ผ่านไปเกือบสามอาทิตย์
นทีก็ใช้ชีวิตตามปกติในทุกๆวัน ด้วยความที่เป็นถึงประธานโรงแรมชื่อดังเวลามีประชุมก็จะลำบากหน่อย เพราะประชุมเสร็จก็ต้องไปกินเลี้ยงกันต่อ พอกลับมาห้องก็สลบไปคาเตียงด้วยความเหนื่อย
แต่คืนนี้บรรยากาศกลับเป็นใจให้นึกถึงคืนวันนั้น
"บ้าจริง! นี้เราเผลอยิ้มหรอเนี่ย" พูดไปก็ยิ้มไปเพราะนึกถึงคืนนั้นเเล้วความทรงจำทุกอย่างก็ย้อนคืนหมดทุกตอน นทีถึงกับเอามือมาลูบที่ปากพอนึกถึงจูบหวานๆของร่างเล็กแล้ว สายตาร่างเล็กในคืนนั้นถึงกลับทำให้นทีหวั่นไหวเพราะร่างเล็กคือเด็กชายคนแรกและเป็นคนเดียวที่ทำให้เขาเปลี่ยนไปตลอดชีวิต จากที่เป็นหนุ่มฮอต เจ้าเสน่ห์ ผู้หญิง เห็นเป็นต้องหลงรักหัวปักหัวปำ ไปไหนก็จะมีผู้หญิงล้อม กลับกลายเป็นคนที่เห็นผู้หญิงแล้วนึกถึงหน้าของร่างเล็ก
ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด
"โทรมาได้เวลาจริงๆ"
"ฮัลโหล ว่าไงครับคุณทิว"
"มาคงมาคุณอะไรกันฮะ"
ทิวคือลูกเพื่อนสนิทของพ่อนที ทั้งสองคนโตมาด้วยกัน จนคนอื่นคิดว่าเป็นพี่น้องแท้ๆเพราะมีบุคลิก ความชอบคล้ายกันเว้นแต่นิสัยที่แตกต่างกัน นทีจะเป็นคนง่ายๆอะไรก็ได้ นทีจะเข้ากับคนอื่นได้ง่าย แต่ถ้าหากลำเส้นเมื่อไรเขาก็ไม่แคร์เหมือนกันส่วนทิวจะเป็นคนเจ้าระเบียบแบบขั้นสุด ทุกอย่างต้องเป๊ะ ใจถึงกับทุกคนให้ความสำคัญกับทุกอย่าง
"นานๆที่แกจะโทรหาแสดงว่าคิดถึงละซิ"นทีพูดไปก็ยิ้มไปเพราะทั้งสองไม่ได้เจอกันเกือบจะ3ปีแล้ว
"คงจะงั้นมั่ง555"อีกฝ่ายก็ไม่ต่างกัน นี้คงจะเป็นครั้งแรกที่โทรหาในตลอดระยะเวลา3ปี ธรรมดาที่ทั้งสองจะคิดถึงกัน ก็จะมีการถามไถ่กันเรื่องราวในชีวิตกันเป็นธรรมดา
"ไอทิว ฉันมีเรื่องให้แกช่วยวะ"
"เรื่องอะไร"
"คือ..ฟังดูอาจจะแปลกหน่อยนะ"
"ว่ามา! อย่าลีลา"
นทีเล่าเรื่องราวในคืนนั้นให้ทิวฟังทุกอย่างโดยไม่มีการปิดบังเพราะนทีรู้นิสัยของทิวดีกว่าเป็นคนยังไงเเละรู้ดีว่าเรื่องนี้ทิวเองก็สามารถช่วยเขาได้
"แกมีอะไรกับน้องเขาหรอวะ" ทิวถึงกับถามย้ำเพื่อให้แน่ใจ
"เออ..ตั้งใจจะไปช่วยเขา แต่ดันโดนเสน่ห์น้องเขาซะงั้น"
"น้องเขาก็ยอมหรอ"
"คือ..เล่าไงดี เอาเป็นว่าน้องโดนมอมยา ก็ไม่คิดว่าฤทธิ์ยาจะเเรงขนาดนั้น"
"ช่วยเขา แต่ดันมีอะไรกับเขาเนี่ยนะ บ้าเปล่า"
"ไม่ได้บ้า! เอาเป็นว่าช่วยตามหาน้องเขาให้หน่อย
ยังใช้ไลน์เดิมอยู่ไหม"
"ใช้อยู่ยังไม่ได้เปลี่ยน"
"เดี๋ยว ส่งรูปน้องให้"
"ไปเอารูปมาน้องมาจากไหน"
"แอบถ่ายน้องตอนเช้า เห็นน้องน่ารักดีเลยถ่ายไว้"
"ฮันแน่ ดูทรงแล้วนะหลงจนหัวปักหัวปำเลยซิท่า"
"ขอตัวไปอาบน้ำก่อนแล้ว แค่นี้ก่อน" นทีถึงกับว่างสายพร้อมกับส่งรูปน้องไปให้ทิวช่วยตามหา เหตุผลที่นทีตามหาเป็นเพราะไม่อยากผิดสัญญาที่เขาได้พูดไว้ในคืนนั้น เเละอีกเหตุผลนึงคืออยากรู้จักน้องให้มากกกว่านี้
"ยังไงพี่ก็จะหาเราให้ได้"
ฮัดชิ้ว
ฮัดชิ้ว
"ใครนิทาวะ"
"ใครจะนินทามึงฮะไอต้น มึงมีศัตรูหรอ"
"ก็จริง เพราะชีวิตกูก็มีแต่มึง5555"
"เพราะคนอื่นไม่คบ55555" ต้นถึงกลับหลุดขำออกมา
"ถามจริงนะไอแม๊ก หน้าตามึงกับกูก็ไม่ได้แย่ ทำไมถึงอยู่กันสองคนวะ"ต้นพูดออกด้วยความสงสัยพร้อมกับเอากระจกมาส่องหน้า
"สงสัยหน้าตาดีเกินเลยไม่มีใครกล้าเข้าหา5555"
"ก็จริง จะโทษเราก็ไม่ได้ไอเราก็เกิดมาหล่อซะด้วยที่นี้ก็ว่าวุ่นเลย5555"
" พอจะจีบสาว สาวบอกเราไม่ได้ชอบคนแบบเธอ"
"โอ้วเธอเจ็บจี๊ด"
"กูรู้แล้วว่าทำไมมึงกับกูถึงอยู่กันได้ เพราะแบบนี้ไงไอต้น55555"
"มึงอย่าทิ้งกูนะแม๊ก เพราะถ้ามึงกู กูก็ไม่มีเพื่อนแล้ว555"
"ใครจะทิ้งมึง คบกันมานานขนาดนี้แล้ว บ้าเปล่า"
ต้นหลุดยิ้มออกมาด้วยความปลื้มปริ่ม
"อย่ามัวแต่ยิ้ม ทำงานด้วย"
"เออ! รู้แล้วน่า"
ถึงแม้จะสอบเสร็จใช่ว่าจะสบายยังมีงานค้างอีกเยอะที่พวกเขาต้องทำส่งอาจารย์ เป็นนักศึกษาใครว่าสบายไหนจะงานนู้นแก้งานนี้ สอบเสร็จก็ใช่ว่าได้พักเลย ก็ต้องมานั่งทำงานส่ง ทำงานแก้ให้อาจารย์อีก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments