE THE PHYCHOPATH...

SUZZIE'S POINT OF VIEW...

"This is my design ma'am for nursery room" My designer said ako kase ang boss nila si tito attorney muna kase yung CEO kaya ako undertraining palang ako bilang Boss nila.

...

...

"What's the baby's gender?" I asked

"They don't know they wanted to be ready for their baby because his wife is 2 months pregnant" She answered binibigyan lang kame ng pera ng clients namin tapos kami na bahala paano ipagkasya yung pera.

Tapos tsaka nila kame bayaran kapag tapos na ang ginagawa namin.

"Can you do me a favor? Can you change the color into white? Since we don't know the babies gender" I asked a favor

"Of course, ma'am" She agreed with a smile on her face

"I like your designs, miss Alvero but if the client like it I'll give 1,000$ bonus this month" I said with a smile on my face kaya napangiti siya ng wala sa oras.

I know she needs because it she needs to pay for her mother's hospital bill and I wanted to help her ayaw naman nung clients yung design niya ibibigay ko parin yun.

And besides she work hard for it!

"Really, ma'am? Thank you ma'am! I hope the client likes our design!" She said

Joy Lee's POINT OF VIEW...

"Sinong tumulong sa kapatid mong may sakit?" Tanong ko sa front desk na nagbabantay.

Mag-isa kase ako ngayon pumunta dito para malaman kung ano talaga ang totoo.

"Si ma'am Suzzie po kaya nga po ako nagtrabaho dito sa PEREZ CORP. dahil malaki ang utang na loob ko kay ma'am"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Si ma'am Suzzie po"

.

.

.

"Si ma'am Suzzie po"

.

.

.

"Si ma'am Suzzie po" Ngayon naniniwala na akong mabait na yung kapatid ko biruin mo libo-libong taong tinulungan.

Pumunta ako sa taas sa may 35th floor nila para mapuntahan ang kapatid ko, I guess it's time to know the truth.

"come in" She gave permissioned and when I enter I saw how busy she was may mga permahan siya ng ung ano-ano at nahiya ang utak ko dahil pagkain lang alam ko.

"Lisa, hand this to mr. Dimagiba, you need to make sure that he would like this design" She said ibibigay niya sana ug papel nang makita ako.

"What do you want?! Pwede ba tantanan niyo na ako?! Nagtitiis na nga ako sa tuwing umuuwi ako sa bahay niyo dahil nandun kayo kahit dito ba naman?!" She said angrily

"I want to know the truth alam kong madami kangalam sa nakaraan ko" I said desperately

"You want to know the truth?" I nodded

"Then beg me first" She said with a smile on her face alam kong malaki ang kasalanan ko sa kaniya noon pero wala akong may naalala na pinagtulakan ko siya palayo.

"Pls. I need to know about the truth about us lalo pa at hindi ko maalala yung tungkol sa pinagtulakan kita palayo" I begged desperately

"I know y-your ly-ing if I know sinasabi mo lang yan para mahuthutan ako ng pera" She said angrily she really doesn't listen to anyone! Sarado na talaga ang puso at isipan niya para makatanggap ng paliwanag ko.

"Look, I know I hurt you but pls. just tell me what happened----I mean everything happened between us kung paano nangyari yung mga bagay na kahit kelan hindi ko alam kung ano ang nangyari" I said calmly

"Binalikan kita,ate" A tear starts to drop from her eyes

"Sinadiya kong makahanap ng tiyempo na wala sina Mama dahil alam kong pagtutulakan nila ako hanggang sa nakahanap ako ng tiyempo at nilapitan kita pero pinagtulakan mo ako sinasabi mong hindi mo ako kilala you even slapped me! Sinasabi mo din na baliw ako! Pinahiya mo ako sa harap ng bisita! Pero alam mo ba ang mas masakit,ate?" She asked coming near me habang maraming luhang lumalabas sa mga mata niya.

"Ay yung pinagkaila mo na magkapatid mo ako" She said seriously while I can see a sadness and anger in her eyes I know I hurted her pero wala akong may naalala.

"Talagang wala kang may na alala dahil hindi ikaw ang gumawa nun HAHAHA" Someone said hinanap ko pa kung saan nang galing yung boses ko siguro sa isip-isip ko lang yun.

"Wala akong may naalala sa mga sinasabi mo pero naniniwala akong totoo yang mga sinasabi mo sa akin ngayon dail kahit ako hindi ko na kilala ang sarili ko" I said gusto ko siyang yakapin ng mahigpit pero alam kong pagtutulakan niya ako at masasaktan lang ako.

"Hindi lang ang pagtatanong ang pinunta ko dito, I also came here to say sorry" I said at lumuhod ako sa harapan niya at yumuko.

"I know I hurted you that time kaya ka nagkakaganiyan and it's all my fault but I was hoping na sana bumalik na yung dating chichi nakilala ko 'cause I'm missing her" I said 

"What are you doing? Stand up! I don't need your excuses! Gusto mong bumalik ang dating chichi! well,sorry to say but she is now dead and si Suzzie was born!" She said angrily kaya tumayo na lang ako gaya nang inuutos niya

"Yeah, Suzzie was born but Chichi was still inside you dahil nawala yung Chichi ko nandahil sa akin and now I found her, I'll work hard for forgiveness until my last breath" I said and left the room kase alam kong mas lalo ko siyang masasaktan kapag nagtagal pa ako sa room na iyon.

Hinanap ko yun CR at hindi ako nabigong hanapin yun buti na lang nahanap ko ang hinahanp ko pagkapasok ko ay walang tao sa loob ng CR.

Naghilamos muna ako dahil nagbabasakali akong maibsan ang sakit na raramdaman ko dahil sa ginawa ko sa kapatid ko, nang matapos ko na ang paghihilamos pinatay ko yung faucet at napatingin ako sa salamin at---------may nakita akong babae na kamukhang-kamukha ko sa salamin.

"Sino ka?!" Gulat kong tanong ako

"Ako si Althea" Sagot nito

"Bakit mag-k-kamukha t-ta-yo?" Nauutal kong tanong

"Cause I am you and you are me magkaibang ugali pero iisang katawan ang ginagamit" Sabi niya at ngumiti na parang papatay siya ng tao.

"Ano ba yan?! Ang ingay ninyong dalawa?! Stop na kayo pls. ang ingay ninyo kase eh" Sagot ng batang nasa tabi ko at ang batang toh———ay kamukha ko nung bata pa ako?

"Hello po ako po si Anna kamusta po kayo?" Tanong niya sa akin napadapa ako sa mga nakikita ko

"Hindi! Hindi kayo totoo! Hindi----! Teka!" Sabi ko nang ma realize ko ang mga nangyayari.

"So ikaw pala yung nanakit sa kapatid ko salbahe ka!" Sigaw ko

"Ginawa ko lang ang dapat na matagal mong ginawa" Malita niyang sabi

"What do you mean by that?" I asked

"Kase po alam po namin na nagdurusa po kayo dahil sa kapatid niyo po" Sagot ni Anna

"Kase po siya po yung dahilan kung bakit hindi niyo nakilala ang papa mo po kahit alam niyo naman po name niya" Dagdag pa nito

"Kahit na! Hindi niyo dapat sinaktan ang kapatid ko! Alam niyo ba?! Dahil sa ginawa niyo kinasusuklaman niya na ako ngayon! Dapat malaman niya ang totoo na kayo ang may kagagawan nun hindi ako!" Sigaw ko sa kanila magpalakad na sana paalis

"Subukan mong sabihin sa kaniya at sa mental ka nila dadalhin" Pagpapaalala ni Althea kaya napahinto ako.

"Do you really think Na normal Na tao ang tingin nila sayo kapag nalaman nilang may tatlong katauhan na nasa iisang katawan?"

"Do you really think na mapapatawad KA ng KAPATID Mo kapag malaman niya ang totoo?"

"Hindi, diba? Mas lalo kaniyang pagtatawanan dahil yan ang kalagayan mo"

"Walang makakaintindi at magmamahal sayo kundi kami lang" Napatahimik ako sa mga sinabi niya

"Kaya hayaan mo kong ayusin ang gulong ginawa ko hayaan mong ako ang magpaliwanag sa kapatid mo" Sabi nito at ngumiti

"Okay, I'll let you take over my body  Pero dapat pagbalik ko maayos na ang lahat" Sabi ko

"Yehey!" Sambit nung bata

Althea's pov.

NAPAKAMANGMANG ng babaeng toh does she really think na tutulungan ko siya sa kapatid niya?! HA! N-E-V-E-R! Never in a million years! Mamatay muna ako bago mangyari yun!

Matagal na akong nagtiis dahil siya ang nagtake over ng katawan na toh! And now! My time has come!

Suzzie Perez! MY SWEET SISTER YOU'RE DEAD! I'LL KILL YOU WITH MY OWN HANDS!

QWERTYUIOPASDFGHJKLZXCVBNM

THAT'S ALL PO MUNA BUSY KASE AKO TODAYBAWE NA LANG ME NEXT TIME!