Ep4

"มึง..."

"หึ ว่าไง"แม๊กเงยหน้ามองต้นด้วยความสงสัย

"คือ..กูมีอะไรจะถาม"

"ก็ว่ามาสิ"

"สมมุติว่าเราเอากับคนอื่นที่ไม่ได้รู้จักกันเนี่ย มึงว่ามันแปลกป่ะ"

"ก็ไม่นะ ทำไมอ่ะ หรือว่ามึงไปเอากับใครมา"

 แม๊กถามกลับเพราะปกติต้นจะไม่คุยเรื่องแบบนี้เลย

ต้นทำท่าเลิกลักถึงกลับไปไม่ถูกเมื่อแม๊กถามกลับ

"บ้า!! กูแค่สมมุติเฉยๆๆ"

"ไอสมมุติเนี้ย ส่วนใหญ่มันจะจริงน่าาา"

"กูแค่ถาม กูยังไม่ได้ไปเอากับใคร"พลางหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม

"ก็แล้วไป นึกว่าไปเอากับใครซะแล้ว"

ต้นถึงกับสำลักน้ำ และนิ่งอยู่พักหนึ่ง

"สรุปมึงว่าแปลกป่ะ"

"ไม่แปลกหรอกใครๆเขาก็ทำส่วนใหญ่อ่ะนะ

เขาจะเรียกความสัมพันธ์นี้ว่า One night stand "

"One night stand คือ.."

"ง่ายๆนะคือความสัมพันธ์แบบไม่มีข้อผูกมัด คือจะเอากับใครก็แค่คืนเดียว หลังจากนั้นคือไม่รู้จักกัน"

"แสดงว่าคืนนั้นก็ One night stand สินะ" ต้นพึมพำออกมา

"ห้ะ มึงว่าไงนะ มึงไปเอากับใครมา"

ต้นถึงกับนิ่ง ไม่คิดว่าแม๊กจะได้ยินในสิ่งที่เขาพูด

"ไอต้น!!!"แม๊กถามย้ำอีกรอบ

"กะ..กูไม่รู้!!"

"มึงเล่ามา!!"

"วันนั้นที่กูไม่กลับห้อง กูอยู่ห้องใครไม่รู้ ในตอนนั้นเองกูตกใจเหมือนกันเลยไม่รู้ว่าในคืนนั้น..."

"แล้วไงต่อ"แม๊กนั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อ

"กูไม่รู้ว่าคืนนั้นมันเกิดอะไร กูตื่นมาเสื้อผ้าไม่ได้อยู่บนตัวแม้แต่ชิ้นเดียวเลย ที่กูช็อคกว่านั้นคือ..."

"คืออะไร!!" แม๊กลุ้นจนนั่งไม่ติดเก้าอี้

"คน..ที่กูมีอะไรด้วยเขาเป็นผู้ชาย!" ต้นถึงกับคอตกเพราะไม่คิดว่าเขาจะมีอะไรกับเพศเดียวกัน

"ห้ะ!!! กูไม่ได้หูฝาดใช่ป่ะ"

ต้นพยักหน้า ซึ่งแม๊กถึงกับช็อคไม่แพ้กับต้นเลย

"กูควรทำไงต่อดีวะ"ต้นมองหน้าแม๊กด้วยความสินหวัง

"ไม่เป็นไรมึง แค่One night stand อย่าไปคิดมาก"

แม๊กเองก็ทำอะไรไม่ถูก ทำได้แต่ปลอบใจเพื่อนเท่านั้น

"มึง!!!"น้ำตาอาบท่วมสองแก้มของต้น จนทำแม๊ก

ลนลานไปไม่ถูก เพราะนี้คือครั้งแรกที่แม๊กเห็นน้ำตาของต้น พูดง่ายว่าตลอดที่สองคนคบเป็นเพื่อนกันมาต้นไม่เคยเสียน้ำตาเลยสักครั้ง

"ไม่เอาอย่าร้อง" แม๊กนั่งข้างเพื่อปลอบต้น

"ใครๆก็ผิดพลาดกันได้ ใครบ้างที่ไม่เคยผิดพลาด กูยังเคยเลย" ต้นทำได้แค่พูดปลอบใจต้น

"โอ้ๆๆๆ อย่าร้อง "พลางเอาทิชชู่มาเช็ดน้ำตาให้ต้น

"กูไม่อยากร้องเลย แต่มันไม่ได้จริงๆ กูพยายามไม่คิดเรื่องนี้แล้วแต่มันก็ยังเห็นภาพวันนั้นอยู่ดี"

"ไม่เป็นไรๆเดี๋ยวมันก็ผ่านไป แต่มึงไม่คิดปล่อยมันไปเลย"

"ถ้ามันง่ายก็ดีดิ"

"ต้น!! มึงมองหน้ากูนะ"

ต้นหันหน้ามองแม๊ก ทั้งสองแก้มเต็มไปด้วยน้ำตาตาทั้งสองข้างแดงก่ำ บกบอกถึงความเจ็บปวด

"มึงแค่อย่าไปจำ ลืมวันเล่านั้น เรื่องแค่นี้เองใครๆก็เคยพิดพลาด แค่มีอะไรกับผู้ชายมันไม่ได้ทำให้มึงตาย มึงก็นั่งอยู่กับกูอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวพอนานไป มึงก็ลืมเชื่อกู"

ต้นปาดน้ำตา"ใช่! กูยังนั่งอยู่กูนั่งไม่ตาย" เหมือนคำพูดของแม๊กจะทำให้ต้นคิดได้

"ขอบคุณนะมึง ถ้าไม่มีมึงกูคง..."

"เออ ที่หลังมีไรก็พูดอย่าอมพระ"

"เดี๋ยวพอนานไปกูคงลืมไปเอง" ต้นยิ้มออกอีกครั้งถึงแม้น้ำตาจะยังไหล

"หยุดร้องได้แล้ว"

ต้นพยายามฮึบ ไม่ให้น้ำตาไหลออกมา

"ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ จำคำนี้ไว้"

"อือ" ต้นพยักหน้า

ก็อกๆๆ

"เชิญ"

"ไงงง "

"อ้าวไอทิว มาไม่บอกวะ"

"เซอร์ไพรส์ไง ไม่รู้จักหรอคุณนที"

"ว่าแต่มีไรถึงมาหา หรือว่า.."

ทิวพยักหน้าไม่พูดอะไรพลางหยิบซองสีน้ำตาลออกมาจากกระเป๋า

"จริงป่ะ"

"ลองเปิดดู ว่าใช่เปล่า"

นทีเปิดซองเอาเอกสารออกมาซอง เปิดดูรูปถึงกับต้องหลุดยิ้มเพราะนี้คือเด็กผู้ชายคนที่มีอะไรด้วยในคืนนั้น

"น้องชื่อต้น เรียนอยู่คณะนิติศาสตร์ปี2 อยู่มหาลัยม.เกษตร พ่อแม่ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ เรียกว่าเสี่ยต้นได้เลยนะเนี้ย555"

"ไม่ใช่เล่นๆเลยเเหะ"ในมือก็ดูรูปน้องไม่หยุด

"น้องพักอยู่คอนโดแถวนี้แหละ ที่กูรู้มา"

"สมกับเป็นนักสืบ555"

"ธรรมดาคนมันชอบดูโคนัน55"ท่าทางของทิวก็ไม่ต่างจากโคนกันซะเท่าไร

"เอ๊ะ!!"นทีถึงกับหยุดดูรูปนี้

"ออ นี้คือเพื่อนสนิทน้องเท่าที่สืบมาสองคนนี้เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียน"

"คบมานานอยู่นะเนี่ย"

"ใช่ เห็นว่าสองคนนี้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย จนคนอื่นคิดว่าคบกัน"

"ก็ไม่แปลกที่จะคิด เป็นกูก็คิด"

"ว่าแต่มึงเหอะนที ให้กูตามหาน้องทำไม ไม่ใช่ว่าติดใจ"

"ไม่ต้องเสือก"

"อ้าว ไอนี้เดี๋ยวก็สักหมัดหรอก"

นทีดูรูปไปก็ยิ้มไป เหมือนโดนมนต์สะกดเข้าแล้ว เหมือนโลกนี้มีแต่เขากับร่างเล็กสองคนเท่านั่น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***