เรื่องสั้นๆ
"ผมทำงานที่ร้านคาเฟ่นี่มาครบ6ปีแล้วสินะ เฮ้อ..."
ผมพูดกับตัวเองพร้อมถอนหายใจเบาๆ
กริ๊ง... กริ๊ง... เสียงกริ่งที่แขวนอยู่ที่ประตูร้านดังขึ้น
"คุณลูกค้าครับ ร้านใกล้จะปิดแล้วนะครับ"
"คุณพนักงานคะ"
"ครับคุณลูกค้า รับอะไรดีครับ"
"ขอความตาย1แก้วค่ะ"
เฮ้อ... เอาอีกแล้ว.. ครั้งนี้คงต้องปฏิเสธสินะ
"ความตายต้องดื่มคู่กับความสบายใจนะครับ พอดีหมดแล้วน่ะครับ คุณลูกค้าจะรับเป็นอย่างอื่นมั้ยครับ"
"ดื่มเดี่ยวๆเลยไม่ได้หรอคะ?"
"คงจะไม่ได้หรอกครับ มันผิดกฏหมายน่ะ"
"คุณลูกค้าจะรับเป็น ความสุข ความสดใส หรือความสดชื่น ดีไหมครับ"
"ไม่ล่ะค่ะ..ขอบคุณ.. ฉันไปหาร้านอื่นก็ได้"
"ครับ ขอบคุณที่ใช้บริการนะครับ"
กริ๊ง.. กริ๊ง..
ลูกค้าคนสุดท้าย
ถึงเวลาปิดร้านแล้วสิ คงต้องบอกคุณเจ้าของร้านให้สั่งซื้อความสบายใจเพิ่มแล้วสินะ
ตรู๊ด...ตรู๊ด...
"ครับ คุณเจ้าของร้าน ครับ ปฏิเสธไปแล้วล่ะครับ"
[อื้อ ดีเลย ทีหลังอย่าให้ใครไปอีกล่ะ ทำให้ได้แบบนี้นะ รู้มั้ย]
"ครับ แล้ว... คุณเจ้าของร้านจะเพิ่มเงินเดือนให้ผมรึเปล่าครับ"
[โถ่..แค่ปฏิเสธลูกค้าแค่นิดเดียวทำเป็นจะเอาเงินเพิ่ม ผมน่ะ ไม่ยอมเพิ่มเงินเดือนให้ใครง่ายๆหรอกนะ]
"แต่ผมก็อยู่จนดึกทุกวันนี่ครับ"
[อ่าๆ งั้นแค่เดือนนี้แล้วกันนะ]
"จริงด้วย คุณเจ้าของร้านครับ ความสบายใจหมดแล้วน่ะครับ สั่งมาเพิ่มด้วยนะครับ"
[เอ.. หมดแล้วงั้นหรอ เสียดายจัง ช่วงนี้ยิ่งหายากด้วยสิ งั้นเดี๋ยวผมจะหาซื้อมาให้นะ แค่นี้แหละ มีธุระน่ะ]
"ครับ ราตรีสวัสดิ์นะครับ"
ตรู๊ด..ตรู๊ด....
รีบๆปิดร้านดีกว่า เฮ้อ.. ยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลย.. ตอนนี้ก็เวลา 02:38แล้วด้วย
เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว ผมก็รีบปิดประตูร้านและรีบไปหาร้านโต้รุ่งทาน ร้านราเมนโต้รุ่งเป็นร้านโปรดของผมเลย เพราะเป็นร้านเดียวที่ผมทานตอนเลิกงานได้
"มาอีกแล้วนะ วันนี้เลิกช้ากว่าปกตินะเนี่ย ลูกค้าเยอะหรอ"
"นายก็รู้นี่ ว่ามีคนเยอะจะตายที่ต้องการกาแฟพวกนี้"
"นั่นสิน้าา ลำบากแย่เลย"
"ครับๆ คุณเจ้าของร้านราเมน"
"ครับๆ คุณพนักงานร้านกาแฟ"
"5555555"
มาร้านนี้ทำผมหัวเราะได้ทุกทีเลย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments