''คิมหันต์เรามาคบกันไหม..ยังไงเราก็เป็นคู่หมั่นกันนิ''
''ฮึ...ฉันบอกเธอมาหลายต่อหลายครั้งแล้วว่าฉันชอบ ลิซ่า''
''แต่ว่าเราเป็นคู่หมั้นกันนะ''
....มิลล์ได้แต่ยืนมองคิมหันต์ที่ค่อยๆเดินออกไปอย่างช้าๆอยู่ๆตาของเธอก็ค่อยๆนองน้ำตา เธอหันหลังพรางเช็ดน้ำตาออกและค่อยๆเดินไปอย่างช้าๆ
''เป็นอะไรอีกล้ะอย่าบอกนะว่าโดนคิมหันต์ปฏิเสธมา''
.....เสียงที่คุ้นหูใช่นั้นคือ อารัน เพื่อนคนสนิทของคิมหันต์ มิลล์ไม่ได้ตอบอะไรเธอก้มหน้าแล้วค่อยๆเดินไปเอาหน้าซบไหล่ของอารันและร้องไห้ออกมา
''ฉันบอกเธอแล้วไง..ไม่ว่าเธอจะตื้อมันเท่าไหร่มันก็ไม่ชอบเธอหรอก''
....อารันพูดพร้อมยกมือขึ้นมาลูบหัวมิลล์อย่างเบาๆ
"นายไม่เข้าใจฉันหรอก"
"เข้าใจสิ...การที่เราไปชอบคนที่เขาไม่ชอบเรามันเจ็บนะ"
"ใครกันที่กล้าปฏิเสธนาย"
...มิลล์พูดพร้อมเอาหน้าที่ซบไหล่ออก
"เธอไม่ต้องรู้หรอกน่า..ไปล้างหน้าล้างตาแถอะ"
"มาสคาร่าละลายเธอละลายหมดแล้ว"
"อื้ม...นายไปเรียนก่อนเลยนะเดี๋ยวล้างหน้าเสร็จฉันตามไป"
"ฉันยังไม่ได้บอกว่าจะรอเธอเลยนะ"
"ฉันไม่มีอารมณืมาทะเลาะกับนายหรอกนะ"
"ฉันแค่ล้อเล่นเอง"
@ห้องเรียน
"หัวหน้าห้องโต๊ะด้านหลังสุดขวามือใครนั่งทำไมยังไม่มาเข้าเรียน''
"มิลล์ ค่ะ"
"แล้วทำไมยังไม่มาเข้าเรียน...นี่คิดว่าบ้านรวยแล้วจะไม่โดนหักคะแนนสินะ"
"ขอโทษนะคะ....หนูไปพูดแบบนั้นตอนไหนคะอาจารย์"
....มิลล์เดินเข้าห้องมาอย่างช้าๆพรางทำหน้าขรึมใส่อาจารย์ที่กำลังพูด
"อาจารย์ก็แค่พูดไปอย่างนั้น...เธอคงไม่บอกพ่อย้ายอาจารย์ไปสอนต่างจังหวัดเหมือนคนก่อนๆสินะ"
...คิมหันต์พูดพร้อมยิ้มเย้ยมิลล์
"นั้นสินะ...นายพูดถูกเสมอเชิญอาจารย์หักคะแนนเลยค่ะ"
"ถ้าจะหักคะแนนก็หักคะแนนผมด้วยคับ"
....อารันค่อยๆเดินเข้ามาอยู่ข้างๆมิลล์
(ฉันบอกให้นายเข้าห้องมาก่อนไม่ใช่เหรอ)
(ก็เห็นเธอยังไม่มาก็เลยกะว่าจะไปเรียกนะสิ)
"ชั่งแถอะ....ไปนั่งที่ได้แล้ว
"นายมาพร้อมกับยัยนี่ได้ยังไง"
...คิมหันต์หันมาถามอารันอย่างงงๆ
"ก้แค่ไปปลอบใจยัยนั้นเฉยๆ"
"เรียกร้องความสนใจนะสิไม่ว่า"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments