ไม่เคยรักแฟนเก่าอย่างปริญ
01
เสียงแป้นพิมพ์ดังเป็นจังหวะพร้อมกับหัวใจที่เต้นไม่เป็นสํ่า นิ้วเรียวกดหาชื่อของตัวเองในรายชื่อผลสอบอย่างลุ้นระทึก
เชส
ขอร้อง ขอให้ติดเถอะ...
เขาพึมพำเบาๆ ราวกับกำลังภาวนา
จนกระทั่งสายตาไปสะดุดเข้ากับชื่อของตัวเอง
เสียงร้องดีใจดังลั่นห้อง ก่อนเจ้าตัวจะกระโดดโลดเต้นเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่
ไม่รอช้า เจ้าตัวรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มกว้างไม่หุบ
นิ้วเรียวแตะหน้าจออย่างร้อนรน เปิดกลุ่มแชทที่คุ้นเคยแล้วกดโทรหาพวกเพื่อนแทบจะทันที
เสียงตะโกนเต็มไปด้วยความดีใจจนอีกฝั่งเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงโวยวายประสานกันไม่เป็นคำ
เขาตอบเสียงดัง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มแทบจะทะลุจอออกไป
; เชี่ยย เพื่อนกูเอาจัด 📲
| งี้ต้องเรียกหมอเชสแล้วปะะ 📲
เสียงแซว เสียงแสดงความยินดีดังลั่นผ่านลำโพง จนเจ้าตัวหัวเราะออกมาอย่างมีความสุขที่ในรอบปี
และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันเปิดเรียนวันแรก
เสียงผู้คนจอแจ เสียงหัวเราะ และอากาศยามสายของวันเปิดเทอมวันแรกอบอวลไปทั่วบริเวณ
อิงอิง
โห ที่นี่ใหญ่มากเลย..
ฉลาม
ใหญ่จนกูจะหลงอยู่แล้ว
เชสก้าวเท้าเข้ามาพร้อมกระเป๋าเป้พาดบ่า หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น
ความจริงยังไม่ทันคุ้นเลยด้วยซํ้าว่า ตอนนี้เขาเป็น "นิสิตแพทย์" แล้วจริงๆ
เขาหันไปมองเพื่อนๆทั้งสามที่ยืนอยู่ข้างกันแล้วหัวเราะเบาๆ
เชส
เออ เราทำได้จริงๆด้วยวะ
กัส
กูไม่คิดเลยนะ ว่าตัวเองจะติดมหาลัยนี้ด้วยอะ
อิงอิง
แต่ตอนนี้ก็ติดแล้วหนิ//ตบบ่ากัสเบาๆ
ฉลาม
งั้นแยกย้ายกันดีกว่ามั้ย
กัส
ไอ้อิงไง อยู่ใกล้ๆตึกมึงหนิ
อิงอิง
อื้อ! ตึกเราใกล้กันน่ะ
เชส
งั้นไปกันอิง//กอดคออิงเดินไป
อิงอิง
โอ้ยย จูงเป็นควายเลยนะ
เสียงรองเท้ากระทบพื้นดังเป็นจังหวะในทางเดินยาวของคณะ แสงแดดลอดผ่านหน้าต่างกระทบพื้นเป็นลายจางๆ
เชสพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วก้าวเข้าไป
ร่างของใครบางคนชนเข้ากับเขาอย่างจัง
เสียงทุ้มที่คุ้นหูดังขึ้นเพียงเสี้ยววินาที
แล้วหัวใจที่พยายามเข้มแข็งมาตลอดก็เหมือนถูกสะกิดให้สั่นไหวอีกครั้ง
"ปริญ" แฟนเก่าของเชส คนที่เขาไม่คิดว่าอยากเจออีกในชีวิต..ยืนอยู่ตรงหน้า
ไม่มีคำทัก ไม่มีรอยยิ้ม มีเพียงแววตาที่นิ่งเรียบจนน่าประหลาด
ปริญ
ขอโทษนะ.. เป็นอะไรรึป่าว
เสี้ยววินาทีนั้น ภาพในอดีตก็แล่นเข้ามา วันที่ปริญบอกเลิกเขา โดยไม่ให้เหตุผลใดๆ เขาไม่เคยโกรธ แต่..เข้า ใจดีว่าทำไม เพราะเด็กจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอย่างเขา กับลูกชายเจ้าของบริษัทขนส่งระดับประเทศ มันไม่มีทางไปด้วยกันได้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
เชสก้มหน้าผ่านไป เหมือนทุกอย่างในอดีตไม่เคยเกิดขึ้น ทิ้งไว้เพียงกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ และหัวใจของใครบางคนที่สั่นสะเทือนโดยไม่ตั้งใจ
ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกทุกคนด้วยนะคะ
02
เชสเดินเข้ามาในห้องเรียนที่มีนักศึกษานั่งประปราย เสียงพูดคุยเบาๆ คลออยู่ทั่วห้อง เขาถอดกระเป๋าออกจากบ่า วางลงบนเก้าอี้ก่อนจะทรุดตัวนั่ง
เชส
ให้ตายสิ ทำไมต้องมาเจอไอ่ห่านั่นด้วย
เขาบ่นพึมพำเบาๆ พลางยกมือขึ้นขยี้หัวตัวเองแรงๆ
เสียงหายใจหลุดออกมาพร้อมรอยย่นบนหน้าผาก ความหงุดหงิดปนเศร้าผสมอยู่ในแววตาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เขายกมือปัดผมที่ปรกหน้าผากออก ก่อนจะพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
เสียงทักดังขึ้นมาจากโต๊ะฝั่งซ้ายมือ
เขาตอบสั้นๆ พลางยิ้มจางๆ กลับไป
มัสริน
เราชื่อมัสริน ยินดีที่ได้รู้จัก
เชส
อืม ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน
ความอึดอัดในอกเริ่มคลายลง อย่างน้อย.. วันนี้เขาก็ได้เพื่อนใหม่ตั้งหนึ่งคน
เอ๊ะ? แบบนี้เรียกเพื่อนได้รึป่าว
มัสริน
แล้วนี่.. นายมีเพื่อนรึป่าว
เชส
มี3คนอะ แต่อยู่คนละคณะ
มัสริน
อ๋ออ..//พยักหน้าเบาๆ
มัสริน
ดีจัง มีเพื่อนมาด้วย
เชส
นายไม่มีเพื่อนมาด้วยหรอ
มัสริน
ตอนมัธยมเราไม่เคยมีเพื่อนเลยอะ..
มัสริน
กะจะมาเริ่มต้นใหม่ที่มหาลัย//ยิ้มอ่อนๆ
เชส
ชีวิตตอนม.6 ไม่ค่อยดีเท่าไหร่อะ
เชส
ทั้งชีวิตมีเพื่อนอยู่แค่ 3 คน
มัสริน
มาที่นี่นายก็คงมีเพื่อนเพิ่มเองแหละ
มัสริน
นายมีเสน่ห์มากเลยนะรู้มั้ย
เชส
มีเสน่ห์?.. //ทำหน้าสงสัย
มัสริน
ฮ่าๆๆ เรากำลังชมว่านายหล่อ
มัสริน
แล้วนี่ทำไมนายถึงเลือกเรียนคณะนี้ละ?
มัสรินเอียงคอมองด้วยท่าทางที่สงสัย
มัสริน
'-' (เรียนแพทย์เพราะอยากเป็นหมอ.. )
มัสริน
(ไม่อยากคุยกับเราละสิท่า)
มัสริน
เราจะไม่ถามลึกละกัน
มัสริน
แต่เราขอเล่าหน่อยเถอะ
มัสริน
ที่เราเรียนแพทย์เพราะเราจะได้รักษาคุณย่า!
มัสริน
คุณย่าเราป่วยหนักมาปีกว่าๆแล้ว เราเลยอยากเป็นหมอ
มัสริน
เผื่อสักวันเราจะได้ช่วยรักษาคุณย่าได้//ยิ้ม
เชส
ขอให้นายได้รักษาคุณย่าตามที่หวังนะ
เสียงอ่อนหวานเอ่ยขึ้นเบาๆ แต่พอที่จะทำให้เชสได้ยิน
เขาหันหน้าไปมองโต๊ะฝั่งขาวมือตามต้นตอของเสียง
เมน่า
ที่ตรงนี้ว่างรึป่าว..//ยิ้มบางๆ
ฟอเรสต์
//ยืนอยู่ข้างๆเมน่า
ผู้ชายหน้าตาฝรั่ง ผมบลอนด์ยืนเกร็งก้มหน้าลงเล็กน้อย เหมือนกำลังหวาดกลัวเขาอยู่
เมน่า
Sit down, there's an empty seat here.
– นั่งลงสิ ที่ตรงนี้ว่าง –
เมน่า
เอ่อ.. พวกนายชื่ออะไรกันหรอ//ยิ้ม
มัสริน
อะ.. เราชื่อมัสรินนะ!//ยิ้ม
มัสริน
(ดีจัง ไม่คิดว่าจะทักเราด้วย)☺️
เมน่า
ส่วนนี่ฟอเรสต์ เขาเป็นฝรั่งอะ
มัสริน
เห๋.. แล้วพูดไทยได้รึป่าว?
เมน่า
ได้สิ แต่ได้ไม่เยอะน่ะ
เมน่า
ฉันเลยชอบพูดอังกฤษกับเขามากกว่า
มัสริน
แย่จัง งี้เราจะคุยกับฟอเรสต์ยังไงละ ยิ่งไม่เก่งอังกฤษอยู่ด้วย😓
เชส
(ไม่เคยมีเพื่อนจริงๆหรอ ทั้งๆที่คุยเก่งขนาดนี้)
03
เวลาผ่านล่วงเลยไป จนตอนนี้ถึงเวลาที่จะต้องเรียนแล้ว
เขาก้มหน้าจดด้วยความตั้งใจ หูทั้งสองข้างก็ฟังสิ่งที่อาจารย์พูดทุกคำ
เชส
(อึดอัดชิบหายที่ต้องเรียนกลุ่มเดียวกับมัน)
*** – “กลุ่มนักศึกษา” หมายถึง การแบ่งนักศึกษาภายในคณะหรือภายในรายวิชาออกเป็นส่วนย่อย ๆ เพื่อจัดการเรียนการสอนได้สะดวกขึ้น เพราะในระดับมหาวิทยาลัย นักศึกษาจะไม่มี “ห้องประจำ” เหมือนสมัยมัธยม แต่จะเรียนตามรายวิชาที่ตนลงทะเบียนไว้ ซึ่งแต่ละวิชาอาจมีนักศึกษาหลายร้อยคน ดังนั้น มหาวิทยาลัยจึงแบ่งออกเป็น “กลุ่มเรียน” (หรือที่เรียกว่า Section) เช่น กลุ่ม A, กลุ่ม B, กลุ่ม C เป็นต้น เพื่อให้นักศึกษาแต่ละกลุ่มได้เรียนในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน หรือกับอาจารย์ผู้สอนคนละท่าน – ***
ปริญนั่งที่โต๊ะเลคเชอร์แถวฝั่งซ้ายที่อยู่ข้างหลังโต๊ะถัดจากเขาไป3-4ตัว
ตอนนี้เขารู้สึกว่ามีคนจ้องมองตลอดเวลา แต่จะให้หันไปดูให้แน่ชัดว่าเจ้าของสายตาคู่นั้นเป็นใครก็ไม่ได้
เพราะถ้าหันไป ก็จะเจอกับใบหน้าของแฟนเก่าเขาเต็มๆ
เปรมปรีดิ์
ไอ้ริญ//กระซิบอีกคน
ปริญ
ว่า?..//ละสายตาจากเชส
ปริญหันหน้ามองมาทางเพื่อนของคนที่อยู่โต๊ะข้างๆ
เปรมปรีดิ์
นั่นใช่เชสปะ แฟนเก่ามึงอะ
เปรมปรีดิ์
มึงมองเขาทำไม//หรี่ตามอง
เปรมปรีดิ์
จะทำไรคิดดีๆนะเว้ย นั่นแฟนเก่านะ
เปรมปรีดิ์
แฟนเก่าอะ แฟนเก่า
เปรมปรีดิ์พูดด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ แต่เน้นคำว่าเก่าให้ชัดๆ
ปริญ
เออ หุบปากไป//หันหน้าหนี
เปรมปรีดิ์
โห ร้อยวันพันปีไม่เคยว่ากูแรง
และแล้ว เวลาที่รอคอยก็มาถึง
มัสริน
ฮือ.. มึนหัว//นวดขมับ
มัสริน
พึ่งเปิดเรียนแท้ๆ สอนหนักชะมัด
เชส
ฉันจะไปหาเพื่อนอะ นี่ก็เรียนเสร็จแล้วหนิ
มัสริน
ไปหาเพื่อนงั้นหรอ..//พูดเสียงเบา
มัสริน
แล้วเราละ จะไปไหนดี
ฟอเรสต์
//เก็บของเข้ากระเป๋า
มัสริน
You อ่า..speak Thai ได้มั้ย
ฟอเรสต์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย
มัสริน
โห พูดชัดกว่าเราอีก
เมน่า
Are you done packing yet?
เมน่า
เรากับเรสต์จะไปหาไรกินอะ
เมน่า
ไปด้วยกันเยอะๆก็สนุกดีนะ
มัสริน
โอเค รอเราแป๊บ//รีบเก็บของ
เมน่า
ฮ่าๆๆ รีบขนาดนั้นเลยหรอ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
