Hi my name is Ara Hernandez. I am the daughter of a successful business man. We owned many companies but the thing is I am not happy.

Why?

Napaka lungkot ng buhay ko..

Bakit naman?

It start with my mom and dad.

Naghiwalay sila bata palang ako...

It is because of my brother.. Nawala kasi siya ng kasama namin ni Mama si Kuya.. Well 1 year lang ang tanda saakin ni Kuya kaya mabilis maligaw..

Then my mom died because of depression she took her own life.. Nung nalaman niya na may iba nang pamilya ang dad ko.

I was angry at my dad but I have a bestfriend who helped me overcome all of this problem in my life.

But now wala din sya sa tabi ko dahil nasa ibang bansa na sya.

His name is Nathaniel Dela Cruz... Iniisip ko nga ano na kaya ang lagay niya ngayon?

Pero galit ako sa kanya kasi naman iniwan niya din ako. Nangako siya sakin na di niya ako iiwan ehh..

BTW back tayo ngayon..

Nagaaral ako ngayon sa Hernan College BSBA ang kinukuha ko dahil ako ang nagpapatakbo ng company namin.

Sa totoo lang wala akong kaibigan sa school.

Bakit???

Kasi naman walang gustong makipag kaibigan saakin. Ayaw kasi nila sa akin kasi kapag naka away nila ako mapapatalsik sila sa school..

So walang naglalakas loob na kaibiganin ako... O ang maging kaaway ako..

Btw okay lang naman yun ayaw ko nang umasa sa wala..

Iiwan din naman nila ako balang araw...

But yung sinasabi ko biglang nilunok ko din ng makilala ko si Ken Francisco..

Scholar sya dito sa school.. Pero naging sikat agad siya dahil mabait at gwapo siya..

Teacher: Magandang umaga class.. Meron nga pala kayong bagong kaklase.. Isa syang scholar sa school na ito kaya sana matulungan niyo syang maka adopt agad at maka salamuha kayo ng ayus..

Ken: Ako nga pala si Ken Francisco nice too meet you all. Sana ay makasundo ko kayo (Sabay ngiti)

Nagtilian ang mga kaklase namin ng ngumiti siya. Ewan dalang dala sila..

Well di na ako magtataka kung bakit.. Gwapo nga kasi at isa pa balita ko matalino din sya kasi nga scholar sya nakapasa sya sa mahirap na exam...

Bago ka kasi maging scholar kailangan maipasa mo ang sobrang hirap na exam dito sa school..

Teacher: You can sit down now Ken.

Tumingin siya ng mga upuan pero dumeretso sa tabi ko. Nagtinginan ang mga kaklase ko..

Kasi ba naman sa dinami daming upuan dito pa talaga sa tabi ko nakakainis..

Siya ang sumira ng katahimikan ko..

Ken:Hi my name is Ken Francisco nice meeting you..

Ara: I know narinig ko yung sinabi mo kanina.

Tinarayan ko siya sabay nag nap ako.

Tingin siya ng tingin sa akin di ko alam kung bakit. May dumi kaya sa mukha ko?

Ara:Bakit?

Ken:Ha?

Ara:Bakit ka natingin?

Ken:Ahh kasi naman maganda ka kaso masungit ngalang.

Ara:Ano bang paki mo..

Ilang araw na nakipag usap siya sa akin na parang close..

Kinulit niya ako ng kinulit hangang sa naging kaibigan ko siya...

Naging maayos ang pagiging friend namin mabait at sweet siya..

Isang araw nasa canteen kami biglang may sinabi siya sa akin..

Ken: Ara alam kong saglit palang ng magkakilala tayo pero nagustuhan agad kita habang lalo tayong nagiging close at nakikilala kita mas lalong napapalapit ang puso ko sayo. Mahal na kita Ara.. pwede ba akong manligaw sayo?

Sa pagkahaba haba ng kanyang sinabi nag oo agad ako sa kanya. Hinayaan ko siya na manligaw saakin..

Ilang buwan ng nanligaw siya ramdam ko na special ako dahil pinaramdam niya sakin ang pagmamahal na nawala sakin ng ilang taon..

May mga unting lumalapit nadin sakin at nakikipag kaibigan, hinayaan ko sila at kinakausap..

Napansin na din nila na di talaga ako tulad ng inaakala nila na malupit at walang awa...

Ken:Flowers and Pizza for you Ara.

Kinuha ko agad yun syempre Pizza yun ehh..

Ara:Salamat ng madami..

Alam niya talaga kung paano ako mapapasaya..

Pagkalipas ng 1 taon niyang panliligaw. Balak ko na siyang sagutin sa susunod na linggo kaso magkahiwalay na kami ng classroom ngayon.

Pero lagi niya padin akong binibisita kapag wala siyang ginagawa. Ang mostly na meet up namin ay sa canteen...

(Makalipas ang ilang araw)

May bago kaming kaklase si Tricia Dela Cruz... Mabait at pala kaibigan siya.. Tumabi din siya saakin tulad ni Ken nung unang araw niya sa school.

Naka kwentuhan ko siya at naging kaibigan..

Ara:So bakit ka nga pala lumipat dito sa school namin?

.

Tricia:To find someone nakita ko kasi sa Facebook niya na naandito siya.

Ara:Sino yung someone na yon?

Tricia: My boyfriend..

Ara: Sana makita mo siya agad.

Tricia:Sana nga.. Pero teka may boyfriend ka na ba?

Ara:Wala pa pero mag kakaroon palang..

Tricia:Ganun sana maging kayo na..

Makalipas ang ilang araw nag kita kami ni Ken sa Canteen sasagutin ko na siya at ipapakilala ko din sa kanya ang new friend ko

Nagkita kami at niyakap niya ako ganun din nmn ang ginawa ko...

Nasa CR si Tricia ngayon kaya maya ko na siya ipakilala kay Ken..

Ken: Bumili ako ng Pizza for you tara kain na tayo...

Ara:Wag ka nang manligaw saakin..

Ken: Anong ibig mong sabihin?

Ara: Itigil mo na ang panliligaw sakin.

Ken:May nagawa ba akong masama sayo? May naging pagkukulang ba ako sa loob ng isang taon? Bakit?

Ang dami niyang sinasabi kaya pinatigil ko na siya...

Ara: Wala kang nagawang mali... Pinapatigil na kita manligaw kasi sinasagot na kita..

Ken:Talaga?

Tumalon sa tuwa si Ken at niyakap niya ako.. Tuwang tuwa din ako dahil sa wakas mayroon na akong masasabi na taong nag mamahal sa akin..

Pagkatapos ko siyang sagutin ay bigla niya akong niyaya sa Resto kaya hindi ko na naipakilala sa kanya si Tricia.

Chinat ko si Tricia at sinabi ang nangyari wala naman siyang ibang chinat kundi congrats.

Ilang months na nang naging kami ni Ken at masasabi kong napaka sweet niya. Everything is fine and sobrang saya ko for ilang months. Umabot din ng birthday niya at nag celebrate kami magkasama.

Ara: Ken Thank you sobrang saya ko. Sa ilang taon na naging malungkot ako at walang kasama. Ngayon ko lang uli naranasan maging masaya. Salamat sa lahat.

Ken: Syempre naman special ka sakin eh.

Pumunta kami sa park at nanuod ng sine. Sobrang saya na may kasama nadin ako sa wakas.

Ara: Nga pala may ipapakilala ako sayo bukas

Ken: Sige. Kita tayo sa Canteen bukas.

(Kinabukasan)

Breaktime tulad ng pinangako ni Ken nagkita nga kami sa Canteen.

Ara: Ken this is Tricia my new friend

Ken:Nice meeting you Tricia..

Nagulat si Tricia sa nakita niya, Ganun din ang naging reaksyon ni Ken.

Ara: Magkakilala ba kayo?

Ken: Hindi (Sabay hatak saakin) Sa labas nalang tayo kumain.

Ara: Teka pano si Tricia?..

Tricia: Ayus lang ako babalik na ako sa room..

Nagulat ako sa naging reaksyon nila sa isat isa. Then after that day ayus parin naman kami ni Ken. Sweet at mabait padin siya sakin ang dami naming pinuntahan.

Pero parang may mali. Lagi ko kasi siya ngayon nakikitang nakatulala parang ang lalim ng iniisip.

Ara: Ken okay ka lang?

Ken: Ha?

Ara: Okay ka lang ba?

Ken: Ah oo ayus lang ako.

Ara:Okay sge sabi mo ehh...

Makalipas ang ilang araw sinundan ko si Tricia sa sobrang pagtataka ko sa nangyayari.

This is the first time na nakita kong ganun ang reaksyon ni Ken so I know may something. And I am right.

Nasundan ko si Tricia at nakita siyang nakayakap sa likod ni Ken. Nagtago lang ako at pinagmasdan sila.

[Music:Patawad, Paalam]

Ken: Bitaw.. Baka makita tayo ni Ara dito kung ano pa ang isipin niya.

Tricia: Ken I miss you..

Ken: Miss me? Bakit? Dahil wala ka nang magawang iba sa buhay mo? After mo akong iwan Tricia bigla ka nalang babalik kung kelan masaya na ako ulit? Tricia naman wala nang tayo bakit ka pa babalik sa buhay ko?

Tricia: Ken sorry, hindi ko sinasadyang iwan ka noon. Please makinig ka naman sa reason ko.

Ken: Tama na Tricia.. Iba na ang mahal ko ngayon.

Tricia:Pero hindi tayo nag break noon diba sabi mo aantayin mo ako? Bakit di mo ako inantay?

Ken: Paano kita maaantay kung bigla nalang isang araw di mo na magawang mag chat or call saakin. Ilang years ang tiniis ko Tricia. Ang akala ko nga wala na eh. Dahil matagal mo na akong kinalimutan. Kaya binura na kita sa buhay ko.

Tricia: No Ken Please.. Pakinggan mo muna ako. Please..

Ken: Tama na Tricia.. Wala na tayo, Tapos na tayo.. Tanggapin mo na yun.

Paalis na si Ken ng bigla siyang hawakan ni Tricia. Bumuhos ang mga luha ni Tricia.

Tricia: Pero hanggang ngayon mahal padin kita Ken. Mahal na mahal. Hindi kita kayang kalimutan. Bumalik ako dito dahil sayo.. Please Ken..

Ken: Sorry, Tama na (Tinanggal niya ang kamay ni Tricia)

Tricia: Ken... Naaalala mo pa ba nung una tayong nagkita?

Naaalala mo pa ba nung araw na sinabi mo sakin na mahal mo ako?

Nung mga araw na masaya tayong dalawa..

Nung mga araw na magkasama tayong nag aral at nangarap...

Ken bigla mo nalang bang buburahin lahat ng yon?

Patuloy na naglakad si Ken palayo kay Tricia. Alam kong umiiyak siya that time. Alam kong masakit para sa kanya.

Pag alis ni Ken ay lumabas ako para makausap si Tricia.

Ara: Si ken ba yung sinasabi mong boyfriend mo?

Tricia: Oo si Ken nga.. Ara please sabihin mo kay Ken na bumalik na siya sakin..Please di ko kaya na wala siya..

Bumuhos ang luha ko ng marinig ko iyon..

Ara: Bakit ko naman gagawin yun Tricia? Tricia naman si Ken nalang ang meron ako ngayon. Siya nalang yung taong nagmamahal saakin. Bakit ko naman sasabihin sa kanya na iwan niya ako para mapasayo siya? He is mine now Tricia kahit sabihin mo pang selfish ako.. Iniwan mo siya diba tapos babalik ka basta basta.

Tricia: Ara naman mag kaibigan naman tayo diba. Importante naman ako sayo diba. Please naman Ara nag mamakaawa ako sayo.

Lumihod si Tricia sa harap ko at nakahawak sa kamay ko.

Ara: Tricia mahalaga ka saakin but Ken is the person I love hindi ko siya kayang ibigay sayo hindi siya gamit na kapag iniwan walang mararamdaman at pwede mo pang makuha basta basta pag balik mo. Tama na Tricia.

Umalis ako habang nakaluhod si Tricia at umiiyak. Hindi ko kaya ang mamili sa kanilang dalawa. Pero mahal ko si Ken. Hindi ko kayang mawala siya sa buhay ko.

Makalipas ang ilang araw di ko nadin nakitang pumapasok si Tricia. At na curious ako kaya tinanong ko na sa mga teacher kung anong nangyayari sa kanya.

Binigay nila saakin ang address kung asan siya. Laking gulat ko ng nakatayo ako sa harap ng Hospital. Agad ko din siya nakita sa loob na nakahiga at nanghihina. Kasama niya ang Mama niya.

Tumingin saakin si Tricia...

Tricia: Ara sorry..Di ko sinasadya yung mga nasabi ko.

Ara: Since kailan pa?

Tricia: Umalis ako noon at iniwan si Ken. Di ko sinabi sa kanya na may sakit ako. Kasi ayaw kong mag alala siya. But may contact parin kami. Pero isang araw lumubha ang lagay ko kaya pinagbawalan ako maka hawak ng kahit anong gadget. Medyo nakarecover ako ngayon taon lang kaya sinabi kong babalik ako para sa kanya. Pero it happens di ko alam na meron na pala siyang ibang mahal.

Ara: Tricia..

Tricia: Please mahalin mo si Ken tulad ng kung paano ka niya mahalin. Sobra sobra siya kung mag mahal kahit buhay niya kaya niyang ibigay. Ikaw na ang mahal niya ngayon tanggap ko na. Sana maging masaya kayong dalawa.

Ara: Pero Tricia...

Tricia: Gagaling din ako.. Sana..Balang araw. At kapag nangyari yun magpapasalamat ako sayo.

Pagkatapos namin mag usap lumabas nadin ako. Ang sakit na nakikita ko yung kaibigan ko na nanghihina.

Sana di ko nalang pinayagan si Ken na manligaw saakin noon. Sana di ko nalang siya sinagot. Sana ayus ang lahat ngayon..

Nag text ako kay Ken na magkita kami sa Park na lagi namin pinagtatambayan...

(Kinabukasan)

Ara: Ken...Alam ko na kung sino si Tricia..

Ken: Anong ibig mong sabihin?

Ara: She is your girlfriend before. Bago siya umalis ng bansa. Ken..

Ken: Sorry Ara di ko agad nasabi sayo... Akala ko kasi tapos na. Akala ko di na talaga siya babalik.. Akala ko kaya ko nang wala siya. Akala ko...

Ara: Akala mo hindi mo na siya mahal. Yun ang sasabihin mo diba?

Ken: Sorry..

Ara: Yung araw na nakita ko kayong dalawa na magkasama.. Habang nag mamakaawa siya sayo.. Alam kong mahal mo pa siya.. Alam ko.. Pero di ko inintindi yun. Sabi ko sa sarili ko as long as ireject mo siya di ko na problemahin yung nakita ko. Pero may sakit si Tricia.. And Tricia is my bestfriend..

Ken: Kanina ko lang din nalaman na may sakit siya kaya siya umalis.

Ara: Grabe no, Kaya pala tayo nagkakilala para maging way na magkita kayo uli. But in a bad way ang nangyari...

Patulo na ang luha ko kaya tumayo na ako para umalis sana ng tawagin niya ang name ko at yakapin ako.

Ken: Sorry.. Sorry.. Sorry..

Ara: Kanina ko pa naririnig ang sorry mo.. Minahal mo ba ako Ken?

Ken: Oo minahal kita sobra. Pero...

Ara: Pero mas mahal mo siya? Ganun ba? Siya kasi yung nauna sayo. Siya yung noon at hanggang ngayon nakatanim na sa puso mo. Diba?

Unti unting pumatak ang luha ko. Mas lalo naman humigpit ang yakap niya.

Ken:Sorry.. Di ko sinasadyang masaktan ka..

Ara: Ayus lang alam ko na naman na ganito ang magiging katapusan natin dalawa.. Malaya ka na Ken...

Kumalas ako sa pag kakayakap niya at deretso umalis. Di ako luminhon sa kanya dahil unti unti nang pumapatak ang mga luha ko.

At the day of Tricia flight. Hinatid ko siya sa airport at inantay na makasakay... Huling paalam ko na sa kanya..

Ilang saglit lang ay dumating si Ken..

Ara: nakaalis na siya..

[Music:Patawad]

Ken: Hahabulin ko siya Ara.. Kailangan kong masabi sa kanya na mahal ko siya.. Sasamahan ko siya para gumaling siya...

Ara: Pano ako Ken?

Ken: (Napahinto siya at tumingin sakin sabay yumakap) Sorry Ara, sorry...

Ara: Kunin mo to..

Inabot ko sa kanya ang ticket para masundan niya si Tricia sa Ibang bansa.

Ara: Mamaya na ang flight mo mag ready ka na..

Ken: Thank you Ara...

Tumalikod ako at paalis na..

Ken: Patawad Ara

Ara: Pinatawad na kita Ken.. Paalam

Ken: Paalam..

Sa huling paalam narinig ko ang maganda niyang tinig. Na imagine ang matatamis niyang ngiti at tumatak sa isip ko ang mga salitang I love you na kanyang binitawan mula sa kanyang bibig noon..

Sa dulo nag paraya uli ako. Ano naman kasi ang role ko sa mundo kundi ang magparaya.. Mahal ko siya minahal niya ako.. Pero may isang babae na hinding hindi niya makakalimutan at hinding hindi mawawala ang pagmamahal niya at yun ay si Tricia.. Muling tumulo ang mga luha ko.. Habang nagpapaalam sa kanya...

Sa Kotse nakita ako ng driver ko na naiyak.

Driver: Miss Ara open ko po ang radyo..

Ara: Sige salamat...

[Music: Paalam]

Nung unang nag paubaya ako nawala saakin ang lahat. My dad, My mom and everything. Sumama si Dad sa ibang babae hinayaan ko lang sila. I told mom na hindi na kami mahal ni dad so wag na namin siyang isipin. But the things is dificult my Mom died because of depression. Parang nabalewala ako hindi na niya ako nakikita. Kahit anong gawin ko para sa kanya. I recovered because of my first best friend but he is not here now he also left me. All my pain ako lang ang nakaka alam. Lahat ng sakit wala akong nakakasama. Wala...Wala...

[Music:Pagitan]

(Sa rooftop ng house ko)

Nakatingin ako sa picture namin dalawa habang umiiyak. Napuno ito ng luha at pinunit punit ko..

I hate it.. I hate you all...

No one there with me... No one really love me... It's all a mess...

I cry and cry untill I fall asleep..

After Ilang years di ako nagbukas ng fb ko. Nagpalit ako ng lahat. Pero ng nag open uli ako nakita kong ikakasal na si Ken at Tricia. At pinadalhan nila ako ng invitation card. Also nag thank you saakin si Tricia nung gumaling na siya. Nirecommend ko kasi siya sa kakilala kong doctor para mapabilis ang pag galing niya..

I am now on the way papunta sa kanilang kasal..