@บ้านมิลล์
"วันนี้คิมหันต์จะมาทานข้าวเย็นที่บ้านของเรานะลูก"
"จริงๆหรอคะ"
"ใช่จ้ะ"
"'งั้นหนูรีบไปอานน้ำก่อนนะคะ"
"จ้ะ"
กิ๊ง...กิ๊ง
"ยินดีต้อนรับจ้า รีน่า"
"สบายดีไหมจ้ะ วีน่า"
"ฉันสบายดี"
"แล้วหนูมิลล์ล้ะจ้ะ"
"ไปอาบน้ำแล้วนะจ้ะ"
"ลูกสวัดดีคุณป้าสิ"
"สวัดดีครับ"
"ไม่เจอกันนานโตเป็นหนุ่มหล่อแล้วนะ"
"ไม่หรอกครับ"
ตึกตึกตึก
"ลูกอย่าลงบันไดเร็วขนาดนี้สิมันจะตกันไดนะ"
"ค่าา"
(ประสาท..)
มิลล์สะตั้นไป3วิกับคำที่พึ่งได้ยินไป เธอค่อยๆกลับมายิ้มเหมือนเดิม
"หวัดดีคิมหันต์"
"ว้าว...อาหารน่าทานจังครับ"
นี่นาย...ไม่อยากคุยกับฉันขนาดนี่เลยหรอ ฉันทำอะไรก็ผิด ฉันทำอะไรก็โดนด่า นายเกียดฉันขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ มิลล์สีหน้าค่อยๆเปลี่ยนไป
"เอ่อ...คิมหันต์คงไม่ได้ยินนะจ้ะ"
"ไม่..เป็นไรคะ" มิลค่อยๆเดินไปนั่งข้างๆคิมหันต์แต่เหมือนว่าสีหน้าจะค่อยดีเท่าไหร่
"ไม่สบายหรอ"คิมหันต์ยกมือขึ้นมาทาบหน้าผากมิลล์ด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง
นี่เขาเป็นห่วงฉันหรอ
(อย่าคิดไปไกลล้ะ..ฉันแค่แสดงเฉยๆ)
"อ่า....นั้นสินะ"
(ก็คิดอยู่ว่าคนอย่างนายเป็นห่วงฉัน5 5 5)
(เป็นบ้าอะไรของเธอเนี่ย) ผมตกใจมากเธอเหมือนคนกำลังคลั่ง พูดแล้วขนลุก เธอคงไม่ได้บ้าหรอกใช่ไหม
(ฉันก็คงประสาทล้ะมั้ง)มิลล์ค่อยๆลุกขึ้นยืน
"มีอะไรรึป่าวลูก"
"ขอโทษ..ทุกคนน้ะคะพอดีหนูรู้สึกไม่ค่อยสบายนะค่ะกะว่าจะไปนอนสักหน่อย"
"เป็นอะไรมากรึป่าวลูก"
"แค่ปวดหัวนิดหน่อยค่ะ"
@โรงเรียน
"ใช่..มิลล์รึป่าวครับ"
"อื้ม..ค่ะ"ปกติแล้วฉันไม่ค่อยคุยกับคนแปลกหน้าหรอกแต่วันนี้ก็อยากจะลองเปลี่ยนแปลงตัวเอง
"ขอเบอร์ได้ไหมครับ"
"คือไม"มิลล์ยังพูดไม่จบแต่อยู่ก้มีมือปิศนามาคว้ามือเธอไว้"
"คงไม่ได้หรอกครับ"
"เสียงนี่คงไม่ใช่คิมหันหันต์หรอกน้ะ"พูดพรางโงยหน้าขึ้นมาดูมิลล์ได้แต่ขำตัวเิงในใจแล้วพูดว่า **นี่ฉันกำลังคาดหวังอะไรอยู่เนี่ย555 **ใช่แล้วเสียงนั้นคือเสีชอง อารัน
"นายเป็นใคร"
"แฟ...เพื่อนไง"พวกนั้นได้แต่ทำหน้า งงๆ แล้วเดินจากไป
"ดูเหมือนนายจะหน้ากลัวจนพวกนั้นกล้วกันไปหมดแล้ว"
"ฉันนี่น้ะ"
"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ เสียงอะไรนี่แหละ"
"ป่าวหรอก...ฉันว่าฉีนน่าจะบ้าขึ้นทุกวันๆ"
ผมไม่รู้หรอกนะว่าช่วงนี้มิลล์เค้าเป็นอะไร....แต่ผมเป็นห่วงเค้ามากจริงๆอยากจะบอกชอบสักครั้งอยากลองไปเดตด้วยแต่ว่าผมคงทำอย่างงั้นไม่ได้สถานะของผมกับเขาคงเป็นได้แค่ เพื่อน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments