ทะลุมิติเป็นนางร้าย
ชีวิตจริงของฉัน
คนอื่น
เอาเป็นข้าวผัด กับโค้กขวดนึง
จูน
โอเคค่ะ รอสักครู่นะคะ //ยิ้ม
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อจูน ฐานะที่บ้านไม่ค่อยดี ฉันเป็นนักศึกษาเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย พ่อกับเเม่ฉันเสียมาตั้งเเต่เด็กๆเเล้วล่ะคะ ชีวิตฉันเเทบจะไม่เคยได้ใช้ชีวิตเเบบเด็กคนอื่นๆเลย ตอนนี้อาศัยอยู่กับยายเเละน้องชายอีก1คน
จูน
นี่ค่ะ ทานให้อร่อยนะคะ
เจ๊เจ้าของร้าน
อ่ะ นี่ เงินค่าเเรงวันนี้
เจ๊เจ้าของร้าน
กลับดีๆล่ะ ระวังด้วยน่ะ ดึกๆอันตราย
ไม่ต้องขึ้นเเท็กซี่หรอก เพราะว่าบ้านฉันอยู่ใกล้กับร้านของเจ้
จูน
วันนี้ซื้อของทำอาหารให้น้องกับยายกินดีกว่า//เดิน
เธอได้เคาะประตูเพื่อเรียกคนด้านในออกมาเปิดให้เธอ
จูน
ไอน้องชาย! ช้ามากกว่าจะเปิดประตู รู้ไหมพี่หนัก
จอม
ขอโทษครับพี่ ผมเล่นเกมอยู่
ป้าป//เสียงถุงผักตีบนหัวของน้องชาย
จูน
ก็จะเปิดช้าก่อนทำไมล่ะ
จูน
ยายจ๋า หนูกลับมาเเล้วค่าา
ยาย
วันนี้ซื้ออะไรมาเยอะเเยะล่ะ?
จูน
หนูซื้อของทำอาหารมา เดี๋ยวหนูทำอาหารให้กินนะคะ
ยาย
จูนกลับมาเหนื่อยๆ ให้ยายทำให้ดีกว่า
จูน
โอ้ะ ไม่เป็นไรค่ะ ยายไปพักเถอะ😊
จูน
อ่ะ//เสิร์ฟอาหารมาวางไว้ที่พื้น
บ้านฉันไม่ค่อยมีฐานะหรอกค่ะ เลยคิดว่ากินตรงไหนมันก็เหมือนกัน
จูน
อุ้ย ขอบคุณน้า//ขยี้ผมจอมเบาๆ
//ทุกคนต่างหัวเราะ ฮ่าๆ//
ถึงเเม้ครอบครัวของฉันจะลำบาก เเต่ก็อบอุ่น😊
จูน
อิ่มสุดๆไปเลย //ลูบท้องน้อย
จูน
อ่านนิยายดีกว่า//เดินไปที่ห้องของตัวเอง
เเละหยิบนิยายที่เธอเคยซื้อไว้เเต่ไม่เคยเเตะมาอ่าน
จูน
"เธอคือสุดที่รักของฉัน"งั้นเหรอ
จูน
อ้อโถ่เอ้ย เล่มนี้นี่เอง
จูน
ไหนๆเนื้อเรื่องจะเป็นยังใงน้าา
จูน
ยัยนางร้าย ไม่อยากเลี้ยงก็เอามาให้ฉันเส้
จูน
โห่ว นางเอกมาช่วยเเล้ว สวยจัง
จูน
พระเอก หย่าสักทีเถอะหนาา
เอ๊ะ?ฉากสุดท้ายตัวร้ายตายเพราะฝีมือพระเอกหรอเนี่ย
จูน
เขาก็คงเกลียดมากจริงๆ ถึงขั้นทำเเบบนั้นสิน่ะ
สายตาของจูนเผลอไปมองนาฬิกา 05.09
เธอรีบใส่รองเท้าเเละออกไปเรียนทันที
มีเรียน8โมงด้วยสิเรา ไม่น่าอ่านถึงตี4เลย
ฉันตายเเล้วสิน่ะ //ฟึ่บบบบบบ
นางร้ายเนี่ยน่ะ!!
เธอมองรอบๆก่อนจะดุดเห็นรูปบนหัวเตียง
ความทรงจำของเจนเเล่นเข้ามา
เจน
ทำไมฉันต้องเข้าร่างเธอด้วยเนี่ย
หญิงรับใช้ได้เข้ามายังห้องเธอ
มิ้นท์
คุณหญิงตื่นนานยังคะ
มิ้นท์
หลับตาปี๋// ม..มีอะ.ร..ไร..ค..คะ
เเล้วทำไมต้องสั่นขนาดนี้ด้วย
เจน
อ้อ เเล้วอีกอย่างไม่ต้องสั่นขนาดนั้นก็ได้
เจน
ขอบคุณอีกครั้งน่ะ..มิ้นท์//ยิ้ม
มิ้นท์
ค่ะ (คุณหญิงยิ้มเเบบนี้ครั้งเเรก)
เจน
ขอฉันอยู่คนเดียวสักพักน่ะ
มิ้นท์พยักหน้า เเล้วเดินออกไป
เจน
ถ้างั้นมาเรียบเรียงเนื้อเรื่องก่อนดีกว่า
ที่เจนท้องได้ก็เพราะมีคนเเอบวางยาเขาเเละเธอเมื่อ1ปีที่เเล้ว เลยเกิดให้เธอท้องขึ้นมา พ่อเเม่ของพระเอกอยากรับผิดชอบโดยการเเต่งงาน เจนขยะเเขยงพระเอกด้วยซ้ำ เเต่เพราะสมบัติเงินทองเลยทำให้เธออยู่ต่อ ปีนี้ ลูกก็น่าจะอายุ5เดือน หลังจากที่มีความทรงจำเเล่นมาเธอเเทบจะไม่เคยให้นมลูกสักครั้ง (ยัยเฮงซวยเอ้ย!) อีก1ปีสิน่ะที่พระเอกก็จะได้เจอนางเอก
เจน
เอาล่ะ ถ้างั้นก็เข้าทางเลย
เจน
อีก1ปีพระเอกจะเจอกับนางเอก
เจน
ช่วงนี้เราก็เตรียมตัววางเเผนออกจากที่นี่ ฮื้มม!!!
ตึกๆ//เจนเดินลงไปยังห้องครัว
เเละเห็นพระเอกกำลังกินข้าวเช้าที่โต๊ะอยู่
เหนือ
//เผลอไปมองที่นมของเจน
เหนือ
นี่คุณใส่ชุดอะไรของคุณลงมา//หูเเดง
ชุดที่ใส่คือ ชุดนอนที่โนบราเผยให้เห็นเม็ดนูนๆขึ้นมาบางๆ
เจนรีบปิดตัวเธอ เเละขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
เจน
ยัยเจนก็น่ะ ทำไมใส่เเบบนี้เล่าาา
เจน
ไอเราก็ลืมด้วยว่าใส่อะไรอยู่ เห้อ //เปิดตู้เสื้อ
เจน
โห่ เสื้อเเต่ละชุดมีเเต่เซ็กซี่ทั้งนั้น
เจน
อะนี่ใงเจอเเล้ว ชุดที่สบาย
ชุดเเบบนี้มีเเค่1ชุดเท่านั้นเเหละ นอกนั้นชุดขาด เว้าโค้งเซ็กซี่หมดเลย
เธอเดินลงไปกินข้าวอีกครั้ง
เหนือ
วันหลังก็ดูก่อนลงมาด้วยล่ะ//หูเเดง
เหนือ
ว่าเเต่ลูกอยู่ไหนล่ะ
ลูกล่ะ?
เหนือ
เเล้วลูกอยู่ไหน? ฉันฝากให้เธอดูเเลเเค่วันเดียว ก็ให้ไม่ได้สิน่ะ
ตั้งเเต่ฉันมาไม่รู้เรื่องเลย ทำใงดี มัวเเต่คิดบ้าๆ จนหิวข้าว ยังไม่มีเวลาไปหาเลย😖
ฉันน่าจะคิดถึงลูกก่อน เเม่ขอโทษน่ะลูก( ถึงเเม่จะเป็นคนปลอมก็เถอะ)
ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะรักลูกมากขนาดนี้
ฉันคิดดีไหมน่ะ..ที่จะพาลูกจากกับเขา.....
ยังใงพอเจอนางเอก เขาก็ต้องมีลูกคนใหม่อยู่ดี ไม่ยอมให้ลูกฉันเป็นเเค่ลูกต่างเเม่ของมัดหมี่หรอก(นางเอก)
เธอรีบกินข้าวให้เสร็จไวๆ เพราะจะได้ไปให้นมลูก
ตั้งเเต่คลอดมาเคยให้เเค่ครั้งเดียวสิน่ะ
เจน
เหนื่อยจากการคลอดเเก เเล้วยังต้องเลี้ยงอีก เบื่ออออ!!!!!
มิ้นท์
เดี๋ยวมินท์นำทางให้ เชิญทางนี้นะคะ
เหนือ
ผมกล่อมลูกนอนเเล้ว คุณกลับไปเถอะ
เจน
เอ่อ...ฉันขอดูหน้าลูกหน่อยนะคะ
ในขณะที่เหนือมองอยู่ห่างๆ
เจน
(ลูกหล่อเหมือนพ่อเลย จมูกเล็กโด่ง ปากเล็กน่ารัก ตาจิ้มลิ้ม ขาวออร่าสุดๆ)
เจน
นี่ ทำไมคุณทำเหมือนว่าฉันทำร้ายลูกห้ะ
เหนือผลักเธอ ออกจากห้องอย่างเเรง จนเธอเกือบล้ม ทิ่มหน้า
เจนเดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง
เจน
คิดถึงยายกับน้องจัง//พึมพำ
เธอเหลือบไปมองตู้เสื้อผ้า
เจน
ไปซื้อชุดใส่สบายเยอะๆก่อนกว่า
เจน
เเต่เงินจะเอาจากไหนล่ะ
มิ้นท์
ไปทำงานเเล้วค่ะ เมื่อกี้นี่
มิ้นท์
ค่ะ ทำไมถามเเบบนี้ละคะ?//งง
เจน
ไปล่ะ ฉันไปหาเขาก่อนน่ะ
จำได้ว่า นางเอกเป็นพนักงานบริษัทนี้ ที่ยังไม่เจอตอนนี้ เพราะนางเอกเป็นนักศึกษาอยู่
คนอื่น
วันนี้นางจะมาก่อเรื่องอะไรอีก/ซุบซิบ
คนอื่น
คงจะมาขอเงินใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเช่นเคย//ซุบซิบ
คนอื่น
น่าสงสารท่านประธานเนอะ ต้องมาเเต่งงานกับผู้หญิงคนนี้//ซุบซิบ
คนอื่น
อุ้ย เบาๆหน่อย เดี๋ยวโดนเเน่//ซุบซิบ
คนอื่น
เธอมองเเล้วนั้น//ซุบซิบ
ทุกคนต่างนินทาด่าทอว่าเธอ
เจน
(เห้อ ก็มันเรื่องจริงนี่ ไม่เเปลกที่เขาจะเกลียด)😩
เธอไปถึงหน้าห้องท่านประธาน
เจน
นี่คุณ ฉันจะขอเงินคุณได้ไหมคะ
เหนือ
ที่ผมให้700,000ทุกเดือนมันไม่พอสำหรับคุณหรอ
จะพอได้ใงล่ะ เจนคนก่อนเล่นไปซื้อกระเป๋าเเบรนด์เนมหมดเลย
เหนือ
เมื่อไรคุณจะเลิกใช้จ่ายฟุ่มเฟือยห้ะ!!!
เหนือ
ผมชักจะเบื่อคุณเเล้วสิ
เจน
คุณ.....เเต่ครั้งนี้ให้ฉันยืมก่อนก็ได้
เจน
จะทำงานหาเงินคืนให้คุณเอง
เหนือ
มีผัวอยู่เเล้วนิ จะขายทำไมให้คนอื่น
เหนือ
ขายให้ผัวเธอสิ รับรองวันละล้าน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
